Δεν μπόρεσε να συγκρατήσει την συγκίνησή του, κόμπιασε, λύγισε και δάκρυσε ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος μπροστά σε πολυάριθμους ομογενείς που τον παρακολουθούσαν με κομμένη την ανάσα.
Το απίστευτο σκηνικό σημειώθηκε την Δευτέρα το βράδυ μέσα στο ναό του Άξιον Εστί, στο Northcote της Μελβούρνης κατά την διάρκεια της ομιλίας του Αρχιεπισκόπου με θέμα «Ο ρόλος της Εκκλησίας κατά την Μάχη της Κρήτης 1941 – 1945» που οργανώθηκε από την
Κρητική Ομοσπονδία Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας και τα κρητικά σωματεία της Μελβούρνης στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων για την 80η επέτειο της Μάχης της Κρήτης.
Μπροστά στη συγκίνηση του Αρχιεπισκόπου και στα δάκρυά του το ακροατήριο σηκώθηκε όρθιο και άρχισε να τον χειροκροτεί και να φωνάζει «Άξιος».
Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος συγκινήθηκε καθώς στο πλαίσιο της ιστορίας του άρχισε να λέει για την ιστορία μιας Κρητικιάς, η οποία εθεάθη να ανάβει τα καντήλια των τάφων των Γερμανών στο Μάλεμε…
Όπως είπε, το 1952 ένας Γερμανός, ο Έρχαρτ Κέστνερ, επισκέφτηκε την Κρήτη και το γερμανικό νεκροταφείο, εκεί που είχαν ταφεί οι Γερμανοί στρατιώτες που είχαν χάσει τη ζωή τους στη περίοδο της κατοχής.
Εκεί, με μια μαυροφορεμένη Κρητικιά να ανάβει κεριά στους τάφους των Γερμανών νεκρών του πολέμου και να πηγαίνει μεθοδικά από μνήμα σε μνήμα.
«Την πλησίασα», λέει ο Κέστνερ «Και τη ρώτησα “Είστε από εδώ;”, “Μάλιστα.”, μου απάντησε. “Και τότε γιατί το κάνετε αυτό; Οι άνθρωποι αυτοί σκότωσαν τους Κρητικούς”, της είπα»
«Παιδί μου, από την προφορά σου φαίνεσαι ξένος και δεν θα γνωρίζεις τι συνέβη εδώ στα ’41 με ’44. Ο άντρας μου σκοτώθηκε στη μάχη της Κρήτης κι έμεινα με τον μονάκριβο γιο μου. Μου τον πήραν οι Γερμανοί όμηρο στα 1943 και πέθανε σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως, στο Σαξενχάουζεν. Δεν ξέρω πού είναι θαμμένο το παιδί μου.
Ξέρω όμως πως όλα τούτα ήταν τα παιδιά μιας κάποιας μάνας, σαν κι εμένα. Και ανάβω στη μνήμη τους, επειδή οι μάνες τους δεν μπορούν να ‘ρθουν εδώ κάτω. Σίγουρα μια άλλη μάνα θα ανάβει το καντήλι στη μνήμη του γιού μου».
Αυτά, περίπου, είπε ο Αρχιεπίσκοπος και «έσπασε» από συγκίνηση…
Αλλά και κατά την είσοδό του στο ναό συγκινήθηκε Αρχιεπίσκοπος όταν συναντήθηκε με τον αδελφό του Οικουμενικού Πατριάρχη, Νίκο Αρχοντώνη και την σύζυγό του, Καίτη, που ζουν μόνιμα στη Μελβούρνη.
Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος με τον αδελφό του Οικουμενικού Πατριάρχη Νίκο Αρχοντώνη. Φωτο: Κ. Ντεβές
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗ ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ
Τις τελευταίες μέρες ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος βρίσκεται στη Μελβούρνη με ένα ιδιαίτερα βαρύ πρόγραμμα.
Μεταξύ άλλων:
*Επισκέφτηκε την «Βασιλειάδα» και είχε ξέχωρη συνάντηση με την βουλευτή του Εργατικού κόμματος, Μαρία Βαμβακινού.
