Μιχαλόπουλος: Σύντομα θα υπάρξει ταχύτερη διεκπεραίωση των υποθέσεων του Προξενείου Μελβούρνης

«Ο Ελληνισμός της Αυστραλίας κέρδισε το θαυμασμό και το σεβασμό μου» λέει στο «Νέο Κόσμο» ο Γ. Πρόξενος τώρα που ολοκληρώνεται η θητεία του αλλά παρατηρεί πως «οι προσβολές εις βάρος των εκπροσώπων της ελληνικής πολιτείας, ανεξαρτήτως του όποιου πολιτικού τους στίγματος, ήσαν για μένα προσωπικές προσβολές.  Δεν τις συγχωρώ και δεν τις ξεχνώ.  Αναρωτιέμαι τι κέρδισε ομογένεια της Μελβούρνης από τα έκτροπα του 2019;»

Σε λίγες μέρες ολοκληρώνεται η θητεία του Γενικού Προξένου της Ελλάδας στη Μελβούρνη, Δημήτριου Μιχαλόπουλου.

Ο κ. Μιχαλόπουλος υπηρέτησε στη Μελβούρνη σε μια δύσκολη περίοδο. Λόγω μνημονίου και περικοπών αρχικά, αλλά και λόγο πανδημίας φέτος, υπήρξαν προβλήματα και στην λειτουργία του Γ. Προξενείου.

Επί πλέον είχαμε και τις αντιδράσεις για την Συμφωνία των Πρεσπών που δυσχεραίναν  ακόμα περισσότερο το έργο του.

Πιστεύουμε δε όσο δικαιολογημένες  και αν ήταν οι αντιδράσεις κατά της Συμφωνίας κακώς στοχοποιήθηκε ο Γενικός Πρόξενος.

Κατά την άποψή μας η θητεία του στη Μελβούρνη, παρά τις αντιξοότητες που αντιμετώπισε ήταν θετική.

Με την ευκαιρία της αναχώρησής του από την Αυστραλία δέχθηκε πρόθυμα να μας μιλήσει και να απαντήσει και στις «δύσκολες» ερωτήσεις:

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

1.       Μετά την ολοκλήρωση της θητείας σας στη Μελβούρνη, θέλω να μας κάνετε έναν απολογισμό.  Επιβεβαιώθηκαν οι προσδοκίες που είχατε;

Η θητεία μου στο Γενικό Προξενείο διήρκεσε τρία παραγωγικά χρόνια.  Είχα την ευκαιρία, κατά το ανωτέρω διάστημα, να διαπιστώσω ιδίοις όμμασι τη σημασία και τη δύναμη του Αποδήμου Ελληνισμού της Αυστραλίας.  Πριν έρθω, γνώριζα για τους Έλληνες των Αντιπόδων κυρίως από τις ενθουσιώδεις και μαζικές κινητοποιήσεις τους στις αρχές της δεκαετίας του 1990 για το Ονοματολογικό.

Με τις πρώτες επαφές μου, στις αρχές του 2018 αλλά και μέσα από τη συμμετοχή μου σε εκδηλώσεις, συζητήσεις και την καθημερινή τριβή στο Γενικό Προξενείο, διεπίστωσα ότι οι Έλληνες της Αυστραλίας αποτελούν ένα πολύ δυναμικό κομμάτι του παγκόσμιου Ελληνισμού κι έχουν τα μέσα και την επιθυμία να συνεισφέρουν για το καλό της πατρίδας, έχοντας δημιουργήσει μια «μικρή Ελλάδα» εδώ στη Μελβούρνη.

Με συγκινούσε ιδιαίτερα, κάθε φορά που γνώριζα έναν Ελληνο-αυστραλό, η αγάπη που εξέφραζε για τον τόπο καταγωγής του, αφού πρώτα με ρωτούσε «Από πού είστε κ. Πρόξενε, αν επιτρέπεται;», μια ερώτηση που μου άρεσε να απαντώ και που έχω συνδυάσει άρρηκτα με τους Έλληνες της Μελβούρνης.

