Οι πρόσφατες καταγγελίες βιασμών έχουν κλονίσει την πολιτική σκηνή της Αυστραλίας, ωστόσο οι «αποκαλύψεις» για την τοξική κουλτούρα που υπάρχει για τις γυναίκες -και -εντός των κοινοβουλίων ανά τη χώρα δεν αποτελούν…είδηση.
Μιλώντας στον «Νέο Κόσμο» η βουλευτής Sophie Cotsis, «σκιώδης υπουργός» στην Νέα Νότια Ουαλία, επεσήμανε πως ο τρόπος που ασκείται η πολιτική στην Αυστραλία εδώ και 200 χρόνια κυριαρχείται από τον τρόπο με τον οποίο κάνουν «business» οι άντρες.
Πέρα από τις κατηγορίες για βιασμούς, η κυρία Cotsis, στάθηκε στους μικρούς, ύπουλους τρόπους με τους οποίους οι γυναίκες πολιτικοί βιώνουν σεξισμό. «Εκτιμώ πως οι γυναίκες γίνονται στόχος για το τι φορούν ή πώς είναι. Συνεχώς ερωτούνται ‘ποιος φροντίζει τα παιδιά σου;΄. Δεν άκουσα ποτέ έναν άντρα να ρωτούν ποιος προσέχει τα παιδιά του», τόνισε.
Μία ερώτηση που γνωρίζει καλά η πολιτειακή βουλευτής Βικτώριας, Kat Theophanous. «Δεν είμαι διαφορετική από οποιονδήποτε γονιό που κάνει ό,τι μπορεί για να ισορροπήσει μία καριέρα με τις ευθύνες της φροντίδα παιδιών. Πρέπει να σταματήσουμε να ρωτάμε τις γυναίκες πως μπορούν να διαχειριστούν μία οικογένεια ενώ έχουν καριέρα και πρέπει να ξεκινήσουμε να ρωτάμε πως οι εργασιακοί χώροι μας, οι εργασιακές πρακτικές, η εργασιακή κουλτούρα μπορούν να είναι ασφαλή και εξίσου κατάλληλα για γυναίκες».
Επεσήμανε δε ότι μπήκε στην πολιτική για να συνεισφέρει σε μία κοινωνία όπου κάθε άτομο και οι δύο κόρες της θα εκτιμώνται.
Η κυρία Cotsis ανέφερε ότι οι θυσίες που κάνουν οι γυναίκες είναι μεγάλες ενώ επεσήμανε και τον αρνητικό αντίκτυπο του διαδικτυακού εκφοβισμού, τα όσα γράφονται στα social media, ειδικά κατά γυναικών στην πολιτική:
Θέλουμε να δούμε περισσότερες γυναίκες στην πολιτική. Αλλά γυναίκες που βλέπουν άλλες γυναίκες να δέχονται επιθέσεις δεν πρόκειται να το επιχειρήσουν. Έτσι η κουλτούρα συνεχίζεται, επεσήμανε.
«Τίποτε δε με σοκάρει», ανέφερε η γερουσιαστής Νότιας Αυστραλίας, Irene Pnevmatikos. «Αλλά με λυπεί ότι αυτά που ακούμε τώρα μπορεί να ενεργήσουν ως αντικίνητρο όταν γυναίκες πρέπει να είναι πιο ορατές και να επιφέρουν αλλαγή που θα έχει θετικό αποτέλεσμα για άντρες και γυναίκες στο σύστημα μας».
Η κυρία Theophanous είπε ότι η πολιτική δεν έχει ανοσία σε δομικά, οικονομικά και άλλα ζητήματα που αντιμετωπίζουμε ως κοινωνία. Είναι δύσκολο να πει κανείς αν είναι πιο διαδεδομένη η τοξική κουλτούρα στην πολιτική, ανέφερε, αλλά έχουμε ακόμη δρόμο να διανύσουμε πριν μπορέσουμε να πετύχουμε ισότητα στο πολιτικό φάσμα.
