Γιατί τα Ελληνόπουλα της Αυστραλίας βρίσκουν ερωτικούς συντρόφους μέσω του ίντερνετ;

Στις μέρες μας, πολλοί είναι οι άνθρωποι που στρέφονται σε εφαρμογές (όπως το Tinder) προκειμένου να βρουν το άλλο τους μισό. Ο "Νέος Κόσμος" ρώτησε και σας παρουσιάζει τα στοιχεία όπως τα μαρτυρούν νέοι άνθρωποι που ζουν τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Αυστραλία

Οι παλιότερες γενιές μπορεί να θυμούνται λίγο αλλιώς τα πράγματα σε ό,τι αφορά το φλερτ, όμως η κατάσταση έχει αλλάξει ραγδαία από τότε. Ο ερχομός των εφαρμογών ανεύρεσης συντρόφου έχει φέρει τα “πάνω-κάτω” στο παιχνίδι του έρωτα, δίνοντας νέες επιλογές στους ελεύθερους (ή τους όχι-και-τόσο), αφαιρώντας όμως αρκετό από το “μυστήριο” και το σασπένς που έχει η ζωντανή επαφή με τους ανθρώπους.

Σύμφωνα με τα δεδομένα από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής πάντως, αν και ο αριθμός των ατόμων που είναι χρήστες τέτοιων εφαρμογών όπως το Tinder, το Bumble, το Grindr, το OKCupid και πολλά, πολλά άλλα (πιστέψτε μας, η λίστα αυτών των εφαρμογών είναι ανεξάντλητη και οι χρήσεις τους συγκεκριμένες!) δείχνει να αυξάνεται, η πλειονότητα των ανθρώπων αυτών δεν έχει ως αποκλειστικό στόχο το να βρει έναν σύντροφο με τον οποίο να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του.

Μάλιστα, οι περισσότεροι δεν δείχνουν να ενδιαφέρονται καν για τη δημιουργία σταθερής σχέσης! Συγκεκριμένα, σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Pew Research Group, το 59% των ερωτηθέντων απάντησαν πως έχουν δημιουργήσει προφίλ σε έστω μια από τις εφαρμογές αυτές, με το ποσοστό αυτό να ανέρχεται σε μόλις 44% το 2005, όταν είχε πραγματοποιηθεί για τελευταία φορά η εν λόγω έρευνα.

Ωστόσο, το μεγαλύτερο μέρος αυτού του ποσοστού όταν ρωτήθηκε για ποιον λόγο έφτιαξαν το προφίλ αυτό απάντησαν “…έτσι για πλάκα”, ενώ η δεύτερη πιο δημοφιλή απάντηση ήταν το “one night stand” (ή αλλιώς η περιπέτεια της μιας βραδιάς!)

ΘΕΜΑ… ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ!

Ένα ακόμη ζήτημα που δείχνει να απασχολεί πολύ σοβαρά τους χρήστες αυτών των εφαρμογών είναι και αυτό της ασφάλειας, με αρκετούς επιτήδειους να δημιουργούν ψεύτικα προφίλ και να… “ψαρεύουν” για άτυχα θύματα τα οποία αναζητούν τον έρωτα.

Με αυτόν τον τρόπο πολλοί πέφτουν θύματα του γνωστού “catfishing” με αποτέλεσμα να ρισκάρουν να χάσουν πολλά ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα. Ακόμη μπορεί ένας χρήστης να “χακάρει” τη συσκευή ενός άλλου κατά τη διάρκεια μιας διαδικτυακής συνομιλίας (chat) και να του πάρει με αυτόν τον τρόπο τα στοιχεία.

Αξίζει να σημειωθεί πως το 40% των ατόμων που συμμετείχαν στην έρευνα του Pew Research Group δήλωσαν πως έχουν δημιουργήσει έστω μια φορά ψεύτικο προφίλ σε εφαρμογές ανεύρεσης συντρόφου, δείχνοντας το πόσο μεγάλος είναι πραγματικά αυτός ο κίνδυνος.

Φώτο: Pixabay

ΤΙ ΩΘΕΙ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΣΤΗ ΧΡΗΣΗ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ

Αρκετοί από τους μεγαλύτερους πάντως, οι οποίοι έζησαν άλλες, πιο αγνές ίσως καταστάσεις, όπου όλο το παιχνίδι γινόταν στα μπαρ, στις παρέες ή ακόμη και μέσω προξενιού, έχουν μείνει να κοιτάζουν με το… στόμα ανοιχτό τους νέους που τα κάνουν όλα πια μέσα από τα κινητά τους.

