ΜΠΡΟΣ γκρεμός και πίσω ρέμα. Αισίως μπήκαμε στον Μάιο, ο χρόνος πάει να μεσιάσει κι ακόμα παλεύουμε με τον κορονοϊό. Κάτω από την πίεση της συμπαρομαρτούσας οικονομικής κρίσης τα περιοριστικά μέτρα άρχισαν να χαλαρώνουν σιγά–σιγά και στην Ελλάδα, όμως απαιτείται πολύ προσοχή και υπευθυνότητα από όλους για να μην γυρίσουν πάλι τα πράγματα ανάποδα και πέσει η χώρα στον φαύλο κύκλο έξαρση – ύφεση – σταθεροποίηση των κρουσμάτων, με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό.

ΚΙ εδώ άρχισαν να χαλαρώνουν δειλά-δειλά οι αυστηροί περιορισμοί γιατί ο κόσμος έχει αρχίσει να φρικάρει από την κλεισούρα. Στη ΝΝΟ επιτρέπονται οι οικογενειακές επισκέψεις σε σπίτια ενώ οι κάτοικοι του Κουίνσλαντ μπορούν να κάνουν μικρές εκδρομές.

Η αλήθεια είναι ότι η κατάσταση είναι τέτοια που δεν ξέρεις από πού να τη μαζέψεις. Από τη μια, να κλειστούμε μέσα για να περιορίσουμε τη διασπορά του ιού, από την άλλη, ο αιφνίδιος και καθολικός αποκλεισμός της κοινωνικής ζωής και δραστηριότητας έχει αρχίσει να επηρεάζει σε ανησυχητικό βαθμό την ψυχική μας υγεία και την πνευματική μας ισορροπία.

ΔΕΝ είναι που δεν ήμαστε έτοιμοι για να αντιμετωπίσουμε μια πανδημία. Είναι που δεν είμαστε πλασμένοι για να ζούμε έτσι. Ναι, μπορούμε να προσαρμοστούμε και η ικανότητά μας αυτή είναι που μας κράτησε ζωντανούς ως είδος μέσα στο χρόνο, αλλά κι αυτή είναι μια διαδικασία διαρκείας. Δεν είναι δυνατόν από τη μια στιγμή στην άλλη να ξεχάσουμε αυτά που ξέρουμε, να καταργήσουμε τις γνωστές μας συνήθειες και να αλλάξουμε άρδην τον τρόπο ζωής μας.

ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ, όχι χωρίς κάποιο κόστος. «Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα», δηλαδή.

ΑΠΟ την άλλη, είπε κι ο… έρημος ο Τραμπ να δώσει μια λύση στο πρόβλημα, προτείνοντας τις ενέσεις αντισηπτικών και πέσαμε όλοι να τον φάμε. Κάκιωσε κι αυτός και ορκίστηκε ότι δεν θα ξαναδώσει συνέντευξη Τύπου. «Να, για να μάθετε, παλιόπαιδα» είπε.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, δεν κράτησε για πολύ το γινάτι, μιας και, ως γνωστόν, πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι κι έτσι νάτον πάλι στα κανάλια να πνέει μένεα κατά της Κίνας, απειλώντας θεούς και δαίμονες, γιατί –τάχα- υπονομεύει τη νίκη του στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές.

«Ο κορονοϊός θα φύγει» δήλωσε με το γνωστό πομπώδες ύφος του, χωρίς να διευκρινίσει περαιτέρω. Αυτό που τον φοβίζει, όμως, είναι μήπως αναλάβει την εξουσία ο «εντελώς ανίκανος» αντίπαλός του, Τζο Μπάιντεν. Μ’ άλλα λόγια, «είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα»…

ΚΙ όλα αυτά, τη στιγμή που η Αμερική ματώνει από τον κορονοϊό, αριθμώντας πλέον περισσότερα από 60.000 θύματα. Και στο καπάκι, να βγαίνει η Κίνα και να αποκαλεί την Αυστραλία «τσίχλα στη σόλα της Αμερικής». Όχι πολύ κομψό θα έλεγα.