Από την άποψη, λοιπόν, της δικαίωσης των προσδοκιών, μπορώ με σιγουριά να πω ότι ο Ελληνισμός της Αυστραλίας κέρδισε το θαυμασμό και το σεβασμό μου, καθώς έχει μια μακρά ιστορική πορεία από την οποία αντλεί εμπειρία, μια επιτυχημένη παρουσία στην κοινωνία και οικονομία της Αυστραλίας, από την οποία νιώθει υπερηφάνεια και ένα λαμπρό μέλλον ως αναπόσπαστο κομμάτι της επιτυχίας που αποτελεί η Αυστραλία σε πολλούς τομείς.

Ο Γενικός Πρόξενος Δημήτρης Μιχαλόπουλος με  τον πολιτειακό πρωθυπουργό και ομογενείς πολιτικούς στο κοινοβούλιο της Βικτώριας

 

2.       Το κρίσιμο ερώτημα: η εξυπηρέτηση των ομογενών στο Γενικό Προξενείο.  Η έλλειψη προσωπικού, τα παράπονα, οι πιθανές λύσεις

Τα παράπονα για τη λειτουργία των ελληνικών προξενικών Αρχών σε διάφορες χώρες δεν είναι, δυστυχώς, σπάνιο φαινόμενο και η Αυστραλία δεν αποτελεί εξαίρεση.  Το Γενικό Προξενείο Μελβούρνης υπέστη δραστική μείωση του προσωπικού του.  Από το διψήφιο αριθμό υπαλλήλων προ της οικονομικής κρίσης του 2010, η Αρχή μας έχει περιορισθεί σε μόλις πέντε, οι οποίοι καλούνται να εξυπηρετήσουν μία ομογένεια εκατόν πενήντα και πλέον χιλιάδων, που έχει απαιτήσεις για ταχεία και προσήκουσα εξυπηρέτηση.  Η υπάρχουσα στελέχωση, είναι αλήθεια, δεν αρκεί, όπως έδειξε και η αύξηση των αιτημάτων στο τμήμα ληξιαρχικών το 2019.

Τόσο η Πρεσβεία, όσο και το Γενικό Προξενείο είχαν έγκαιρα επισημάνει το ζήτημα στο Υπουργείο Εξωτερικών.  Είμαι στην ευχάριστη θέση να σας γνωστοποιήσω ότι, εντός του Δεκεμβρίου 2020, αναμένεται η μετάθεση στην Αρχή μας δύο επί πλέον υπαλλήλων, οι οποίοι θα ενισχύσουν τα τμήματα ληξιαρχικών και συμβολαιογραφικών υποθέσεων.  Σύντομα, λοιπόν, θα υπάρξει ταχύτερη διεκπεραίωση των υποθέσεων.

Έτερο πρόβλημα στη λειτουργία του Γενικού Προξενείου αποτελεί η μη ψηφιοποίηση των διαδικασιών.  Από πλευράς μου υποστήριξα ένθερμα το σχέδιο για σύνδεση του Γενικού Προξενείου με το Ειδικό Ληξιαρχείο Αθηνών.  Όταν αυτό τεθεί σε εφαρμογή, θα σημάνει τη σε πραγματικό χρόνο ενημέρωση του Ειδικού Ληξιαρχείου σχετικά με καταχωρήσεις ληξιαρχικών γεγονότων (γεννήσεις, γάμοι και θάνατοι) και την αποφυγή γραφειοκρατικών διαδικασιών αποστολής εγγράφων με διπλωματικό ταχυδρομείο ή με επιβάρυνση του ίδιου του πολίτη.  Είμαι στην ευχάριστη θέση να σας γνωρίσω ότι το νομικό πλαίσιο για τη λειτουργία του Μητρώου Πολιτών, όπως θα λέγεται το νέο πρόγραμμα, έχει ήδη εγκριθεί κι αναμένουμε, ελπίζω σύντομα, τη θέση του σε λειτουργία.  Καλά νέα, λοιπόν, και σε αυτόν το τομέα.

