H Λήμνος αποτελεί αναμφισβήτητα έναν από τους αγαπημένους μου τόπους κυρίως λόγω της ιστορικής σύνδεσης του νησιού με την Αυστραλία, τους στρατιώτες του σώματος ANZAC και της έρευνάς μου.

Στην πρώτη επίσκεψή μου στη Λήμνο, από την οποία έχουν περάσει πάνω από δέκα χρόνια, γνώρισα τον τότε αντιδήμαρχο Δημήτρη Μπουλώτη, έναν άνθρωπο μετρημένο, αλλά με πολλά να προσφέρει.

Σύντομα έγινε ο βασικός μου καθοδηγητής στις περιηγήσεις που έκανα στο νησί με την πλούσια ιστορία και τα μνημεία του. Ο Δημήτρης είναι κτηνίατρος στο επάγγελμα, αλλά το πάθος του είναι η φωτογραφία.

Ο Φάρος της Λήμνου κάτω από τον έναστρο ουρανό. Η φωτογραφία είναι μια σύνθεση φωτογραφιών με διαφορετικό φωτισμό του μνημείου. Φωτο: Δημήτρης Μπουλώτης

Συχνά συγκρίναμε τις φωτογραφίες μας καθώς και εγώ φωτογράφιζα συγκεκριμένες τοποθεσίες που συνδέονται με το πέρασμα των ΑNZACs από το νησί πριν την απόβασή τους στην Καλλίπολη. Η συμβολή του Δημήτρη Μπουλώτη καθώς και της Λίζας Κουτσαπλή στην έρευνά μου υπήρξε ανεκτίμητη.

Ο Δημήτρης βοήθησε σημαντικά τις ενέργειες της αυστραλιανής επιτροπής Lemnos Gallipoli Comitee όταν βρεθήκαμε στη Λήμνο για την ανάδειξη του ρόλου του νησιού στα γεγονότα εκείνης της εποχής.

Μέσα από τη συνεργασία μας μπόρεσα να εντοπίσω το σημείο στο λιμάνι του Μούδρου, το γνωστό ως «αυστραλιανή προβλήτα», καθώς και το σημείο ανέγερσης του πολύ γνωστού πλέον φάρου της Λήμνου από συμμαχικά στρατεύματα μεταξύ αυτών και Αυστραλών μηχανικών.

Ο Δημήτρης, ακόμη, συνέβαλε στη δημιουργία του μονοπατιού Λήμνου –Καλλίπολης καθώς και στη διοργάνωση του πρώτου συνεδρίου για τους ANZACs στη Λήμνο το 2013. Πολλά όμως έμαθα από τον Δημήτρη και για την ιστορία του νησιού κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, την Αντίσταση των κατοίκων του και την απελευθέρωση του νησιού.

Αυτό όμως που με εντυπωσιάζει ιδιαίτερα σ’ εκείνον είναι ο τρόπος που απαθανατίζει τις εναλλαγές του φυσικού τοπίου αλλά και τις ανθρώπινες κατασκευές. Έχει τον τρόπο να μετατρέπει αυτό που οι περισσότεροι βλέπουμε ως συνηθισμένο σε κάτι εξαιρετικό μέσα από το φωτογραφικό του φακό.

Πρόσφατα κάναμε μια κουβέντα με αφορμή την αγάπη του για τη Λήμνο και τη φωτογραφία. Επίσης ο Δημήτρης μοιράστηκε αρκετές αγαπημένες φωτογραφίες του τις οποίες σας παραθέτω στο βαθμό του δυνατού λόγω έλλειψης χώρου.

O Δημήτρης είναι γεννημένος στη Λήμνο, αλλά μεγάλωσε στη Νέα Φιλαδέλφεια της Αθήνας. Οι καλοκαιρινές του διακοπές ήταν πάντα συνδεδεμένες με τον αγαπημένο του τόπο, τη Λήμνο. Όταν του δόθηκε η ευκαιρία να μπορεί να εργαστεί στο νησί αποφάσισαν να μετακομίσουν μόνιμα με τη σύζυγό του. Παρ’ ότι εκείνη δεν είναι από τη Λήμνο, τη λατρεύει επίσης.

