Λίο Θαλασσίτης: «Ράμπο» ετών 87

Η περίπτωσή του μάλλον δεν έχει προηγούμενο. Στη Φλόριδα, πάντως, όπου ζει, είναι ο γηραιότερος εν ενεργεία αστυνομικός. Στα 87 του πλέον, ο Ελληνοαμερικανός όχι απλώς δεν βγαίνει στη σύνταξη, αλλά παραμένει μάχιμος και προπονεί ακόμα τους νεότερους συναδέλφους του στην αυτοάμυνα και στις πολεμικές τέχνες. Βετεράνος δύο πολέμων, διατηρεί τη σωματική του δύναμη και κρατά τη ζωντάνιά του άσβεστη.

Κατάφερε και εξουδετέρωσε ένοπλο κακοποιό μόνο με τα χέρια του το καλοκαίρι του 2010. Τι κι αν αυτός του κόλλησε το περίστροφο στα πλευρά, σε πάρκινγκ έξω από ελληνικό εστιατόριο στο Coral Gables, στο Μαϊάμι; Χωρίς να το καταλάβει, ο ύψους 1,88μ. και βάρους 114 κιλών επίδοξος νεαρός ληστής βρέθηκε γρήγορα στο έδαφος. Με σπασμένα πλευρά και δόντια, χτυπημένος και στο κεφάλι από το θεωρητικά εύκολο, ηλικιωμένο θύμα του. «Με θεώρησε εύκολο αντίπαλο…» έλεγε λίγο αργότερα ο δυναμικός Ελληνοαμερικανός. «Σε συγχωρώ» του είπε ο  84χρονος (τότε), λίγο πριν τον αφήσει να χαθεί μέσα στα στενά. Προηγουμένως, είχε σταθεί γονατιστός πάνω από τον κακοποιό, ο οποίος έκπληκτος τον έβλεπε να προσεύχεται με κλειστά τα μάτια, χαμηλόφωνα στα ελληνικά!

Είναι, άλλωστε, χαρακτηριστική η πίστη του Λίο Θαλασσίτη (Λεωνίδας Θαλασσίτης ή Μαυροθαλασσίτης) στον Θεό. Στην οικογένειά του μετρούν δέκα γενιές ιερέων και η προτροπή του ιερέα πατέρα του, Γεώργιου, ήταν: «Βάλε τον Ιησού πάνω από οτιδήποτε άλλο στη ζωή σου».

Ο ίδιος δεν έγινε κι εκείνος ιερέας καθώς δεν μπορούσε να μάθει να γράφει καλά τα ελληνικά, οπότε προτίμησε να ενταχθεί στις αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις. «Υπηρέτησα και στους πέντε κλάδους: στο Πολεμικό Ναυτικό, στο Σώμα των Πεζοναυτών, στην Πολεμική Αεροπορία, στο Λιμενικό και στον Στρατό», λέει στα «ΝΕΑ». Ως πεζοναύτης στα νιάτα του πολέμησε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στα ιαπωνικά νησιά Ίβο Ζίμα και Οκινάουα, και στον Πόλεμο της Κορέας. Μάλιστα, για αυτή την προσφορά του έχει λάβει τρία παράσημα («purple hearts» σε τραυματίες ή πεσόντες σε μάχες του Αμερικανικού Στρατού), εξ ονόματος του Προέδρου των ΗΠΑ.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ

 Με την επιστροφή του από την Κορέα τον Σεπτέμβριο του 1956 αρχίζει να δουλεύει ως αστυνομικός, με αφετηρία το Αστυνομικό Τμήμα της Κομητείας Ντέιντ. Το 1963 παίρνει μετάθεση για το Χίλια (Hialeah) όπου και προάγεται σε αρχιφύλακα. Σήμερα, μετρά πια 57 ολόκληρα χρόνια στο Σώμα.
«Όταν είσαι αστυνομικός είσαι πιο κοντά στην κοινωνία που υπηρετείς. Έτσι και εγώ έχω τη δυνατότητα να υπηρετώ τον Θεό με την ιδιότητά μου αυτή, να στέκομαι ειδικά στο πλευρό της νεολαίας της πόλης», λέει.

Πλέον είναι με διαφορά ο γηραιότερος σε ολόκληρη την αστυνομική υπηρεσία της Φλόριδας, πολιτείας με 18 εκατ. κατοίκους.
Στην πολυετή καριέρα του τιμήθηκε με πολυάριθμα βραβεία, που επιμένει να τα θεωρεί «πολύ σημαντικά», μέχρι και το αστυνομικό γυμναστήριο φέρει το όνομά του. Τον περασμένο Μάιο τιμήθηκε από τους συναδέλφους του στο Χίλια. Στα ελάχιστα λεπτά που είχε μιλήσει τότε, κατά τη διάρκεια της βράβευσής του από τον δήμαρχο, δεν παρέλειψε να απαγγείλει αποσπάσματα από την Αγία Γραφή. Μετέφρασε και στα Αγγλικά το «Ιησούς Χριστός Νικά». «Χωρίς τον Θεό, δεν θα ήμουν τίποτα σήμερα. Δε μπορείς να κάνεις τίποτα χωρίς τη βοήθειά Του…» λέει.