Η ομοσπονδιακή βουλευτής Maria Vamvakinou, δήλωσε πως οι εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων, σε μεγάλο βαθμό, έγιναν αντιληπτές από την κοινή γνώμη, ως διαβεβαίωση για το πόσο δυσάρεστη είναι η πολιτική και να κάνουν κάποιον να αναρωτηθεί γιατί να θέλει ένας λογικός άνθρωπος με λογική να ακολουθήσει μία καριέρα σε αυτό το χώρο.
«Δεν έχω βιώσει τέτοια απογοήτευση όλα αυτά τα χρόνια στο ομοσπονδιακό κοινοβούλιο», επεσήμανε.
Οι έρευνες που γίνονται υπό το φως των εξελίξεων, με τις καταγγελίες βιασμών και σεξουαλικών επιθέσεων, αποκαλύπτουν μία σειρά από περιστατικά.
Χρειάζεται να έχεις αντοχή, επεσήμανε η κυρία Cotsis.
Από την πλευρά της, η κυρία Vamvakinou ανέφερε ότι διατηρεί την προσοχή της στον στόχο. Τόνισε ότι συνήθως μιλάει για τις προοπτικές που δημιουργούνται όταν κάποιος είναι μέλος του κοινοβουλίου να κάνει μία αλλαγή θέλοντας να ενθαρρύνει τους νέους, ειδικές τις νέες γυναίκες να επιδιώξουν μία καριέρα στην πολιτική.
Παρά τις άσχημες εξελίξεις αυτήν τη στιγμή, πρόσθεσε, η προοπτική να κάνει κάποιος τη διαφορά θα επικρατήσει.
Έτσι, τόνισε, θα συνεχίσω να ενθαρρύνω περισσότερες γυναίκες να εισέλθουν στην πολιτική ώστε να εξακολουθήσει να διευρύνεται η εκπροσώπηση, καθώς η εναλλακτική θα είναι πλήγμα για την κοινωνία μας και επιβλαβής για την πρόοδο του κοινού καλού.
Υπάρχουν προκλήσεις, είπε, θα χρειαστούν θυσίες και προσαρμογές, αλλά αν είσαι καθαρός…θα έχεις ευκαιρίες να κάνεις τη διαφορά, να διαμορφώσεις αποφάσεις που θα επηρεάσουν ζωές ανθρώπων που εκπροσωπείς, γιατί η πολιτική είναι γεμάτη προοπτική και πιθανότητες…
Η ομοσπονδιακή βουλευτής Δρ Fiona Barbouttis Martin, επεσήμανε τα λόγια της «Αυστραλής της Χρονιάς», Grace Tame η οποία τόνισε ότι «δε μπορούμε να διορθώσουμε ένα πρόβλημα για το οποίο δε μιλάμε…Ξεκινά με μία συζήτηση».
«Ανησυχώ για την κουλτούρα στο κοινοβούλιο και τον αντίκτυπο στην ασφάλεια των γυναικών. Θα συνεχίσω να χρησιμοποιώ την επαγγελματική μου εμπειρία σαν καταλύτη για αλλαγή εντός του κοινοβουλίου και ανά τη χώρα. Έχουμε διανύσει πολύ δρόμο και έχουμε ακόμη…», δήλωσε.
Για να λειτουργήσει μία δίκαιη κοινωνία, πρέπει να προσελκύσουμε, διατηρήσουμε και αναπτύξουμε πιο ισχυρή εκπροσώπηση γυναικών σε θέσεις ηγεσίας, στην πολιτική και τις επιχειρήσεις, υπογράμμισε.
Ακόμη και όταν αποκαλύπτει κάποια γυναίκα ακατάλληλες συμπεριφορές, δεν είναι εύκολο να βρει το δίκιο της. Κάτι που γνωρίζει καλά η βουλευτής Νότιας Αυστραλίας, Connie Bonaros, σε σχέση με το χτύπημα που δέχθηκε στην πλάτη από τον βουλευτή Sam Duluk.
Η κυρία Bonaros κατήγγειλε το περιστατικό, ο κ. Duluk ζήτησε δημόσια συγγνώμη και παραιτήθηκε από τη θέση του στην Επιτροπή Οικονομικών.
