Στα νέα της ΕΡΤ που αναμεταδίδονται στις 9.30πμ από τον σταθμό του SBS, σε ένα σημείο του προγράμματος, σε αναφορά στα γραφεία ενός από τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα, χρησιμοποιήθηκε η λέξη «στρατόπεδο».

Μάλιστα, σε στρατόπεδα, και μάλιστα εχθρικά, έχουν διομορφωθεί τα «στρατηγεία» των πολιτικών κομμάτων. Ενώ ο κίνδυνος της χρεοκοπίας απειλεί άμεσα τη χώρα, τα επιτελεία των πολιτικών κομμάτων έχουν περιχαρακωθεί στα στενά ιδεολογικά-πολιτικά οχυρά τους, και βάλλουν αδιακρίτως κατά παντός άλλου.

Απόμακρο απόηχο αποτελούν οι προεκλογικές μεγαλοστομίες τους για αγώνα υπέρ της σωτηρίας της χώρας από τον άμεσο κίνδυνο που την απειλεί. Και ενώ ο κίνδυνος, με τη μορφή της χρεοκοπίας, είναι προ των πυλών, οι κομματάρχες -δεν τους αρμόζει ο όρος «ηγέτες»- έχουν στρέψει τα κανόνια τους ο ένας εναντίον του στρατοπέδου του άλλου.
Η συμπεριφορά τους αυτή δεν είναι μόνο αποκαρδιωτική, είναι πρωτίστως αντεθνική. Οι διερευνητικές εντολές που έλαβαν οι Πρόεδροι των τριών πρώτων κομμάτων -Α. Σαμαράς, Α. Τσίπρας και Ε. Βενιζέλος- σκόνταψαν στην αλαζονεία του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος προσβλέποντας στην ανάδειξη του κόμματός του σε πρώτο στις επόμενες εκλογές, θέτει τέτοιους όρους για τη συμμετοχή του σε συγκυβέρνηση, που γνωρίζει εκ των προτέρων ότι δεν είναι αποδεκτοί από τα άλλα κόμματα.

Από την πλευρά του, ο Φώτης Κουβέλης, Πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς, μέχρι πρόσφατα έθετε ως όρο συμμετοχής του κόμματός του σε κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας και τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ, τώρα όμως τα δύο αυτά κόμματα της Αριστεράς έχουν διακόψει κάθε επαφή μεταξύ τους. Για το ΚΚΕ δεν γίνεται λόγος, γιατί η Αλέκα Παπαρήγα έχει δηλώσει κατηγορηματικά πως αρνείται να συμμετάσχει σε κυβέρνηση οποιουδήποτε σχήματος. Αισθάνεται πιο άνετα ως κόμμα διαμαρτυρίας…

Ο κατακερματισμός στο χώρο των πολιτικών κομμάτων έχει πάρει τώρα νέες διαστάσεις. Για παράδειγμα, οξύτατη αντιπαράθεση έχει ξεσπάσει ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη Δημοκρατική Αριστερά. Η αντιπαράθεση αυτή πήρε διαστάσεις μετά τη συνάντηση των κ. Α. Σαμαρά, Ε. Βενιζέλου και Α. Τσίπρα με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κ. Κάρολο Παπούλια την περασμένη Κυριακή.

Η διάσταση μεταξύ της Δημοκρατικής Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ προέκυψε από τη δήλωση του Α. Τσίπρα ότι από την εν λόγω συνάντηση φάνηκε πως «υπάρχει προγραμματική ταύτιση ανάμεσα στη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ. Τα τρία κόμματα που έχουν συμφωνήσει σε προγραμματικό πλαίσιο κυβέρνησης διετούς διάρκειας, με στόχο την εφαρμογή του προγράμματος του Μνημονίου».

Ο Φώτης Κουβέλης φάνηκε έκδηλα θιγμένος από την πρόθεση του Αλέξη Τσίπρα να τον ταυτίσει με το «Μνημονιακό Μέτωπο», δηλαδή με το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ., ώστε να τον εκθέσει στους ψηφοφόρους της Αριστεράς.

