Σε εκταφή των οστών του Θανάση Νικολάου προχωρούν δεκαπέντε χρόνια μετά το θάνατό του, αφού την περασμένη Τρίτη η πρόεδρος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού όρισε θανατικό ανακριτή προκειμένου να γίνει η εκταφή των οστών του 26χρονου εθνοφρουρού ο οποίος εντοπίστηκε νεκρός το 2005 κάτω από γέφυρα στην περιοχή Άλασσα. Σημειώνεται ότι το αίτημα είχε υποβληθεί από τον δικηγόρο της οικογένειας ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού.
H ημερομηνία θα καθοριστεί μετά από συνεννόηση της οικογένειας με τους ιατροδικαστές Φίλιππο Κουτσάφτη και Σωκράτη Τσαντήρη, οι οποίοι αναμένεται να φθάσουν στην Κύπρο από την Αυστραλία τις επόμενες μέρες.
Σε πρώτο στάδιο, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, οι ιατροδικαστές αναμένεται να επιθεωρήσουν τα οστά προκειμένου να διαφανούν τα αίτια του θανάτου του 26χρονου θανάτου. Όπως υπέδειξαν οι ίδιοι, ακόμη και μετά από τόσα χρόνια είναι δυνατόν να εξακριβωθεί η αιτία θανάτου του άτυχου Θανάση αφού η οικογένεια του από την πρώτη στιγμή έκανε λόγο για εγκληματική ενέργεια.
Υπενθυμίζεται ότι ο 26χρονος Θανάσης Νικολάου, είχε εντοπιστεί νεκρός στις 29 Σεπτεμβρίου 2005 κάτω από την γέφυρα ύψους 30 μέτρων. Η οικογένεια δεν σταμάτησε ποτέ να παλεύει για την αλήθεια.
Τον προηγούμενο μηνά το ΕΔΑΔ έκρινε ανεπαρκή την έρευνα για τον θάνατο του και καταδίκασε την ΚΔ υποχρεώνοντας την να καταβάλλει αποζημιώσεις.
«ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ, ΗΤΑΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ»
Όπως είχε γράψει ο «Νέος Κόσμος» παλαιότερα, για 15 περίπου χρόνια τώρα η Ανδριάνα Νικολάου ζει για να θυμάται, να χτυπά (κλειστές στις περισσότερες περιπτώσεις) πόρτες κρατικών λειτουργών, να πολεμά με το… «σύστημα» και να προσπαθεί να ξεσκεπάσει το σκοτεινό πέπλο που όπως λέει «αστυνομία, εισαγγελέας, ιατροδικαστής αλλά και αξιωματικοί του κυπριακού στρατού έριξαν πάνω στην υπόθεση δολοφονίας του παιδιού μου προκειμένου αυτοί που ευθύνονται για τον θάνατό του να μην λογοδοτήσουν ποτέ».
Ο Θανάσης Νικολάου από τη Μελβούρνη, αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του, αποφάσισε να πάει στην χώρα καταγωγής του, την Κύπρο, προκειμένου να υπηρετήσει την 6μηνη (όπως προβλέπει ο νόμος για τους κατοίκους εξωτερικού) θητεία του στο στρατό. Ήταν το 2003 που πήρε την απόφαση. Λίγο καιρό αργότερα μετά από 33 ολόκληρα χρόνια στην Αυστραλία οι γονείς του μαζί με τα άλλα τους παιδιά αποφάσισαν να τον ακολουθήσουν και να εγκατασταθούν μόνιμα στην Κύπρο.
Ο Θανάσης ξεκίνησε την θητεία του στις 12 Ιουλίου 2005, αλλά, όπως αναφέρει η μητέρα του, κάτι που επίσης αναφέρει και στη δήλωσή της στο δικαστήριο, τα πράγματα δεν ήταν εύκολα για τον «Αυστραλό» της Εθνικής Φρουράς.
