ΝΑ μας ζήσει, να μας ζήσει, να μας ζήσει και πολύχρονος!
ΟΠΩΣ θα γνωρίζετε ήδη, η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Αυστραλίας έχει νέο (έμμισθο) αφεντικό.
Είναι ο Ντέιβιντ Γκάλοπ, που θα πάρει τη θέση του Μπεν Μπάκλεϊ (αποχωρεί οικειοθελώς ή τον… αποχωρούν;) και καλά το καταλάβατε…
ΔΕΝ έχει καμία σχέση με το ποδόσφαιρο!
Και τι θα κάνει στην ποδοσφαιρική ομοσπονδία της χώρας;
Ίσως τίποτα, όπως και οι προκάτοχοί του κ.κ. Τζον Ο’Νιλ και Μπεν Μπάκλεϊ.
ΓΙΑ την ιστορία θα αναφέρω ότι ο νέος γενικός διευθυντής του FFA, προέρχεται από τον χώρο του ράγκμπι και θα θυμάστε ότι ο προκάτοχός του Μπεν Μπάκλεϊ, ήταν άνθρωπος του «πεπονιού» και ο προκάτοχος του προκατόχου, ο Τζον Ο΄Νιλ, παράγοντας του Κρίκετ…
ΓΙΑΤΙ αγνοούνται οι άνθρωποι του ποδοσφαίρου ή, καλύτερα, δεν υπάρχει ένας ικανός άνθρωπος που να ξέρει από ποδόσφαιρο, που να έχει ρίζες στο ποδόσφαιρο για να αναλάβει την θέση του κορυφαίου έμμισθου παράγοντα της χώρας;
ΚΑΙ, βέβαια, υπάρχουν, αλλά ταυτόχρονα υπάρχει και μία φιλοσοφία ανάμεσα στους πάμπλουτους «παράγοντες» (βλέπε Λόουϊ) που λέει ότι ο τεχνοκράτης «υπάλληλος» είναι ικανός για κάθε αποστολή.
Είναι ικανός δηλαδή να έρθει από το χώρο του φούτι, του κρίκετ, του ράγκμπι και να κάνει θαύματα στο χώρο του ποδοσφαίρου…
ΛΥΠΑΜΑΙ, αλλά –σκασίλα σας– θα διαφωνήσω κάθετα.
Και θα διαφωνήσω γιατί και ο Τζον Ο’Νιλ, αλλά και ο διάδοχός του, Μπεν Μπάκλεϊ, δεν κατάφεραν τίποτα παραπάνω από ότι ένας μέσος «ιδιωτικός» υπάλληλος, στο διάστημα των επτά ετών που είχαν το πάνω χέρι στα ποδοσφαιρικά μας πράγματα.
Ο πρώτος την… έκανε με ελαφρά πηδηματάκια όταν διαπίστωσε ότι άλλη μπάλα αυτή του ποδοσφαίρου και άλλες οι μπαλίτσες του κρίκετ.
ΜΠΟΡΕΙ όλοι αυτοί οι κύριοι που αναφέρω πιο πάνω να έχουν άριστα πιστοποιητικά ικανοτήτων, θα πρέπει να παραδεχτούμε, όμως, ότι και οι δύο (τον Γκάλοπ δεν τον… είδαμε ακόμη) απέτυχαν.
Ο Τζον Ο’Νιλ αποχώρησε από τη θέση του γενικού διευθυντή της ομοσπονδίας, αφήνοντας πίσω του ένα εθνικό λιγκ σε κρίση και μια ομοσπονδία που έψαχνε απεγνωσμένα να βρει τη νέα της ταυτότητα.
Ο Μπεν Μπάκλεϊ, κατάφερε να διατηρήσει τη θέση του με ετήσιο μισθό $750.000, για έξι ολόκληρα χρόνια, αλλά επί των ημερών του ομάδες έρχονταν και έφευγαν από το εθνικό πρωτάθλημα και οι σχέσεις της ομοσπονδίας με μεγάλα ονόματα της επιχειρηματικής Αυστραλίας, όπως ο Πάλμερ (Γκολντ Κόουστ) και Τίνγκλερ (Νιούκαστλ), οξύνθηκαν λόγω κακών χειρισμών.
ΚΑΙ ήρθε -ως κερασάκι στην τούρτα- και η αποτυχία μας για τη φιλοξενία Μουντιάλ στην Αυστραλία, που χρεώθηκε εξ ολοκλήρου στον Μπάκλεϊ για να επισπεύσει τις αλλαγές…
ΜΕ κανέναν από τους τρεις κυρίους που αναφέρω πιο πάνω, τους δύο πρώην και τον νυν, δεν έχω τίποτα προσωπικό.
Πετυχημένοι στο χώρο τους, αν και το «πετυχημένος» μεταφράζεται με πολλές και διαφορετικές ερμηνείες, αλλά με ενοχλεί το γεγονός ότι αναλαμβάνουν ρόλους και πόστα σε χώρους που δεν γνωρίζουν καν.
ΟΤΑΝ ανέλαβε γενικός διευθυντής ο Μπάκλεϊ, ρωτούσε να μάθει τι είναι… οφσάιντ.
Πολύ φοβάμαι ότι στο ίδιο περίπου επίπεδο βρίσκονται και οι γνώσεις του νέου CEO, Ντέιβιντ Γκάλοπ, ο ετήσιος μισθός του οποίου θα είναι $1 εκ…. παρακαλώ!
