«Η σχεδιαζόμενη απόφαση για γενική απαγόρευση των συναθροίσεων (…) βρίσκεται εκτός Συνταγματικού πλαισίου και θα πρέπει άμεσα να ανακληθεί» απεφάνθη η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων για την τετραήμερη απαγόρευση των, άνω των τεσσάρων ατόμων, υπαίθριων συναθροίσεων ενόψει της επετείου του Πολυτεχνείου.

Κάτι μας παραξενεύει στην ανωτέρω ανακοίνωση, δεδομένων των συνθηκών.

Κατ’ αρχάς, η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων δεν εκδίδει δικαστικές αποφάσεις και, ως εκ τούτου, δεν νομιμοποιείται να κηρύξει ένα μέτρο αντισυνταγματικό ή μη.

Είναι απλώς ένα σωματείο εισαγγελικών λειτουργών, όπως η Ένωση Νοσοκομειακών Γιατρών, η Ένωση Ελλήνων Φυσικών, η Ένωση Εφοπλιστών, η Ένωση Καπνοπαραγωγών κλπ. Μπορεί να εκφέρει μία γνώμη, αλλά μέχρι εκεί. Η αντισυνταγματικότητα των νόμων μπορεί να κριθεί μόνο από τα δικαστήρια. (Συνταγματικό δικαστήριο στη χώρας μας δεν υπάρχει).

Επιπρόσθετα, διερωτάται κάποιος: όλα τα υπόλοιπα μέτρα τα οποία έχουν ληφθεί στη χώρα μας τους τελευταίους μήνες, λόγω πανδημίας, είναι συνταγματικά ή όχι; Δηλαδή, η απαγόρευση κυκλοφορίας, το κλείσιμο των καταστημάτων, το κλείσιμο των σχολείων, η απαγόρευση των συναθροίσεων γενικότερα και όλα τα υπόλοιπα, τα οποία θεσπίστηκαν με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και τα οποία αναστέλλουν θεμελιώδεις και κατοχυρωμένες συνταγματικά ατομικές ελευθερίες.

Γιατί, άραγε, γίνεται τόσος ντόρος για το συγκεκριμένο μέτρο και όχι για όλα τα υπόλοιπα, τα οποία είναι σίγουρα καταστροφικά για την Οικονομία και περιορίζουν πολύ περισσότερο τις ζωές μας;

Είναι το ίδιο το Σύνταγμα, ωστόσο, που δίνει την απάντηση περί συνταγματικότητας ή μη, προβλέποντας τις περιπτώσεις αυτοαναίρεσής του, σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, όπως εν προκειμένω η απειλή για τη δημόσια υγεία και επιτρέπει μάλιστα – κατά παρέκκλιση του καθιερωμένου τρόπου ψηφίσεως των νόμων – τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου. (Άρθρο 44 παρ.1)

Όπως παρατηρεί, άλλωστε, ο ομότιμος καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, κ. Αλιβιζάτος, τη δυνατότητα απαγόρευσης δημοσίων συναθροίσεων σε ορισμένη περιοχή ή ακόμη και σε ολόκληρη τη χώρα, εξ αιτίας της τρέχουσας πανδημίας, επιτρέπει ρητά η πράξη νομοθετικού περιεχομένου του περασμένου Μαρτίου, την οποία έχει από καιρό κυρώσει η Βουλή (άρθρο 68§2 ν. 4683/2020).

Αρκεί να έχει διατυπώσει γνώμη η Εθνική Επιτροπή Δημόσιας Υγείας. Να σημειωθεί ότι η Εθνική Επιτροπή έχει διατυπώσει γνώμη, και μάλιστα ομόφωνη. Όπερ έδει δείξαι!

Ας σοβαρευτούμε λίγο! Δεν κινδυνεύει η δημοκρατικότητά μας, αν μια χρονιά δεν γίνει πορεία για το Πολυτεχνείο ή αν γίνει σε μεταγενέστερη ημερομηνία. Ούτε την 28η Οκτωβρίου γιορτάσαμε ούτε την 25η Μαρτίου ούτε το Πάσχα και, πιθανώς, ούτε τα Χριστούγεννα!

Κινδυνεύει όμως η ζωή μας, αν δεν ανακοπεί η διασπορά της πανδημίας με οποιοδήποτε δυνατό μέσο. Με 71 νεκρούς σε ένα εικοσιτετράωρο, 392 διασωληνωμένους και με το ΕΣΥ στα όριά του, είναι δυνατόν να καθόμαστε και να συζητάμε αν θα γίνει η πορεία ή όχι;

Η όλη αντίδραση συγκεκριμένων κομμάτων μυρίζει ιδεολογικές αγκυλώσεις, πολιτικές σκοπιμότητες και έλλειψη προσαρμοστικότητας στη ζοφερή πραγματικότητα που διανύουμε. Θα είναι, δε, οι ίδιοι που επιθυμούν να συμμετάσχουν στην πορεία, εκείνοι που κατόπιν θα κουνούν το δάχτυλο στην κυβέρνηση και θα της προσάπτουν την αποτυχία ανάσχεσης της πανδημίας!

Ας ομονοήσουμε επιτέλους για μια φορά στη ζωή μας, εμείς οι Έλληνες, κι ας συνταχθούμε στο πλευρό των επιστημόνων και της κυβέρνησης –αυτής που έτυχε να διαχειρίζεται την πανδημία– για να ξεμπερδεύουμε μια ώρα νωρίτερα μ’ αυτόν τον εφιάλτη που έχει αναποδογυρίσει τη ζωή μας.

Δεν αρκεί, τέλος, να σεβόμαστε τους νεκρούς του Πολυτεχνείου –θα τους τιμήσουμε κάποια άλλη στιγμή- οφείλουμε να σεβαστούμε και τους νεκρούς του κορονοϊού, αλλά και ανυπερθέτως να προστατέψουμε τους ζωντανούς και κυρίως ευπαθείς συμπολίτες μας.