Μέχρι και στα four wheel drive έδωσε την ευκαιρία η αυστραλιανή δημοκρατία να… εκπροσωπηθούν στη Γερουσία!
Έτσι, από την 1η Ιουλίου του 2014, ο 32χρονος υποψήφιος του Australian Motoring Enthusiast Party, Ricky Muir, θα εκπροσωπεί τα ευγενή αυτά οχήματα και θα αγωνιστεί ώστε να μπορούν να κάνουν ελεύθερα βόλτες (και κόντρες ιπποδύναμης!) μέχρι και στον Βοτανικό Κήπο της Μελβούρνης.
Ο Muir, έχει τόση σχέση με τον πολιτική όσο εγώ και εσείς με την πυρηνική φυσική και το μόνο πράγμα που, ουσιαστικά, τον ενδιαφέρει είναι να κάνει βόλτες με το 4χ4 όπου γουστάρει χωρίς να είναι υποχρεωμένος να δώσει λογαριασμό σε κανέναν.
Για να κάνει «πράξη» το όραμά του έθεσε υποψηφιότητα για τη Γερουσία περισσότερο για χαβαλέ, αφού ούτε στα πιο άγρια όνειρά του δεν τού είχε περάσει από το μυαλό ότι μπορεί να εκλεγεί γερουσιαστής.
Η εξέλιξη, όμως, αυτή έδειξε ότι σε τούτη τη ζωή ούτε (χοντρά) αστεία δεν μπορείς να κάνεις γιατί υπάρχουν πιθανότητες (έστω και ελάχιστες) να στοιχειώσει το αστείο και να σε κυνηγά.
Ο Ricky Muir, παντρεμένος και πατέρας πέντε παιδιών, ήταν μέχρι το περασμένο Σάββατο άνεργος, ενώ από τη στιγμή που θα καταλάβει τη θέση του στη Γερουσία θα παίρνει ως μισθό, $195,130 το χρόνο, και μέχρι να λήξει η θητεία του θα έχει εισπράξει… δύο εκατομμύρια δολάρια!
Πέρα, όμως, από τον κανονικό μισθό θα λαμβάνει και ως σουπερανιουέσιον 15,4%, επί του συνόλου των ετήσιων αποδοχών του, θα έχει δωρεάν αυτοκίνητο και βενζίνη, θα ταξιδεύει αεροπορικά στην πρώτη θέση, θα λαμβάνει επιπλέον $32.000 το χρόνο για να εξυπηρετεί τους ψηφοφόρους της Έδρας του, θα λαμβάνει $268 για κάθε βράδυ που θα μένει στην Καμπέρα όταν συνεδριάζει η Γερουσία και κάτι άλλα… ψιλά για έξοδα που θα κάνει προκειμένου να ανταποκρίνεται στα καθήκοντά του.
Ένα μικρό βίντεο όπου έδειχνε τον Ricky να πετά περιττώματα από καγκουρό σε φίλους του σε μια εκδρομή 4χ4 έχει κάνει ήδη το γύρο του κόσμου, ενώ τα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης, αναφέρθηκαν στο γεγονός ότι ο ίδιος είχε δηλώσει παλαιότερα ότι πίσω από τα τρομοκρατικά χτυπήματα της 11 Σεπτεμβρίου του 2001 στις Ηνωμένες Πολιτείες κρύβεται ο… Τζορτζ Μπους!
Παρόμοιου πολιτικού βεληνεκούς είναι και άλλοι πέντε υποψήφιοι μικρών κομμάτων της πλάκας που είχαν θέσει υποψηφιότητα και εκλέχτηκαν στις εκλογές του περασμένου Σαββάτου.
Η είδηση της εκλογής του έχει προκαλέσει αντιδράσεις και σχόλια σε όλη την Αυστραλία, ενώ το θέμα συζητείται σε ολόκληρο τον κόσμο που δε μπορεί να πιστέψει ότι ο αυστραλιανός λαός, με μακρά δημοκρατική παράδοση, εξέλεξε για τη Γερουσία της χώρας του υποψήφιους τέτοιας ποιότητας.
Η πραγματικότητα, όμως, είναι λίγο διαφορετική, αφού τους υποψήφιους των μικρών κομμάτων δεν τους εξέλεξε ουσιαστικά ο αυστραλιανός λαός, αλλά το πολύπλοκο και δαιδαλώδες εκλογικό σύστημα των προτιμήσεων που ισχύει για την εκλογή των γερουσιαστών.
Με ρολό από χαρτί υγείας που χρησιμοποιούμε στην τουαλέτα έμοιαζε σε μάκρος το επίσημο ψηφοδέλτιο για τη Γερουσία στις εκλογές της περασμένης βδομάδας, πράγμα που έβαλε σε δοκιμασία τα νεύρα των ψηφοφόρων!
