Ο Πωλ Καπελέρης τραγουδά και παίζει πιάνο με τα μάτια της ψυχής

Ο Ελληνοαυστραλός που έκανε κοινό και κριτές να κλάψουν στην πρεμιέρα του Australia's Got Talent μιλά στον "Νέο Κόσμο"

Τα νέα επεισόδια του Australia’s Got Talent ξεκινούν αυτή την Κυριακή και, απ’ ό,τι φαίνεται, αυτή η σεζόν θα είναι και η πιο συναρπαστική του δημοφιλούς σόου.
Ανάμεσα στα πολλά ταλέντα και τις ιδιαίτερες προσωπικότητες που λαμβάνουν μέρος και διαγωνίζονται για μια θέση στον τελικό, ένας Ελληνοαυστραλός, ο Πωλ Καπελέρης, που καταφέρνει με την παρθενική του εμφάνιση να περάσει κατευθείαν στον τελικό.

Ο 22χρονος Καπελέρης που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Σίδνεϊ, όπως βλέπουμε στο teaser βίντεο του Seven Network, κάνει τα 1300 μέλη του κοινού να σηκωθούν ξεσπώντας σε κλάματα και χειροκροτώντας ακατάπαυστα.

Μετά το τέλος της εμφάνισής του, η κριτής Lucy Durack, σχεδόν εκστασιασμένη, αποφάσισε να πατήσει το πολυπόθητο “χρυσό κουμπί” της απευθείας πρόκρισης.
Η αγγελική φωνή του Καπελέρη και η εξαιρετική του ικανότητα στα πλήκτρα, δεν είναι τα μόνα χαρακτηριστικά που κάνουν το ταλέντο του ξεχωριστό.

Ο νεαρός Ελληνοαυστραλός τραγουδά με τα μάτια της ψυχής, έχοντας γεννηθεί με 15% όραση, το οποίο έχει φτάσει το 5%, ενώ αναμένεται να χάσει οριστικά την όρασή του στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον. Αυτό που κάνει το κατόρθωμά του ακόμη πιο σημαντικό είναι ότι εκτός από τυφλός είναι και βαρήκοος.

Ο “Νέος Κόσμος” επικοινώνησε με τον Καπελέρη, λίγες μέρες πριν τη μετάδοση της πρεμιέρας του Australia’s Got Talent που αναμένεται να του αλλάξει τη ζωή.
Στο teaser, ο νεαρός, ο οποίος συνοδεύεται από τη μητέρα του, συστήνεται ως κάποιος ο οποίος απέκτησε αυτοπεποίθηση μέσω της μουσικής, η οποία τον έμαθε να είναι ο εαυτός του. Το ταξίδι του ξεκίνησε σε νεαρή ηλικία, σε μια περίοδο δύσκολη που δεχόταν ακατάπαυστα μπούλινγκ.

Ο Πωλ Καπελέρης με τη μητέρα του

“Το να είμαι κοινωνικός είναι δύσκολο καμιά φορά. Στο παρελθόν, ιδίως, απομονωνόμουν πολύ,” παραδέχεται.

“Το πιο δύσκολο για μένα, αν αφαιρέσουμε τις φορές που χρειάζεται να πάω σε ένα καινούριο μέρος και όντας τυφλός μπορεί να χαθώ… είναι να μιλάω με κόσμο μη έχοντας τη δυνατότητα να δω το πρόσωπό τους. Πολλές φορές θέλω να αστειευθώ ή να πειράξω κάποιον και αγχώνομαι γιατί δεν μπορώ να δω την έκφρασή τους. Συχνά οι άνθρωποι χρησιμοποιούν μη λεκτική επικοινωνία την οποία εγώ, δεν μπορώ να δω”.

Κάπου εκεί απολογείται που δεν μπορεί να μιλήσει καλά Ελληνικά, λέγοντάς μου ότι ήθελε και προσπάθησε να μάθει αλλά δεν υπάρχουν μαθήματα ελληνικών για τυφλούς. Δυστυχώς, η εκμάθηση ελληνικών δεν ήταν η μόνη δυσκολία που συνάντησε ο Καπελέρης στα σχολικά του χρόνια.

“Στην αρχή, δεν ήθελα να πάω στο σχολείο για μήνες γιατί με πείραζαν συνεχώς και άσχημα. Μετά ξεκίνησα καράτε και η φοβία μου κάπως εξαφανίστηκε από μόνη της. Σκέφτηκα, αν θέλουν να μου κάνουν κάτι είναι δικό τους πρόβλημα και απόφαση…”.

