Έχετε σίγουρα ακούσει τη φράση ‘σαράντα χρόνια φούρναρης’. Ε άδικο δεν έχει, αλλά δεν είναι και για να μας σταθεί εμπόδιο. Γεγονός είναι πως όσες πιο πολλές φορές ζυμώσεις, τόσο καλύτερος γίνεσαι. Αποκτάς εμπειρία και άλλο αέρα. Το ζυμάρι είναι κάτι ζωντανό, που θέλει την προσοχή και την φροντίδα μας.

Όμως για όλους υπάρχει μια αρχή και μια εύκολη συνταγή για μπούν στη διαδικασία να δοκιμάσουν. Το τσουρέκι πρωταγωνιστεί στο πασχαλινό τραπέζι. Αρέσει σε μικρούς και μεγάλους. Σε διάφορα σχήματα, με γέμιση ή χωρίς, στολισμένα με αμύγδαλο, με σουσάμι, με μαυροκούκι, ή με το κόκκινο αυγό τους και αρωματισμένα με μαχλέπι, μαστίχα, κακουλέ, Πολλές παραλλαγές και πολλές εκδοχές.
Η γιαγιά μου ως άριστη μαγείρισσα, έφτιαχνε τσουρέκια, τους κουκνίκους, όπως τους έλεγε. Τσουρέκια με βαμμένο κόκκινο αυγό, σε στρογγυλό σχήμα ή πλεξούδα. Για τα παιδιά έφτιαχνε χωριστά, της περισσότερες φορές σε σχήμα ζώου ή ανθρωπάκι. Οι μυρωδιές τέτοιες μέρες, ακόμα βρίσκονται κάτω από τη μύτη μου.

Είπα λοιπόν να το επιχειρήσω, για πρώτη φορά χωρίς μαμά ή γιαγιά μαζί. Με το Μιχαήλ βοηθό, θα ζυμώσουμε τα τσουρέκια μας για το Πάσχα. Για μένα είναι αυτή η περίοδος πάντα φορτωμένη με μπόλικη δουλειά, όμως θέλω να ζυμώνω κάτι πασχαλινό για το καλό. Τώρα που ο Μιχαήλ είναι και πιο μεγάλος θα ήθελα να έχει μνήμες από όλα τα έθιμα της γιορτής αυτής.
Συνταγή εύκολη διάλεξα για να κάνω τα πράγματα απλά. Ξεκινήσαμε την προηγούμενη μέρα βάφοντας τα αυγά, όπως και πέρυσι με φυσικό τρόπο . Με ριζάρι βάψαμε κόκκινα αυγά για να τα χρησιμοποιήσουμε στα τσουρέκια μας. Μου αρέσει το κόκκινο γιατί έτσι είναι το παραδοσιακό, αλλά και γιατί τσουρέκι χωρίς κόκκινο αυγό μου φαίνεται παράξενο.

Την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε το πρωϊ το ζύμωμα. Χρειαζόμασταν το χρόνο για να δώσουμε στο ζυμάρι μας τη δυνατότητα να φουσκώσει δύο φορές. Στο ενδιάμεσο κάναμε και καμιά δουλειά, εννοείται. Το πρώτο ανέβασμα της ζύμης μας πήρε 2 ωρίτσες. Αφού τα πλάσαμε το δεύτερο ανέβασμα χρειάστηκε λιγότερο χρόνο. Το σχήμα που διαλέξαμε είναι στρογγυλό στεφάνι με πλεξούδα διπλή. Ακούγετε λίγο πολύπλοκο αλλά δεν είναι. Δύο ζυμαρένια κορδόνια που τυλίγονται το ένα γύρω από το άλλο και σχηματίζουν ένα κύκλο, που στη μέση έχει το κόκκινο αυγό.

Το μόνο που χρειάζεται προσοχή με το ζυμάρι αυτό είναι να μην βάλετε πολύ αλεύρι, ώστε να έχετε μια μαλακή και σχετικά υγρή ζύμη. Αν στο πλάσιμο χρειαστεί, μπορείτε να πασπαλίσετε με λίγο αλευράκι για να μπορείτε με περισσότερη ευκολία να δώσετε το σχήμα που θέλετε. Αν βαριέστε τις πλεξούδες σκέτο κουλουράκι στρογγυλό ή μακροστένο σχήμα σαν ψωμάκι, μια χαρά θα είναι. Νόστιμο, μαλακό και μυρωδάτο θα γίνει χωρίς αμφιβολία.
Επίσης, η συγκεκριμένη συνταγή δεν δίνει πολύ γλυκό τσουρέκι, για ευνόητους λόγους, αλλά εξαιρετικά αρωματικό.
Καλή Ανάσταση σε όλους , με όλη τη σημασία της λέξης!