ΠΑΛΙ καλά που βρέθηκε (;) ο Κιμ Γιονγκ Ουν. Με ερωτηματικό γιατί με αυτούς ποτέ δεν ξέρεις τι ισχύει. Αναρρώνει σε θέρετρο μετά από επέμβαση, λένε.

ΤΕΛΕΙΑ, γιατί αυτές τις δύσκολες για την ανθρωπότητα ώρες χρειαζόμαστε όλα τα καλά παιδιά on board, που λέμε κι εδώ στα ξένα.

Μ.Κ.

Η πανδημία Covid-19 ήλθε σε μια εποχή αποδυνάμωσης της παγκοσμιοποίησης, με ισχυρές δυσλειτουργίες στους μηχανισμούς χρηματοδότησης, διαχείρισης και επικοινωνίας στο εσωτερικό των αναπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών, που συνοδεύεται από εμβάθυνση των εντάσεων μεταξύ των μεγάλων γεωστρατηγικών δυνάμεων.

Η κρίση στην υγεία, που συνεχίζει να συμβαίνει ταυτόχρονα σε πάμπολλες χώρες, αποκαλύπτει έκδηλα τις προβλέψιμες διαρθρωτικές, στρατηγικές και λειτουργικές αδυναμίες και ελλείψεις του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, επιταχύνοντας την υποβάθμιση της κρατικής διακυβέρνησης. Για το λόγο αυτό, σε διάφορες χώρες, έχουμε δει πώς οι κυβερνήσεις, ειδικά στη Μεγάλη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, έχουν ανακαλέσει τα αρχικά τους σχέδια, επιτρέποντας δηλαδή την επέκταση της μετάδοσης και των μαζικών θανάτων ώστε να δημιουργηθεί μια ασυλία αγέλης στον πληθυσμό.

ΑΥΤΗ η στρατηγική, σε συνδυασμό με την υποβάθμιση των συστημάτων δημόσιας υγείας και τα σκληρά χτυπήματα στα πιο ευάλωτα κοινωνικά στρώματα, που ήδη συμβαίνει, θα μπορούσε να οδηγήσει σε πραγματική κοινωνική σφαγή. Η κρίση υγείας ενεργεί ως ένας παράγοντας που καθιστά έκδηλες και ενισχύει τις αδυναμίες, τις ανισορροπίες και τους παράγοντες κατάρρευσης του συστήματος, αλλά, ταυτόχρονα, αποτελεί μια πιθανή συστημική καινοτομία. Δηλαδή, προωθεί έναν κύκλο οικονομικών και κοινωνικών κρίσεων, οι οποίες ήταν ήδη έτοιμες να εκραγούν και προ πανδημίας, αναδιαρθρώνοντας το παιχνίδι των κυρίαρχων μπλοκ στην προσπάθειά τους να ελιχθούν και να διαχειριστούν την έξοδό τους από αυτήν την κρίση.

Η ικανότητα των διαφόρων γεωστρατηγικών μπλοκ να αντιμετωπίσουν την κατάσταση και να την ξεπεράσουν, θα μπορούσε να οδηγήσει στην παράλυση της παγκόσμιας οικονομίας. Ως εκ τούτου, η επιτάχυνση της αντιπαράθεσης μεταξύ Κίνας και Ηνωμένων Πολιτειών αναμένεται να συνοδεύεται από μια άνευ προηγουμένου επίθεση ενάντια στις συνθήκες διαβίωσης των λαϊκών τάξεων, ενάντια στα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, ενάντια σε όλα τα στοιχεία της χειραφέτησης που έχουν κατακτηθεί και ενισχυθεί, ή έχουν τουλάχιστον διατηρηθεί και παραμείνει κατά την προ ιού περίοδο.

Η παγκόσμια αγορά επηρεάζεται σαφώς από αυτήν την οικονομική κρίση -τόσο σε υλικό όσο και σε ιδεολογικό επίπεδο- και δεν πρέπει να εκπλαγούμε από την οικονομική περιφερειοποίηση διαφόρων κρατών και δυνάμεων. Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να αναμένουμε ότι η παγκοσμιοποίηση θα συνεχίσει να είναι ο κεντρικός παράγοντας κίνησης της παγκόσμιας οικονομίας και ότι η εκμετάλλευση θα συνεχίζει να παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωσή της στην μετά ιού εποχή.

