Ο «εκδημοκρατισμός» του Εργατικού Κόμματος με τη νέα διαδικασία εκλογής του αρχηγού του, έχει προκαλέσει στα μέλη του μία έντονη σύγχυση, κατ’ άλλους ευφορία, η οποία τα εμποδίζει να εκτιμήσουν τη μετεκλογική κατάσταση του κόμματός τους, να εμβαθύνουν στις αιτίες της ισοπέδωσής του στις εθνικές εκλογές της 7ης Σεπτεμβρίου και να προσδιορίσουν το μελλοντικό μοντέλο του κόμματος που θα αντιπροσωπεύει τους ιδίους και τα εκατομμύρια των άλλων πολιτών που ψηφίζουν Εργατικό Κόμμα.
Έχοντας παρακολουθήσει τις ομιλίες των μονομάχων για την αρχηγία, Bill Shorten και Anthony Albanese -συνυπευθύνων για την ταπεινωτική ήττα του παρελθόντος μηνός- και έχοντας καταγράψει τον αυθορμητισμό, με τον οποίον τα μέλη επευφημούν τα στελέχη του κόμματός τους, που συνευθύνονται για τον εκλογικό καταποντισμό του, οδηγούμαι στο συμπέρασμα ότι ηγεσία και μέλη του Εργατικού Κόμματος δεν έμαθαν τίποτα από το πάθημα του Σεπτεμβρίου.
Η άλλη εκδοχή είναι, την επομένη των εκλογών να έγιναν μαζικές εγγραφές μελών από τα γνωστά κέντρα παραταξιακής καθοδήγησης –βλέπε πανίσχυρη παράταξη της Νέας Νότιας Ουαλίας– τα οποία χειροκροτούν εν αναμονή ανταλλαγμάτων από το νέο αρχηγό του κόμματος.
Η εκδοχή αυτή ενισχύεται από τη χθεσινή δήλωση του γνωστού συνδικαλιστή, Paul Howes, ότι η νέα κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος δεν πρέπει να ψηφίσει κατά συνείδηση το επίμαχο νομοσχέδιο νομιμοποίησης του γάμου πολιτών του ιδίου φύλου, αλλά να το υιοθετήσει.
Η αναδίπλωση του πρώην ένθερμου υποστηρικτή της ψήφου κατά συνείδηση ερμηνεύεται από τους υποψιασμένους ως απόδειξη της «κατάληψης» του κόμματος από ομάδες «ειδικών ενδιαφερόντων», οι οποίες παζαρεύουν την ψήφο τους για την εκλογή του νέου αρχηγού με τις παρατάξεις ή την παράταξη που δεσμεύεται να στηρίξει τα ενδιαφέροντά τους.
Οι κ. Shorten και Albanese οργίζουν με τη σκόπιμη επικέντρωσή τους στο μέλλον, αγνοώντας το γεγονός ότι οι ρίζες του μέλλοντος βρίσκονται στο παρελθόν. Το πρόσφατο παρελθόν βεβαιώνει, ότι το Εργατικό Κόμμα ανετράπη, διότι έχασε την επαφή του με τον λαό. Διότι απογοήτευσε το λαό, διότι ισοπέδωσε τις θεμελιώδεις αξίες του μέσου ψηφοφόρου.
Το Εργατικό Κόμμα, που ηττήθηκε στις πρόσφατες εκλογές, έχει αποκοπεί εντελώς από την παραδοσιακή βάση του και τους συμπαθούντες ψηφοφόρους, αλλοτρίωση που το δίδυμο Shorten- Albanese αποσιωπούν σκόπιμα.
Ο λογικός ψηφοφόρος περιμένει από τους διεκδικητές της αρχηγίας να ανακοινώσουν τον τρόπο με τον οποίον θα καταστήσουν το Εργατικό Κόμμα «σχετικό» προς τις ανάγκες του πολίτη. Περιμένει να ακούσει, πώς η νέα ηγεσία θα αποκαταστήσει τις ηθικές αρχές και αξίες του κόμματος, που ισοπέδωσαν ο κομματικός παραγοντισμός, η αρχομανία, η αλαζονεία, ο αριβισμός, ο ωφελιμισμός που στιγμάτισαν τις πρώην κυβερνήσεις Rudd και Gillard.
Δεν αρκεί η αναγνώριση των λαθών του παρελθόντος και η ανάληψη του μεριδίου της ευθύνης, που τους αναλογεί, για τα τραγικά λάθη που διεπράχθησαν την περίοδο 2007-2013. Μήτε αρκεί η καθημερινή απαρίθμηση «των προσόντων» των δύο υποψηφίων, διότι αμφότεροι αποδοκιμάστηκαν – όπως και πολλά άλλα μέλη των Εργατικών κυβερνήσεων – από την πλειοψηφία του αυστραλιανού λαού.
Η μελλοντική επιβίωση του Εργατικού Κόμματος και η επιστροφή του στην εξουσία δεν εξαρτάται απόλυτα από τον αρχηγό του. Εξαρτάται και από την πολιτική και την ενότητα του κόμματος. Κατά συνέπεια, δεν τίθεται θέμα Shorten ή Albanese, τίθεται θέμα επιστροφής των Εργατικών στη φιλολαϊκή πολιτική του παρελθόντος, που το καταξίωσε στη συνείδηση του μέσου πολίτη, και άρρηκτης ενότητας.
Οι κ. Shorten και Albanese δηλώνουν λάτρεις του πολιτικού πολιτισμού, βασική αρχή του οποίου είναι ο σεβασμός της άποψης του άλλου – αντιπάλου και ομογάλακτου. Υπάρχουν, όμως, βασικές ιδεολογικές και παραταξιακές διαφορές ανάμεσά τους, οι οποίες διαφοροποιούν τα μέλη από την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος. Οι παραταξιακοί εγκέφαλοι ανακοίνωσαν, ήδη, ότι «τα μέλη εκλέγουν Albanese» ενώ «η κοινοβουλευτική ομάδα Shorten».
Τα πράγματα, όμως, δεν είναι τόσο ξεκάθαρα, δηλώνουν στο «Νέο Κόσμο» κομματικά στελέχη, διότι «η ψήφος της δεξιάς υπέρ του κ. Shorten είναι συμπαγής σε αντίθεση με την αριστερά, που η ψήφος της είναι διασπασμένη». Κορυφαία στελέχη του συνδικαλιστικού κινήματος στηρίζουν ανοιχτά τον Bill Shorten, διότι πιστεύουν ότι «ο Albanese δεν έχει αρχηγικές ικανότητες».
Τελευταία, μπήκαν στο παιχνίδι της αρχηγίας και τοπικιστικά κριτήρια. Δεξιά και αριστερά μέλη του κόμματος στη Βικτωρία δηλώνουν, ότι «θα ψηφίσουν Shorten, διότι η εκλογή του θα εξασφαλίσει άμεση πρόσβαση στον αρχηγό του κόμματος». Για τον ίδιο λόγο θα ψηφίσουν Shorten, κατά δήλωσή τους, και ομογενείς μέλη του Εργατικού Κόμματος.
Κοντός ψαλμός αλληλούια. Την προσεχή Τετάρτη (9 Οκτωβρίου) λήγει η προθεσμία ψηφοφορίας από τα μέλη του κόμματος, ενώ την Πέμπτη 10 Οκτωβρίου ψηφίζει η κοινοβουλευτική ομάδα. Το όνομα του νέου αρχηγού θα ανακοινωθεί την Κυριακή, 13 Οκτωβρίου.