Κάτι παραπάνω από λάτρης των πολεμικών τεχνών, περισσότερο από πέντε δεκαετίες τώρα συνεχίζει να διδάσκει αυτοάμυνα σε συναδέλφους του, σε χιλιάδες αστυνομικούς.
Για τον σκοπό αυτό, με οδηγό που προσλαμβάνει, πηγαινοέρχεται τρεις φορές την εβδομάδα από το σπίτι του στο Παλμ Χάρμπορ προς και από το Χίλια, μια διαδρομή που ξεπερνά τις 3 ώρες. Τους επιβλέπει εκεί και στα βάρη και στην υπόλοιπη εκγύμνασή τους. Φροντίζει με κάθε τρόπο να τους κρατά σε φόρμα, επιμένει να τους τονίζει ότι «η πειθαρχία μπορεί να σώσει ζωές».

Πρωταθλητής σε πεζοναυτική λέσχη πυγμαχίας το 1940, έχει προπονήσει και γνωστούς πυγμάχους όπως οι Hector Macho Camacho, «Marvelous» Marvin Hagler, Roberto Duran και Joel Casamayor. Έχει συμμετάσχει και στα δοκιμαστικά των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο το 1964, εκπροσωπώντας τις ΗΠΑ στην ελληνορωμαϊκή πάλη. Έχει μπει στο παγκόσμιο Hall of Fame (στους κορυφαίους) των πολεμικών τεχνών το 1996, στο αθλητικό Hall of Fame των ΑΧΕΠΑ (σύλλογος Ελληνοαμερικανών) το 1999, αλλά και στο Hall of Fame των πολεμικών τεχνών των ΗΠΑ το 2006. «Και τώρα δουλεύω συνήθως 6 – 8 ώρες, για 4 ημέρες την εβδομάδα. Να αποσυρθώ από τη δουλειά μου δεν σκοπεύω, παρά μόνο όταν ο καλός Θεός με πάρει», ξεκαθαρίζει.

Προς το παρόν, πάντως, παρά τα… χρονάκια του, διατηρείται ακόμα σε άριστη σωματική και διανοητική κατάσταση. «Κλειδί» αποδεικνύεται η καθημερινή προπόνησή του στο γυμναστήριό του, στο σπίτι του. Εκεί ξυπνά στις 04.00, προσεύχεται, τρέχει μερικά μίλια, σηκώνει βάρη και ασκείται, όπως κάνει μια ζωή. Προσέχει εξίσου και τη διατροφή του. Χρησιμοποιεί ελαιόλαδο και υγιεινά τρόφιμα, τα λιπαρά φαγητά τού είναι άγνωστα. Αρκείται σε κοτόπουλο και λαχανικά, πίνει μόνο νερό, σόδα έχει να πιει πάνω από εξήντα χρόνια τώρα. Στις σπάνιες περιπτώσεις, μάλιστα, που θα βρεθεί σε εστιατόριο, φροντίζει να μιλά απευθείας με τον μάγειρα, να του λέει «θέλω να το μαγειρέψεις σωστά». «Αυτή η καλή υγεία μου οφείλεται στο γεγονός πως φροντίζω το σώμα μου. Αυτό είναι ο “ναός του Θεού” όπως με συμβούλεψε ο πατέρας μου, που μου έμαθε να αποφεύγω τις καταχρήσεις».
 
ΤΡΙΑ ΔΙΣΕΓΓΟΝΑ

Από τον Πλάτανο Σάμου ο πατέρας του, υπηρέτησε την ελληνορθόδοξη κοινότητα Μαϊάμι τη δεκαετία του 1940, δίδαξε και μαχητικότητα στους Έλληνες στρατιώτες. Με την Κωνσταντινουπολίτισσα σύζυγό του απέκτησαν πέντε παιδιά, τέσσερα κορίτσια και τον Λίο.

Με τη σειρά του, ο γεννημένος στις 25 Απριλίου 1926 στο Ντόβερ του Νιου Χαμσάιρ ομογενής αστυνομικός έκανε τη δική του, ακόμα μεγαλύτερη οικογένεια. Έχει 11 παιδιά (9 κορίτσια και 2 αγόρια), 17 εγγόνια και «3 σπουδαία δισέγγονα!». Τελευταία πήγε στην Ελλάδα το 2011, στη Σάμο.
Ταξίδεψε και πιο πριν, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, αφού η γη των προγόνων του εξακολουθεί να σημαίνει πολλά γι’ αυτόν. «Νιώθω σαν να υπάρχει ακόμα ένας ομφάλιος λώρος που με συνδέει με την Ελλάδα ως πατρίδα μου. Είμαι πολύ υπερήφανος για την ελληνική κληρονομιά μου, ειδικά με την ορθόδοξη θρησκεία μας» λέει.
 
ΕΙΠΕ

 Η μεγαλύτερη απειλή για τη δημόσια ασφάλεια είναι οι εκτός φόρμας αστυνομικοί, που δεν παίρνουν στα σοβαρά την προπόνησή τους…
 
ΕΙΠΑΝ ΓΙ’ ΑΥΤΟΝ

 Εμπνέει εμπιστοσύνη στους νεότερους αστυνομικούς. Μπορεί να εξουδετερώσει οποιονδήποτε…
 ΡΟΝΑΛΝΤΟ ΜΠΟΛΑΝΟΣ, ΠΡΩΗΝ ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΣΤΟ ΧΙΛΙΑ ΤΩΝ ΗΠΑ