Ήταν μία μέρα σαν όλες τις άλλες για τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά για την ελληνική παροικία της Μελβούρνης, την οικογένεια του Δημήτρη Γκόγκου, του ιδρυτή του «Νέου Κόσμου», των συνεργατών του και των φίλων του, ήταν μία ξεχωριστή μέρα η Τρίτη. Ήταν η μέρα του τελευταίου αποχαιρετισμού ενός μεγάλου ηγέτη της ομογένειας, ενός ανθρώπου που με τα έργα και τη δράση του βοήθησε την ευρύτερη μεταναστευτική κοινότητα της χώρας.

Το σεμνό και συγκινητικό ύστατο χαίρε στον Τάκη μας ξεκίνησε με την εξώδιο ακολουθία στον ιερό ναό Αγίας Αικατερίνης στο Malvern της Μελβούρνης.

Στη συνέχεια συγγενείς, φίλοι, συνεργάτες και παράγοντες της παροικίας μετέβησαν στην αίθουσα Canvas House.

Με ηχητικό φόντο την αγαπημένη του μουσική και οπτικό φόντο τον πάντα χαμογελαστό Τάκη με αγαπημένα του πρόσωπα και συνεργάτες, όλοι όσοι παραβρέθηκαν στο γεύμα που ακολούθησε στη μνήμη του δάκρυσαν και γέλασαν ακούγοντας τα όσα ανέφεραν στις ομιλίες τους ο αρχισυντάκτης του “Νέου Κόσμου” και επί πολλά χρόνια συνεργάτης του Τάκη Γκόγκου, Σωτήρης Χατζημανώλης, η κόρη του Τάνια, ο γιoς του και εκδότης του “Νέου Κόσμου”, Χριστόφορος Γκόγκος, και η αδερφή του, Μαίρη.

Η Τάνια με φόντο το χαμόγελο του πατέρα μιλά για την τρυφερότητα της σχέσης τους. Φώτο: Κώστας Ντεβές

Η τρυφερότητα και η αγάπη που ο Τάκης μοίραζε απλόχερα ως πατέρας πλημμύρισε την αίθουσα μέσα από τα λόγια της κόρης του Τάνιας όταν αυτή άρχισε να περιγράφει μικρές και μεγάλες γλυκές στιγμές που μοιράστηκαν.

Η πατρική τρυφερότητα δεν ήταν όμως το μόνο χάρισμα του Τάκη. «Η γενναιοδωρία του, η αγάπη του για τη ζωή και η ικανότητά του να την ομορφαίνει με το χαμόγελό του, το χιούμορ του, θα μείνουν για πάντα στο νου και την καρδιά μας» παρατήρησε η κόρη του.

Μιλώντας για τον συνεργάτη και φίλο Τάκη, ο Σωτήρης Χατζημανώλης, αναφερόμενος σε συγκεκριμένα περιστατικά σκιαγράφησε άλλες πτυχές της προσωπικότητας του Τάκη. «Βοηθούσε τους πάντες όσο και όπως μπορούσε, απολάμβανε τη ζωή, την καλή παρέα, τον χορό, το καλό κρασί, αγάπησε τη Χίο και την Κύπρο» είπε ο Σωτήρης με τη συγκίνηση να πνίγει κάποιες στιγμές τη φωνή του.

Για τον πατέρα, αλλά και τη μεγάλη κληρονομιά που αφήνει πίσω του, μίλησε ο γιoς του Χριστόφορος που συγκίνησε όλους όσοi βρίσκονταν στην αίθουσα εκφράζοντας στον άνθρωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα του Τάκη τον τελευταίο καιρό, Μαρκ, την ευγνωμοσύνη του για όλα όσα έκανε για τον πατέρα του. «Μαρκ έγινες μέλος της οικογένειάς μας και θα παραμείνεις» είπε ο Χριστόφορος.

Η Αθηνά, εγγονή του Τάκη, λέγοντας αντίο μελωδικά στον παππού της. Φώτο: Κώστας Ντεβές

Η αδελφή του Τάκη, Μαίρη μίλησε για το δέος που ένοιωθε ως μικρότερη αδερφή για τα σημαντικά πρόσωπα που κατά καιρούς έφερνε στο σπίτι της οικογένειας ο Τάκης αλλά και για την γενναιοδωρία του προς ανθρώπους άγνωστους. «Νομίζω ότι το σπίτι μας ήταν από τους πρώτους χώρους της Μελβούρνης που προσέφερε συσσίτια» είπε χαρακτηριστικά.

Με μελωδικό τρόπο είπαν το τελευταίο αντίο στον παππού τους τα εγγόνια του, ένα αντίο που τραγούδησε η εγγονή του και κόρη της Τάνιας, Αθηνά, ζωγραφίζοντας στα πρόσωπα όλων όσων βρίσκονταν στην αίθουσα ένα γλυκόπικρο αλλά φωτεινό χαμόγελο. Γλυκό γιατί είχαν την τύχη να γνωρίσουν έναν υπέροχο άνθρωπο, μία μοναδική προσωπικότητα. Πικρό για τον χαμό του και φωτεινό επειδή η λάμψη της καλοσύνης του Τάκη μας και της παθιασμένης του σχέσης με τα ωραία της ζωής δεν είναι δυνατόν να πνιγεί από το σκοτάδι του θανάτου.