Μετά από την ακόλουθη δήλωση του κ. Κουβέλη φαίνεται να αλλάζει ριζικά το σκηνικό στο χώρο της Αριστεράς:
«Ο κ. Τσίπρας στις δηλώσεις του μετά τη συνάντηση των τριών πολιτικών αρχηγών, ξεπέρασε κάθε όριο πολιτικής αθλιότητας. Έως χθες μας καλούσε να μείνουμε σταθεροί στη γνωστή μας θέση να μην μετέχουμε σε κυβέρνηση χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα μετά τη σύσκεψη δήλωσε ότι έχουμε συμφωνήσει με ΠΑΣΟΚ και ΝΔ σε κυβέρνηση στήριξης του Μνημονίου. Είναι ντροπή. Η προφανής αδυναμία να δικαιολογήσει τη στάση του δεν επιτρέπεται να τον οδηγεί στη συκοφαντία και στο ψεύδος. Αυτό είναι πολιτική ανηθικότητα» (αθηναϊκή εφημερίδα Η Καθημερινή, 14/5/12).

Στη φάση αυτή των πολιτικών εξελίξεων γενική είναι η εκτίμηση πως ο Αλέξης Τσίπρας, μετά τον τριπλασιασμό του ποσοστού των ψήφων στις εκλογές της 6ης Μαΐου, προσβλέπει σε περαιτέρω αύξηση στις επόμενες εκλογές, με την προοπτική ο ΣΥΡΙΖΑ να καταστεί το πρώτο κόμμα, γεγονός που θα του δώσει και τις επιπρόσθετες 50 έδρες.

ΑΤΕΛΕΣΦΟΡΕΣ ΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Πρόσφατα, το Γραφείο του Προέδρου της Δημοκρατίας δημοσιοποίησε τα Πρακτικά της συνεδρίασης του κ. Παπούλια με τους αρχηγούς των τριών πρώτων κομμάτων, Α. Σαμαρά, Α. Τσίπρα και Ε. Βενιζέλο.

Εισαγωγικά ο κ. Παπούλιας περιέγραψε τη δραματική κατάσταση της χώρας, και ιδιαίτερα τον άμεσο κίνδυνο κατάρρευσης του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, προφανώς για να καταδείξει την επιτακτική ανάγκη να κυβερνηθεί άμεσα η χώρα.

«Ο κίνδυνος είναι πραγματικός» τόνισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. «Σας το λέω μετά λόγου γνώσεως. Έχω ενημερωθεί τόσο από τον Πρωθυπουργό, όσο και από τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας και από τον Υπουργό Οικονομικών για την ταμειακή κατάσταση της χώρας και για τον κίνδυνο κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος, εάν συνεχιστούν οι αποσύρσεις καταθέσεων από τις τράπεζες, λόγω της ανασφάλειας που γεννά στους πολίτες η πολιτική κατάσταση».
Για να διευκολύνει τη συζήτηση, και να δημιουργήσει ένα θετικό κλίμα για την ανταλλαγή απόψεων, με στόχο τη σύγκληση σε μια κοινή θέση, ο κ. Παπούλιας επισήμανε πως «Οι διαφορές των θέσεών σας είναι μικρές και ασήμαντες σε σύγκριση με το χρέος σας απέναντι στην πατρίδα».
Αν και αρχικά οι Πρόεδροι των τριών κομμάτων παρέμειναν αμετακίνητοι στις θέσεις τους, ο κ. Σαμαράς και ο κ. Βενιζέλος αναγώρισαν ότι «πρέπει να βάλουν νερό στο κρασί τους», ενώ ο κ. Τσίπρας παρέμεινε ανένδοτος.

Η κατάσταση επιδεινώνεται και από το γεγονός ότι στην Ευρώπη το κλίμα είναι ιδιαίτερα βαρύ για την Ελλάδα, με το ενδεχόμενο της εξόδου από το ευρώ να συζητείται πλέον ανοικτά, σε περίπτωση που η χώρα μας δεν τηρήσει τις δεσμεύσεις της.
Το Βερολίνο μάλιστα έκανε σαφές ότι διαφωνεί ακόμη και με την παράταση για τη δημοσιoνομική προσαρμογή της Ελλάδας. Παράλληλα, σειρά Ευρωπαίων αξιωματούχων υπογράμμισαν εκ νέου την ανάγκη η Ελλάδα να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της.

