Χειροτεχνίες σε μικρογραφία, του λαϊκού καλλιτέχνη Αναστάσιου Κολοκοτρώνη, που παριστάνουν σκηνές από την αστική και αγροτική ζωή των κατοίκων της Νέας Μαγνησίας, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, φιλοξενήθηκαν και εκτέθηκαν για δέκα χρόνια, στο Μουσείο του Μεταναστευτικού Κέντρου φιλοξενίας των μεταναστών της Μπονεγκίλα, γνωστότερο ως Migrant Experience.
Η Έκθεση περιλαμβάνει σειρά από σπίτια, πλατείες, αμάξια για μεταφορές, αλώνια για το αλώνισμα των σιτηρών, μαγγανοπήγαδα και μηχανές βιοπορισμού του περασμένου αιώνα, λεπτές κατασκευές, την οποία ο συμπάροικος «δάνεισε για 10 χρόνια» στο μουσείο.
«Οι κατασκευές είναι της κλίμακας 1/10. Με το που πάτησα πόδι στην Αυστραλία, πρώτη διαμονή μου ήταν στο Κέντρο Φιλοξενίας της Greta στο N.S.W. Εξ’ ου και η ευαισθησία μου να δανείσω τις χειροτεχνίες μου στο ιστορικό πλέον Μεταναστευτικό Κέντρο της Μπονεγκίλα. Χαίρομαι που εκτέθηκαν στον πλέον κατάλληλο χώρο και τα απόλαυσαν επισκέπτες όλων των εθνοτήτων», εξηγεί.
Για την ιστορία, να πούμε ότι τα εγκαίνια είχαν γίνει στις 25 Νοεμβρίου 2011, από τον τότε υπουργό Πολιτισμού και Ιθαγένειας κ. Νίκο Κότσιρα.
Εντός των ημερών η Έκθεση από 30 μικροτεχνήματα θα του επιστραφεί, και με τη σειρά του, θα την δωρίσει στο χωριό του, την Νέα Μαγνησία, που ενδεχομένως ανήκουν.
«Αισθάνομαι κάποια πικρία, γιατί ενώ η διεύθυνση αναγνωρίζει την τεχνική αρτιότητα των έργων μου και οι επισκέπτες έκαναν τα καλύτερα σχόλια σημειώνοντας ότι πρόκειται για σπάνια έργα, παίρνουν το δρόμο για τη Νέα Μαγνησία» προσθέτει.
Στη συνέχεια, ο κ. Κολοκοτρώνης αναφέρεται στην περίπτωση της κ. Anoma Pieri, καθηγήτριας αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Μελβούρνης, η οποία εντυπωσιάστηκε τόσο από την τελειότητα των χειροτεχνιών του, που επεδίωξε συνάντηση, ζητώντας πληροφορίες να επισκεφτεί το χωριό του, και, να δει από κοντά τι έχει απομείνει στο χωριό.
«Η κ. Pieri, με τον αρχιτέκτονα σύζυγό της Αθανάσιο Τσάκωνα, ταξίδεψαν τον περασμένο τον Ιούλιο στην Ελλάδα, επισκέφτηκαν τον Δήμο Δέλτα και με δικές μου συστάσεις, φιλοξενήθηκαν και περιηγήθηκαν στην περιοχή. Φυσικά δεν βρήκαν σχεδόν τίποτα εκτός από 3-4 προσφυγικά σπίτια σε κακή κατάσταση από τα 600 τόσα που είχαν κτισθεί τότε στην περιοχή και τον «Λευκό Πύργο» της Θεσσαλονίκης. Η επίσκεψή τους εκεί, συνέπεσε με την εκδήλωση του Δήμου, κατά την οποία μού απονεμήθηκε πλακέτα για την προσφορά μου στην ανάδειξη της ιστορίας και πολιτιστικών στοιχείων του τόπου μας στην Μελβούρνη. Η κ. Pieri την παράλαβε εξ ονόματος μου και μού την παρέδωσε», συμπληρώνει.
Σε αυτό το σταυροδρόμι των συναισθημάτων, και, για να βρει η έκθεση το μόνιμο εκθεσιακό χώρο όπως της αξίζει, ο εκλεκτός συμπάροικος, αποφάσισε να τη στείλει με πληρωμένα τα έξοδα μεταφοράς από τον Δήμο Δέλτα της Θεσσαλονίκης, για να εκτεθούν στο δικό τους Λαογραφικό Μουσείο που έχουν ιδρύσει πρόσφατα.
Έτσι ο Κολοκοτρώνης, «φεύγει» από την Μπονεγκίλα και τα 30 μικροτεχνήματα, έργα λαϊκής τέχνης, μεταναστεύουν στην Ελλάδα. Εκεί που ανήκουν και ειδικά στο προσφυγικό χωριό Νέα Μαγνησία, που τώρα είναι μεγαλούπολη με πολυκατοικίες κι ενωμένη με την Θεσσαλονίκη.