Με τη φωτογραφία ασχολήθηκε ερασιτεχνικά, αλλά μέσα από τη Φωτογραφική Ομάδα Λήμνου και τα σεμινάρια που παρακολούθησε, εξελίχθηκε σε έναν πολύ αφοσιωμένο ερασιτέχνη φωτογράφο. Αυτό που τον ενέπνευσε είναι το να μοιραστεί με τον κόσμο, όπως λέει, «όχι μόνο αυτό που βλέπω με το μάτι, αλλά και τα συναισθήματα στις εικόνες που φωτογραφίζω».

Σέλφι στο Άγιον Όρος. Η Μονή Σίμωνος Πέτρας είναι χτισμένη σε υψόμετρο 300 μέτρων πάνω από την ακτή και είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά μοναστήρια που είχα την τύχη να επισκεφθώ ποτέ. Η εμπειρία του να ζήσω λίγες μέρες στο μοναστήρι είναι από τις μοναδικές της ζωής μου. Φωτο: Δημήτρης Μπουλώτης

Η Λήμνος είναι μεγάλο νησί και ο Δημήτρης, ως κτηνίατρος που είναι, τη γυρίζει όλη πηγαίνοντας και σε πολλά απομακρυσμένα μέρη. Οι εναλλαγές του τοπίου, της αρχιτεκτονικής, οι αμμοθίνες, οι αρχαιολογικοί χώροι αποτελούν αστείρευτη έμπνευση για κείνον.

«Στην εξοχή μακριά από την μόλυνση του αέρα μπορείς να θαυμάσεις τον έναστρο ουρανό. Λατρεύω την αστροφωτογραφία» αναφέρει.

Αγαπημένη του τοποθεσία για φωτογράφιση στο νησί αποτελεί αναμφισβήτητα το Κάστρο της Μύρινας, με το Άγιο Όρος να διαγράφεται στον ορίζοντα. «Μην ξεχνάτε την υπέροχη θέα από τα τείχη του κάστρου και αν είστε τυχεροί ίσως δείτε και ελάφια να τρέχουν τριγύρω κατά την περιήγησή σας» λέει και μας προτρέπει να επισκεφθούμε οπωσδήποτε το νησί και να απολαύσουμε τις ομορφιές του, τις νοστιμιές του και την φιλοξενία των κατοίκων του.

Ο Δημήτρης είναι ανοιχτός σε ένα ενδεχόμενο πρότζεκτ με την Φωτογραφική Ομάδα Λήμνου για να φωτογραφίσουν τα μέρη που απεικονίζονται στις φωτογραφίες που έβγαλαν οι ΑNZACs το 1915, δίνοντας έτσι τη σύγχρονη χροιά τους.

Ελπίζουμε οι συνθήκες να το επιτρέψουν και να απολαύσουμε όλοι μια τέτοια φωτογραφική έκθεση με παλιές και σύγχρονες φωτογραφίες.

Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, το νησί παραμένει σε γενικές γραμμές ένα ασφαλές μέρος, με εμφανή όμως τις επιδράσεις στις ζωές των ανθρώπων σε οικονομικό, ψυχολογικό και κοινωνικό επίπεδο, όπως αναφέρει ο Δημήτρης.

Επισημαίνει παράλληλα τη σημασία της αλληλεγγύης και της ενσυναίσθησης, λέγοντας ότι στα μικρά μέρη οι άνθρωποι δέθηκαν περισσότερο και έχουμε σπουδαία παραδείγματα συμπαράστασης και προσφοράς.

Το Αιγαίο Πέλαγος σε μία από τις σπάνιες ήρεμες στιγμές του. Ήμουν τυχερός να πιάσω την αντανάκλαση που κάνουν τα σύννεφα στον Κόλπο του Μούδρου. Φώτο: Δημήτρης Μπουλώτης

*Ο Jim Claven είναι ιστορικός, συγγραφέας και γραμματέας της Lemnos Gallipoli Commemorative Committee. Έχει γράψει το βιβλίο «Of Lemnos & Gallipoli Revealed: A Pictorial History of the ANZACs in the Aegean, 1915-16». Μπορείτε να επικοινωνείτε μαζί του ηλεκτρονικά στο jimclaven@yahoo.com.au