*ΕΠΕΙΔΗ υπήρξε ένας από τους πιο υπέροχους ανθρώπους που γνώρισα στη ζωή μου…
*Επειδή υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές του παγκόσμιου φούτμπολ…
*Επειδή οδήγησε την Ελλάς στην κατάκτηση του 2ου  εθνικού πρωταθλήματος…
*Επειδή εκείνη η Ελλάς του ’91, ήταν η κορυφαία ομάδα της Ωκεανίας, όλων των εποχών…

ΓΙΑ όλα αυτά και για ένα εκατομμύριο άλλους λόγους, αφιερώνω τη σημερινή στήλη στον λατρευτό Φέρεντς Πούσκας.
Έτσι, σαν ένα ταπεινό μνημόσυνο, για την συμπλήρωση των επτά χρόνων από τότε που έφυγε από κοντά μας.

Συμπληρώθηκαν στις 17/11, επτά χρόνια από τον θάνατο του Φέρεντς Πούσκας, του μεγαλύτερου Ευρωπαίου επιθετικού όλων των εποχών.
Στις 17 Νοεμβρίου του 2006, ο Φέρεντς Πούσκας άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο της Βουδαπέστης.
Συμπληρώθηκαν 7 χρόνια από τον θάνατο ενός πραγματικού θρύλου του ποδοσφαίρου. Ήταν 17 Νοεμβρίου 2006 όταν ο Φέρεντς Πούσκας άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο της Βουδαπέστης χτυπημένος από τη νόσο του Αλτσχάιμερ, σε ηλικία 79 ετών. Ο Πούσκας σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή με την παρουσία του στα γήπεδα, κάνοντας καριέρα στην Χόνβεντ, τη Ρεάλ Μαδρίτης και την Εθνική Ουγγαρίας, ενώ θεωρείται ο κορυφαίος Ευρωπαίος επιθετικός της ιστορίας.
Γεννημένος την Πρωταπριλιά του 1927, έπαιξε αρχικά στην Κισπέστ (1943-1955), η οποία το 1949 μετονομάστηκε σε Χόνβεντ (Εθνική Άμυνα) και έγινε η ομάδα του Ουγγρικού στρατού. Τότε ο Πούσκας πήρε τον βαθμό του συνταγματάρχη και έκτοτε έμεινε γνωστός με το προσωνύμιο ο «καλπάζων συνταγματάρχης». Το 1945, σε ηλικία 18 ετών, έκανε το ντεμπούτο του στην Εθνική Ουγγαρίας, με την οποία αγωνίστηκε 85 φορές σημειώνοντας 84 γκολ, επίδοση που αποτελεί παγκόσμιο ρεκόρ μέχρι σήμερα! Φανταστείτε σε τί εξωπραγματικά νούμερα θα είχε φτάσει, αν είχε συνεχίσει να παίζει με την Εθνική και μετά το 1956.
Υπήρξε ο μεγάλος αρχηγός της χρυσής ομάδας των Μαγυάρων, με συμπαίκτες μεταξύ άλλων τους Τσίμπορ, Κότσις, Μπόζικ και Χιντεγκούτι, που έμεινε αήττητη για 32 σερί ματς, κατακτώντας το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στο Ελσίνκι (1952) και φτάνοντας δυο χρόνια αργότερα μέχρι τον τελικό του Μουντιάλ της Ελβετίας όπου υπέκυψε απέναντι στους Γερμανούς 2-3, τους οποίους είχε κατατροπώσει λίγες μέρες νωρίτερα, στη φάση των ομίλων με το εντυπωσιακό 8-3! Το 1953 είχαν φροντίσει να διαλύσουν και την Αγγλία, πρώτα μέσα στο «Γουέμπλεϊ» με το ιστορικό 3-6, αλλά και στη ρεβάνς της Βουδαπέστης 7-1!
Με την Χόνβεντ, ο Πούσκας κατέκτησε πέντε πρωταθλήματα Ουγγαρίας, πετυχαίνοντας συνολικά 352 τέρματα σε 341 συμμετοχές! Τη σεζόν 1956/57 και ενώ ο Πούσκας βρισκόταν με την Χόνβεντ στο Μπιλμπάο, αντιμετωπίζοντας την Αθλέτικ στο Κύπελλο Πρωταθλητριών, ξέσπασε η ουγγρική επανάσταση. Οι Ούγγροι παίκτες αρνήθηκαν να επιστρέψουν στη χώρα τους, έπαιξαν τη ρεβάνς στις Βρυξέλλες και στη συνέχεια πραγματοποίησαν μια τουρνέ στην Ευρώπη και τη Βραζιλία.