«Υπήρξε θύμα παρενοχλήσεων και εκφοβισμού στο στρατόπεδο, από άλλους εθνοφρουρούς. Μας το έλεγε στο σπίτι και εμείς τον συμβουλεύαμε να πάει να μιλήσει στον λοχαγό του. Λίγες μέρες πριν το θάνατό του, αγανακτισμένος ακολούθησε την συμβουλή μας και έκανε καταγγελία στους αξιωματικούς. Μία μέρα πριν πεθάνει έφτασε και στο γραφείο του Επιτελάρχη. Και έφτασε εκεί μετά από αναφορά του Διοικητή του για τις παρενοχλήσεις (bullying) σε βάρος του αφού πρώτα παραπονέθηκε σ’ αυτόν. Για τους λόγους αυτούς, ο Θανάσης τους ζήτησε μετάθεση. Αντί για μετάθεση, την επόμενη μέρα βρέθηκε νεκρός».
Το πρωινό της 29ης Σεπτεμβρίου, την επομένη της ‘συζήτησής’ που είχε με τον Επιτελάρχη, ο Θανάσης προβληματισμένος μεν αλλά με την ελπίδα ότι ο αξιωματικός του θα έβλεπε τι περνούσε και θα τον βοηθούσε, αποχαιρέτησε τους γονείς του και ξεκίνησε για να παρουσιαστεί στο στρατόπεδό του στις 7π.μ. μετά από διανυκτέρευση στο σπίτι του, κατόπιν άδειας. Στο στρατόπεδο δεν έφτασε ποτέ.
«ΕΙΝΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΟΤΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΚΡΥΨΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ»
«Όταν βρέθηκε το πτώμα του παιδιού μου, η Αστυνομία κάλεσε επιτόπου τον ιατροδικαστή. Η νεκροψία έγινε την επόμενη μέρα. Για εννέα μήνες περιμέναμε την έκθεση του ιατροδικαστή, που όταν τελικά ολοκληρώθηκε κατέληγε στο συμπέρασμα ότι ο θάνατος προήλθε από εσωτερικά τραύματα, τα οποία προκλήθηκαν από πτώση από ύψος 30 μέτρων και ότι δεν υπήρχαν τρίτα πρόσωπα αναμεμιγμένα. Όπως μάθαμε εκ των υστέρων από κατάθεση αστυνομικού ο ιατροδικαστής από την πρώτη στιγμή που έφτασε στον τόπο που βρισκόταν το σώμα του παιδιού μου είχε εκφράσει την άποψη ότι δεν υπήρχε υποψία για εγκληματική ενέργεια και ότι πρόκειται για αυτοκτονία» λέει η κ. Νικολάου και προσθέτει:
«Ως αποτέλεσμα, αντί να αναλάβει το ΤΑΕ, δηλαδή τα κεντρικά της Αστυνομίας, να ερευνήσει την υπόθεση, την άφησαν στον αστυνομικό σταθμό του χωριού Λάνια με την επισήμανση, ‘θάνατος-αυτοκτονία’ και ουδεμία έρευνα έγινε».
Οι γονείς του Θανάση δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι ήταν δυνατό το παιδί τους να πέσει από 30 μέτρα ύψος και το σώμα του να βρεθεί σχεδόν ανέγγιχτο από την πτώση. Άρχισαν να ψάχνουν, ζήτησαν την γνώμη και άλλων ειδικών. Και οι υπόλοιποι ανεξάρτητοι ιατροδικαστές συμφώνησαν μαζί τους.
«Όλοι κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι δεν υπήρχαν τραύματα (π. χ. στον σκελετό) που θα δικαιολογούσαν πτώση από ύψος. Η υπόθεση έκλεισε για τις αρχές, όχι όμως για την οικογένειά μας”.
«Σηκώσαμε γη και ουρανό, χτυπήσαμε χίλιες πόρτες, τρέχαμε από αξιωματούχο σε αξιωματούχο όχι μόνο της Κύπρου αλλά και της Αυστραλίας».
