Το Αρχείο Δαρδάλη της Ελληνικής Διασποράς θα διασωθεί, θα ταξινομηθεί και το μεγαλύτερο μέρος του θα είναι προσβάσιμο σε κάθε ενδιαφερόμενο.
Την δέσμευση αυτή έκανε προς το «Νέο Κόσμο» ο διευθυντής του Γραφείου Τύπου του Πανεπιστημίου La Trobe της Μελβούρνης, Μαρκ Πιρς.
Ο ίδιος τόνισε, πάντως, ότι το Πανεπιστήμιο La Trobe αναγνωρίζει τη σημασία του Αρχείου Δαρδάλη για την ομογένεια της Βικτώριας και της Αυστραλίας και πρόσθεσε ότι τα αρχεία θα ταξινομηθούν και θα καταταγούν σε «προσβάσιμες και μη προσβάσιμες» κατηγορίες.
Σημείωσε, μάλιστα, ότι έχει συσταθεί επιτροπή εκπροσώπων της ομογένειας και του Πανεπιστημίου που θα επιβλέπει το όλο έργο.
Το υλικό, συμπλήρωσε, θα εκτεθεί σε μόνιμο χώρο στο Πανεπιστήμιο ή ενδεχομένως και εκτός Πανεπιστημίου σε κάποιο μουσείο.
Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι ο κ. Πιρς έκανε τις δηλώσεις αυτές στην αγγλική έκδοση του «Νέου Κόσμου» που ερευνά όχι μόνο την τύχη του Αρχείου Δαρδάλη, αλλά και την αθέτηση της υπόσχεσης του Πανεπιστημίου La Trobe να «στήσει» νέο Κέντρο Ελληνικών Μελετών στη θέση του ΕΚΕΜΕ.
Η έρευνα της αγγλικής μας έκδοσης για το θέμα αυτό θα δημοσιευτεί όταν ολοκληρωθεί, πιθανότητα το παραπάνω Σάββατο.
Για την ιστορία αναφέρουμε ότι το Αρχείο Δαρδάλη της Ελληνικής Διασποράς, περιέχει πάνω από επτά εκατομμύρια αρχειακά τεκμήρια, που καταγράφουν την ιστορία της Ελληνικής Διασποράς στην Ωκεανία, την Αυστραλασία και τη Νότια Αμερική από τη δεκαετία του 1880 και πέρα.
Το Αρχείο Δαρδάλη υπαγόταν στο Εθνικό Κέντρο Ελληνικών Μελετών και Έρευνας (ΕΚΕΜΕ) του Πανεπιστήμιου La Trobe, το οποίο έκλεισε πριν λίγα χρόνια και, παρά τις διαβεβαιώσεις, ότι θα συσταθεί νέο κέντρο, έως σήμερα το πανεπιστήμιο δεν τήρησε τις υποσχέσεις του προς την ομογένεια.
Το Εθνικό Κέντρο Ελληνικών Μελετών και Έρευνας ιδρύθηκε το 1997 στο Πανεπιστήμιο La Trobe χάρη στη γενναιοδωρία πολλών διακεκριμένων Ελλήνων, ειδικότερα του Δρ. Ζήση Δαρδάλη, την ενθάρρυνση των κυβερνήσεων και πολλών φορέων στην Ελλάδα και την Κύπρο και, πάνω απ’ όλα, στην συμμετοχή ελληνικών κοινοτήτων σε όλη την Αυστραλία.
Με επικεφαλής τον καθηγητή, Αναστάσιο Τάμη, το αντικείμενό του ήταν πολυδιάστατο και περιλάμβανε την ιστορία της διασποράς στην περιοχή της Αυστραλασίας και της Ωκεανίας, την κατάσταση της ελληνικής γλώσσας στα διάφορα μέρη της, τη μελέτη και την προώθηση της ελληνο-αυστραλιανής λογοτεχνίας, σημαντικές βιογραφικές μελέτες, τη συγκέντρωση πλούσιου αρχειακού υλικού και επιγραφικών, ιστορικών και προσωπογραφικών μελετών από την αρχαιότητα. Στο Κέντρο λειτούργησαν, επίσης, δύο χωριστά Ινστιτούτα Ποντιακών και Μικρασιατικών Μελετών, Κυπριακών Μελετών και Μακεδονικών Μελετών, καθώς και Τμήματα που ασχολήθηκαν με την επικοινωνία με την ευρύτερη κοινωνία και με τα ελληνικά θέματα της ομογένειας.
Το ίδιο το Κέντρο είχε παράγει σημαντικό ερευνητικό έργο στη σχετικά σύντομη διάρκεια λειτουργίας του, με περίπου τριάντα δημοσιεύσεις σε τομείς τόσο διαφορετικούς όπως η ιστορία των Ελλήνων στην Αυστραλία και τη Λατινική Αμερική, η γλωσσολογία, η βιογραφία και η αρχαία επιγραφική και προσωπογραφία.
Στον τομέα της προώθησης της ελληνικής παιδείας και μελετών, η δράση του Κέντρου δεν περιορίστηκε στην Αυστραλία, αλλά και στην Κίνα, όπου έπαιξε ρόλο για την καθιέρωση και ανάπτυξη των Ελληνικών Μελετών σε μεγάλα κινεζικά πανεπιστήμια.