Η A-League επιτέλους ξεκινά! Μετά από μια άκρως… περιπετειώδη περίοδο όπου επικράτησαν αρκετές φήμες, συζητήσεις, σχόλια, αλλά και ανησυχίες για το μέλλον του πρώτου τη τάξει πρωταθλήματος ποδοσφαίρου της χώρας, ήρθε ο καιρός να μείνουν στην άκρη τα λόγια και να ασχοληθούμε με τα πεπραγμένα των ομάδων εντός αγωνιστικών χώρων.

Μεγαλύτερη διαφορά φέτος σε σχέση με πέρσι αποτελεί το γεγονός ότι οι ομάδες που θα αναμετρηθούν για τον τίτλο δεν θα είναι δέκα, αλλά έντεκα, μετά την ένταξη της Western United του “δικού μας” Παναγιώτη Κονέ. Έτσι, το πρόγραμμα θα αυξηθεί σε 29 αγωνιστικές, με μια ομάδα να έχει “ρεπό” σε κάθε μια από αυτές (η πρώτη θα είναι οι Newcastle Jets).

Ωστόσο θα υπάρχουν κάποιες ομάδες που θα αναμετρηθούν παραπάνω φορές από τις υπόλοιπες (π.χ. το ζευγάρι Melbourne City-Melbourne Victory θα “κονταροχτυπηθεί” τρεις φορές, σε αντίθεση με τις Sydney FC και Central Coast, που θα βρεθούν η μια στο δρόμο της άλλης μόλις δύο), σε μια προσπάθεια διατήρησης του ενδιαφέροντος από την πλευρά των διοικούντων. Αυτή αναμένεται να είναι η τελευταία φορά που το πρωτάθλημα διεξάγεται υπό την αιγίδα της Αυστραλιανής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου (Football Federation Australia – FFA), αφού σύντομα η A-League θα αποτελεί ανεξάρτητο σώμα το οποίο θα διοικείται από τους προέδρους των ομάδων. Παρακάτω θα δούμε αναλυτικά τι έχει αλλάξει σε κάθε σύλλογο ξεχωριστά, αλλά και ποιες θα είναι οι βλέψεις τους σε σχέση με την προηγούμενη σεζόν.

SYDNEY FC

Οι πρωταθλητές βελτίωσαν αισθητά το έμψυχο δυναμικό τους, με την προσθήκη σπουδαίων αθλητών με εμπειρία στο διεθνές στερέωμα όπως ο Alex Baumjohann και ο Κώστας Μπαρμπαρούσης, ενώ σημαντικότερη απώλεια ήταν αυτή του Ολλανδού Siem De Jong, που επέστρεψε στον Άγιαξ αλλά και του επιθετικού “υπερόπλου” Alex Brosque που αποσύρθηκε. Πέρα από τον εγχώριο τίτλο, οι παίκτες του Steve Corica που συνεχίζει για δεύτερη σεζόν στον πάγκο της ομάδας, θα επιδιώξουν την επιτυχία και σε διεθνές επίπεδο μέσω του Ασιατικού Τσάμπιονς Λιγκ.

PERTH GLORY

Οι κάτοχοι της πρώτης θέσης της περσινής σεζόν φαίνεται ότι έχασαν μεγάλο βαθμό από τη δυναμική τους, με την αποχώρηση σημαντικών παικτών όπως ο αριστερός μπακ Jason Davidson, και ο Ιρλανδός φορ Andy Keogh. Πολλά θα περιμένει φέτος η ομάδα από τον “μπαρουτοκαπνισμένο” πρώην επιθετικό της Melbourne City (αλλά και του Παναθηναϊκού) Bruno Fornaroli, αλλά και τον καλύτερο νέο παίκτη της περσινής σεζόν, Κρις Οικονομίδη. Την ομάδα βέβαια εξακολουθεί να καθοδηγεί ο Tony Popovic, ωστόσο θα πρέπει να φανεί το πόσο θα επηρεάσουν την ομάδα οι απώλειές της.

