Από τις 5 Δεκεμβρίου και το αδιάφορο βαθμολογικά ματς με την Μπενφίκα (0-0) είχε να μείνει στο μηδέν επιθετικά η Μπαρτσελόνα, η οποία στο «Σαν Σίρο» εκτέθηκε ανεπανόρθωτα από το μεστό και σοβαρό παιχνίδι μιας Μίλαν που έβγαλε στην επιφάνεια τις αδυναμίες των άτρωτων, κατά πολλούς, «Μπλαουγκράνα».
Στην τελευταία, «χρυσή» πενταετία των Καταλανών, δεν υπήρξε ούτε ένα παιχνίδι όπου δεν δημιούργησαν ούτε μια ευκαιρία ούτε μια τελική προσπάθεια ανάμεσα στα τρία δοκάρια, όπως συνέβη το βράδυ της Τετάρτης. «Δεν ίδρωσα και πολύ» είπε χαρακτηριστικά ο Κρίστιαν Αμπιάτι, ο οποίος πέρασε ένα από τα πιο ήσυχα βράδια της καριέρας του.
Τι έφταιξε για τη χειρότερη εικόνα της Μπάρτσα εδώ και πολύ καιρό; Κατ’ αρχήν, η διάθεση των Μιλανέζων, οι οποίοι έπεφταν πιο δυνατά και αποφασισμένα σε κάθε μπαλιά, κερδίζοντας τις σημαντικές προσωπικές μονομαχίες, κόντρα στους νωθρούς Καταλανούς,
Οι παίκτες της Μίλαν, όπως έκαναν στο παρελθόν αυτοί της Ίντερ, της Ρεάλ και της Τσέλσι, ντούμπλαραν (και… τρίπλαραν) τα μαρκαρίσματα πάνω στον Λιονέλ Μέσι, ο οποίος υποχρεούνταν να γυρίσει σχεδόν στην σέντρα για να πάρει την μπάλα, σπαταλώντας πολύτιμες δυνάμεις για να μπορέσει στη συνέχεια να γίνει απειλητικός.
Οι Καταλανοί επικαλέστηκαν τον (πραγματικά) κακό αγωνιστικό χώρο του «Σαν Σίρο» και μάλιστα ο προπονητής Τζόρντι Ρόουρα, υποστήριξε πως «στην ρεβάνς, με τον δικό μας καλό αγωνιστικό χώρο, η ανατροπή είναι εφικτή».
Απέναντί της, όμως, η Μπάρτσα θα βρει στις 12 Μαρτίου το περίφημο «λεωφορείο» που της προκαλεί… τρόμο και την έχει πικράνει δύο φορές στο παρελθόν, τόσο το 2010 κόντρα στην Ιντερ του Ζοσέ Μουρίνιο, όσο και πέρυσι κόντρα στην Τσέλσι του Ρομπέρτο Ντι Ματέο.
«Είναι ένα σκληρό χτύπημα, αλλά πρέπει να σηκωθούμε» ήταν το σύνθημα αντεπίθεσης του αρχηγού Κάρλες Πουγιόλ, με τον παρτενέρ του στην άμυνα, Ζεράρ Πικέ, να παραπονιέται για το «κατενάτσιο» της Μίλαν και να υποστηρίζει ότι «ίσως τελικά δεν είμαστε τόσο καλοί».
Ίσως; Σίγουρα! Οι ομάδες βρίσκουν το «αντίδοτο» για το παιχνίδι της Μπάρτσα και αν αυτό είναι μερικές φορές αντιαισθητικό, δεδομένα είναι αποτελεσματικό, όπως επιβεβαίωσε και η Σέλτικ στην φάση ομίλων.
Αυτή η αντιμετώπιση, σε συνδυασμό με τα δεδομένα αμυντικά προβλήματα, μετατρέπουν σε απόλυτα… θνητή μια ομάδα που, για πρώτη φορά από την περίοδο 1998-99, δέχεται γκολ σε δέκα διαδοχικά επίσημα παιχνίδια!