-$1 εκατομμύριο το χρόνο για να κάνει τι;
Έγραφα και στη στήλη μου της Πέμπτης ότι το ποδοσφαιρικό οικοδόμημα της Αυστραλίας θέλει «χτίσιμο» εκ θεμελίων.
Και με το συμπάθιο, τόσο ο νέος γενικός διευθυντής της ομοσπονδίας όσο και οι προκάτοχοι του, δεν είναι «ικανοί» να το κάνουν.
ΚΑΙ το «ικανοί» δεν κολλάει στην έλλειψη προσόντων, κάθε άλλο.
Παραείναι ικανοί οι άνθρωποι, αλλά σε λάθος χώρο, σε λάθος σπορ…
Για να μην παρεξηγηθώ, ρωτήστε έναν πρόεδρο ή ιδιοκτήτη ομάδας του εθνικού λιγκ, να σας πει τη γνώμη του για την ομοσπονδία και τον γενικό διευθυντή της και θα δείτε τι ακριβώς εννοώ.
ΤΟ ποδόσφαιρο δεν είναι ούτε φούτι, ούτε ράγκμπι, ούτε κρίκετ, ούτε… μπάτμινγκτον.
Είναι ο βασιλιάς των Σπορ, είναι το κορυφαίο σπορ του πλανήτη, είναι θρησκεία και «αρρώστια» και ως τέτοιο θέλει ιδιαίτερη και ξεχωριστή μεταχείριση.
ΚΑΙ τα προσόντα για κάτι τέτοιο δεν τα είχε, ούτε τα έχει κανένας από τους παράγοντες, που κλήθηκαν να σώσουν το ποδόσφαιρο, με παχυλούς μισθούς πρωθυπουργών και βάλε.
ΑΥΤΑ από τις εξελίξεις στα ανώτατα επίπεδα της ποδοσφαιρικής μας ομοσπονδίας, όπου ο Φρανκ Λόουϊ εξακολουθεί να κινεί τα νήματα, χωρίς αντιπολίτευση, περιστοιχισμένος από άτομα που αυτός επέλεξε για να συμπληρώσουν τις καρέκλες του διοικητικού σώματος.
ΠΟΥ θα οδηγήσει αυτό;
Ένας θεός ξέρει…
Στο κάτω-κάτω «τι είχαμε, τι χάσαμε»…
ΚΑΙ τα σημάδια για τον κ. Γκάλοπ δεν είναι και τόσο ενθαρρυντικά.
Σε φιλικό αγώνα ανάμεσα στο Νιούκαστλ και τον Φοίνικα έγινε «της π@*#@νας το κάγκελο», ο ρέφερι έδειξε ένα σωρό κόκκινες κάρτες και η ομοσπονδία τιμώρησε τους υπαίτιους των επεισοδίων… «χαϊδεύοντάς» τους.
ΑΥΤΟ, εντάξει, είναι και «εσωτερικό» πρόβλημα αφού μια απάνθρωπη κλωτσιά μπορεί να προκαλέσει γενική σύρραξη παικτών.
Το πολύ ανησυχητικό είναι η σύρραξη ανάμεσα σε φιλάθλους της Σίδνεϊ Φ.Κ. και της νέας ομάδας των δυτικών συνοικιών της πόλης, σε πρόσφατο φιλικό των δύο ομάδων.
ΑΥΤΟ είναι πρόβλημα για τους παράγοντες της ομοσπονδίας οι οποίοι εξακολουθούν να ζουν με την ψευδαίσθηση ότι επεισόδια ανάμεσα σε φιλάθλους γίνονταν την παλιά αμαρτωλή εποχή των έθνικ ομάδων.
ΑΥΤΑ και με άπειρες από καρδιάς ευχές να υποδεχτούμε στην ποδοσφαιρική οικογένεια της Αυστραλίας, τον νέο γενικό διευθυντή της, Ντέιβιντ Γκάλοπ, ο οποίος αναλαμβάνει επίσημα τα καθήκοντα του, σε δύο περίπου μήνες και αφού στο μεταξύ, έχει ολοκληρωθεί και η ανανέωση της συμφωνίας με το Φόξτελ, για τα τηλεοπτικά δικαιώματα.
ΣΥΜΦΩΝΙΑ που θα αποφέρει ποσό περίπου $40 εκ. στην ομοσπονδία και κάτι… ψίχουλα στις ομάδες του λιγκ.
Καλοφάγωτα…
Ή, μάλλον, καλο-ξόδευτα, γιατί ακούμε τα κλαίμε τα άλλα $45 εκ. που πετάξαμε στον αέρα για την ανεπιτυχή υποψηφιότητα μας για Μουντιάλ.
Αποτυχία που χρεώθηκε εξ ολοκλήρου στον Μπεν Μπάκλεϊ, γι’ αυτό ρωτούσα πιο πάνω αν έφυγε, ή αν τον… έφυγαν.
ΠΡΕΜΙΕΡΑ σήμερα στην Ελληνική Σούπερ Λίγκα.
Εκτός απροόπτου βέβαια, γιατί όπως θα ξέρετε πολλά μπορούν να συμβούν…
Το πιθανότερο πάντως είναι να γίνει κανονικά η πρεμιέρα (λεπτομέρειες σε άλλες στήλες) και οι παραβάτες και οι «ανέτοιμοι» να τιμωρηθούν αργότερα…