Το Ύστατο Χαίρε στον ομογενή βετεράνο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, Ιωάννη Ραφτόπουλο (John Raftopoulos), με καταγωγή από την Ιθάκη, απεύθυνε ο κ, Στιβ Κυρίτσης, OAM (Order of Australia Medal), πρόεδρος του συλλόγου βετεράνων (RSL) στη Μελβούρνη.
Αναφέρει ο κ. Κυρίτσης:
Ο Ιωάννης -Τζον- Ραφτόπουλος έφυγε από τη ζωή ειρηνικά την Πέμπτη, 27 Αυγούστου 2020, σε ηλικία 97 ετών. Είχε γεννηθεί στις 6 Δεκεμβρίου του 1922.
Ήταν μεταξύ των 2.500 Ελληνοαυστραλών που υπηρέτησαν στις Αυστραλιανές Ένοπλες Δυνάμεις κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου από το 1939-45.
Το 1942 ως 20χρονος, ο Τζον κατετάγη στον Στρατό για να υπηρετήσει τη χώρα του όπως πολλές χιλιάδες άνθρωποι ακόμη κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Η Μονάδα του ήταν το 25ο Αυστραλιανό Τάγμα Πεζικού (Australian Infantry Battalion), το οποίο έδρασε στη Νέα Γουινέα και άλλες περιοχές του Ειρηνικού, μέχρι το τέλος του πολέμου.
Πριν από το θάνατό του, ήταν ένας από τους δύο μόνο επιζώντες Έλληνες Αυστραλούς στρατιώτες της εκστρατείας της Νέας Γουινέας.
Ο γονείς του είχαν γεννηθεί στην Ιθάκη. Ο πατέρας του το 1889 και η μητέρα του το 1904.
Ο πατέρας του έφτασε στην Αυστραλία το 1906 και το 1912, όπως και πολλοί άλλοι Έλληνες από εδώ, πήγε στην Ελλάδα για να πολεμήσει στα Βαλκάνια στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Επέζησε του πολέμου και το 1921 παντρεύτηκε την αγάπη της ζωής του Όλγα, η οποία συμπτωματικά είχε το ίδιο επώνυμο με αυτόν, αν και δεν είχαν σχέση.
Ο Τζον Ραφτόπουλος γεννήθηκε στην Ιθάκη το 1922 και ήταν μοναχοπαίδι. Ο πατέρας του αποφάσισε να επιστρέψει στην Αυστραλία, καθώς οι καιροί στην Ελλάδα ήταν πολύ δύσκολοι, με λίγες δουλειές κατά τη διάρκεια της ύφεσης.
Το 1939 ο πατέρας του αποφάσισε να φέρει την οικογένειά του στην Αυστραλία για μια καλύτερη ζωή.
Το 1942 ο Τζον κατετάγη στο στρατό μέχρι το 1946. Υπηρέτησε με το 28ο, το 32ο και το 38ο Αυστραλιανό Τάγμα Πεζικού.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η πλειοψηφία των ανδρών, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου, κατέληξε να υπηρετεί με το 28ο Τάγμα.
Οι άνδρες αυτού του Τάγματος προετοιμάστηκαν με πολλές ασκήσεις σε μέρη όπως το Gerang, αργότερα μετακινήθηκαν στη Δυτική Αυστραλία, ενώ στρατοπέδευσαν σε Chidlow, Geraldton, Bushmede, Irwin και Midland Junction.
Η μονάδα αργότερα μεταφέρθηκε στο Κουίνσλαντ για ένα μάθημα εκπαίδευσης στη ζούγκλα, ενώ ακολούθησε εκτενέστερη εκπαίδευση στο εσωτερικό του Atherton Tablelands και στη Βόρεια Επικράτεια.
Το Τάγμα ήταν τώρα έτοιμο για υπηρεσία στο εξωτερικό, συμπεριλαμβανομένου του Τζον. Επέζησε του πολέμου, επέστρεψε στο σπίτι και απολύθηκε από τις Αυστραλιανές Ένοπλες Δυνάμεις το 1946.
Ο Τζον γνώρισε και παντρεύτηκε μία όμορφη κοπέλα, την οποία έλεγαν Νίνα Ντέλλας (Nina Dellas) το 1950. Απέκτησαν τέσσερα παιδιά, τον Πίτερ, την Όλγα, την Ντενίζ και τον Λέο, 10 εγγόνια και 12 δισέγγονα.
Στα τελευταία χρόνια της ζωή τους, μετά τη συνταξιοδότηση, πέρασε το χρόνο του απολαμβάνοντας την οικογένειά του, πολύ χρόνο στον κήπο του και στο εργαστήριό του. Ο Τζον αγαπούσε την ξυλεία.
Είχα την τιμή να γνωρίσω τον Τζον Ραφτόπουλο στο σπίτι του πριν από περίπου 10 χρόνια. Όπως πολλοί ακόμη βετεράνοι, είπε πολύ λίγα για την πολεμική του θητεία, κάτι είναι πολύ κοινό στο 90% των βετεράνων.
Προτιμούν να παραμένουν σιωπηλοί για τις δύσκολες στιγμές που είχαν υποστεί ως νεαροί άνδρες/στρατιώτες κατά τη διάρκεια των ετών του πολέμου.
Οι μόνες φορές που μπορεί να «ανοίχτηκαν» ήταν μεταξύ τους, όταν συγκεντρώθηκαν σε εκδηλώσεις τιμής.
Τις πολλές φορές που είχα μιλήσει με τον Τζον στο τηλέφωνο, ήταν πάντα ευγνώμων για την ευτυχισμένη ζωή που είχε ζήσει με όλη την οικογένειά του και τους ανθρώπους που συνάντησε καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωής του.
Και μπορώ επίσης να πω, όσοι υπήρξαν στρατιώτες δεν πεθαίνουν ποτέ, αλλά κάποιες φορές η μνήμη μας γι’ αυτούς χάνεται στο χρόνο. Γι αυτό ας μην τους ξεχνάμε (LEST WE FORGET).