Από πλευράς μου, τέλος, δόθηκε ιδιαίτερη σημασία στην ευπρόσωπη εξυπηρέτηση του κοινού από τους υπαλλήλους του Γενικού Προξενείου.  Οι υπάλληλοι της Αρχής ακολουθούν αυστηρούς κανόνες κατά τις συναλλαγές τους με το κοινό.  Ο συμπάροικος δεν πρέπει να εκλαμβάνει την εκ μέρους των υπαλλήλων πιστή τήρηση των κανόνων και οδηγιών της Δημόσιας Διοίκησης ως «αγένεια» ή ως «άρνηση εξυπηρέτησης».  Οι κανόνες έχουν τεθεί για την προστασία του Δημοσίου και του συναλλασσόμενου κοινού και δεν αποτελούν «ιδιοτροπία» του υπαλλήλου.  Ας θυμάται, τέλος, ο κάθε συμπάροικος ότι, όποτε καλεί στο τηλέφωνο το Γενικό Προξενείο, κάποιοι άλλοι σαν τον ίδιο έχουν το ίδιο ή άλλο ζήτημα και επιθυμούν κι αυτοί να εξυπηρετηθούν.

Σε Χοροεσπερίδα της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας

 

3.       Κατά τη θητεία σας εδώ κληθήκατε να αντιμετωπίσετε πρωτόγνωρες καταστάσεις: πανδημία και αντιδράσεις σε Συμφωνία των Πρεσπών.  Πόσο αυτά δυσχέραναν το έργο σας;

Κάθε πόστο έχει τις ιδιαιτερότητές του.  Στη Μελβούρνη ήμουν προετοιμασμένος να αντιμετωπίσω την πίεση της καθημερινής εργασίας και τα γνωστά παράπονα για τη λειτουργία του Γενικού Προξενείου.

Η πανδημία ανέτρεψε τον προγραμματισμό εργασίας μας.  Το Γενικό Προξενείο βρέθηκε στην ανάγκη να περιστείλει τις εργασίες του για περίπου έξι μήνες.  Ο προγραμματισμός των συναντήσεων, όπως όλοι αντιλαμβάνεσθε, ακυρώθηκε εν τοις πράγμασιν.  Προείχε όμως η διασφάλιση της υγείας των υπαλλήλων και του συναλλασσόμενου κοινού και το πετύχαμε.

Οι αντιδράσεις της ομογένειας στη Συμφωνία των Πρεσπών ήταν μια ιδιαίτερη πρόκληση.  Θυμάμαι  το δεύτερο συλλαλητήριο, στις 25 Φεβ. 2018, σε οποίο συμμετείχε η οργανωμένη κοινότητα, η Εκκλησία και ομογενείς βουλευτές.  Αυτή υπήρξε για μένα η πλέον κόσμια εκδήλωση διαμαρτυρίας, διαπνεόμενη από πατριωτικό συναίσθημα και από την επιθυμία να εισακουσθεί η φωνή της ομογένειας.  Η Μελβούρνη ήταν και πάλι στο προσκήνιο.

Αλίμονο όμως! Παρά τις συνεχείς συστάσεις μου να υπάρξει αντίδραση μεν αλλά σε λογικά και πολιτισμένα πλαίσια, για να αφήσουμε την άλλη πλευρά να εκτεθεί, η ομογένεια επέλεξε άλλους τρόπους διαμαρτυρίας.  Οι φωνές «ανεπιθύμητος στη Μελβούρνη ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας» ακούστηκαν, στην αρχή, σαν κακόγουστο αστείο, αλλά σήμαναν την, εντός των κόλπων της παροικίας, ανάληψη της πρωτοβουλίας από ακραίους, που με γνώμονα το προσωπικό τους συμφέρον και την τάση τους για αυτοπροβολή, παρέσυραν την ομογένεια σε ατραπούς που οδήγησαν στα έκτροπα που σημειώθηκαν στον Αγ. Ευστάθιο, στο Μνημείο Πεσόντων (Shrine of Remembrance) και στη δεξίωση του Γενικού Προξενείου, το Μάρτιο του 2019, κατά τους εορτασμούς της Εθνικής Παλιγγενεσίας.  Η ομογένεια της Μελβούρνης εξετέθη στα όμματα τόσο της Αθήνας όσο και της εδώ πολιτειακής ηγεσίας.  Οι προσβολές εις βάρος των εκπροσώπων της ελληνικής πολιτείας, ανεξαρτήτως του όποιου πολιτικού τους στίγματος, ήσαν για μένα προσωπικές προσβολές.  Δεν τις συγχωρώ και δεν τις ξεχνώ.  Αναρρωτιέμαι τι κέρδισε ομογένεια της Μελβούρνης από τα έκτροπα του 2019;