Δ.Τ.

ΗΜΕΡΑ των ANZACs το περασμένο Σάββατο, 25 Απριλίου και λόγω των απαγορευτικών μέτρων, δεν έγιναν οι καθιερωμένες εκδηλώσεις. Ωστόσο, στις 6 το πρωί, έγινε τηλεοπτική αναμετάδοση της σεμνής τελετής κατάθεσης στεφάνου από την Γενική κυβερνήτη και τηρήθηκε μονόλεπτος σιγή.

ΣΤΟΝ πέριξ του Shrine of Remembrance χώρο, που άλλοτε ήταν παραταγμένοι βετεράνοι και οι απόγονοί τους, ερημιά. Βγήκα με το κεράκι μου κατά τις 6 το πρωί στο προαύλιο του σπιτιού μου να αποδώσω με τους γείτονες τα δέοντα, αλλά σιωπή. Λόγω ηλικίας σκέφτηκα. Lest we forget.

ΚΟΙΤΑΖΟΜΑΙ στον καθρέφτη και βλέπω μεγάλες αλλαγές. Προβληματίζομαι και με τα έξτρα κιλά. Δεν μου αρέσω. Μήπως, ρωτώ τον εαυτό μου, πήρα στα πολύ σοβαρά τον κύριο κορονοϊό και αντί για βόλτες στο γειτονικό πάρκο, επισκέπτομαι το ψυγείο περισσότερο από το επιτρεπτό για την ηλικία μου όριο και κουρνιάζω με τις ώρες στον καναπέ;

ΚΑΙ, φυσικά, καμιά νύξη για άνοιγμα των συνόρων για ταξίδια προς άλλες Πολιτείες. Θέλω να πιστεύω ότι όλοι συμφωνούμε, η όποια χαλάρωση των μέτρων, ίσως λειτουργήσει εναντίον μας. Οπότε, υπομονή και ψυχραιμία όπως μας συστήνουν, μέχρι νεωτέρας ειδοποίησης. Όσο για καλοκαιρινές διακοπές στην Ελλάδα, το ξεχνάμε. Την υγειά μας νάχουμε!

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑ πρόσφατα ένα ντόπιο ντοκιμαντέρ όπου οι κάτοικοι της συγκεκριμένης περιοχής που κατακλύζεται από νυχτερίδες, τάχθηκαν εναντίον των «αποκρουστικών» θηλαστικών που φωλιάζουν και κρέμονται στα κλαριά των δένδρων. Ίσως τώρα όσο ποτέ με την εξάπλωση του κορονοϊού, οι ειδικοί θα πρέπει να εξετάσουν κατά πόσο το είδος τους θα συνεχίσει να ανήκει στα προστατευόμενα (;).

ΠΟΛΗ-φάντασμα περιγράφει την τουριστική παραθαλάσσια πόλη Lakes Entrance, η συμπάροικος κ. Ελένη Κυριάκου, η οποία από τα μέσα του Γενάρη, ζει με τον σύζυγό της στο εξοχικό τους. Τα ξενοδοχεία ερήμωσαν και 30 τόσα μαγαζιά έχουν βάλει λουκέτο. Λόγος υπάρχει αν θα ανοίξουν ξανά. Μέχρι και ο Σταθμός της Αστυνομίας. Για έκτακτα περιστατικά, οι κάτοικοι καλούνται να επικοινωνούν με τους Σταθμούς των γειτονικών πόλεων, Bairnsdale στα δυτικά και Sale στα ανατολικά.

ΣΤΗΝ παραλία που τους καλοκαιρινούς μήνες έσφυζε από ζωή, δεν μπορείς να αγοράσεις ούτε σαρδέλα, αφού απαγορεύεται κάθε κίνηση. Οπότε ούτε καλάμι πέφτει στη θάλασσα ούτε ψαρόβαρκες στα ρηχά. Υπολογίζεται ότι την εβδομάδα της Πρωτοχρονιάς οι επισκέπτες ξεπερνούσαν τις 30.000. Φέτος μόνο οι ντόπιοι, γύρω στις 3.000.

ΕΙΝΑΙ γεγονός ότι η χερσόνησος του Gippsland χτυπήθηκε από πολλά φυσικά φαινόμενα. Προηγήθηκαν η ανομβρία, που επηρέασε τη γεωργία και κτηνοτροφία, ακολούθησαν οι πολύμηνες δασικές πυρκαγιές και τώρα είναι αντιμέτωπη, όπως άλλωστε και όλος ο πλανήτης, με τον αόρατο κορονοϊό.

ΜΕ ΤΙΣ φωτογραφίες του μολυσματικού ιού να φιγουράρουν καθημερινά στις οθόνες μας, έμεινε σχεδόν απαρατήρητο το προχθεσινό πέρασα του αστεροειδούς 1998 OR2, σε «κοντινή» απόσταση από τη γειτονιά του πλανήτη μας. Ωστόσο αν και οι αστρολόγοι τον χαρακτηρίζουν «δυνητικά επικίνδυνο», δεν αποτελεί απειλή. Μέχρι το άλλο Σάββατο ΚΑΛΗ ΥΓΕΙΑ!

Κ.Γ.

ΒΛΕΠΟΥΜΕ το φως στην άλλη άκρη του τούνελ. Τα μέτρα για τον περιορισμό της επέκτασης του κορονοϊού μειώνονται σε πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων η Αυστραλία και η Ελλάδα. Λίγο πρόωρα θα μπορούσε να πει κανείς, αλλά η ζημιά που έχει δημιουργήσει η κατάσταση αυτή σε οικονομίες, επιχειρήσεις και νοικοκυριά είναι τεράστια και είναι επίσης πολύ δύσκολο να περιοριστεί πλέον, τη στιγμή που ακόμη και τα ταμεία ολόκληρων χωρών κινδυνεύουν να αδειάσουν.

ΦΥΣΙΚΑ, τα πράγματα αναμένεται να είναι πολύ διαφορετικά καθώς βγαίνουμε από τα σπίτια μας και εισερχόμαστε σε μια μεταβατική περίοδο όπου θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν σημαντικοί περιορισμοί στις μετακινήσεις μας και στον ίδιο τον τρόπο ζωής μας. Πολλά από τα πράγματα που κάναμε παλιά δεν θα μας είναι διαθέσιμα ακόμη ή ο τρόπος με τον οποίο τα κάναμε θα αλλάξει δια παντός. Κι αυτό είναι κάτι που οφείλουμε να το συνηθίσουμε.

ΒΕΒΑΙΑ, κανένα από αυτά τα μέτρα δεν πρόκειται να έχει κανένα αποτέλεσμα αν εμείς πρώτα απ’ όλα δεν τα εφαρμόσουμε και δεν κατανοήσουμε πως βρίσκονται σε ισχύ για την προσωπική μας προστασία και ασφάλεια κι όχι για τον περιορισμό ή τον έλεγχό μας. Όπως για παράδειγμα η πρόσφατη εφαρμογή που κυκλοφόρησε από την Κυβέρνηση και για την οποία πολύς λόγος γίνεται τον τελευταίο καιρό ότι δήθεν «δημιουργήθηκε για να παρακολουθούν τα βήματά μας» κι άλλα τέτοια παρόμοια.

ΜΑ, αν ήθελαν να μας παρακολουθήσουν, δεν θα έβρισκαν κάποια άλλη αφορμή από πριν για να το κάνουν; Ή μήπως δεν τα έχουμε ήδη παραχωρήσει τα στοιχεία μας, με τα τόσα προφίλ που δημιουργούμε κι ανανεώνουμε καθημερινά μέσω του διαδικτύου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης; Το συγκεκριμένο επιχείρημα δεν στέκει.

ΚΑΘΩΣ βγαίνουμε από αυτήν την κατάσταση, θα πρέπει όλοι μας να έχουμε ατομική ευθύνη των πράξεών μας, όχι μόνο για εμάς, αλλά και για τους γύρω μας. Και κάποια στιγμή θα επιστρέψει και η κανονικότητα. Θέμα χρόνου είναι.

A.A.