Στην ερώτηση γιατί δεν είχε συμβεί (σε τέτοια έκταση) κάτι παρόμοιο και σε προηγούμενες εκλογές, η απάντηση είναι ότι δεν είχε βρεθεί ακόμα ο άνθρωπος που θα συμβούλευε τα μικρά κόμματα (της πλάκας) να αξιοποιήσουν τις «δυνατότητες» του εκλογικού συστήματος.
Με δυο λόγια, ο ειδικός τους είπε, «αν θέλετε ορισμένοι από εσάς να εκλεγείτε θα πρέπει να ανταλλάξετε μεταξύ σας τους σταυρούς των προτιμήσεων. Άλλος τρόπος δεν υπάρχει».
Έτσι και έκαναν, με αποτέλεσμα, εκτός από τον… φύλαρχο των four wheel drive, Ricky Muir, να εκλεγεί ένας πρώην παίχτης του ράγκμπι, ο Glenn Lazarus με το κόμμα του δισεκατομμυριούχου Clive Palmer, o David Leyonhjelm του Liberal Democrats, o Wayne Dropulich με το Australian Sports Party, η Jacqui Lambie με το Palmer United Party και, τέλος, o Bob Day, με το Family First Party.
Στο παραπέντε δεν κατάφεραν να εκλέξουν υποψήφιο το Sex Party, το Bank Reform Party, το Κόμμα της Μαριχουάνας, το Κόμμα των Ψαράδων (παρά το γεγονός ότι ψάρευε ψήφους σε θολά νερά) και πολλά άλλα κόμματα όπως τα πιο πάνω.
Η επιτυχία των έξι υποψηφίων των ανύπαρκτων –ουσιαστικά- κομμάτων αναμένεται να ενθαρρύνει και άλλους υποψήφιους παρόμοιας ποιότητας (και ασχετοσύνης) να θέσουν υποψηφιότητα γιατί το μεροκάματο των γερουσιαστών (μαζί με τα τυχερά) δεν είναι καθόλου ακαταφρόνητο ιδιαίτερα αν είναι κάποιος άνεργος όπως ο Ricky, ή έχει… πολιτικές φιλοδοξίες όπως ο υποψήφιος του Sports Party από τη Δυτική Αυστραλία.
Να προσθέσουμε εδώ ότι οι άνθρωποι, ούτε παρανόησαν, ούτε κορόιδεψαν κανένα για να τους ψηφίσει.
Στην ουσία έκαναν και αυτοί ότι κάνουν για έναν αιώνα τώρα και τα μεγάλα κόμματα που νέμονται την εξουσία: αξιοποίησαν τα παραθυράκια του εκλογικού συστήματος κατευθύνοντας τις προτιμήσεις των ψηφοφόρων οι οποίοι και είναι υποχρεωμένοι να ακολουθούν το σύστημα για να μην ακυρωθεί ο ψήφος τους.
Το πρόβλημα, όμως, που προέκυψε από το τελευταίο μπάχαλο του εκλογικού συστήματος με την εκλογή των έξι, έχει ως αποτέλεσμα να περάσει ο έλεγχος της Γερουσίας στα χέρια ατόμων εντελώς άσχετων με τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα και τη λειτουργία του κοινοβουλευτικού συστήματος.
Αυτό, επίσης, σημαίνει ότι η κυβέρνηση Άμποτ, που κέρδισε τις εκλογές με άνετη πλειοψηφία, θα πρέπει να διαπραγματεύεται τα νομοσχέδιά της, που θα καταψηφίζονται από τους εργατικούς και πράσινους γερουσιαστές, με τους έξι ανεξάρτητους με τους οποίους ενδεχομένως να μη μπορεί να συνεννοηθεί.
Αλλά και να πεισθούν, τελικά, να στηρίξουν τα κυβερνητικά νομοσχέδια θα απαιτήσουν από τη κυβέρνηση να υιοθετήσει ορισμένα από τα αιτήματά τους και να επιτρέψει (για παράδειγμα) στα 4χ4 να «οργώνουν» τις παραλίες και τα εθνικά πάρκα της χώρας.
Οι πιο πάνω λόγοι καθώς και λόγοι που έχουν να κάνουν με το κύρος της Γερουσίας και των θεσμών, υποχρέωσε ξαφνικά όλα τα γνωστά πολιτικά κόμματα να συμφωνήσουν ότι πρέπει να αλλάξει το εκλογικό σύστημα για τη Γερουσία και να μειωθεί, ουσιαστικά, ο αριθμός των σταυρών προτίμησης.
Διαφορετικά, η Γερουσία θα μοιάζει με το συμπαντικό μπαρ με εξωγήινους, όπως το απέδωσε ο σκηνοθέτης της σειράς «Star Trek».