Έξι χρόνια μετά εκείνη την τραγική μέρα, η οικογένεια του Θανάση πίστεψε ότι η πολιτεία εισάκουσε τελικά τις αμφιβολίες τους για την εγκυρότητα του ιατροδικαστικού πορίσματος και την σωστή διεξαγωγή της όλης διαδικασίας.
Πίστεψαν ότι κάτι άλλαξε επειδή το Νοέμβριο του 2011 το υπουργικό συμβούλιο, ανοίγοντας και πάλι την υπόθεση, διόρισε δύο ποινικούς ανακριτές και τον ιατροδικαστή Μάριο Ματσάκη, για να την εξετάσει και να ερευνήσουν τις περιστάσεις του θανάτου του Θανάση.
Η έκθεση του Ματσάκη υπέδειξε τα λάθη του πρώτου ιατροδικαστή και άλλα λάθη σε σχέση με την έρευνα και σε βάρος της αλήθειας.
Περαιτέρω, διαπιστώθηκε από μαρτυρία του Ιδρύματος Νευρολογίας και Γενετικής, ότι στα ρούχα του Θανάση, υπήρχαν ίχνη τριών διαφορετικών, αγνώστων ανθρώπων. Δεν έγινε καμία προσπάθεια από τις αρμόδιες αρχές, να ελέγξουν αν αυτό το υλικό, ταίριαζε με οποιονδήποτε από τους εθνοφρουρούς οι οποίοι του είχαν δημιουργήσει προβλήματα στο στρατόπεδο και τους είχε καταγγείλει στους ανωτέρους του.
Οι ποινικοί ανακριτές έδωσαν την έκθεσή τους στο υπουργικό συμβούλιο στις 21 Δεκεμβρίου του 2012 στην οποία ανέφεραν ότι κατά την προσωπική τους γνώμη, πολύ πιθανόν ο θάνατος να ήταν αποτέλεσμα εγκληματικής ενέργειας. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα της τρίτης προσπάθειας ποινικής διερεύνησης του θανάτου του Θανάση, 7 χρόνια και 3 μήνες μετά το θάνατό του.
Πέντε μήνες αργότερα, στις 24 Μαΐου του 2013, το υπουργικό συμβούλιο έδωσε οδηγίες να συνεχίσουν οι δύο ποινικοί ανακριτές την έρευνα και να υποβάλουν μια τελική έκθεση την οποία και υπέβαλλαν 10 μήνες αργότερα με παρόμοια συμπεράσματα. Επανέλαβαν την εισήγησή τους, ότι η υπόθεση πρέπει να επανεξεταστεί από την Αστυνομία. Αυτή ήταν η τέταρτη απόπειρα έρευνας, 8 χρόνια και 8 μήνες μετά το θάνατο του Θανάση.
Το 2014 και σε χρονική απόσταση επτά μηνών ο Εισαγγελέας άλλαξε άποψη δύο φορές, την μία για να σταματήσει και την άλλη για να συνεχιστεί η έρευνα.
Τελικά η έρευνα «υποτίθεται» ότι θα συνέχιζε έως ότου στις αρχές του Νοέμβρη του 2014 η Αστυνομία αποφάσισε να την σταματήσει, «λόγω φόρτου εργασίας. Έτσι μας είπαν» λέει η Ανδριάνα.
«Αυτούς που σκότωσαν ή είναι αναμεμειγμένοι με τη δολοφονία του παιδιού μου δεν τους ξέρουμε ακόμα. Ξέρουμε όμως το προφανές. Κάποιοι προσπαθούν να κρύψουν την αλήθεια» συμπληρώνει.
ΜΕ ΣΥΜΜΑΧΟ ΕΝΑΝ ΠΡΩΗΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Αργότερα οι τραγικοί γονείς βρήκαν έναν σημαντικό σύμμαχο στην προσπάθειά τους να ανακαλύψουν την αλήθεια.
Πρόκειται για τον γνωστό δικηγόρο της Κύπρου, Λουκή Λουκαΐδη, πρώην βοηθό Γενικό Εισαγγελέα και πρώην δικαστή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.