Στην ελληνική Γλώσσα μεταφράστηκε έπειτα από αίτημα πολλών ομογενών, το βιβλίο της Ελληνοαυστραλής συγγραφέα Μινοδώρας Φαλίδη-Νικολιά, που φέρει τον τίτλο «Δύο Πόρτες Έχει η Ζωή» και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στα Αγγλικά στην Αυστραλία και την Ελλάδα πριν από τρία περίπου χρόνια.
«Είμαι ιδιαίτερα συγκινημένη και χαρούμενη που πλέον θα δώσω τη δυνατότητα μέσα από την πρώτη μου συγγραφική δουλειά, να αγγίξω την ψυχή περισσότερων αναγνωστών που δεν είχαν μέχρι σήμερα τη δυνατότητα να διαβάσουν το βιβλίο μου είτε επειδή δεν μιλούσαν ή δυσκολεύονταν να διαβάσουν αγγλικά» δήλωσε συγκινημένη στον «Νέο Κόσμο» η συγγραφέας, η οποία παρουσίασε την πρώτη της συγγραφική δουλειά μεταφρασμένη πλέον στα ελληνικά την περασμένη Κυριακή στο κέντρο του Παμμακεδονικού Συλλόγου Νότιας Αυστραλίας, στην Αδελαΐδα.
«Θέλω να ευχαριστήσω θερμά και τη μεταφράστρια Λένα Κακαβά, η οποία κατόρθωσε να αποτυπώσει τόσο εύστοχα τα συναισθήματα και τις ιστορίες που πραγματεύεται το βιβλίο μου».
Το βιβλίο που στα Αγγλικά φέρει τον τίτλο «Life Has Two Doors», (εμπνευσμένο από το ομώνυμο τραγούδι του Στέλιου Καζαντζίδη, το 1958, “Δύο Πόρτες έχει η Ζωή”) πραγματεύεται τις ιστορίες τεσσάρων Ελληνίδων γυναικών οι οποίες έφυγαν τη δεκαετία του 1950 και 1960 από τον τόπο που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην Ελλάδα, τον Άγιο Παντελεήμονα Πιερίας, για να αναζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον στην ξενιτιά της Αυστραλίας.
Στις σελίδες του αποτυπώνονται τα όνειρα, οι δυσκολίες και οι απογοητεύσεις της Θεοδώρας, της Νίκης, της Κατίνας και της Πόπης, αλλά και οι χαρές που βίωσαν οι γυναίκες αυτές στην προσπάθειά τους να επιβιώσουν, αλλά και να μην αφομοιωθούν στην αυστραλιανή κοινωνία εκείνης της εποχής, Επίσης, το βιβλίο της «ξενιτιάς», ενέπνευσε πριν από δύο χρόνια τον Αυστραλό σκηνοθέτη Morgan Wright, να μεταφέρει τις ιστορίες των τεσσάρων γυναικών στην μικρή οθόνη και να αφηγηθεί την ιστορία τους μέσα από ένα ντοκιμαντέρ. «Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψω την χαρά και τη συγκίνηση που αισθάνομαι για τις το όνειρο που ζω και τα λόγια ενθάρρυνσης με τα οποία με τιμούν οι αναγνώστες του βιβλίου.
«Για μένα το “Δυο Πόρτες Έχει Η Ζωή” ήταν ένα όνειρο ζωής και ύμνος στην ιστορία της μετανάστευσης όχι μόνο των δικών μου ανθρώπων αλλά και όσων ξεριζώθηκαν τότε από τις πατρίδες τους. Οι δύο πόρτες καθρεφτίζουν ακριβώς αυτό. Το πέρασμα των μεταναστών εκείνης της εποχής από την Ελλάδα στην Αυστραλία και ελπίζω έτσι να το βιώσουν και όσοι μας κάνουν την τιμή να διαβάσουν το βιβλίο και στις δύο γλώσσες» καταλήγει η ομογενής.