Για όλους εμάς τους Έλληνες που διαμένουμε στο εξωτερικό,  Αμερική,  Καναδά, Ευρώπη, Νότιος Αφρική, Αυστραλία, η Ελλάδα παραμένει η πατρίδα μας.  Αν και ζούμε χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά είναι η μάνα γη που κρατάμε μέσα στην καρδιά μας ζωντανή. Είναι η Μητρίδα μας.

Πέρα από την αγάπη που τρέφει ο Απόδημος Έλληνας για την  Ελλάδα, σέβεται και εκτιμά την χώρα υποδοχής που τον φιλοξένει.  Έτσι λοιπόν, φαίνεται ξεκάθαρα ότι οι Έλληνες της διασποράς, έχουν διπλή ευθύνη στην σημερινή κοινωνία, γιατί έχουν υποχρέωση να υπηρετούν και να υπερασπίζονται δύο χώρες.  Η μια τους έδωσε τη ζωή και η άλλη τους έδωσε τη ζήση. Μπορεί ως Έλληνες της διασποράς να ζούμε χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την Ελλάδα αλλά δεν παύουμε να αγωνιζόμαστε για θέματα εθνικά και κοινωνικά που απασχολούν την πατρίδα μας  και με κάθε τρόπο να την υπερασπιζόμαστε.

Ο Απόδημος Έλληνας είναι πάντα αυτός που εργάζεται σκληρά για να θεμελιωθεί η ελληνική κουλτούρα και το ελληνικό ιδεώδες στην χώρα όπου ζει και εργάζεται.  Η Ελλάδα γίνεται βίωμα για τον Απόδημο Έλληνα.  Ένα βίωμα που προσπαθεί να μεταλαμπαδεύσει στα παιδιά του και στα εγγόνια του, και γενικά στις επόμενες γενιές, ατόφιο και ολόκληρο.  Ο απόδημος Έλληνας είναι ο καθρέπτης της Ελλάδας στην αλλοδαπή.  Προβάλλει τον πολιτισμό, την ιστορία και τις αξίες στις  χώρες  που διαμένει.  Με αυτό τον τρόπο λοιπόν η  Ελλάδα προβάλλεται διεθνώς και αυτό την βοηθά τουριστικά.

Ο Ελληνισμός όπως γνωρίζουμε  δεν είναι μόνο αυτός της  Ελλάδας.  Έξω από την Ελλάδα ζει και μεγαλουργεί μια άλλη Ελλάδα. Η απόδημη Ελλάδα των 6 και παραπάνω εκατομμυρίων.  Δυστυχώς διαχρονικά η Πατρίδα τον αγνόησε, και εν πολλοίς εξακολουθεί να τον αγνοεί. Και αυτό αποδεικνύει και το νέο νομοσχέδιο για την ψήφο των ομογενών που προβάλλει η Κυβέρνηση.  Αποκλείει και απορρίπτει το δικαίωμα ψήφου σε ένα μεγάλο μέρος του Ελληνισμού που αφού υπηρέτησε πιστά την Πατρίδα και που λόγω φτώχιας αναγκάστηκε να εκπατριστεί.

Η απόφαση της Ελληνικής Κυβέρνησης με το νέο νομοσχέδιο να δώσει δικαίωμα ψήφου στους Έλληνες του εξωτερικού καταρχάς μας χαροποίησε.  Ήταν ένα θέμα το οποίο είχαμε φέρει στην επικαιρότητα το 2007 όταν ο τότε Πρωθυπουργός κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε επισκεφτεί την Αυστραλία.  Οι τότε ομογενειακοί φορείς είχαμε θέσει το θέμα στον κ. Καραμανλή και ζητούσαμε την άμεση επίλυση του.  Παρ ’όλες τις συζητήσεις όλων αυτών των χρόνων φτάσαμε στο 2019 που επιτέλους να περνάει το θέμα από το Ελληνικό κοινοβούλιο και με πλειοψηφία 288 βουλευτών που αποτελεί κοινοβουλευτικό ρεκόρ.  Ενέκρινε η Βουλή το κυβερνητικό νομοσχέδιο για την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού αποκαθιστώντας μια ιστορική αδικία που εκκρεμούσε επί 44 χρόνια.  Όπως επισήμανε και ο πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης « Έπρεπε να περάσουν 44 χρόνια, για να λάβει σάρκα και οστά το άρθρο του Συντάγματος του 1975 για την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού ».

