Θέλω εκ των προτέρων να ευχαριστήσω την διεύθυνση του «ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ» για την φιλοξενία του άρθρου μου. Πριν μπω στο θέμα θα ήθελα να πληροφορήσω τους αναγνώστες ότι υπήρξα στο πρώτο μισό της δεκαετίας του 80 κάτοικος Μελβούρνης και είχα την τύχη να ασχοληθώ με τα ζητήματα της παροικίας. Τότε είχα κάνει κάποιες διαπιστώσεις που λίγο πολύ ισχύουν και σήμερα και έχουν να κάνουν με το εθνικό αίσθημα των ομογενών. Πολλά έχουν γίνει για την ενδυνάμωση των σχέσεων τους με το Εθνικό Κέντρο, αλλά η σχέση που αναπτύχθηκε κατά την διάρκεια του Euro 2004 ήταν κάτι το ανεπανάληπτο. Τότε ήμουν στην Μελβούρνη και έζησα από κοντά την ένταση και τους πανηγυρισμούς των συμπατριωτών. Ήταν όλοι στο πόδι κατά την διάρκεια του τελικού και η Lonsdale St. θύμιζε αγώνα πρωταθλήματος ποδοσφαίρου στην Ελλάδα. Οι πανηγυρισμοί συνεχίζονταν για τρεις ημέρες θυμάμαι.
Διαπιστώνουμε δηλαδή ότι ένα αθλητικό γεγονός μεγάλης εμβέλειας μπορεί να είναι η αιτία να ενεργοποιηθούν οι ομογενείς, να βρεθούν πολύ κοντά ψυχικά και να ενδυναμωθούν οι συναισθηματικοί δεσμοί μεταξύ τους, αλλά και με την Ελλάδα. Την διασύνδεση αυτή η χώρα μας την έχει ανάγκη γιατί βρίσκεται υπό την απειλή πολεμικών ενεργειών από την Τουρκία, η οποία επιβουλεύεται την εθνική μας κυριαρχία και υπόσταση. Θυμηθείτε τα γεγονότα στον Έβρο, τις παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου με υπερ-πτήσεις πάνω από τα νησιά μας και τις συνεχείς απειλές γεωτρήσεων για φυσικό αέριο μέσα στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα. Έχοντας υπ’ όψη τα παραπάνω, βγαίνει εύλογα το συμπέρασμα ότι ο κάθε Έλληνας πατριώτης θα πρέπει να σταθεί σε ώρες ανάγκης δίπλα από την πατρίδα του και ο καθένας με τον τρόπο που μπορεί. Για να γίνει αυτό είναι αναγκαία συνθήκη να σφυρηλατηθούν ισχυροί συναισθηματικοί δεσμοί με το Εθνικό Κέντρο.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια λοιπόν ρίχνω την ιδέα της διεξαγωγής του ετήσιου τελικού κυπέλου Ελλάδας στην Αυστραλία και Αμερική εναλλάξ.
Η ιδέα δεν είναι καθόλου ουτοπική και έχουν συμφωνήσει απόλυτα πάνω από 500 άτομα που έχω ρωτήσει στην Αθήνα. Βέβαια το δείγμα είναι μικρό, αλλά το σημαντικό είναι ότι δεν υπήρξε ούτε μία αρνητική απάντηση στην ιδέα μου.
Ας δούμε κατά πόσο αυτό είναι εφικτό καθώς και τα θετικά της πρότασης γιατί αρνητικά δεν βλέπω να υπάρχουν. Νομίζω ότι αν αποφασιζόταν από την Ελληνική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου (ΕΠΟ) να διεξάγεται ο τελικός στο εξωτερικό, τότε μέσω των προξενικών αρχών και των ομογενειακών οργανώσεων θα μπορούσαν να γίνουν επαφές με τις αρμόδιες αρχές της Αυστραλίας και Αμερικής για τον διάθεση ενός μεγάλου γηπέδου για την διεξαγωγή του τελικού. Η Αυστραλία θα είχε όφελος από το ποσοστό επί των εισπράξεων των εισιτηρίων και από την φορολογία τους.
