Σπουδαία εμφάνιση, τόσο σε διάρκεια όσο και σε απόδοση πραγματοποίησε η Αυστραλία στο Κιαοχσούνγκ της Ταϊβάν απέναντι στην ομάδας της Κινεζικής Ταϊπέης.
Τα σοκερούς επικράτησαν με το επιβλητικό 1-7, κάνοντας “πάρτι” στην άμυνα των γηπεδούχων, αφού σχεδόν κάθε τους επίθεση προμήνυε και απειλή για τον αντίπαλο τερματοφύλακα.
Ο ομοσπονδιακός προπονητής Graham Arnold προχώρησε σε αρκετές αλλαγές σε σχέση με τον αγώνα της προηγούμενης Πέμπτης κόντρα στο Νεπάλ (όπου οι Αυστραλοί είχαν επικρατήσει και πάλι με 5-0), δίνοντας θέση βασικού στους Brad Smith, Brandon Borello, James Jeggo, Milos Degenek, Awer Mabil και Adam Taggart.
Μάλιστα, ο τελευταίος ήταν που άνοιξε και το σκορ στο 12ο λεπτό, έπειτα από θαυμάσια σέντρα του Rhyan Grant από τα δεξιά.
Επτά λεπτά αργότερα, ο άσος της Suwon διπλασίασε τα προσωπικά του τέρματα κι αυτά της ομάδας του, εκμεταλλευόμενος την άψογη συνεργασία των Smith και Mabil από τα αριστερά.
Τη “σκυτάλη” πήρε ο Jackson Irvine, που μέσα σε δύο λεπτά (34′, 36′) πέτυχε δύο γκολ, ενώ προσωρινά είχαν μειώσει οι γηπεδούχοι με τον Chen, με αυτό να είναι το πρώτο γκολ που δέχεται η εστία των Αυστραλών στη διοργάνωση.
Οι φιλοξενούμενοι “σίγησαν” για τα επόμενα λεπτά, όμως στα τελευταία 15′ πήραν ξανά μπρος, πετυχαίνοντας ακόμη τρία τέρματα.
“Δράστες” ήταν οι δύο σκόρερ του αγώνα της προηγούμενης αγωνιστικής με το Νεπάλ, Harry Souttar και Jamie Maclaren, με τον υψηλόσωμο φορ να βρίσκει τα δίχτυα έπειτα από ισάριθμες κεφαλιές (73′, 88′) κι ενδιάμεσα τον άσο της Melbourne City να πλασάρει από κοντά.
Μετά το τέλος του αγώνα, ο Graham Arnold έπλεξε το εγκώμιο του Souttar, υποστηρίζοντας πως θα συνεχίσει να γίνεται καλύτερος, ενώ δήλωσε απόλυτα ικανοποιημένος από την εμφάνιση της ομάδας.
Επόμενη αναμέτρηση για την εθνική Αυστραλίας αυτή της 15ης Νοεμβρίου απέναντι στο Κουβέιτ που θα είναι και η τελευταία για τη φετινή χρονιά.
Εθνική Ελλάδας… made in Holland
Όπως είχε επισημανθεί μετά τον αγώνα με την Ιταλία στη Ρώμη, το περασμένο Σάββατο, το ζητούμενο για την Εθνική ήταν να δώσει συνέχεια στην καλή εμφάνιση απέναντι στην παγκόσμια «σκουάντρα ατζούρα». Το έκανε λοιπόν και μάλιστα εμφατικά τρεις ημέρες αργότερα, «λιώνοντας» τη Βοσνία στο -θλιβερά άδειο- ΟΑΚΑ. Το έπραξε αφήνοντας σε ρόλο κομπάρσου μια ομάδα που ζητούσε μόνο τρεις βαθμούς από το παιχνίδι, αλλά δεν της επέτρεψε να τους διεκδικήσει ποτέ.
Σε έναν αγώνα «τελικό» για τους φιλοξενούμενους και βαθμολογικά αδιάφορο για τους γηπεδούχους, η ελληνική ομάδα έκανε εμφάνιση… άλλου επιπέδου, καθήλωσε τους «Βραζιλιάνους των Βαλκανίων», όπως αρέσκονται να αυτοαποκαλούνται οι Βόσνιοι κι έδειξε ότι βαδίζει στο σωστό δρόμο για τη δημιουργία του συνόλου που θα διεκδικήσει πρόκριση στο Μουντιάλ του Κατάρ.
Απέναντι σε έναν τόσο ποιοτικό αντίπαλο, η Εθνική ξάφνιασε ευχάριστα με το «ολλανδικό» παιχνίδι της. Ξάφνιασε με τη φρεσκάδα, την ταχύτητα, το υποδειγματικό τρανζίσιον (επιθετικό και αμυντικό), την ομοψυχία, το επιθετικό ποδόσφαιρο κυριαρχίας, τη διάθεση και το πάθος των διεθνών, από τους οποίους οι τέσσερις στους 11 που ξεκίνησαν (Λημνιός, Παυλίδης, Χατζηδιάκος, Γαλανόπουλος) είναι μικρότεροι των 22 ετών.
Μάλιστα, αν η τελική πάσα έβγαινε πιο ψύχραιμα, το σκορ θα είχε πάρει διαστάσεις. Οι τελικές ήταν 25-5 για την Εθνική, που δεν έχει καταγράψει τέτοιο νούμερο απέναντι σε αντίπαλο της ισχύος των Βόσνιων ούτε στις χρυσές εποχές της. Ο Φαν Σιπ έβαλε τους κανόνες, οι παίκτες τους αποδέχθηκαν, αλλά θα πρέπει να συνεχίσουν να δουλεύουν το ίδιο πολύ, εξίσου σοβαρά, το ίδιο πειθαρχημένα.
Ένα άλλο κέρδος από το παιχνίδι με τη Βοσνία είναι πως αποδείχθηκε ότι «δεν κάνουν τα ράσα τον παπά». Η ομάδα έπαιξε σε αυτό το επίπεδο χωρίς τα «αστέρια» της: Παπασταθόπουλος, Φορτούνης (τραυματίας), Μανωλάς, Μήτρογλου, Σάμαρης δεν ήταν στην αποστολή, ενώ Σιόβας, Κουλούρης, Δώνης και Βλαχοδήμος έδωσαν τη θέση τους στους «μικρούς», που μετά από 90 λεπτά απέναντι στη Βοσνία βγήκαν «θεόρατοι».
Ο Τζον Φαν Σιπ ήρθε στην Ελλάδα με ένα μετριότατο βιογραφικό, συγκριτικά με προκατόχους του (Ρεχάγκελ, Σάντος, Ρανιέρι). Ο Ολλανδός «βολόδερνε» στην Αυστραλία, όμως αποδεικνύει με τη δουλειά του ότι πολλές φορές στη ζωή, απλά, το μόνο που χρειάζεσαι είναι μια ευκαιρία.