MELBOURNE VICTORY

Μια εκ των πιο σημαντικών διεκδικητριών του τίτλου την προηγούμενη σεζόν, η Victory “κατέρρευσε” στα πλέι-οφ μετά από εκείνο το βαρύ 6-1 από τη Sydney FC. Ακολούθησε μαζική έξοδος αρκετών πρωτοκλασάτων παικτών (Baena, Niedermeier, Αντώνης, Μπαρμπαρούσης, Honda, μεταξύ αυτών), αλλά και του προπονητή, Kevin Muscat, με την διοίκηση του συλλόγου να αποφασίζει πως ήρθε η ώρα για μια νέα εποχή. Τα ηνία της ομάδας ανέλαβε ο πρώην τεχνικός της Adelaide United, Marco Kurz, ο οποίος είχε ήδη δείξει την ποιότητά του στην ομάδα της Αδελαΐδας, κατακτώντας με αυτήν το FFA Cup και οδηγώντας την στα ημιτελικά της A-League. Έχουν γίνει αρκετές προσθήκες νέων παικτών και επιστροφές παλαιών άσων (Robbie Kruse, Andrew Nabbout, Adana Traore) και θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον το πώς θα διαχειριστεί την κατάσταση ο Γερμανός. Αστέρι της ομάδας παραμένει ο διεθνής Σουηδός (και αρχηγός πλέον της ομάδας) Ola Toivonen.

Ο Παναγιώτης Κονέ κατά τη διάρκεια της επίσημης φωτογράφισης για την έναρξη της A-League. Φωτό: AAP/Joel Carrett

MELBOURNE CITY

Η δεύτερη (από τις τρεις, πλέον) ομάδα της Μελβούρνης είναι αυτή που δείχνει να βρίσκεται στην καλύτερη κατάσταση λίγο πριν τη σέντρα. Με την έλευση ενός νέου προπονητή (Erick Mombaerts) και ορισμένων παικτών που πραγματικά μπορούν να βοηθήσουν την ομάδα (Noone, Luna, Brilliante, Cabrera), οι επιδόσεις της στο FFA Cup εντυπωσιάζουν (έφτασε στον τελικό με χαρακτηριστική άνεση) και πιθανό να αποτελέσει δυνατό ανταγωνιστή για τη διεκδίκηση του τίτλου.

ADELAIDE UNITED

Δύσκολα τα πράγματα φέτος για την ομάδα της Νότιας Αυστραλίας. Έχασε τον προπονητή της (ο Marco Kurz θα συνεχίσει στη Victory), έχασε την επιθετική της τριπλέτα (Halloran, Isaias, Κωνσταντόπουλος αποτελούν παρελθόν), ενώ σημαντικότερες προσθήκες είναι αυτές του Riley McGree από την City και του επιθετικού Al Hassan Toure. Πάντως, ο Gertjan Verbeek δείχνει να διαχειρίζεται την κατάσταση, αφού κατάφερε να οδηγήσει την ομάδα στον τελικό του Κυπέλλου.

BRISBANE ROAR

Με την έλευση του θρύλου της Λίβερπουλ, Robbie Fowler, στον πάγκο της ομάδας, οι “Ολλανδοί” θα ελπίζουν σε μια άκρως βελτιωμένη εικόνα τη φετινή σεζόν. Όμως αξίζει να αναφερθεί ότι αυτή θα είναι η πρώτη φορά που ο πρώην διεθνής Άγγλος φορ θα καθίσει στον πάγκο επαγγελματικής ομάδας. Παράλληλα, οι κινήσεις τους στον μεταγραφικό τομέα δεν αφήουν και πολλά περιθώρια αισιοδοξίας, αφού σημαντικότερες προσθήκες ήταν αυτές του φορ των Newcastle Jets, Roy O’ Donovan και του δεξιού μπακ της Perth Glory, Scott Neville. Αναμφίβολα οι κινήσεις του Fowler θα βρεθούν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος.

NEWCASTLE JETS

Σχετικά “αθόρυβοι” ήταν οι Jets στο μεταγραφικό παζάρι. Αν και υπήρξαν αρκετές αλλαγές, με την έλευση παικτών όπως ο Wes Hoolahan, ο Abdiel Aroyo και ο Nick Fitzgerald, η ομάδα του Ernie Merrick θα συνεχίσει να στηρίζεται στις εμπνεύσεις του διεθνούς ομογενή Δημήτρη Πετράτου, βασίζοντας την επιθετική λειτουργία της ομάδας γύρω του. Ο πρώην άσος της ΑΕΚ, Ronald Vargas, αποτελεί παρελθόν από την ομάδα του Νιούκαστλ, όπως και οι Jair, Georgievski και Vujica, και αν καταφέρει να κάνει κάτι καλύτερο από την περσινή 7η θέση, θα αποτελέσει μεγάλη έκπληξη.

