Τρίτα συνεχόμενα Χριστούγεννα στη Μελβούρνη και ακόμα δεν τα έχω συνηθίσει. Και απ’ ό,τι ακούω και από άλλους που είναι εδώ περισσότερα χρόνια από εμένα, μάλλον θα αργήσω πολύ να τα συνηθίσω.

Τρίτη χρονιά φέτος και στο πνεύμα των Χριστουγέννων δυσκολεύομαι να μπω. Από τα μέσα του Νοέμβρη, ίσως και αρχές, αρχίζουν να στολίζουν τις πρώτες βιτρίνες.

Το θέμα είναι ότι τις πρώτες αυτές στολισμένες βιτρίνες τις συνοδεύουν οι πρώτες θερμές μέρες του καλοκαιριού. Εκεί είναι που κάτι δεν ταιριάζει στο όλο κλίμα. Εκεί είναι που μπερδεύτηκα κι εγώ.

Είχα συνηθίσει όλη μου τη ζωή στην Ελλάδα να βλέπω τις χριστουγεννιάτικα στολισμένες βιτρίνες των καταστημάτων μέσα στην καρδιά του χειμώνα.

Εδώ όμως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο! Όπως και σε πολλά άλλα πράγματα άλλωστε! Έτσι, λοιπόν, προχωρώντας στο δρόμο μια αρκετά ζεστή μέρα του Νοέμβρη (ίσως και τη μοναδική), το βλέμμα μου πέφτει στην πρώτη χριστουγεννιάτικη βιτρίνα ενός καταστήματος. Σταμάτησα και την κοίταξα απορημένη! «Καλά, αυτός γιατί στόλισε το κατάστημά του μέσα στο κατακαλόκαιρο» αναρωτήθηκα! Σε δευτερόλεπτα όμως συνειδητοποίησα πού βρίσκομαι.

Άρχισα να χαμογελάω στο δρόμο μόνη μου. Τελικά, παρ’ ότι θα γιορτάσω για τρίτη συνεχόμενη χρονιά τα αγαπημένα σε όλους μας Χριστούγεννα στην Αυστραλία και, συγκεκριμένα, στη Μελβούρνη, εξακολουθεί η διαφορά των εποχών να με μπερδεύει και να με δυσκολεύει κάθε χρόνο στο να μπω στο κλίμα των Χριστουγέννων και των εορτών γενικότερα.

Καλά Χριστούγεννα σε όλους σε Ελλάδα και Αυστραλία!