Για την ομογένεια τώρα. Θα απολάμβαναν ζωντανά τον δεύτερο σημαντικότερο αγώνα του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Οι ομογενείς θα είχαν την ευκαιρία να δουν σημαντικές ποδοσφαιρικές ομάδες και θα τους δινόταν η ευκαιρία να κάνουν μια μεγάλη γιορτή του αθλητισμού στην πόλη διεξαγωγής του αγώνα. Και δεν είναι μόνο αυτό. Επειδή οι ομάδες θα πρέπει να είναι στην Αυστραλία ή Αμερική τουλάχιστον μια εβδομάδα νωρίτερα για να προσαρμοστούν τις τοπικές συνθήκες, θα δοθεί η ευκαιρία στις ομογενειακές οργανώσεις να διεξαγάγουν κατά την κρίση τους διάφορες εκδηλώσεις πολιτιστικού ενδιαφέροντος. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι μαζί με τις ομάδες και τους αθλητικούς παράγοντες θα έρθουν και πολλοί Έλληνες γιατί θα βρουν την ευκαιρία να κάνουν και τουρισμό συν τοις άλλοις.
Το ποδόσφαιρο θα φέρει κοντά τα Ελληνόπουλα τρίτης και τέταρτης γενιάς που μπορεί να μην μιλούν ή να μιλούν ελάχιστα την Ελληνική γλώσσα, αλλά έχουν μέσα τους την Ελλάδα, η οποία θα πρέπει να τους προσφέρει ό,τι είναι εφικτό όπως π.χ. έγινε με την ψήφο των ομογενών. Η προσφορά λοιπόν να διεξάγεται ο τελικός στο εξωτερικό είναι χωρίς κόστος για την χώρα μας και θα είναι και κερδοφόρος για τις ομάδες γιατί θα παίζουν σε γήπεδο των 80.000 θεατών και όχι μπροστά σε 20.000.
Με την ευκαιρία του ποδοσφαιρικού αγώνα και στα πλαίσια των εκδηλώσεων θα μπορούσαν να έρθουν εμπορικές και οικονομικές αποστολές ώστε με την συνδρομή των διπλωματικών μας αρχών να γίνουν επαφές με αντίστοιχα Αυστραλιανά και Αμερικάνικα κλιμάκια για την περεταίρω ανάπτυξη των οικονομικών, εμπορικών και άλλων σχέσεων όπως π.χ. επιστημονικών μεταξύ των δύο χωρών. Τα θετικά του εγχειρήματος δεν είναι μόνο αυτά που προανέφερα. Υπάρχουν πάρα πολλά άλλα, τα οποία θα φανούν στην πορεία προς τον τελικό σκοπό.
Η μόνη αντίδραση που μπορεί να υπάρξει σε αυτό το ωραίο εγχείρημα είναι η αρνητική στάση της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας και ενδεχομένως των ομάδων.
Το εγχείρημα είναι μεγάλο και θέλει προσεκτική προετοιμασία από την πλευρά των ομογενών. Επειδή η πρόταση γίνεται μέσω του Νέου Κόσμου, κατά την γνώμη μου θα ήταν σωστό η εφημερίδα μαζί με τις κοινότητες των μεγαλουπόλεων της Αυστραλίας να ξεκινήσουν μια συνεργασία για να σχεδιαστούν προσεκτικά οι ενέργειες που χρειάζονται ώστε κάποια μέρα ο τελικός κυπέλου να γίνεται στην ομογένεια.
Η ομογένεια δικαιούται την διεξαγωγή του τελικού κυπέλου γιατί έχει προσφέρει πάρα πολλά στην Πατρίδα και ως ανταπόδοση δεν θα ήταν δύσκολο να υπάρξει και η υποστήριξη της Ελληνικής Κυβέρνησης.