Στο ζεύγος των παραπάνω λέξεων -θερμός και κρύος- υπάρχει μία σχέση αμοιβαίου αποκλεισμού. Δηλαδή όπου υπάρχει ο θερμός, αποκλείεται να ισχύει ο κρύος. Ο θερμός αίρει τον κρύο και το αντίθετο. Η μία λέξη ανατρέπει την άλλη και για αυτό λέγονται αντώνυμα. Οι λέξεις που έχουν παραπλήσια σημασία –όπως βέβαιος = σίγουρος– λέγονται συνώνυμα. Στο λόγο μας και οι δύο αυτές κατηγορίες -συνώνυμα και αντώνυμα-  μάς χρειάζονται και μάλιστα πάρα πολύ. Οι δάσκαλοι τα διδάσκουν όλα αυτά με πάρα πολλές ασκήσεις, γιατί με αυτές εκφράζεται ο εσωτερικός και ο πνευματικός μας κόσμος.

Στην Ιλιάδα και την Οδύσσεια ο ΄Ομηρος αναφέρει τα «θερμά λουτρά ». Στην Ιλιάδα επίσης ο ΄Ομηρος περιγράφει την «κρυόεσσα ιωκή = την κρύα / παγερή φευγάλα». Άρα οι λέξεις μας αυτές υπάρχουν στα Ελληνικά από γεννησιμιού τους. Θερμά καλοκαίρια και κρύοι χειμώνες είναι για όλους « Του κύκλου τα γυρίσματα που ανεβοκατεβαίνουν…».

Η ΓΛΩΣΣΙΚΗ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

   Από μία λέξη που ήδη υπάρχει, η ελληνική μας γλώσσα δημιουργεί νέες με τη βοήθεια των προθέσεων και των καταλήξεων. ΄Ετσι όλες μας οι λέξεις γεννούν, παράγουν νέες για να εξυπηρετήσουν τον Ελληνικό Λόγο που είναι γονιμότατος, εύφορος, καρποφόρος και άκρως δημιουργικός, αλλά και αξεπέραστος και ασυναγώνιστος. Αυτό είναι το θαύμα της ελληνικής μας γλώσσας. Αυτό βλέπουν καθαρά όσοι μιλούν Ελληνικά και ξένες γλώσσες.

  ΄Ετσι από το θερμό κάναμε το ρήμα μας θερμαίνω = ζεσταίνω κάτι, και από εδώ μαζί ας βρούμε μερικές νέες και παράγωγες λέξεις μας: θέρμανση, θερμάστρα, θερμοσίφωνας, θερμοστάτης, θερμότητα, θερμοκήπιο, θερμόαιμος, θερμοκρασία, θερμόμετρο, θερμοπληξία και τόσες άλλες έρχονται στο νου. Πού να ανοίξουμε και τα Λεξικά! Με το θερμό περιγράφουμε τόσες όμορφες εκφράσεις μας: θερμή αγάπη, θερμή ατμόσφαιρα, θερμός άντρας, αλλά και θερμή γυναίκα, θερμή παράκληση, θερμές ευχές, θερμά συγχαρητήρια, θερμό κλίμα, θερμοπηγή και πολλά άλλα. Τέλος ας αναφέρουμε και το θερμό επεισόδιο στις Θερμοπύλες όπου ο Λεωνίδας δεν πολέμησε μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την ελληνική γλώσσα και συνάμα για τη σωτηρία της Ευρώπης!

   Ο κρύος μάς έδωσε το ρήμα κρυολογώ και από εδώ έγινε το κρυολόγημα, η κρυοπηξία, το κρυόμπλαστρο, η κρυοθεραπεία, το κρυοσκόπιο, ο κρυοστάτης, η επιστήμη της κρυογονικής, ο κρυομαγνητισμός και τόσες άλλες. Οι ετυμολόγοι λένε πως και το κρύσταλλο από εδώ βγήκε. Βρέστε μόνοι σας και όλες τις κρυστάλλινες άλλες λέξεις μας.

Με τον κρύο όμως περιγράφουμε και τόσα άλλα πράγματα : κρύο νερό, κρύα χέρια, κρύα πόδια, κρυοπηγή και αρκετές μεταφορές όπως : κρύο ανέκδοτο, κρύα υποδοχή, αφήνω κάποιον στα κρύα του λουτρού, δεν μου κάνει ούτε κρύο – ούτε ζέστη και άλλα που που θα βρείτε μόνοι σας.

ΕΙΣΠΗΔΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΚΗ

   Ο θερμός ως μετανάστης στην Αγγλία γέννησε παιδιά εύρωστα, δυνατά και ρωμαλέα που τα ζηλεύουν όλοι. ΄Ετσι πολιτογραφήθηκαν στην αγγλική γλώσσα τα ακόλουθα: Thermo, thermal, thermionic, thermoelectric, thermodynamic, thermogenesis, thermogram, thermograph, thermometer, thermoplast, thermostat, thermosphere, thermonuclear και άλλες πολλές για να μην σας κουράζω. Φυσικά και οι Θερμοπύλες έγιναν Thermopylae και προφέπονται αγγλιστί… Θερμόπυλάι!

  Όσο για τον κρύο και αυτός γέννησε λέξεις ολκής με τη διαφορά πως άλλαξε το Κ σε C. Και ενώ οι ΄Αγγλοι έχουν το ελληνικό Κ προτίμησαν τη λατινική…ορθογραφία. ΄Ετσι έχουμε : cryobiology, cryogenics = κρυογονική = μία ολόκληρη επιστήμη Φυσικής που ασχολείται με την παραγωγή χαμηλών θερμοκρασιών, cryotherapy, cryosurgery, cryostat, cryonics = freezing of bodies, cryolite, cryogen, cryopump και άλλες. Εδώ να προσθέσουμε και όλες τις λέξεις που προέρχονατι από το΄κρύσταλλο: crystal, crystallize, crystallography, crystallite etc,etc, μέχρι και το περίφημο Crystal Palace του Λονδίνου που δυστυχώς κάηκε το 1936.

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ… ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΙΟΙ!

   Οι ευρωπαίοι μας «δόκιμοι επιστήμονες»  με ανερυθρίαστο (χωρίς ντροπή) «επιστημονικό» τρόπο, μάς λένε πως οι δύο παραπάνω λέξεις μας ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ελληνικές, αλλά… ινδοευρωπαικές! Ιδού τι λένε: Ο θερμός προέρχεται από έναν αμάρτυρο τύπο δηλ. δεν υπάρχει πουθενά γραμμένος. Ο τύπος είναι: *g W hermo και σημαίνει λένε: θερμός, ζεστός. Πού βρήκαν τη σημασία του αμάρτυρου τύπου και την είπαν ότι σημαίνει θερμός; Αυτή είναι η ινδοευρωπαϊκή… ώσμωση! φαίνεται. Ο δε κρύος προέρχεται από τον αμάρτυρο τύπο *qrusos και μέσα από το qreus αναδύθηκε η λέξη μας κρύος που σημαίνει… πάγος. Εδώ παγώνει και η σκέψη σου!

    Οι ινδοευρωπαίοι «επιστήμονες» αντί να είναι ευγνώμονες προς την ελληνική γλώσσα, την αποκήρυξαν ως ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ και μέσα στα σύννεφα που βρίσκονυαι μεταξύ Ινδίας και Ευρώπης ανακάλυψαν τη θεόσταλτη και μοναδική …« Ινδοευρωπαϊκή θεωρία και… γλώσσα»! Το κακό είναι πως και οι Έλληνες επιστήμονες –με στάχτη στα μάτια– παραδέχονται όλα τα παραπάνω. Ως πότε όμως; ΄Ετσι ο Δυτικός πολιτισμός δεν έχει ρίζες ελληνικές, αλλά… ευρωπαϊκές ! Δεν μπορούν να παραδεχτούν το θαύμα της ελληνικής γλώσσας που με τις λέξεις της – που είναι και οι ρηξικέλευθες ΙΔΕΕΣ της – είναι η βάση του λεγόμενου Δυτικού πολιτισμού. Και αυτό γιατί πολιτισμός χωρίς καλλιεργημένη γλώσσα, δεν υπάρχει!

ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΜΥΘΙΟ ΜΑΣ

   Υπάρχουν όμως και οι εξαιρέσεις από αυτούς που γνωρίζουν και εκτιμούν.Το είπε πολύ σωστά και κομψά ο Sir Henry Maine στη διάλεξή του στο Cambridge με θέμα : Popular Government το1885, ότι «Εκτός από τις σκοτεινές δυνάμεις της Φύσης, τίποτε δεν κινείται σε αυτόν τον κόσμο που δεν είναι ελληνικής προέλευσης». Το είπε με εξαιρετική και συγκινητική αγγλική ευγλωττία: ’Except the blind forces of Nature, nothing moves in this world which is not Greek in its origin.’Αυτό όμως πρέπει να το ακούσουν και οι σημερινοί έλληνες της μητροπολιτικής Ελλάδας!