(Στο παρόν κείμενο δίνεται μια συντόμευση της ομιλίας του συγγραφέα κατά την παρουσίαση)
Ευχαριστώ όλους όσους συνέβαλαν στην παρουσίαση του βιβλίου: Τους οργανωτές: τον Ελληνοαυστραλιανό Πολιτιστικό Σύνδεσμο Μελβούρνης, τον Σύνδεσμο Συγγραφέων και Λογοτεχνών Αυστραλίας και τον κ. Γιώργο Ζάγκαλη, Αντιπρόεδρο του Συλλόγου για τα Δικαιώματα των Συνταξιούχων. Την Ποντιακή Κοινότητα Μελβούρνης και Βικτόριας, τον πρόεδρο κ. Κώστα Αντωνιάδη και τον κ. Αποστόλη Αλεξιάδη. Θερμές ευχαριστίες στους ομιλητές και φίλους Δρ Κώστα Βίτκο και Δρ Γιώργο Βασιλακόπουλο και τον δικηγόρο, δημοσιογράφο και ποιητή κ. Κωνσταντίνο Καλυμνιό, συντονιστή της παρουσίασης.

Επίσης στα ΜΜΕ: τον Νέο Κόσμο, τη Ρένα Φραγκιουδάκη και Λαμπρινή Κρίστοφερ για τις συνεντεύξεις στο 3ΧΥ, τη Ντίνα Γερολύμου για τη συνέντευξη στο SBS, τους Βαγγέλη Καψάλη, Ηλία Διακολαμπριανό και Ζήση Πούρο για τις συνεντεύξεις στο 3ΖΖΖ και τον Γιώργο Διονυσόπουλο για τη συνέντευξη στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ. Ευχαριστίες επίσης στις κυρίες που συνέβαλαν στην προσφορά γλυκισμάτων.
Αγαπητοί φίλοι, τα βιβλία για πολλούς από εμάς είναι οι πνευματικοί μας σύντροφοι. Ωστόσο το γράψιμο βιβλίων απαιτεί τεράστιες αφιερώσεις χρόνου που συνήθως οι συγγραφείς τον διαθέτουν με μεράκι, – αμέτρητες ώρες, χωρίς υλικές απαντοχές. Τα βιβλία θα πρέπει να διαβάζονται και να αγαπιούνται. Δεν θα πρέπει να δίνονται δωρεάν γιατί τότε δεν εκτιμούνται αλλά και όχι ακριβά για να μην είναι απρόσιτα.

Το βιβλίο πωλείται €19 ευρώ στα βιβλιοπωλεία της Αθήνας. Δυστυχώς στην παροικία δεν διαθέτουμε βιβλιοπωλείο. Για τους παραπάνω λόγους αποφάσισα το βιβλίο στη σημερινή παρουσίαση να διατεθεί στη λογική τιμή των $20 δολ. και όλες οι εισπράξεις να διατεθούν για τη στήριξη της ελληνομάθειας στο Πρόγραμμα Ελληνικών Σπουδών του πανεπιστημίου Λα Τρομπ και τα σχολεία της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης.

Το βιβλίο επιχειρεί να παρουσιάσει επιστημονικά την ιστορία της Κοινότητας από το 1897 μέχρι το 2018. Δεν είναι αγιογραφία, ούτε αναμνηστικό λεύκωμα. Στο βιβλίο υπάρχει αρκετή κριτική για διάφορες καταστάσεις στη μακρόχρονη ιστορία της Κοινότητα. Κάποιος μου είπε, μα χρειαζόταν να βάλεις εκείνες τις λεπτομέρειες για κάποια Διοικητικά Συμβούλια;. Αν δεν τις έβαζα το βιβλίο δεν θα ήταν ιστορία, θα ήταν αγιογραφία ή αναμνηστικό λεύκωμα. Και αργότερα θα τις έβαζε κάποιος άλλος που θα έγραφε κανονική ιστορία. Πάντοτε στο βιβλίο επιχειρείται η τεκμηρίωση και η δυνατή αντικειμενικότητα και όταν υπάρχουν και άλλες απόψεις να δίνονται και αυτές ώστε ο αναγνώστης να έχει, όσο το δυνατόν, μια πλήρη εικόνα και να καταλήγει στα δικά του συμπεράσματα.
Το βιβλίο παρουσιάζει ολόκληρη την ιστορία των 122 χρόνων της Κοινότητας από το 1897 μέχρι το 2018. Η ιστορία της Κοινότητας σχετίζεται με τις ιστορίες των άλλων Κοινοτήτων, της Ομοσπονδίας Κοινοτήτων Αυστραλίας, της Αρχιεπισκοπής, των ιστορικών εξελίξεων της Αυστραλίας, της Ελλάδας, της Κύπρου και των τόπων από όπου προήλθε η ελληνική μετανάστευση, όπως η Τουρκία και η Αίγυπτος.

Σε συντομία, εικόνες διαφορετικών περιόδων αυτής της μακρόχρονης ιστορίας προβάλλουν συχνά από μερικές χαρακτηριστικές φράσεις που εμπεριέχονται στο βιβλίο: Στις 22/10 Ιουνίου 1898, διαβάζουμε στα Πρακτικά, «ο ιερεύς Καντόπουλος έφθασε εις την Μελβούρνη μετά της οικογενείας του και η Κοινότητς τον εδέχθη μετ’ απεριγράπτου χαράς». ΄Ηταν ο πρώτος επίσημα τοποθετημένος ιερέας στην Αυστραλία. ΄Οταν αγοράστηκε το οικόπεδο της εκκλησίας του Ευαγγελισμού αποφασίστηκε από τη Γενική Συνέλευση των μελών «να τεθεί υπό την προστασίαν της ελεύθερης γωνίας του ελληνικού γένους». Το 1906 η Κοινότητα έστειλε μια επιταγή £187 λιρών στον ΄Ελληνα Υπουργό Οικονομικών με επιστολή που τόνιζε: «Προς αναδιοργάνωσιν και σύνταξιν αξιομάχου στρατού και στόλου (…) όπως εν προσεχή μέλλοντι δηνηθώμεν και αντιταχθώμεν τελεσφόρως κατά των πολλαπλασίων εχθρών ημών» Είναι σπουδαίο αυτό το απόσπασμα που έρχεται 9 χρόνια μετά την καταστροφή της ήττας του 1897 και μόλις 6 χρόνια πριν τους νικηφόρους Βαλκανικούς πολέμους του 1912. Το 1923, αμέσως μετά την Μικρασιατική Καταστροφή ο πρόεδρος Αντώνιος Λεκατσάς δήλωνε ότι υπήρχαν δυσκολίες λειτουργίας απογευματινού κοινοτικού σχολείου στη Μελβούρνη λόγω του ότι οι Ελληνες «είναι κατεσπαρμένοι στα τέσσερα άκρα της Μελβούρνης» και ο Αρχιμανδρίτης Ειρηναίος Κασσιμάτης εξηγούσε για τον ίδιο λόγο ότι δεν υπήρχαν αρκετά παιδιά σχολικής ηλικίας, λόγω του ότι η παροικία ήταν ακόμη μια «παροικία νεονύμφων». Οι λόγοι του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Στυλιανού σε εκπροσώπους των Κοινοτήτων το 1978: «Δεν σας μισώ, σας συχαίνομαι», θυμίζουν συγκρουσιακές τριβές της περιόδου. Η επιστολή του πρωθυπουργού Μπομπ Χοκ το 1987 προς τον Σάββα Παπασάβα: «Δεν θα μπορούσε να υπάρξει σαφέστερη απόδειξη της δύναμης και της ζωτικότητας του πολυπολιτισμού στην Αυστραλία από το πνεύμα που δημιουργήθηκε από το Φεστιβάλ, (το πρώτο Φεστιβάλ των Αντιπόδων), αντικατοπτρίζει μια πτυχή ης ανάπτυξης του πολυπολιτιστικού πνεύματος. Και συνοπτικά, επίσης, τα λόγια του Γιώργου Παπαδόπουλου σε συνέντευξή του το 2006 φέρνουν την Κοινότητα και την παροικία μπροστά από τις σημερινές τους προκλήσεις: «Τώρα το ερώτημα είναι πώς θα διασφαλίσουμε ότι αυτό θα διατηρηθεί και θ’ αναπτυχθεί στο μέλλον. Αυτό είναι το κρίσιμο ερώτημα. Τι υπάρχει σχετικό με την Ελληνικότητά μας, το οποίο θα θέλαμε να διατηρήσουμε και να αναπτύξουμε».

Το βιβλίο απευθύνεται στους δασκάλους, τους φοιτητές, τους δημοσιογράφους στα μέλη της Κοινότητας, στον γενικό αναγνώστη. Ο αναγνώστης μπορεί να τη διαβάσει ολόκληρη την ιστορία, ή κάθε φορά να περιορίζεται στα κεφάλαια και τις περιόδους που τον ενδιαφέρουν.
Είναι το πρώτο βιβλίο που γράφτηκε για ολόκληρη την ιστορία της Κοινότητας των πρώτων 122 χρόνων. Είναι ένα βιβλίο αναφοράς σε μια πορεία που συνεχίζεται και ελπίζω να συνεχιστεί και για μερικό καιρό ακόμη, στο μέλλον. Η ιστορία είναι μια συνεχής διαδικασία. Γι’ αυτό, αν υπάρχουν παρατηρήσεις, διορθώσεις, σχόλια ή και αντίθετες απόψεις, παρακαλώ τους αναγνώστες να μου τις στέλνουν, για να λαμβάνονται υπόψη σε κάποια μελλοντική έκδοση ή τη σχεδιαζόμενη έκδοση στα Αγγλικά. Υπάρχει η διεύθυνση και το εμαιλ στο βιβλίο.

(Ο Δρ Χρήστος Ν. Φίφης είναι επίτιμος ερευνητής στη Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου La Trobe).