CENTRAL COAST MARINERS

Το όλο θέμα με τον Usain Bolt φαίνεται ότι επηρέασε αρνητικά την ομάδα του Σίδνεϊ πέρυσι, όμως πλέον τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Η έλευση του Alen Stajcic αλλά και το γεγονός ότι είχε τον χρόνο να δημιουργήσει την ομάδα με βάση τα δικά του “θέλω”, δείχνει να φέρνει αποτελέσματα. Παρά τις πολλές μεταγραφικές κινήσεις, δεν φαίνεται να υπάρχει ο ένας παίκτης πάνω στον οποίο να βασίζεται η ομάδα, αλλά μέσω της συλλογικής προσπάθειας και πολλής δουλειάς η ομάδα θα επιχειρήσει να επιτύχει τους στόχους της. Οι πρώτες ενδείξεις λένε ότι θα καταφέρει να ξεκολλήσει από την τελευταία θέση της βαθμολογίας.

WESTERN SYDNEY WANDERERS

Η ομάδα των Wanderers θα αγωνίζεται πλέον στο “Bankwest Stadium” της περιοχής Παραμάτα, με την ελπίδα το νεόδμητο γήπεδο να αποτελέσει πόλο έλξης για τους φιλάθλους. Ωστόσο, αυτός δεν θα είναι ο μοναδικός λόγος που οι φίλοι της ομάδας θα θελήσουν να παρακολουθήσουν τις προσπάθειες των ποδοσφαιριστών από κοντά, αφού έγινε μεγάλη προσπάθεια ενίσχυσης από τον Γερμανό προπονητή Markus Babbel και τους συνεργάτες του. Πιο σημαντική προσθήκη αυτή του Alexander Meier, ο οποίος τη σεζόν 2014-15 είχε αναδειχθεί πρώτος σκόρερ της Bundesliga και αναμένεται να ηγηθεί των προσπαθειών της ομάδας του.

WELLINGTON PHOENIX

Αίνιγμα για δυνατούς λύτες θα αποτελέσει η παρουσία του “Φοίνικα” στο φετινό πρωτάθλημα, αφού πέρα από τον προπονητή, Mark Rudan, αρκετοί σπουδαίοι ποδοσφαιριστές (όπως ο πρώτος σκόρερ της περσινής σεζόν, Roy Krishna) αποχώρησαν από τη Νέα Ζηλανδία. Παράλληλα, αίσθηση προκάλεσε και η μεταγραφή του Sarpeet Singh για την Μπάγερν Μονάχου. Αυτοί που θα κληθούν να τους αντικαταστήσουν δεν έχουν αφήσει και τις καλύτερες των εντυπώσεων, ενώ και ο νέος τεχνικός, Ufuk Talay, δεν έχει μεγάλη εμπειρία από τους πάγκους. Εκ των φαβορί για την τελευταία θέση.

WESTERN UNITED

Η νέα ομάδα φαίνεται να ξεκινά από καλή βάση τις προσπάθειές της, με έναν προπονητή που έχει ήδη δείξει την ποιότητά του (Rudan) και ένα κράμα ποδοσφαιριστών που συνδυάζουν την εμπειρία (Diamanti, Berisha, Risdon, Gulum) και τον νεανικό ενθουσιασμό (Ασπροποταμίτης, Σταματελόπουλος, Πιερίας, Pasquali). Αρκετά βλέμματα θα είναι στραμμένα επάνω στην ομάδα η οποία θα αγωνίζεται στα δυτικά της Μελβούρνης (έχει δηλώσει ως έδρα το “Kardinia Park” του Μπαλαράτ) αλλά και στο μεγάλο αστέρι και πρώην διεθνή με την εθνική Ελλάδος, Παναγιώτη Κονέ.