“Είμαι τυφλός” λέει. “Η μαμά μου κάνει τα πάντα, τρέχει, με φροντίζει και την ευχαριστώ και την αγαπώ γι΄αυτό”.

Η μητέρα του τον αγκαλιάζει και πριν βγει στη σκηνή του λέει: “Μπορεί να μην έχεις την όρασή σου αλλά έχει όλα τα υπόλοιπα. Και τα χρησιμοποιείς. Ξέρεις πως είμαι περήφανη για σένα”.

Μια βαθιά συγκινητική στιγμή πίσω από τις κάμερες, που όμως δεν προϊδεάζει κανένα μας,ούτε το κοινό, ούτε τους κριτές ως προς το τι θα επακολουθήσει.

Για τον Καπελέρη, η ζωή απέκτησε νέο νόημα όταν ξεκίνησε να παίζει πιάνο στα οκτώ του χρόνια, και αυτό ήταν το πρώτο εμπόδιο που έπρεπε να υπερβεί.

“Ήταν πάρα πολύ δύσκολο στην αρχή γιατί δε μπορούσα να δω τις νότες. Ο δάσκαλός μου μού είπε να εξασκηθώ και να μην ανησυχώ που δε μπορώ να τις δω. Μου είπε να κλείσω τα μάτια τελείως και να αισθανθώ το πιάνο, να νιώσω τη μουσική. Το πιάνο έχει συγκεκριμένη δομή και μόλις μάθεις που βρίσκεται το κάθε πλήκτρο δεν χρειάζεται να κοιτάς”.

Το σώμα θυμάται!” εξηγεί.

Από μικρός ‘έβλεπε’ -ή, μάλλον, άκουγε όπως διορθώνει τον εαυτό του- σόου όπως το X Factor και το Australian Idol, και ονειρευόταν μια μέρα να καταφέρει να είναι τόσο καλός όσο οι νικητές.

“Πάντα ήθελα να το κάνω αλλά ήμουν πολύ μικρός. Πριν λίγους μήνες ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στην τέχνη με ειδίκευση στη μουσική. Τώρα έχω χρόνο να κυνηγήσω το όνειρό μου. Είμαι έτοιμος”.

Για το ντεμπούτο το επί σκηνής -είναι η πρώτη φορά που τραγουδάει μόνος μπροστά σε κόσμος εκτός σχολείου ή σχολής- επέλεξε ένα αγαπημένο του κομμάτι με ιδιαίτερο νόημα. Το συγκεκριμένο τραγούδι είναι αρκετά δύσκολο φωνητικά, καθώς η τονική του έκταση είναι μεγάλη.

“Το κομμάτι έχει τίτλο ‘Rise up’ και είναι της Andra Day. Μιλά για τη γενναιότητα και πώς στη ζωή πρέπει να μην το βάζεις κάτω και να συνεχίζεις να παλεύεις ακόμη κι αν τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως τα θες. Εσύ να προσπαθείς να είσαι όσο καλύτερος άνθρωπος μπορείς. Είναι πολύ δυνατό κομμάτι. Υπέροχοι στίχοι και μουσική”.
Έτσι ακριβώς και ο Καπελέρης, δίνοντας τον καλύτερό του εαυτό, παρά τις αντιξοότητες, τα κατάφερε.

“Μου πήρε λίγα λεπτά να καταλάβω τι έγινε. Δεν συνειδητοποίησα ότι πάτησαν το χρυσό κουμπί και με έστειλαν απευθείας στον τελικό. Ούτε είδα ότι είχαν σηκωθεί όλοι οι θεατές όρθιοι και χειροκροτούσαν. Δεν ήμουν σίγουρος τι συμβαίνει ακριβώς, αλλά μετά ένιωσα την ενέργεια στο χώρο”, λέει.

“Δεν περίμενα σε καμία περίπτωση αυτή την ανταπόκριση, ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα. Πήγα ελπίζοντας πως έστω και ένας από τους κριτές θα σκεφτόταν πως είμαι κάπως καλός. Ήταν πέρα από κάθε φαντασία η αντίδραση τόσο των κριτών όσο και του κοινού. Χτυπούσαν τα χέρια τους στη σκηνή και άκουγα, ένιωθα τις δονήσεις”.
“Όταν 1300 άτομα είναι μπροστά σου σε ένα χώρο, δεν χρειάζεται να τους δεις για να τους νιώσεις”.

Για να δείτε την εμφάνιση του Πωλ Καπελέρη, συντονιστείτε στο Seven/GWN7 αύριο Κυριακή στις 7μμ.