ΑΣ ΑΝΑΛΟΓΙΣΘΟΥΝ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥΣ ΟΙ «ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΙ»

Την περασμένη εβδομάδα μίλησα για τον ασκό του Αιόλου, τον οποίο άνοιξαν οι εκλογές της 6ης Μαΐου. Οι άνεμοι που αφέθηκαν ελεύθεροι πλήττουν το εθνικό καράβι και από τα δεξιά και από τα αριστερά, με αποτέλεσμα να παραδέρνει ακυβέρνητο στην τρικυμισμένη θάλασσα, με κίνδυνο να συντριβεί σε κάποιον ύφαλο. Και τότε δεν θα υπάρχουν τα σωσίβια από την Ευρώπη, που αν και επαχθή, έχουν κρατήσει το δημόσιο σκάφος την επιφάνεια της θάλασσας.

Την ώρα που σου ρίχνουν τα σωσίβια, και εσύ είσαι ασθμαίνων και αποπροσανατολισμένος, δεν έχεις την πολυτέλεια του χρόνου να εξατάσεις την ποιότητα των σωσιβίων, ούτε να εξακριβώσεις την προέλευσή τους (αν δηλαδή προέρχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Κεντρική Τράπεζα Ευρώπης ή από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Το τι οφείλεις στους σώστες σου, και με ποιον τρόπο θα το αποπληρώσεις, θα το κάνεις όταν σταθείς σε στέρεο έδαφος, έχεις ανακτήσει τις δυνάμεις σου, και είσαι σε θέση να αξιολογήσεις τη ζημιά που σου προκάλεσε η τρικυμία, και το κόστος της αποκατάστασής της.

Εναλλακτική λύση δεν υπήρχε πριν από δύο χρόνια, όταν η Ελλάδα δεσμεύτηκε με τους όρους του πρώτου Μνημονίου. Εκτός και επέλεγε τη λύση που υπονοεί η ελληνική παροιμία:
«Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται», και παθητικά και μοιραία αφηνόταν στου νόμους της φύσης, με απόληξη στο βυθό της θάλασσας…
Εκείνο που επείγει, στις υφιστάμενες περιστάσεις, είναι ο σχηματισμός κυβέρνησης, είτε αυτή είναι κυβέρνηση προσωπικοτήτων, όπως εισηγήθηκε ο κ. Παπούλιας, είτε οικουμενική κυβέρνηση με τη στήριξη των περισσοτέρων κομμάτων.

Σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις της Τράπεζας της Ελλάδας και του Γενικού Λογιστηρίου του κράτους, οι κρατικές δαπάνες θα ξεπεράσουν τα 100 δισεκατομμύρια ευρώ ως το τέλος του χρόνου. Για την ίδια περίοδο, τα έσοδα του κράτους δεν αναμένεται να ξεπεράσουν τα 88 δισεκατομμύρια ευρώ και, αν η ύφεση γίνει ακόμη βαθύτερη, το έλλειμμα τα είναι μεγαλύτερο.

Είναι λοιπόν προφανές πως το Δημόσιο δεν θα μπορεί να πληρώσει τους προβλεπόμενους τόκους εξυπηρέτησης του χρέους, και σταδιακά θα οδηγηθεί στο ακραίο σημείο περικοπής μισθών και συντάξεων, αν διακοπεί οριστικά η βοήθεια που προβλέπεται από τη δανειακή σύμβαση, την οποία κάποια κόμματα απειλούν ότι θα καταγγείλουν.
Πριν αποστείλω το κείμενο αυτό στον «Νέο Κόσμο» πληροφορήθηκα πως στη συνάντηση των αρχηγών των πολιτικών κομμάτων με τον κ. Κάρολο Παπούλια την περασμένη Τρίτη, ο Αλέξης Τσίπρας και ο Πάνος Καμμένος δυναμίτισαν την τελευταία προσπάθεια για σχηματισμό κυβερνησης.

Η χώρα τώρα πάει για επαναληπτικές εκλογές, με όλες τις ολέθριες επιπτώσεις. Η δεύτερη πράξη της τραγωδίας βρίσκεται τώρα σε εξέλιξη. Ας ελπίσουμε πως στην εθνική σκηνή θα κάνει την εμφάνισή του ο «από μηχανής θεός» που επινόησε στις τραγωδίες του ο Ευριπίδης.
Διαπιστώνουμε λοιπόν πως η ελληνική τραγωδία παίρνει διαχρονικές διαστάσεις…