Μοιάζει με κουτί θαυμάτων, μπαίνει το φως και βγάζει το είδωλό σου! Η στιγμή κρατάει λίγα λεπτά και σε θέλει συνειδητό, χαλαρό, ακίνητο με μάτια ανοιχτά που περιμένουν να δουν τη λάμψη.
Ο φωτογράφος κάνει τα ‘μαγικά’ του και σε λίγα λεπτά έχεις τη φωτογραφία σου αποτυπωμένη σε χαρτί! Στην ψηφιακή εποχή μοιάζει με προϊστορία και χάσιμο χρόνου, καθώς βγάζεις χίλιες το λεπτό αν θες με το κινητό. Αστείο όμως φωτογραφίες βγάζουμε και φωτογραφίες δεν έχουμε πια.
Ξεφυλλίζοντας με νοσταλγία οικογενειακά άλμπουμ διαπιστώνουμε τη σημαντικότητά τους.
Ο παππούς στις αρχές του αιώνα φαντάρος κάπου στην τότε Ελλάδα. Η γιαγιά νέα κοπέλα με την παραδοσιακή της φορεσιά και όλα της τα στολίδια. Αν και ξεπερασμένες πια εκείνες οι παλιές φωτογραφίες παραμένουν συνυφασμένες με τις αναμνήσεις μας αποτυπωμένες σε ασπρόμαυρο φόντο.
Στη μελέτη παλιών επαγγελμάτων τούς αναφέρουμε με νοσταλγία. Ωστόσο, υπάρχουν ακόμη μερικοί φωτογράφοι με την ξύλινη φωτογραφική μηχανή ανά τον κόσμο τους οποίους βρήκε και συγκέντρωσε στο πρόσφατο βιβλίο του ο Lukas Birk «Box Camera NOW». Πενήντα τέσσερις φωτογράφοι από είκοσι μία χώρες της γης.
Όταν ο αδερφός μου, Γιώργος Παπαγεωργίου, αγόρασε την πρώτη του αντίκα μηχανή αναρωτηθήκαμε όλοι στην οικογένεια το γιατί. Χαίρομαι που η έκδοση αυτού του βιβλίου φώτισε ξανά αυτήν την απορία και κυρίως μάς έδωσε μια ολοκληρωμένη απάντηση.
Ρωτήσαμε λοιπόν το Γιώργο, ποιο το νόημα ύπαρξης μιας τέτοιας κάμερας στη σημερινή ψηφιακή και γρήγορη εποχή και να τι μας είπε:
«Η αντίκα φωτογραφική μηχανή σού δίνει τη χαρά της δημιουργίας! Δεν είναι μόνο ότι απαθανατίζει τη στιγμή αλλά μου δίνει την ευκαιρία να γνωρίσω ενδιαφέροντες ανθρώπους που στέκονται υπομονετικά μερικά δευτερόλεπτα.
Έπειτα ‘εμφανίζω’ τη φωτογραφία τους μπροστά τους βάζοντας όλη μου την τέχνη και τεχνική και έτσι συμμετέχουν και οι ίδιοι στην όλη διαδικασία.
Έψαχνα χρόνια να τη βρω, από τότε ακόμα που ζούσα στην Αυστραλία και τηλεφωνούσα στην Ελλάδα ρωτούσα. Τελικά τα ξαδέρφια μου στη Λάρισα ήξεραν κάποιους και την αγόρασα το 2004 από τον Ανδρέα Ψωμολιά που ήταν για χρόνια φωτογράφος με την αντίκα και είχε φωτογραφείο στο κέντρο της πόλης.
Για τον Γιώργο Παπαγεωργίου ο Lukas Burk έγραψε μεταξύ άλλων στο βιβλίο του «Την κάμερα του αγόρασε το 2004, τη ζωγράφισε η εικαστικός Αλεξάνδρα Κουκούσια και την ονόμασε «Belle de Jour» (η ωραία της ημέρας) με τα βλέμματα όλων να πέφτουν πάνω της όπου και αν στηνόταν.»
Το βιβλίο του αυστριακού στην καταγωγή Lukas Birk φώτισε ένα κομμάτι ξεχασμένο και ένωσε με τον τρόπο του τους λίγους ρομαντικούς που επιμένουν παραδοσιακά.
Ο Lukas μίλησε στο ΝΚ για την ενασχόλησή του με τη φωτογραφία και την έκδοση του βιβλίου του.
«Η αρχή της έρευνας έγινε το 2011 στο Αφγανιστάν με το συνάδελφό μου Sean Foley. Παλιότερα είχα δει τέτοιες αντίκες στο βόρειο Αφγανιστάν το 2005 και θέλησα να φτιάξω μία μόνος μου. Έκτοτε συνέχισα την ενασχόληση και την έρευνα που οδήγησε και στην έκδοση του βιβλίου μου».
Πόσο εύκολο όμως ήταν να βρει τη σήμερον ημέρα φωτογράφους που φωτογραφίζουν με αντίκες;
Όπως αναφέρει ο ίδιος, οι φωτογράφοι που συμπεριλαμβάνονται στο βιβλίο του είναι νέοι στη φωτογράφιση με αντίκα μηχανή και όχι αυτοί που τη χρησιμοποιούσαν παραδοσιακά πριν τριάντα χρόνια.
«Υπάρχει μια ομάδα φωτογράφων που μου ήταν ήδη γνωστοί επειδή χρησιμοποίησαν το σχέδιο κατασκευής μας στην έκδοση Afghan Box Camera Project το 2012. Όμως ψάχνω και μόνος μου να βρω και άλλους που ασχολούνται» σχολιάζει.
Αυτό που τον εντυπωσίασε από τις συνομιλίες του με τους φωτογράφους ανά τον κόσμο που χρησιμοποιούν αντίκα είναι η διαδικασία εμφάνισης των φωτογραφιών την οποία χαρακτηρίζει ως χειρωνακτική και απρόβλεπτη.
«Αυτό είναι το πιο ενδιαφέρον κομμάτι για μένα» λέει «να αγγίζεις και να νιώθεις την εικόνα! Καθώς και το ότι κάθε φωτογραφία είναι μοναδική! Κάθε μηχανή βέβαια διαφέρει λίγο και ο κάθε φωτογράφος τη δουλεύει με το δικό του τρόπο κάτι που επίσης μου προκαλεί θαυμασμό».
Εκτός από το ποιος φωτογραφίζει με αντίκα ενδιαφέρον έχει και ποιος διαβάζει για αυτές. Η ανταπόκριση του αναγνωστικού κοινού, σύμφωνα με τον Lukas είναι μεγάλη.
«Πολλοί φωτογράφοι με βρίσκουν και μοιράζονται τις φωτογραφίες τους, τις οποίες και γω με τη σειρά τις μοιράζομαι με τον κόσμο στο www.boxcameranow.com» σχολιάζει και αναφέρει με χαρά ότι η συλλογή φωτογραφιών όλο και μεγαλώνει.
Το βιβλίο του Lukas Birk «Box Camera NOW» είναι διαθέσιμο στην ιστοσελίδα www.fraglich.com.
Ο Lukas ταξιδεύει πολύ και εργάζεται στην Νότια Ασία όπου ερευνά την ιστορία της φωτογραφίας και αρχειοθετεί φωτογραφίες.