Ένα μόνο Αυστραλιανό πανεπιστήμιο έλαβε ένα δισεκατομμύριο δολάρια σε δίδακτρα από ξένους φοιτητές ενώ άλλα οχτώ κάλυψαν το 30 τοις εκατό των ετήσιων εξόδων τους μόνο από διεθνείς σπουδαστές.
Οι τελευταίες έρευνες αποκαλύπτουν πως οι ελίτ των πανεπιστημίων της χώρας, οχτώ πανεπιστήμια συμπεριλαμβανομένου του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ, του Πανεπιστημίου της Νέας Νότιας Ουαλίας και του Πανεπιστημίου του Monash, έβγαλαν τουλάχιστον το 1 στα 3 δολάρια της χρονιάς στις πλάτες των αλλοδαπών φοιτητών τους.
Η ανάλυση που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα The Sunday Age έρχεται μόλις μια εβδομάδα μετά την προειδοποίηση από την Κυβέρνηση πως τα πανεπιστήμια πρέπει να πάψουν να στηρίζονται στα δίδακτρα από τους ξένου φοιτητές, όσο υπάρχει ένταση στις διεθνείς σχέσεις ανάμεσα στην Κίνα και τις Δυτικές χώρας.
Από όλα τα πανεπιστήμια, το RMIT είναι εκείνο που βασίζεται πιο πολύ στα δίδακτρα ξένων φοιτητών, καλύπτοντας το κόστος λειτουργίας του κατά 40 τοις εκατό το 2018.
Το University of Technology Sydney (UTS) έρχεται δεύτερο με 38,8 τοις εκατό, ενώ το μόλις πέντε ετών Federation University με έδρα τη Βικτώρια κατέλαβε την τρίτη θέση με 38,5.
Στις πρώτες θέσεις της λίστα είναι και το Πανεπιστήμιο του Κουΐνσλαντ όπου Κινέζοι φοιτητές ενεπλάκησαν σε διαμάχες σαν συνέπεια των διαμαρτυριών υπέρ της δημοκρατίας στο εξωτερικό.
Το 2018 το ένα τρίτο των διεθνών φοιτητών – στο σύνολό τους 400.000 – που γράφτηκαν σε Αυστραλιανά πανεπιστήμια ήταν από την Κίνα. Τα δίδακτρά τους έφεραν $7,4 δις στον τομέα των ιδιωτικών πανεπιστημίων που αξίζει $32 δις.
Από τα πανεπιστήμια που κερδίζουν τα περισσότερα από ξένους φοιτητές, το Monash University έβγαλε πάνω από $990 εκατομμύρια ενώ τα πανεπιστήμια του Σίδνεϊ, της Νέας Νότιας Ουαλίας και της Μελβούρνης τουλάχιστον $800 εκατομμύρια έκαστο.
Στα ζητήματα που προκύπτουν ως συνέπειες της εισόδου ξένων φοιτητών κυρίως από την Κίνα στα Αυστραλιανά πανεπιστήμια είναι η δραματική πτώση του επιπέδου των εισαγωγικών εξετάσεων. Αρκετοί φοιτητές και καθηγητές παραπονούνται για χαμηλό επίπεδο γνώσης της αγγλικής γλώσσας και μεγάλες καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση διδακτέας ύλης εγκαίρως λόγω δυσκολίας παρακολούθησης από την πλευρά των ξένων φοιτητών.
Τέλος δεν είναι λίγοι όσοι υποστηρίζουν πως τα περισσότερα πανεπιστήμια έχουν διπλά στάνταρ σε ό,τι έχει να κάνει με τις εξεταστικές περιόδους και τις βαθμολογίες, προκειμένου να μην χάνονται κέρδη από δίδακτρα.