Πέμπτη μεσημεράκι στον περίβολο των Αγίων Αναργύρων στο Όκλι. Ο ουρανός βαρύς, το κρύο τσουχτερό αλλά ο κόσμος που είναι μαζεμένος δεν φαίνεται να νοιάζεται πολύ.
Όλοι κουβεντιάζουν για το επικείμενο λοκντάουν που ανακοίνωσε η κυβέρνηση μόλις πριν λίγη ώρα. Τι καλύτερος τρόπος για να το υποδεχτούν από έναν ελληνικό γάμο με τα όλα του.
Γι’ αυτό άλλωστε βρίσκονται εκεί. Για τον γάμο του Αλέξανδρου Εσποζίτος και της Δέσποινας Βαρσάμη.
Την εκ βαθέων ανάλυση της επικαιρότητας διακόπτει η άφιξη της εντυπωσιακής λευκής λιμουζίνας που φέρνει την απαστράπτουσα νύφη.
Στη θέα της ο γαμπρός που περιμένει στα σκαλιά της εκκλησίας, σκουπίζει με τρόπο ένα δάκρυ.
Ένα δάκρυ που κυλά, όχι μόνο από τη συγκίνηση της στιγμής, αλλά και από την ανακούφιση πως επιτέλους ήρθε αυτή η στιγμή, μετά από τέσσερις αναβολές.
Ο Αλέξανδρος και η Δέσποινα, ήταν να παντρευτούν τον Ιούνιο του περασμένου χρόνου, αλλά τα σχέδιά τους, όπως άλλωστε και τόσων άλλων νέων ζευγαριών, ανατράπηκαν από την πανδημία.
Έκτοτε, χρειάστηκε να αλλάξουν τέσσερις φορές την ημερομηνία του γάμου, μέχρι που να καταλήξουν στις 29 του φετινού Μάη.
«Όλα έδειχναν πως το Σάββατο θα γινόταν επιτέλους ο γάμος κανονικά. Κανείς μας δεν περίμενε μια τέτοια εξέλιξη», λέει στον «Νέο Κόσμο» ο πατέρας του γαμπρού, Σπύρος Εσποζίτος.
«Το άγχος όλων μας και ιδιαίτερα των παιδιών όλους αυτούς τους μήνες είναι απερίγραπτο. Δεν υπήρχε περίπτωση να γίνει άλλη αναβολή», συμπληρώνει η σύζυγός του, Νίνα.
Τα πράγματα είχαν αρχίσει να μην φαίνονται καλά από την αρχή της εβδομάδας και η ανησυχία χτύπησε και πάλι τις δύο οικογένειες που έβλεπαν πλέον ως πολύ πιθανό το ενδεχόμενο και πέμπτης αναβολής.
«Την Τετάρτη μου τηλεφώνησαν από την αίθουσα που είχαμε κλείσει για τη δεξίωση για να με ενημερώσουν για τις επιλογές που είχαμε σε περίπτωση λοκντάουν.
Μου είπαν πως είτε μπορούσαμε να πάρουμε τα χρήματά μας πίσω, είτε να αναβάλουμε για Ιούλιο. Χωρίς να το πολυσκεφτώ τους ρώτησα αν γινόταν να το κάνουμε την επόμενη μέρα (σ.σ. την Πέμπτη), εκείνοι απάντησαν θετικά κι εγώ τους έδωσα το πράσινο φως», λέει η νύφη, Δέσποινα Εσποζίτος.
«Να σκεφτείτε πως ούτε καν ρώτησα τον Αλέξανδρο. Απλά, συμφώνησα με το κέντρο για την Πέμπτη και αυτό ήταν. Όταν έκλεισα το τηλέφωνο συνειδητοποίησα τι είχε συμβεί και με έπιασε ένας μικρός πανικός, καθώς δεν ήμουν καθόλου σίγουρη ότι η απόφασή μου να γίνει ο γάμος την επομένη ήταν δυνατόν να υλοποιηθεί».
Ο Αλέξανδρος συμφώνησε ενθουσιασμένος και σύσσωμες οι δύο οικογένειες έβαλαν τα δυνατά τους για να πραγματοποιήσουν το όνειρο των παιδιών τους.
Τα τηλέφωνα άναψαν: η εκκλησία, οι συγγενείς, οι φίλοι, η τούρτα, ο φωτογράφος, το αυτοκίνητο, μαλλιά, νύχια, μακιγιάζ και μέσα σε 24 ώρες όλα τα κουτάκια της ατέλειωτης λίστας ενός γάμου είχαν μαρκαριστεί.
«Ο γάμος έγινε ακριβώς όπως είχε σχεδιαστεί, μόνο δυο μέρες νωρίτερα», λέει ο κ. Σπύρος Εσποζίτος, ο οποίος μάλιστα ξεκίνησε το λόγο του στο τραπέζι, αναφωνώντας: «Παιδιά, τα καταφέραμε, τα καταφέρατε».
Μια απλή φράση που όμως έκρυβε μέσα της 11 ολόκληρους μήνες απογοήτευσης και αγωνίας για ένα όνειρο που ο COVID είχε παγώσει.
Το τέλος, όμως, δικαίωσε το νεαρό ζευγάρι που πλέον πετάει στον έβδομο ουρανό από ευτυχία, μια πτήση πολύ καλύτερη από εκείνη στο Κουίνσλαντ όπου είχαν προγραμματίσει να κάνουν το ταξίδι του μέλιτος.
«Δεν μας ενδιαφέρει καθόλου. Αρκεί που παντρευτήκαμε και όλα τα άλλα θα γίνουν», λέει ο γαμπρός, Αλέξανδρος Εσποζίτος και το πρόσωπό του ακτινοβολεί την ευτυχία που αισθάνεται.
Στο ίδιο μήκος κύματος και η Δέσποινα, που χάρη στην αποφασιστικότητά της το όνειρό τους έγινε πραγματικότητα.
«Θέλω απλά να πάμε στο σπίτι μας», προλαβαίνει να μας πει πριν την παρασύρει κάποια από τις παράνυφες στην πίστα όπου το κέφι έχει ανάψει για τα καλά.
Είναι ο τρόπος με τον οποίο οι φίλοι και οι συγγενείς του ζευγαριού δείχνουν ότι συμμετέχουν στη χαρά τους, ξορκίζοντας την ίδια στιγμή το επικείμενο λοκντάουν και το φόβο για το επερχόμενο τρίτο κύμα της πανδημίας.
Για το κλείσιμο επιλέγω τα λόγια του Αλέξανδρου ο οποίος απευθυνόμενος στην αγαπημένη του Δέσποινα είπε:
«Λένε πως η ζωή είναι σύντομη, αλλά ο έγγαμος βίος μακρύς και κυλά αργά. Μακάρι να είναι έτσι, γιατί το μόνο που επιθυμώ και εύχομαι είναι η κοινή μας ζωή να έχει μεγάλη διάρκεια και να περάσει αργά, έτσι ώστε να έχουμε όλο το χρόνο να απολαύσουμε την κάθε μας στιγμή μαζί σα να ήταν η τελευταία».
Αυτό τους ευχόμαστε κι εμείς μέσα από την καρδιά μας.
