Μια συνέντευξη η οποία θα συζητηθεί παραχώρησε στο τηλεοπτικό δίκτυο ESPN Australia ο σπουδαίος παλαίμαχος επιθετικός Μαρκ Βιντούκα.
Ο πρώην άσος με θητείας στις Λιντς, Σέλτικ και Νιουκάστλ (μεταξύ άλλων) αναφέρθηκε σε πολλά πρόσωπα με όχι και τόσο κολακευτικό τρόπο, δίνοντας φως σε άγνωστα μέχρι σήμερα σημεία της καριέρας του.
Πιο συγκεκριμένα, ερωτηθής για την άποψή του σχετικά με τους ανθρώπους που κυβερνούν το άθλημα στην Αυστραλία, ο άσος με καταγωγή από την Κροατία χρησιμοποίησε τον χαρακτηρισμό “άσχετοι”:
“Έχεις άτομα που διαχειρίζονται το ποδόσφαιρο στην Αυστραλία τα οποία δεν έχουν ιδέα από το άθλημα”, είπε με νόημα ο Βιντούκα.
“Και δεν θέλουν να αφήσουν τους παλιότερους παίκτες να εμπλακούν, οι οποίοι έχουν αυτήν την εμπειρία, που έχουν βρεθεί σε τέτοιες καταστάσεις μπροστά σε 100.000 άτομα”.
Παράλληλα ο Βιντούκα “έριξε φως” και σε μερικές παλιότερες καταστάσεις που είχαν συμβεί στα αποδυτήρια της εθνικής Αυστραλίας όπου τα πράγματα δεν ήταν και τόσο ρόδινα όπως αναφέρει, με τις σχέσεις του με τον πρώην κεντρικό αμυντικό Λούκας Νιλ κατά τη διάρκεια του κυπέλλου εθνών Ασίας του 2007 να βρίσκονται σε τεντωμένο σχοινί:
“Θεωρώ κάποιοι πήγαν σε εκείνο το τουρνουά έχοντας πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους, παραπάνω από την εθνική ομάδα”, τόνισε ο Κροάτης για να γίνει στη συνέχεια πιο συγκεκριμένος.
“Θεωρώ ότι ο Λούκας Νιλ πήγε σε εκείνο το Ασιατικό Κύπελλο χωρίς να βρίσκεται σε κατάλληλη ψυχολογική κατάσταση μιας και ο Γκράχαμ Άρνολντ του προσέφερε την θέση του αρχηγού, αφού δεν ήταν σίγουρος αν τελικά θα εμφανιζόμουν ή όχι.
Όταν τελικά ενσωματώθηκα στην αποστολή για το Ασιατικό Κύπελλο, ο Άρνολντ δεν είχε το σθένος να μου πει πως δεν θα ήμουν εγώ αρχηγός, κι αισθάνθηκα πως ο Νιλ κλαιγόταν καθ’ όλη τη διάρκεια του τουρνουά, κάτι που επηρέασε και τους άλλους παίκτες.
Θεωρώ πως ο Λούκας προσπάθησε να με υπονομεύσει. Προτεραιότητά του ήταν να γίνει αρχηγός, περισσότερο λόγω των εξωγηπεδικών του δραστηριοτήτων παρά για όσα συνέβαιναν εντός γηπέδου.
Κι αυτός ήταν ο λόγος που σταμάτησα να παίζω για την εθνική”, αποκάλυψε ο Βιντούκα, ο οποίος συμπλήρωσε πως δεν έχει μετανιώσει για την απόφασή του.
“Όχι. Γιατί το πρόβλημά μου ήταν πως η δική μας γενιά ποδοσφαιριστών ήταν εντελώς διαφορετική από την νέα γενιά και, για να είμαι ειλικρινής, δεν μου άρεσε αυτή η νεότερη γενιά.
Οι περισσότεροι κοίταζαν περισσότερο το πόσες (εμπορικές) συμφωνίες θα κάνουν μέσα από χορηγίες και πως θα καταφέρουν να βγουν στην τηλεόραση, παρά το να παίξουν για την εθνική”.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του στη Λιντς, ο Βιντούκα είχε ως… παρτενέρ στην επίθεση τον επίσης σπουδαίο Αυστραλό επιθετικό Χάρι Κιούελ. Όπως περιγράφει όμως, οι σχέσεις τους δεν ήταν και τόσο ρόδινες:
“Στη Λιντς είχαμε φτάσει σε σημείο, αν εγώ κι ο Χάρι (Κιούελ) ήμασταν μόνοι μας στα αποδυτήρια, ούτε που θα κοιταζόμασταν. Είχα μεγάλο θέμα με τον Μπέρνι Μάντιτς (μάνατζερ του Κιούελ).
Ήταν ο ατζέντης μου όταν πήγα από την Σέλτικ στην Λιντς, αλλά μετά διέκοψα τις σχέσεις μου μαζί του. Θεωρώ πως οι σχέσεις μας στην Λιντς δεν ήταν και τόσο καλές επειδή (χωρίς να είμαι σίγουρος) η απόφασή μου αυτή επηρέασε τον τρόπο με τον οποίο με έβλεπε ο Χάρι σαν άνθρωπο.
Τελευταία φορά που μιλήσαμε ήταν το 2013”. Σε ό,τι αφορά το παιχνίδι με την Ιταλία για την φάση των 16 του Μουντιάλ της Γερμανίας, το οποίο κρίθηκε με πέναλτι υπέρ των “ατζούρι” στις καθυστερήσεις, ο παλαίμαχος φορ είναι κάθετος:
“Δεν υπήρξε παράβαση. Ο Λούκας πήγε για την μπάλα κι ο (Φάμπιο) Γκρόσο βούτηξε. Αλλά αυτό συμβαίνει στο ποδόσφαιρο και δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι.
Αν είχαμε πάει στην παράταση, ίσως και να είχαμε κερδίσει. Ή στα πέναλτι. Το ποδόσφαιρο είναι γεμάτο δράμα κι αυτό ήταν απλά ένα ακόμη κεφάλαιο”.
Ο ΝΙΚΟΥ ΣΥΜΜΕΡΙΖΕΤΑΙ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΒΙΝΤΟΥΚΑ
Παρά την αυστηρή κριτική που δέχθηκε από πλευράς Βιντούκα η Ομοσπονδία (FFA), ο προέδρός της και πρώην παράγοντας της Ελλάς Μελβούρνης, Κρις Νίκου ανέφερε πως είναι αποδεκτή.
“Σχετικά με τις δηλώσεις του για το θέμα της ανάπτυξης ποδοσφαιριστών, θα πρέπει να συμφωνήσουμε”, δήλωσε ο Νίκου την περασμένη Δευτέρα σε σχετική ερώτηση.
Ο Βιντούκα χαρακτήρισε ως τεράστιο πρόβλημα το κενό που υπάρχει μεταξύ του ερασιτεχνικού επιπέδου και της A-League, τονίζοντας ότι όλη η προσοχή έχει πέσει προς αυτήν την κατεύθυνση.