Τι είναι αυτό που έχει οδηγήσει σε αυτή τη ραγδαία αλλαγή; Έπειτα από μια μικρή έρευνα που πραγματοποιήσαμε, καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως οι αιτίες για αυτό μπορεί να είναι πάρα πολλές και δεν οφείλεται μόνο σε ένα συγκεκριμένο γεγονός.

Μπορεί η αλλαγή στον τρόπο που φλερτάρουμε να ξεκινά από την ανάπτυξη της τεχνολογίας και να καταλήγει ακόμη και σε ψυχολογικούς λόγους, όπως το άγχος και το στρες.

Μάλιστα, η χρήση τους ποικίλλει ανάλογα και με την τοποθεσία και τον τρόπο ζωής. Για παράδειγμα στην Ελλάδα, όπου οι άνθρωποι και τα πράγματα δεν κινούνται με τους φρενήρεις ρυθμούς της Αυστραλίας, οι εφαρμογές αυτές είναι μεν διαδεδομένες, αλλά λιγότερο δημοφιλείς.

ΠΩΣ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Η Ιωάννα, η οποία ζει κι εργάζεται στην Αθήνα, υποστηρίζει πως δεν έχει και τόση μεγάλη εμπιστοσύνη στις εφαρμογές γνωριμιών, τονίζοντας τα πλεονεκτήματα του να γνωρίζεις τον άλλον από κοντά:

“Ο καθένας παρουσιάζει ότι θέλει στα κοινωνικά δίκτυα. Επίσης θεωρώ φοβερή διαδικασία το φλερτ γενικά. Από κινητό δεν είναι και κάτι το φοβερό θα έλεγα, ενώ δεν ξέρεις κι αν αυτό που σου λέει ο άλλος ισχύει. Ενώ από κοντά μπορείς να τον ρωτήσεις κάτι και να σου δώσει την απάντηση που ψάχνεις”, υποστηρίζει η Ιωάννα.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται ακόμη μια ερωτηθέμενη, η Κατερίνα, οποία δίνει έναν αν μη τι άλλο ενδιαφέροντα χαρακτηρισμό στις εφαρμογές αυτές:

“Η προοπτική του να γνωρίζεις κάποιον και ο ενθουσιασμός που δημιουργείται μέσα από τη σκέψη αν του αρέσεις ή όχι και η ένταση μέσω της συναναστροφής αλλά και του φλερτ κι όλα αυτά είναι στοιχεία που στις εφαρμογές δεν υφίστανται. Είναι σαν τα σουπερμάρκετ, σαν να ψωνίζεις για ανθρώπους που βρίσκονται στη βιτρίνα! Αν είσαι τυχερός, μπορεί να βρεις κάτι που να αξίζει τον κόπο, αλλά αυτό είναι σπάνιο”.

Από την πλευρά του ο Δημήτρης, που είναι χρήστης των εφαρμογών αυτών, εμβαθύνει λίγο περισσότερο στο θέμα, δίνοντας έμφαση στους λόγους που οδήγησαν στην “έκρηξη” της δημοφιλίας τους εντός των τελευταίων ετών:

“Δεν ξέρω αν είναι ο καλύτερος τρόπος να γνωρίσεις κάποιον, αλλά σίγουρα είναι ο πιο εύκολος. Γιατί σε μια στιγμή έχεις πολλές επιλογές χωρίς να χρειαστεί να εκτεθείς. Από την άλλη πλευρά, η γνωριμία κάπου έξω όπως παλιά έχει γίνει πιο δύσκολη γιατί οι πιο πολύ άνθρωποι δεν κάνουν την πρώτη κίνηση συνήθως επειδή ντρέπονται. Δυστυχώς υπάρχει η εντύπωση-προκατάληψη πως τα σάιτ γνωριμιών δεν είναι για σχέσεις αλλά για να περάσεις καλά (σεξ κ.ά). Τώρα σε προσωπικό επίπεδο για εμένα η χρήση τους είναι σε διπλό βαθμό. Ας πούμε σε πρώτη φάση να κάνω dating, και γιατί όχι να βρω ένα κατάλληλο ταίρι για να περάσω καλά”.

Ο Δημήτρης μας αναφέρει και μια περίπτωση στην οποία είχε συνάψει σχέση με άτομο που είχε εντοπίσει μέσα από τις εφαρμογές αυτές αλλά και τον τρόπο με τον οποίο αντέδρασε στην “είδηση” αυτή ο κοινωνικός του περίγυρός:

“Προσωπικά για μένα ο δικός μου κύκλος όταν είχα κάνει μια γνωριμία μέσω site γνωριμιών θυμάμαι πως είχαν αντιδράσει σχετικά “νορμάλ” με βάση τα δεδομένα της Ελλάδας. Ξέρεις στην αρχή τους φάνηκε ίσως λίγο παράξενο που δημιουργήθηκε σχέση μέσα από τέτοιο site γιατί μερικές απόψεις έχουν παγιωθεί και στο μυαλό τους υπάρχει η εντύπωση ότι υπάρχουνε μόνο για ένα σκοπό, δηλαδή το σεξ και τίποτα άλλο”.