Με μεγάλη λοιπόν χαρά δεχτήκαμε την απόφαση της Βουλής  να δώσει ψήφο στους ομογενείς  αλλά γρήγορα απογοητευτήκαμε  βλέποντας ότι  αποκλείονταν περισσότερο από το 75% των Ελλήνων της διασποράς από το δικαίωμα ψήφου.

Σύμφωνα με  το νέο νομοσχέδιο, δικαίωμα εγγραφής στους εκλογικούς καταλόγους του εξωτερικού θα έχουν μόνο οι Έλληνες που πληρούν τα παρακάτω κριτήρια:

Πρώτον, να έχουν ζήσει δύο συνεχόμενα χρόνια στην Ελλάδα τα τελευταία 35 χρόνια από την μόνιμη εγκατάστασή τους στο εξωτερικό.

Δεύτερον, να έχουν υποβάλει φορολογική δήλωση είτε το τρέχον έτος είτε το προηγούμενο φορολογικό έτος.

Ως προς το δεύτερο κριτήριο, βρίσκει σύμφωνη την ομογένεια.  Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων της ομογένειας κάνουν νόμιμη φορολογική δήλωση στο Ελληνικό κράτος και πολλές φορές αυτό φέρνει οικονομικές επιπτώσεις στην συνταξιοδότηση τους καθώς και στην φορολογία στην χώρα που διαμένουν, ειδικά με τους νέους νόμους του 2020.

Ως προς το πρώτο κριτήριο, βρίσκει κάθετα αντίθετη την πλειοψηφία της Ομογένειας.  Η δίχρονη υποχρεωτική παραμονή στην Ελλάδα τα τελευταία τριανταπέντε χρόνια αποκλείει το 80% των απανταχού Ελλήνων του εξωτερικού να ψηφίσουν.   Είναι εξοργιστικά απαράδεχτο.

Ένας μεγάλος αριθμός Ελλήνων της διασποράς μετανάστευσε στο εξωτερικό πριν πολλά χρόνια.  Είναι μόνιμοι κάτοικοι εξωτερικού πάνω από 35 χρόνια.  Όμως η αγάπη τους και το πάθος τους για την Ελλάδα ήταν και παραμένει ακόμα ζωντανό.

Αυτούς που αδικεί, ξεχνά και διαγράφει το νομοσχέδιο,  ήταν οι πρώτοι υποστηρικτές των δικαίων της  Ελλάδας.  Σας θυμίζω το συλλαλητήριο των εκατό και πλέον χιλιάδων Ελλήνων στη Μελβούρνη για το Μακεδονικό το 1993 και 1994. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η Αυστραλία να μην αναγνωρίσει ποτέ τους Σκοπιανούς σαν Μακεδονία. Αυτοί οι πρώτοι μετανάστες την βοήθησαν οικονομικά με εμβάσματα και επενδύσεις. Αυτοί διατήρησαν και εξακολουθούν να μεταλαμπαδεύουν, τα ήθη και τα έθιμα της πατρίδας  βοηθώντας στην διατήρηση της Ελληνικής ταυτότητας και στην μετάδοσή της στις επόμενες γενιές.