*Την ίδια ημέρα επισκέφθηκε το Ελληνικό Προξενείο. Τον Σεβασμιώτατο υποδέχθηκε ο Γενικός Πρόξενος, κ. Εμμανουήλ Κακαβελάκης, ο οποίος ανέλαβε τα καθήκοντά του στις αρχές του τρέχοντος έτους. Ως εκ τούτου, επρόκειτο για την πρώτη επίσημη συνάντηση μεταξύ του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας και του νέου Γενικού Προξένου της Ελλάδας στη Μελβούρνη, η οποία διεξήχθη σε εγκάρδιο κλίμα και εποικοδομητικό κλίμα.
Τη συζήτηση απασχόλησαν ζητήματα που άπτονται των αναγκών της πολυπληθούς ελληνικής ομογένειας στη Βικτώρια, καθώς και της ελληνορθόδοξης Εκκλησίας, ενώ συνομολογήθηκε η ανάγκη για στενή και αγαστή συνεργασία.
Ο Αρχιεπίσκοπος επισκέφθηκε την Ενορία του Αγίου Χαραλάμπους, στο Templestowe της Μελβούρνης, το απόγευμα της Κυριακής, 18 Απριλίου, Ε’ Κυριακής των Νηστειών, και χοροστάτησε κατά την Ακολουθία του Κατανυκτικού Εσπερινού, πλαισιούμενος από τον Αρχιεπισκοπικό Επίτροπο Μελβούρνης, Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Δέρβης κ. Ιεζεκιήλ, τον Αρχιεπισκοπικό Επίτροπο Νορθ-Κόουτ, Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη κ. Ευμένιο Βασιλόπουλο, και από πολλούς ιερείς της πόλεως της Μελβούρνης.
Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος έκλεισε με την ομιλία του εκεί με το μήνυμα ότι “η Εκκλησία, σαν στοργική μητέρα, περιμένει με τη μετάνοια όλα τα παιδιά της να ξαναέρθουν στη ζεστή αγκαλιά της”.
Το πρωί της Κυριακής, 18 Απριλίου, ο Σεβασμιώτατος ιερούργησε στον Ιερό Καθεδρικό Ναό του Αγίου Ευσταθίου, στο South Melbourne, και προέστη της Δοξολογίας για τη Μάχη της Κρήτης, που τελέστηκε παρουσία του Γενικού Προξένου της Ελλάδας στη Μελβούρνη, κ. Εμμανουήλ Κακαβελάκη, εκπροσώπων των οργανώσεων Κρητών, καθώς και κρητικόπουλων ντυμένων με παραδοσιακές φορεσιές.
Μετά από τη Δοξολογία, ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος μετέβη στο Shrine of Remembrance, το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη στη Μελβούρνη, όπου τέλεσε επιμνημόσυνη δέηση για τους πεσόντες στη Μάχη της Κρήτης, Έλληνες αλλά και Αυστραλούς που αγωνίστηκαν με τους ANZACs, πλαισιούμενος από τον Αρχιεπισκοπικό Επίτροπο Μελβούρνης, Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Δέρβης κ. Ιεζεκιήλ, τον Αρχιεπισκοπικό Επίτροπο Αδελαϊδας, Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Σινώπης κ. Σιλουανό, και τον Αρχιεπισκοπικό Επίτροπο Νορθ-Κόουτ, Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη κ. Ευμένιο Βασιλόπουλο. Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων, ενώ στην τελετή παρέστησαν εκπρόσωποι των πολιτικών αρχών και των Ενόπλων Δυνάμεων της Αυστραλίας, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας κ. Κακαβελάκης, ο οποίος εκπροσώπησε την ελληνική κυβέρνηση, εκπρόσωποι ομογενειακών οργανώσεων και πολίτες.
Στο μήνυμά του, ο Σεβασμιώτατος υπογράμμισε τον καθοριστικό ρόλο της σθεναρής αντίστασης που προέβαλαν οι ελληνικές και συμμαχικές δυνάμεις κατά τη Μάχη της Κρήτης, κάνοντας λόγο για ένα ιστορικό γεγονός, ο αντίκτυπος του οποίου υπερέβη τα όρια της μεγαλονήσου και της Ελλάδας, επηρεάζοντας και συνολικά την έκβαση της πολεμικής αναμέτρησης των Συμμάχων με τις δυνάμεις του Άξονα.