Φώτο: Pixabay

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ΧΡΗΣΗΣ

Στα… δικά μας τα μέρη τώρα, η κατάσταση όσων αφορά τις εφαρμογές αυτές είναι λίγο αλλιώς και τείνει να εξελιχθεί περισσότερο σε ανάγκη παρά σε επιλογή. Με βάση τουλάχιστον τα λεγόμενα των ατόμων με τα οποία συνομιλήσαμε.

Για παράδειγμα, η 21χρονη ομογενής Ελένη που έχει περάσει τομε γαλύτερο μέρος της ζωής της στην Αυστραλία, υποστηρίζει πως πλέον οι νέοι άνθρωποι μπορούν πλέον να ανοίγονται μόνο μέσω ανταλλαγής ηλεκτρονικών μηνυμάτων, δίνοντας και μια πιο κοινωνική υπόσταση στη χρήση αυτών των εφαρμογών:

“Οι άνθρωποι πλέον έχουν μάθει να επικοινωνούν από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Για μένα προσωπικά, είναι λιγότερο τρομακτικό να στείλω ένα μήνυμα σε κάποιον από το να τους πάρω τηλέφωνο και να τους πω “μπορώ να σε δω σε λίγο;” Έτσι και μέσα από αυτές τις εφαρμογές, σου παρέχεται η δυνατότητα να διατηρηθείς μέσα στον δικό σου χώρο και να μην γίνεσαι τόσο ευάλωτος. Οι μέρες που καλούσαμε στα σπίτια και λέγαμε “γεια σας, μπορώ να μιλήσω στον γιο σας;” έχουν περάσει ανεπιστρεπτί!”

Κάτι παρόμοιο δηλώνει και η συνομήλική της Διονυσία, που αν και τονίζει ότι προσωπικά δεν χρησιμοποιεί τις εφαρμογές αυτές, κατανοεί απόλυτα γιατί έχει αυξηθεί τόσο πολύ η χρήση τους:

“Νιώθω πολύ πιο άνετα να εκφράζομαι όταν γράφω ή όταν πληκτρολογώ κάτι. Με πιάνει απίστευτο άγχος όταν πρέπει να μιλήσω σε ανθρώπους από κοντά! Κι αυτό είναι ένα ακόμη θέμα που έχει γεννηθεί από την τόσο ραγδαία αύξηση της τεχνολογίας. Υπάρχει φόβος να πλησιάσουμε ο ένας τον άλλον και να γίνουμε ευάλωτοι”.

Η νεαρή συμπληρώνει τους λόγους για τους οποίους εκείνη προσωπικά δεν χρησιμοποιεί τις συγκεκριμένες εφαρμογές:

“Μέσα από το Tinder, όλα κινούνται γύρω από το θέμα της εξωτερικής εμφάνισης όμως για εμένα υπάρχουν πολλά παραπάνω από αυτό σε μια γνωριμία. Κι εκεί νομίζω είναι το πρόβλημα για τη δική μας τη γενιά αφού πολλοί από εμάς δεν αναγνωρίζουμε την αξία του να γνωρίσεις πρώτα κάποιον προτού να τον ερωτευτείς”.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Όπως δείχνουν τα στοιχεία, αλλά και οι άνωθεν μαρτυρίες των ανθρώπων που συμμετείχαν στην μίνι-έρευνά μας, η διαρκώς αυξανόμενη χρήση των εφαρμογών ανεύρεσης συντρόφου αποτελεί μόνο ένα σύμπτωμα κι όχι ολόκληρη την… ασθένεια της εποχής.

Μια ασθένεια που δείχνει να πηγάζει από την ραγδαία αύξηση της τεχνολογίας, και των διευκολύνσεων που μας προσφέρει αυτή, γεγονός όμως που πηγαίνει χέρι-με-χέρι με την μείωση της κοινωνικότητας των ανθρώπων.

Ένα ακόμη γεγονός που δείχνει να επηρεάζει το κατά πόσο χρησιμοποιούνται αυτές οι εφαρμογές είναι και η τοποθεσία, αλλά και ο ρυθμός ζωής και οι καθημερινές ανάγκες.

Δυστυχώς όμως, όπως όλα δείχνουν, οι ρομαντικές εποχές των μπαρ και των κλαμπ σύντομα θα αποτελούν μια απλή ανάμνηση…