Η διαχείριση της δυσάρεστης κατάστασης που δημιουργήθηκε με υποχρέωσε να αναλάβω πρωτοβουλίες για να επαναφέρω ένα πιο αρμονικό κλίμα με τις εδώ Αρχές και με διάφορους συλλόγους και οργανώσεις.  Τις ίδιες ημέρες που συνομιλούσα με τους Κηδεμόνες του Μνημείου Πεσόντων, με την Εκκλησία και τις κοινότητες για να πέσουν οι τόνοι, κάποιοι κατηγορούσαν δια του Τύπου το  Γενικό Προξενείο για το δήθεν «ρόλο» του στα επεισόδια!  Αυτά είναι αναμενόμενα, βέβαια, σε μία μεγάλη ομογένεια όπως αυτή της Μελβούρνης, αλλά και λίγη αυτοκριτική εκ μέρους της δεν θα έβλαπτε, ιδίως για τη μελλοντική αποφυγή δυσάρεστων καταστάσεων.

Κατάθεση στεφάνου στο Άξιον Εστί

4.       Σίγουρα γνωρίσατε καλά την ομογένεια.  Έχετε να κάνετε παρατηρήσεις για τη δομή της παροικίας αλλά και να δώσετε συμβουλές για τους τομείς που κατά την κρίση σας πρέπει να προσεχθούν;

Οφείλω, κατ’ αρχήν, να πω ότι η ελληνική παροικία της Βικτώρια είναι άρτια οργανωμένη.  Οι ομογενείς παραμένουν στοιχισμένοι πίσω από την Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα Μελβούρνης & Βικτώρια, τις ομοσπονδίες και τους λοιπούς εθνικοτοπικούς και άλλους συλλόγους.  Ο Πρόεδρος της ΕΟΚΜΒ είναι ένας επιτυχημένος επαγγελματίας, γνώστης των ισορροπιών εντός της παροικίας και διαθέτει επικοινωνιακές δυνατότητες.  Τυγχάνει ευρύτερης αναγνώρισης, πέρα από τα όρια της πολιτείας και διακρίνεται για το πάθος του να υποστηρίζει τις θέσεις των ομογενών, όπως φάνηκε και στην υπόθεση του Προγράμματος Ελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο La Trobe.  Μαζί του είχα πολύ στενή και ειλικρινή συνεργασία και του εύχομαι τα καλύτερα.

Από την πρώτη ημέρα της θητείας μου στο Γενικό Προξενείο δήλωνα προς τους συνομιλητές μου ότι θα σέβομαι την αυτοτέλεια των ομογενειακών οργανώσεων και ότι δεν θα παρεμβαίνω στα εσωτερικά τους.  Δεν κινήθηκα ποτέ εκτός της ανωτέρω γραμμής κι ελπίζω αυτό να έχει εκτιμηθεί από τους εδώ ομογενειακούς ιθύνοντες.

Καλλιέργησα, από πλευράς μου, και τις σχέσεις με σχεδόν όλες τις ομοσπονδίες και τους συλλόγους.  Οι περισσότεροι εξ αυτών με εντυπωσίασαν με το έργο που παρήγαγαν και τις πρωτοβουλίες που ανελάμβαναν.  Τα οικονομικά μέσα που οι εδώ σύλλογοι έχουν στη διάθεσή τους είναι πολύ σημαντικά και τους επιτρέπουν να διοργανώνουν εκδηλώσεις υψηλού επιπέδου, οποίες προσελκύουν πολύ κόσμο, Έλληνες κι Αυστραλούς.  Οι εκδηλώσεις του Συμβουλίου Μνήμης Λήμνος-Καλλίπολη, τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος του G. Treloar στο Ballarat, οι δεξιώσεις της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας και του HACCI, τα χορευτικά συγκροτήματα των κρητικών συλλόγων και η αρωγή των συλλόγων στους αναξιοπαθούντες των πυρκαγιών και της πανδημίας ήσαν μερικές μόνο από τις πιο ζωντανές και συγκινητικές αναμνήσεις από τα χρόνια μου στη Μελβούρνη.  Δεν θα παραλείψω να αναφερθώ και στους ομογενείς που αφιερώνουν χρόνο και χρήμα για την υποστήριξη του δίκαιου αιτήματος της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα στην πατρίδα τους.