Φέρνω ως παράδειγμα τους γονείς μου, που έφυγαν από την Ελλάδα την εποχή της μαζικής μετανάστευσης και ποτέ δεν ξέχασαν την πατρίδα τους.  Ζουν στην Μελβούρνη πάνω από μισό αιώνα και όμως έχουν κρατήσει την ελληνική παράδοση ζωντανή στην οικογένειά μας.  Έχουν καταφέρει να μεταλαμπαδεύσουν το πάθος αυτό για την πατρίδα μας στα παιδιά τους και στα εγγόνια τους.  Μας έμαθαν να διατηρούμε την ελληνική κουλτούρα μέσα στο σπίτι μας, να βάζουμε τις αξίες της ελληνικής οικογένειας σε υψηλό επίπεδο.  Εμείς οι Έλληνες της δεύτερης γενιάς και εν συνεχεία τα παιδιά μας που είναι τρίτη γενιά παραμείναμε Έλληνες μαθαίνοντας την ελληνική γλώσσα και ιστορία, διατηρώντας τις παραδόσεις και ειδικότερα κρατώντας άσβεστη την φλόγα μας για την Ορθόδοξη μας πίστη.

 

Μην ξεχνάμε λοιπόν ότι οι Έλληνες μετανάστες που ζουν μακριά από την πατρίδα τους για πάνω από τριανταπέντε χρόνια βγήκαν πολλές φορές στους δρόμους του εξωτερικού για να υπερασπιστούν εθνικά θέματα της Ελλάδας.  Βροντοφώναξαν και αγωνίστηκαν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την Ελλάδα για το συμφέρον της.  Τους αγώνες αυτούς συνεχίζουν σήμερα τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους .  Αν εγώ σήμερα είμαι εδώ και σας μιλώ είναι γιατί έμαθα από τους γονείς μου να αγαπώ και να υπερασπίζομαι την Ελλάδα.

Σε αυτούς λοιπόν τους Έλληνες της διασποράς στερούν το δικαίωμα ψήφου; Είναι απαράδεκτο, αντεθνικό και διχαστικό.

Ευνοεί μόνο τους νεομετανάστες οι οποίοι έφυγαν από την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια λόγω της οικονομικής κρίσης.  Είναι φανερό ότι δημιουργείτε δύο κατηγορίες Ελλήνων με την συγκεκριμένη απόφαση.

Το νομοσχέδιο απογοητεύει την πλειοψηφία των αποδήμων.  Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις που πιστεύουμε ότι το αρμόδιο υπουργικό συμβούλιο και οι αρμόδιες υπηρεσίες μπορούν να κάνουν ώστε να  ικανοποιήσουν όλους και όχι μόνο μια μερίδα αποδήμων.

Προτείνω λοιπόν να εισηγούμαι τα ακόλουθα:

Πρώτον.

Να δοθεί το δικαίωμα ψήφου σε όλους τους Έλληνες της διασποράς χωρίς εξαιρέσεις.  Οι Έλληνες όπου ζούνε στο εξωτερικό, ανεξαρτήτως από τα πόσα χρόνια έχουν φύγει από την Ελλάδα ή αν έχουν γεννηθεί στο εξωτερικό, εφόσον είναι καταγεγραμμένοι στα μητρώα του Ελληνικού κράτους, έχουν οικογενειακή μερίδα στον τόπο καταγωγή τους και διατηρούν είτε ελληνικό διαβατήριο είτε ελληνική ταυτότητα, ως επίσης όλοι αυτοί που έχουν επενδύσει χρήματα στην Ελλάδα και πληρώνουν φόρους,  θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα ψήφου. Το κριτήριο της υποχρεωτικής διετίας στην Ελλάδα  τα τελευταία 35 χρόνια πρέπει να καταργηθεί. Θεωρούμε ότι είναι άδικο και πρέπει να αποσυρθεί.

Δεύτερον.