Καλή η κατοχή, αλλά όταν αυτή είναι ανούσια και δεν συνοδεύεται από διαρκής κίνηση, δεν αξίζει τίποτα για μια ομάδα που καλείται πλέον να κάνει κάτι που δεν έχει καταφέρει ποτέ: Να ανατρέψει ήττα με 2-0 σε ευρωπαϊκή νοκ άουτ κόντρα.
Ο… ΧΑΒΙΤΟ ΚΑΙ ΤΟ 3-0
Η Μπαρτσελόνα είχε να χάσει 2-0 στο Τσάμπιονς Λιγκ από τον Δεκέμβριο του 2004, όταν είχε ηττηθεί με αυτό το σκορ στο Ντόνετσκ από την Σαχτάρ. Εκείνο το ματς, όμως, ήταν βαθμολογικά αδιάφορο για τους «Μπλαουγκράνα», οι οποίοι είχαν παραταχθεί με πολλούς παίκτες από το φυτώριο, μεταξύ των οποίων και ο Χαβίτο, μετέπειτα παίκτης του Άρη και του Ολυμπιακού.
Και αν το 2-0 δεν έχει ανατραπεί ποτέ από την Μπάρτσα (το 1989 στους «16» του Κυπέλλου Κυπελλούχων, έχασε 2-0 από την Άντερλεχτ και νίκησε 2-1 στην ρεβάνς), οι Καταλανοί έχουν ανατρέψει τρεις φορές σκορ 3-0!
Τη σεζόν 1977-78, έχασαν 3-0 στην Αγγλία από την Ίπσουιτς στον τρίτο γύρο του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Στην ρεβάνς, με δύο γκολ του Γιόχαν Κρόιφ και ένα εύστοχο πέναλτι του Κάρλες Ρεσάκ, επικράτησαν με το ίδιο σκορ και προκρίθηκαν με 3-1 στα πέναλτι.
Την επόμενη σεζόν, στον δεύτερο γύρο του Κυπελλούχων, ήττα με 3-0 στις Βρυξέλλες από την Άντερλεχτ. Στο δεύτερο ματς, οι «Μπλαουγκράνα» ανέτρεψαν το σκορ με γκολ των Νέεσκενς, Ερέδια και Θουμπιρία, παίρνοντας την πρόκριση στα πέναλτι με 4-1. Οι Καταλανοί, μάλιστα, έφτασαν εντέλει μέχρι και την κατάκτηση του τροπαίου.
Η… τριπλέτα των μεγάλων ανατροπών ήρθε την σεζόν 1985-86 για το Κύπελλο Πρωταθλητριών, όπου μετά το 3-0 από την Γκέτεμποργκ στον πρώτο ημιτελικό, η ανατροπή ήρθε με χατ – τρικ του Πίτσι Αλόνσο. Στα πέναλτι, οι «Μπλαουγκράνα» επικράτησαν με 5-4 και προκρίθηκαν στον τελικό, όπου κόντρα σε όλα τα προγνωστικά έχασαν (και πάλι στα πέναλτι) από την Στεάουα Βουκουρεστίου.
Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Αν κάτι δεν έχει πετύχει η «διαστημική» Μπαρτσελόνα των τελευταίων ετών, είναι μια μεγάλη ανατροπή. Η επονομαζόμενη «Dream Team» του Γιόχαν Κρόιφ, τα είχε καταφέρει στο Τσάμπιονς Λιγκ της σεζόν 1993-94. Ήττα με 3-1 από τη Ντιναμό στο Κίεβο και θρίαμβος με 4-1 στο «Καμπ Νόου», στην κατά πολλούς κορυφαία παράσταση εκείνης της ομάδας.
Η ΒΡΑΔΙΑ ΤΟΥ ΝΤΑΝΙ
Η τελευταία ανατροπή των «Μπλαουγκράνα» ήρθε και πάλι στο Τσάμπιονς Λιγκ, την σεζόν 1999-2000. Στα προημιτελικά, η Τσέλσι νικάει 3-1 στο Λονδίνο. Στην ρεβάνς, με «μυστικό όπλο» τον Ντάνι (ναι, τον γνωστό!), η Μπάρτσα νικάει 5-1 στην παράταση και παίρνει την πρόκριση.