Ωστόσο, υπήρξαν έντονες αντιδράσεις από άλλους βουλευτές, που όπως επεσήμανε της ήταν πολύ δύσκολο, ταπεινωτικό, να πάει στην εργασία της. Η «φρενίτιδα στα ΜΜΕ» τότε, επηρέασε την εργασία και την οικογένειά της.
Οι ομογενείς πολιτικοί, συμφώνησαν πως υπάρχει ένας τρόπος να αλλάξει η κατάσταση και η τοξική συμπεριφορά: Να λάβουν περισσότερη εξουσία οι γυναίκες.
Η κυρία Theophanous αναφέρθηκε στην κυβέρνηση Andrews, στα υψηλά ποσοστά συμμετοχής γυναικών και την δέσμευση για ισότητα, να ακουστούν οι γυναίκες.
Υπάρχει κριτική ως προς τις ποσοστώσεις για την πλήρωση θέσεων, αλλά η κυρία Pnevmatikos επεσήμανε ότι για την ώρα οι αλλαγές προχωρούν αργά. Έτσι οι ποσοστώσεις είναι απαραίτητες ώστε να αντιπροσωπεύεται καλύτερα και στην πολιτική η ίδια η «εικόνα» της κοινωνίας.
Η κυρία Vamvakinou στάθηκε στο γεγονός πως ορισμένα θέματα που αφορούν τις γυναίκες ξεπερνούν τις κομματικές γραμμές, όπως η εκστρατεία χρηματοδότησης της έρευνας για την ενδομητρίωση, η ενημέρωση για την ενδοοικογενειακή βία.
Αλλά η αντιπαλότητα και η κομματική φύση του πολιτικού μας συστήματος καθιστά δύσκολο προς τις γυναίκες βουλευτές από όλο το πολιτικό φάσμα να ψηφίσουν μαζί, ως μία ομάδα στη Βουλή.
Η κυρία Theophanous, επεσήμανε ότι οι γυναίκες δεν είναι ομοιογενής ομάδα πάντα, ενώ η κυρία Pnevmatikos είπε ότι οι γυναίκες δεν μπορούν να πετύχουν την αλλαγή μόνες. Είναι ένα κοινωνικό πρόβλημα τόνισε, σημειώνοντας ότι υπάρχει ένας αριθμός αντρών που επίσης συνεισφέρει στο να επέλθει αλλαγή.
Δυστυχώς, οι στιγμές ανάδειξης θεμάτων για τις γυναίκες στην πολιτική σκηνή συχνά σκιάζονται από τοξικές συμπεριφορές.
Όταν η υπουργός Υγείας της Βικτώριας και βουλευτής, Jenny Mikakos παραιτήθηκε πέρυσι τα σχόλια στα social media -και όχ μόνο- ήταν στυγερά και σε μεγάλο βαθμό σεξιστικά.
Έναν χρόνο πριν μία άλλη ομογενής βουλευτής, η Julia Banks, αποχώρησε από τους Φιλελεύθερους κάνοντας λόγο για εχθρότητα, ενώ κατηγόρησε το Κόμμα για φυλετισμό και τοξική κουλτούρα.
Η πιο γνωστή υπόθεση σεξισμού είναι ωστόσο η αντιμετώπιση της πρώτης γυναίκας πρωθυπουργού της Αυστραλίας, Julia Gillard, η οποία κατά τη διάρκεια της θητείας της, αντιμετώπισε έντονη κριτική από το κόμμα της και την αντιπολίτευση, που εκφράστηκε με απειλές, σεξιστικές επιθέσεις, υποτιμητικά σκίτσα.
Η ομιλία της για το μισογυνισμό ήταν μία σημαντική στιγμή για την πολιτική σκηνή της Αυστραλία, ρίχνοντας φω» στο τι συμβαίνει. Αλλά αυτό συνέβη το 2012 και, σήμερα, το 2021 ελάχιστα έχουν πράγματα έχουν αλλάξει.