Οι απόδημοι Έλληνες να ψηφίζουν και να στέλνουν στο Ελληνικό Κοινοβούλιο απόδημους Έλληνες Βουλευτές.  Για παράδειγμα οι Έλληνες της Αυστραλίας θα πρέπει να ψηφίζουν και να εκλέγουν Βουλευτές που θα θέτουν υποψηφιότητα στην Αυστραλία.  Οι Έλληνες του Καναδά θα ψηφίζουν και θα εκλέγουν Βουλευτές που προέρχονται και ζούνε στον Καναδά.  Και ούτω κάθε εξής…  Είναι πολύ σημαντικό να εκλέγονται απόδημοι Έλληνες Βουλευτές ανά την υφήλιο και ειδικότερα από τα μεγαλύτερα κέντρα ελληνισμού όπως είναι η Βόρεια και Νότια Αμερική, η Ωκεανία, η Ευρώπη, ο Καναδάς και η Αφρική.  Ο Έλληνας  απόδημος Βουλευτής θα εμπλουτίσει το Ελληνικό Κοινοβούλιο με διεθνή εμπειρία, νέες καινοτόμες και φρέσκιες ιδέες.  Παράλληλα γνωρίζει καλύτερα τις ανάγκες των Ελλήνων της διασποράς καθώς και τις ιδιαιτερότητες των Ελλήνων που ζουν στην συγκεκριμένη χώρα.  Οι Απόδημοι Βουλευτές θα μπορούν να εξυπηρετούν πιο αποτελεσματικά τα συμφέροντα των Ελλήνων αποδήμων.

Τρίτον,  η Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού να αναβαθμιστεί σε Υπουργείο Απόδημου Ελληνισμού στελεχωμένο από απόδημους.  Ώστε ο απόδημος Έλληνας να απευθύνεται σε αυτό και να λύνει τα προβλήματα του ως ΟΝΕ STOP SHOP παρακάμπτοντας την τεράστια ελληνική γραφειοκρατία  που κατά τη γνώμη μας είναι γάγγραινα στην ανάπτυξη της Ελλάδας που δεν υπάρχει στις χώρες που ζει.

Τέταρτον, θα είναι αναγκαίο η ψήφος να γίνεται ηλεκτρονικά σε ειδική ηλεκτρονική πύλη ή αυτοπροσώπως στο αρμόδιο Προξενείο όπως γίνεται και με άλλες χώρες.  Έτσι, ο κάθε Απόδημος θα μπορεί να ασκήσει το εκλογικό του δικαίωμα ακόμα και από την χώρα όπου κατοικεί, χωρίς να πρέπει να έρθει αυτοπροσώπως στην Ελλάδα.  Πολλές φορές για επαγγελματικούς ή οικογενειακούς λόγους είναι δύσκολη η επιστροφή στην Ελλάδα για να ψηφίσει.  Για αυτό άλλωστε υπάρχουν οι προξενικές αρχές σε κάθε πολιτεία όπου διαμένουν Έλληνες ώστε να ταχτοποιούν τις εκκρεμότητες τους οι συμπατριώτες μας ανά τον κόσμο χωρίς να πρέπει να κάνουν το υπερατλαντικό ταξίδι.  Το ίδιο λοιπόν θα πρέπει να ισχύει και για τα εκλογικά δικαιώματα των Ελλήνων του εξωτερικού.

Ολοκληρώνοντας την εισήγησή μου, θα ήθελα να σας τονίσω, το δικαίωμα ψήφου των αποδήμων   είναι  θέμα  Εθνικό, που θα ωφελήσει κυρίως την Ελλάδα, γιατί θα κρατήσει κοντά της, χιλιάδες Έλληνες που διαπρέπουν σε όλο τον κόσμο. Πολιτικούς, επιστήμονες, επιχειρηματίες, καλλιτέχνες  κ.λ.π

*Ο Αντώνης Τσουρδαλάκης είναι Προέδρος της Κρητικής Ομοσπονδίας Αυστραλίας & Νέα Ζηλανδίας και

τους τέως Προέδρου του Παγκοσμίου Συμβουλίου Κρητών και το ανωτέρω κείμενο αποτελεί την εισήγησή του στην ημερίδα εργασίας των τριτοβάθμιων εθνικοτοπικών παγκοσμίων οργανώσεων.