Η συμβολή των Ελλήνων στην παγκόσμια νευροεπιστήμη είναι ανεκτίμητη.

Αυτό υποστηρίζει ο ομογενής, Γιώργος Παξινός, καθηγητής Ψυχολογίας και Ιατρικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Νέας Νότιας Ουαλίας, που εξέδωσε πριν 30 χρόνια τον «Άτλαντα του ανθρώπινου εγκεφάλου» και έχει χαρακτηριστεί ως ο «Μαγγελάνος της νευροεπιστήμης» και «χαρτογράφος του ανθρώπινου εγκεφάλου».
Ο καθηγητής Παξινός θα μιλήσει στην αίθουσα των Ιθακησίων με αυτό ακριβώς το αντικείμενο.

Θα αναφερθεί ιστορικά στη συμβολή των Ελλήνων στην παγκόσμια νευροεπιστήμη από την προ-σωκρατική εποχή έως την περίοδο του Κωνσταντίν Φον Εκόνομο.
H ομιλία του στο Ithacan Philanthtropic Society Clubrooms, 329 Elzabeth Street, Melbourne, θα γίνει την Τετάρτη, 12 Σεπτεμβρίου, στις 7.30μμ.
Σημειώνεται ότι η Ακαδημία Αθηνών εξέλεξε στην Ολομέλειά της στις 14ης Ιουνίου 2012 τον καθηγητή, Γιώργο Παξινό, αντεπιστέλλον μέλος της εξ Ελλήνων Επιστημόνων του Εξωτερικού στην Τάξη των Θετικών Επιστημών.

Ο κ. Γεώργιος Παξινός γεννήθηκε το 1944 στην Ιθάκη, όπου και περάτωσε τις γυμνασιακές του σπουδές. Ακολούθως, μετέβη στο εξωτερικό και σπούδασε στα πιο διάσημα Πανεπιστήμια του κόσμου, μέχρι την οριστική εγκατάστασή του ως καθηγητή στην έδρα Ψυχολογίας και Ιατρικών Επιστημών στου Πανεπιστημίου Νέας Νότιας  Ουαλίας, στο Sydney της Αυστραλίας (Scientia Professor, The University of New South Wales – διακεκριμένος καθηγητής), του οποίου είναι εκλεγμένο μέλος της διοίκησης (Academic Board and Council of UNSW), και όπου, σήμερα, επιβλέπει 8 ερευνητές με PhD στο εργαστήριό του

Ο κ. Παξινός, συγκαταλέγεται μεταξύ των κορυφαίων νευροεπιστημόνων του κόσμου. Είναι ο κορυφαίος στον τομέα της Νευροανατομίας και των συναφών κλάδων. Οπωσδήποτε, είναι ο κορυφαίος Έλληνας -εσωτερικού και εξωτερικού- επιστήμονας στον ευρύ αυτό τομέα. Από το 1968 έως σήμερα έχει τιμηθεί με σημαντικά βραβεία για τη συνεισφορά του στην νευροεπιστήμη.

Είναι πρόεδρος της Εταιρείας Νευροεπιστήμης Αυστραλίας, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Υγείας και Ιατρικής Έρευνας (NHMRC) Αυστραλίας, της Ακαδημίας Κοινωνικών Επιστημών Αυστραλίας (FASSA) και της Αυστραλιανής Ακαδημίας Επιστημών (FAA). Είναι, επίσης, AO (Officer in the General Division of the Order of Australia for Service to Neuroscience), επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών, επίτιμος πρόεδρος Σχολής Ψυχολογίας του City Unity College (Αθήνα) και συντάκτης σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά με κριτές.

Το ερευνητικό του έργο κατατάσσεται σε δύο μείζονες κατηγορίες:
α) Η πρώτη κατηγορία περιλαμβάνει τη δημοσίευση βιβλίων. Καταγράφονται 42 βιβλία (περιλαμβανομένων των επανεκδόσεων) και 17 CD ROM. Στην κατηγορία αυτή εντάσσονται οι γνωστοί ανά τον κόσμο Άτλαντες (στερεοταξικοί ή μη) του μυός του αρουραίου, του ανθρώπου και των πτηνών, οι οποίοι συνιστούν προσωπικό έργο ζωής.
β) Η δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνει δημοσιεύσεις, επιστημονικά άρθρα με κριτές και κεφάλαια σε βιβλία. Ο αριθμός αναφορών είναι περίπου 6.000. Έξι από τις δημοσιεύσεις του έχουν λάβει πάνω από 1000 αναφορές και άλλες 36 πάνω από 100. Συνολικά, οι εργασίες του έχουν λάβει 68.421 αναφορές.
Η ευρύτητα όσο και η ποιότητα του έργου του κ. Παξινού έχει την αντίστοιχη ευρύτητα διεθνούς αναγνώρισης. Κάθε αναφορά στον εγκέφαλο, είτε ζώου είτε ανθρώπου, είναι σε μεγάλο βαθμό συνυφασμένη με το όνομά του.

Οι περισσότεροι επιστήμονες που εργάζονται πάνω στην σχέση μεταξύ του ανθρώπινου εγκεφάλου και ασθενειών, όπως Αλτσχάιμερ, Παρκινσονισμό και σχιζοφρένεια ή μοντέλα σε πειραματόζωα αυτών των ασθενειών χρησιμοποιούν τους άτλαντές του. Ο άτλαντάς του για τον ανθρώπινο εγκέφαλο (που έχει μεταφραστεί από τα Αγγλικά σε πολλές ξένες γλώσσες μεταξύ των οποίων Ιταλικά, Κινέζικα, Ιαπωνικά και Ελληνικά) είναι ο πιο ακριβής για τον εντοπισμό περιοχών του υποφλοιού.
Στον τομέα των νευροεπιστημών, είναι ο συγγραφέας της πιο συχνά αναφερόμενης δημοσίευσης: Ο Εγκέφαλος του Αρουραίου σε Στερεοταξικές ορίζουσες (The Rat Brain in Stereotaxic Coordinates, Paxinos and Watson, 1986).

«Είναι ωραία να αναγνωρίζεται η δουλειά σου -και είχαν να διαλέξουν μεταξύ πολλών καλών ανθρώπων, γι’ αυτό και είμαι ικανοποιημένος που θεώρησαν αξιόλογο το έργο μου», λέει ο κ. Παξινός.

«Οι ερευνητές του εγκεφάλου, όπως και οι εξερευνητές, χρειάζονται χάρτες για να ερευνήσουν τον ανθρώπινο εγκέφαλο και να μοιράζονται τις γνώσεις τους» είπε ο ομογενής επιστήμονας και πρόσθεσε: «Είναι πολύ πιο εύκολο να μελετήσεις μια ασθένεια αν υπάρχει το αντίστοιχο μοντέλο της σε ζώο».