Αν μπορούσα να κάνω ορισμένες συστάσεις προς την οργανωμένη παροικία, αυτές θα ήταν, πρωτίστως, η επίδειξη πνεύματος ενότητας κι ομοψυχίας.  Το επιβάλλει και η δύσκολη συγκυρία στην οποία βρίσκεται η πατρίδα.  Η ΕΟΚΜΒ, οι ομοσπονδίες και οι σύλλογοι έχουν, πλέον, μια μακρά ιστορική πορεία στην Αυστραλία.  Δεν νοείται να ταλανίζονται ακόμη από παλαιές έριδες, προσωπικές αντιζηλίες κι αναχρονιστικά ζητήματα.  Είναι καιρός να αρχίσει να εξετάζεται σοβαρά η προοπτική θέσπισης ομογενειακών οργάνων σε ομοσπονδιακό επίπεδο.  Οι επαγγελματικές ομογενειακές οργανώσεις στη Μελβούρνη στελεχώνονται, όπως είχα την τύχη να διαπιστώσω, από επιτυχημένους επαγγελματίες.  Σε αυτές προσχωρούν ομογενείς της δεύτερης και της τρίτης γενιάς, το νέο αίμα που οι ομογενειακές οργανώσεις έχουν τόσο ανάγκη.  Οι εθνικοτοπικοί σύλλογοι θα μπορούσαν να εξετάσουν ένα άνοιγμα προς την αυστραλιανή κοινωνία.  Οι εκδηλώσεις τους θα μπορούσαν να μετατραπούν σε ένα κάλεσμα, μια πρόσκληση προς τους φίλους Αυστραλούς να γνωρίσουν τη μουσική και την κουζίνα των τόπων που οι συμπατριώτες άφησαν πίσω τους και συνάμα να προωθήσουν τον ελληνικό τουρισμό.

Θα επιμείνω, επίσης, στην ανάγκη διατήρησης από πλευράς της οργανωμένης ομογένειας άριστων σχέσεων με την Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας.  Ο Αρχιεπίσκοπος είναι νέος στην ηλικία, με χαρισματικό χαρακτήρα κι επιδεικνύει ιδιαίτερη αγάπη για την ομογένεια στη νέα του πατρίδα.  Το ενωτικό του μήνυμα πρέπει να ακουσθεί από όλους.

Οι Ελληνο-αυστραλοί, τέλος, αποτελούν τη «φυσική γέφυρα» μεταξύ Ελλάδος και Αυστραλίας, επομένως, αναμένεται να λειτουργήσουν και ως παράγοντες που θα διευκολύνουν την επιχειρηματική κι επενδυτική συνεργασία, τώρα που η Ελλάδα εξέρχεται της οικονομικής κρίσης και η νέα κυβέρνηση έχει ως στόχο της να διαμορφώσει ένα πολύ φιλικό περιβάλλον για την επιχειρηματικότητα.

Επιμένω, καταληκτικά, στην ανάγκη διατήρησης ανοικτών των διαύλων επικοινωνίας μεταξύ της ομογένειας της Αυστραλίας και της πατρίδας, ώστε οι ιθύνοντες στην Αθήνα να αφουγκράζονται τους προβληματισμούς των συμπατριωτών στους Αντίποδες.

5.       Πότε αναχωρείτε;  Ποιος θα σας αντικαταστήσει και πότε και ποιο είναι το επόμενο πόστο σας;

Λίγο πριν τα Χριστούγεννα θα πω το «εις το επανιδείν» στην ομογένεια της Μελβούρνης.  Τον Ιανουάριο θα είναι μαζί σας ο νέος Γενικός Πρόξενος.  Είναι φίλος και έμπειρος υπάλληλος.  Για τα επόμενα χρόνια θα υπηρετώ στο Υπουργείο Εξωτερικών.  Θα μαθαίνω τα νέα σας από την ιστοσελίδα του «ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ».