Επανέρχομαι στο θέμα της κλιματικής αλλαγής, και των καταστροφικών επιπτώσεών της, ενόψει σχετικού δημοσιεύματος στην αθηναϊκή εφημερίδα Το Βήμα στις 6 Νοεμβρίου, και εκτενών σχετικών δημοσιευμάτων στην εφημερίδα της Μελβούρνης The Age, 7 Νοεμβρίου.

Εισαγωγικά σημειώνω πως η αθηναϊκή εφημερίδα Το Βήμα στην έκδοση της 5ης Νοεμβρίου, ανέφερε μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα: «Ο Οκτώβριος του 2019 ήταν ο ζεστότερος μήνας που έχει ποτέ καταγραφεί στον Πλανήτη… Είναι ο πέμπτος κατά σειρά μήνας που καταγράφει ένα ρεκόρ ή προσεγγίζει κατά πολύ ένα ρεκόρ».

Στην έκδοση της 6ης Νοεμβρίου Το Βήμα, σε άρθρο του με τίτλο «SOS για την κλιματική αλλαγή: 11.200 επιστήμονες προειδοποιούν για «ανείπωτα ανθρώπινα βάσανα», μεταξύ άλλων έγραψε και τα ακόλουθα:

«Περισσότεροι από 11.200 επιστήμονες από 153 χώρες, μεταξύ των οποίων η Ελλάδα, συνυπογράφουν μια διακήρυξη με την οποία προειδοποιούν ότι πλέον υπάρχει, όχι απλώς κλιματική αλλαγή, αλλά κλιματική επείγουσα ανάγκη (climate emergency).

Κάνουν λόγο για «ανείπωτα ανθρώπινα βάσανα» που θα καταστούν αναπόφευκτα, αν δεν γίνει άμεσα μια ριζική και διαρκής στροφή στις ανθρώπινες δραστηριότητες, οι οποίες επιβαρύνουν το κλίμα και ανεβάζουν τη θερμοκρασία μέσω των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου».

Ιδιαίτερη βαρύτητα έχει η ακόλουθη δήλωση των προαναφερθέντων επιστημόνων:

«… αν δεν γίνει άμεσα μια ριζική και διαρκής στροφή στις ανθρώπινες δραστηριότητες» καθότι τονίζεται ότι τα ενδεδειγμένα μέτρα πρέπει να ληφθούν άμεσα, και να συνεχισθούν στο μέλλον. Αυτά δεν είναι εικασίες, αλλά το τελικό συμπέρασμα επισταμένων και μακροπρόθεσμων ερευνών από χιλιάδες επιστήμονες.

Κάτι παρόμοιο έγραψε και η αυστραλιανή εφημερίδα της Μελβούρνης The Age στην έκδοση της 7ης Νοεμβρίου. Ακολουθεί αυτούσιο σχετικό απόσπασμα από το κύριο άρθρο της εφημερίδας με τίτλο «Yes, there is a climate emergency»:

“And now more than 11,000 scientists from 153 countries have joined in with a new report that starts with a bold statement: “Scientists have a moral obligation to clearly warn humanity of any catastrophic threat… We declare clearly… and unequivocally that Planet Earth is facing a climate emergency”.

Έδωσα το παραπάνω απόσπασμα όπως είναι διατυπωμένο στην αγγλική γλώσσα, για να μην θεωρηθεί πως στην ελληνική μετάφραση υπερτόνισα κάποια σημεία του.

Στο τέλος του κυρίου άρθρου της η εφημερίδα The Age τονίζει ότι συμφωνεί με την άποψη των επιστημόνων, και τονίζει πως τώρα εναπόκειται στους πολιτικούς να λάβουν τα ενδεδειγμένα προληπτικά μέτρα για το καλό της ανθρωπότητας.

Ενόψει της προαναφερόμενης άποψης έντεκα χιλιάδων επιστημόνων, η πρόσφατη απόφαση του Προέδρου των ΗΠΑ Donald Trump να αποσύρει την χώρα του από την Συμφωνία του Παρισιού έχει προκαλέσει την παγκόσμια κατακραυγή.

H Συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή τον Δεκέμβριο του 2015 αποτελεί την πρώτη οικουμενική συμφωνία για το κλίμα, και υπογράφηκε από 197 χώρες, μεταξύ των οποίων ήταν και οι ΗΠΑ, στις 22 Απριλίου 2016. Πρόεδρος των ΗΠΑ τότε ήταν ο Μπαράκ Ομπάμα.

Τώρα οι Ηνωμένες Πολιτείες επισημοποίησαν την πρόθεση αποχώρησής τους από τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα, προκαλώντας οργισμένες αντιδράσεις, κυρίως εκ μέρους της Γαλλίας και της Κίνας. Ακολουθεί η σχετική δήλωση των ΗΠΑ, όπως έχει καταχωρηθεί στην εφημερίδα Το Βήμα στην έκδοση της 5ης Νοεμβρίου 2019:

«Σήμερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες εκκινούν τη διαδικασία αποχώρησης από τη Συμφωνία του Παρισιού. Κατ’ εφαρμογήν των όρων αυτής της συμφωνίας, οι Ηνωμένες Πολιτείες υπέβαλαν επίσημη γνωστοποίηση της αποχώρησής τους στα Ηνωμένα Έθνη. Η αποχώρηση θα τεθεί σε ισχύ ένα χρόνο μετά τη γνωστοποίηση», αναφέρεται στο κείμενο της ανακοίνωσης.

Η αποχώρηση των ΗΠΑ από την συμφωνία δεν ήταν δυνατόν να γίνει νωρίτερα, καθότι στο κείμενο της Συμφωνίας του Παρισιού για το Κλίμα προβλέπεται η διάρκεια ενός έτους από την ανακοίνωση ενός κράτους να αποχωρήσει από τη συμφωνία.

Άρα, οι ΗΠΑ θα βρίσκονται εκτός της συμφωνίας του Παρισιού στις 4 Νοεμβρίου 2020, ημερομηνία που είναι η επομένη των προεδρικών εκλογών, στις οποίες ο Donald Trump προτίθεται να διεκδικήσει δεύτερη προεδρική θητεία. Οι ΗΠΑ θα είναι η μόνη χώρα που επιδιώκει να αποδεσμευτεί από τη Συμφωνία του Παρισιού.
Ούτε οι πυρκαγιές στην Καλιφόρνια, που μαίνονται εδώ και εβδομάδες, δεν φαίνεται να επηρεάζουν τις απόψεις του Donald Trump για την κλιματική αλλαγή.

Όμως, η αντιπολίτευση των Δημοκρατικών, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις και οι ειδικοί επιστήμονες των ΗΠΑ οργίστηκαν με την απόφαση του Donald Trump να αποσύρει από τη Συμφωνία του Παρισιού την μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, δεδομένου ότι η Κίνα, η δεύτερη παγκόσμια οικονομία, παραμένει δεσμευμένη από την συμφωνία.

Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι οι υποψήφιοι του Δημοκρατικού κόμματος έχουν δεσμευτεί για την επιστροφή των ΗΠΑ στη Συμφωνία του Παρισιού, αν το κόμμα τους κερδίσει τις εκλογές του Νοεμβρίου 2020.

ΚΑΠΟΙΕΣ ΔΥΣΟΙΩΝΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

Σύμφωνα με πρόσφατη επιστημονική μελέτη, η ανερχόμενη στάθμη των θαλάσσιων υδάτων, που προκαλείται από την κλιματική αλλαγή, είναι πλέον ορατή και θα επηρεάσει τριπλάσιο αριθμό ανθρώπων από αυτόν που υπολόγιζαν οι περιβαλλοντολόγοι στο παρελθόν. Για παράδειγμα, προβλέπεται πως η Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου είναι μία από τις πόλεις που κινδυνεύουν να κατακλυστούν από τη θάλασσα μέχρι το 2050.

Στο παραπάνω συμπέρασμα καταλήγει νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Nature Communications και προειδοποιεί ότι η νέα πραγματικότητα θα αποτελέσει μείζονα απειλή για όλους, και θα σβήσει από τον χάρτη κάποιες από τις μεγάλες παράκτιες μητροπόλεις της υφηλίου.

Σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές, οι συντάκτες της εν λόγω έκθεσης, με την επεξεργασία δορυφορικών φωτογραφιών, ανέπτυξαν έναν τρόπο υπολογισμού του επιπέδου των θαλάσσιων υδάτων. Οι μελέτες αυτές έχουν δείξει την άνοδο της θαλάσσιας στάθμης σε πολλές παραθαλάσσιες περιοχές, και υπολογίζεται πως γύρω στα 150 εκατομμύρια άνθρωποι θα αναγκασθούν μέχρι τα μέσα του αιώνα μας να μετακινηθούν σε άλλες περιοχές. Το νότιο Βιετνάμ, για παράδειγμα θα κατακλυσθεί κατά τα μέσα του αιώνα μας από τα νερά της Νότιας Σινικής Θάλασσας, εκτοπίζοντας γύρω στα 20 εκατομμύρια κατοίκους.

Επίσης στην Ταϊλάνδη περισσότεροι από το 10% των πολιτών ζουν σε περιοχές που κατά πάσα πιθανότητα θα έχουν καλυφθεί από τα νερά του Κόλπου της Ταϊλάνδης μέχρι το 2050.

Η Μπανγκόκ, πρωτεύουσα της Ταϊλάνδης, με πληθυσμό κοντά στα 6,5 εκατομμύρια κατοίκους, υπολογίζεται πως θα έχει κατακλυσθεί από τα θαλάσσια ύδατα σε λίγες δεκαετίες.

Στην Σαγκάη, την μεγάλη παραθαλάσσια πόλη της Κίνας, και ένα από τα σημαντικότερα οικονομικά κέντρα της Ασίας, τα νερά της Ανατολικής Σινικής Θάλασσας, στον δυτικό Ειρηνικό Ωκεανό, απειλούν τον πυρήνα της πόλης καθώς και πολλά γειτονικά αστικά κέντρα.

Το έντυπο Το Πρώτο Θέμα, στην έκδοση της 20ής Ιουνίου 2019, σε άρθρο του για την κλιματική αλλαγή, μεταξύ άλλων αναφέρει και τα ακόλουθα:

«Νέα μελέτη έδειξε ότι δεν λιώνουν οι παγετώνες μόνο στην Ανταρκτική και στην Αρκτική. Ανάλογη κατάσταση επικρατεί και στα βουνά, και δη στην υψηλότερη οροσειρά του Πλανήτη, τα Ιμαλάια, όπου οι παγετώνες λιώνουν με ταχύτητα διπλάσια από το 2000 και μετά. Η οροσειρά που δεσπόζει η υψηλότερη κορυφή στον κόσμο, το Έβερεστ, εκτείνεται από τον Γάγγη ποταμό έως το οροπέδιο του Θιβέτ.

Στην τεράστια αυτήν έκταση υπάρχουν χιλιάδες παγετώνες, μικροί και μεγάλοι, που προσφέρουν πολύτιμο νερό σε εκατομμύρια ανθρώπους. Η κατάσταση όμως αρχίζει να αλλάζει δραματικά, καθώς οι παγετώνες των Ιμαλαΐων λιώνουν με πρωτοφανή ρυθμό, όπως αποκαλύφθηκε από τη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science Advances».

Στη συνέχεια Το Πρώτο Θέμα αναφέρεται σε έρευνα του Joshua Maurer, Καθηγητή του Πανεπιστημίου Columbia των ΗΠΑ και των συνεργατών του, σύμφωνα με την οποία οι παγετώνες των Ιμαλαΐων έχασαν τον πάγο δύο φορές πιο γρήγορα τις τελευταίες δεκαετίες, σε σχέση με την περίοδο από το 1975 έως το 2000. Αυτό είναι σημαντικό, σύμφωνα με τον Joshua Maurer, επειδή η απώλεια πάγου από τους παγετώνες συνέβαλε στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας.

Ενόψει των παραπάνω, το γεγονός ότι οι ΗΠΑ θα αποχωρήσουν από την συμφωνία του Παρισιού τον Νοέμβριο του 2020 αποτελεί κακό παράδειγμα για άλλες χώρες, σε μια περίοδο που θα έπρεπε να υπάρχει σύμπνοια για τον τρόπο αντιμετώπισης του αυξανόμενου ρυθμού της κλιματικής αλλαγής, πριν οι αρνητικές της επιπτώσεις καταστούν μη αναστρέψιμες.