Όταν ολοκληρώθηκε η τουρνέ, κάποιοι γύρισαν στην Ουγγαρία, όχι όμως και ο Πούσκας, ο οποίος αφού πρώτα αγωνίστηκε σε μερικά ανεπίσημα ματς με την Εσπανιόλ, τιμωρήθηκε με αποκλεισμό δυο χρόνων από την ΟΥΕΦΑ, λόγω της άρνησής του να ξαναπαίξει στην Χόνβεντ. Μετά από απόπειρες πολλών ευρωπαϊκών ομάδων να τον αποκτήσουν (Γιουβέντους, Μίλαν, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ακόμα και ο Εθνικός Πειραιώς), ο Πούσκας υπέγραψε το 1958 συμβόλαιο με τη Ρεάλ Μαδρίτης, ξεκινώντας έτσι στα 31 του μια δεύτερη καριέρα.
Στους «μερένγκες» ο «Πάντσο» (ή cañoncito pum), όπως τον ονόμασαν χαϊδευτικά οι Ισπανοί, έμεινε 8 χρόνια και κατέκτησε τα πάντα. Υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα στελέχη της περίφημης γενιάς των yé-yé, αλλά και της φοβερής επιθετικής πεντάδας μαζί με τους Ντι Στέφανο, Χέντο, Κοπά και Ρίαλ. Κατέκτησε 5 σερί πρωταθλήματα (ρεκόρ ακατάρριπτο μέχρι σήμερα στην Primera División), ένα ισπανικό Κύπελλο, τρία Κύπελλα Πρωταθλητριών και ένα Διηπειρωτικό. Κέρδισε 4 φορές τον τίτλο του πρώτου σκόρερ στην Ισπανία και 2 φορές στο Πρωταθλητριών, ενώ πέτυχε 4 γκολ στον τελικό του 1960 απέναντι στην Άιντραχτ Φρανκφούρτης.
Η προτομή του Φέρεντς Πούσκας που τοποθετήθηκε στην είσοδο του προπονητικού κέντρου της Ρεάλ Μαδρίτης, στο Βαλντεμπέμπας, στις 23 Οκτωβρίου του 2013.
Ο Πούσκας ολοκλήρωσε την ποδοσφαιρική του καριέρα έχοντας πετύχει 512 τέρματα σε 528 αγώνες πρωταθλήματος (Ουγγαρία και Ισπανία). Συνολικά, σε όλες τις διοργανώσεις σε συλλόγους και στην Εθνική, ο «Πάντσο» σημείωσε 704 γκολ σε 716 επίσημες συμμετοχές. Κοντός και γεμάτος, μπορεί να μη γέμιζε το μάτι, αλλά διέθετε ένα αριστερό πόδι πραγματικό κεραυνό, με μια απίστευτη ποικιλία στον εκτελεστικό τομέα. Αποσύρθηκε από την ενεργό δράση τον Ιούνιο του 1966. Είναι φυσικά ο μεγαλύτερος σκόρερ όλων των εποχών στην Ευρώπη και ένας από τους κορυφαίους παγκοσμίως στην ιστορία του ποδοσφαίρου.
Στη συνέχεια εργάστηκε ως τεχνικός σε διάφορες ομάδες (πέρασε και από τις 5 ηπείρους, Αυστραλία, Μελβούρνη, Ελλάς…), όμως η μεγαλύτερη επιτυχία στην προπονητική του καριέρα ήρθε στον Παναθηναϊκό, με τη συμμετοχή των «πράσινων» στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1971 απέναντι στον Άγιαξ του Γιόχαν Κρόιφ. Ο Πούσκας έμεινε μια τετραετία στο «τριφύλλι» (1970-74) κερδίζοντας δυο πρωταθλήματα Ελλάδας, ενώ αργότερα δούλεψε για μια σεζόν και στην ΑΕΚ (1978/79). 
Το 1992 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην πατρίδα του και έναν χρόνο αργότερα ανέλαβε για λίγους μήνες τον πάγκο της Εθνικής Ουγγαρίας. Το 2000 τού διαγνώστηκε η νόσος του Αλτσχάιμερ και τον Σεπτέμβριο του 2006 εισήχθη σε νοσοκομείο της Βουδαπέστης για να πεθάνει έναν μήνα αργότερα, στις 17 Νοεμβρίου, από πνευμονία. Την κηδεία του παρακολούθησαν εκατομμύρια συμπατριώτες του που κατέκλυσαν τους δρόμους της ουγγρικής πρωτεύουσας. Ο τάφος του βρίσκεται στον καθεδρικό ναό του Αγίου Στεφάνου.

ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ «PUSKAS» ΤΗΣ FIFA

Το «Puskas Award» θεσπίστηκε τον Οκτώβριο του 2009 από την FIFA, που θέλησε με αυτόν τον τρόπο να τιμήσει τη μνήμη του Φέρεντς Πούσκας, επιβραβεύοντας τον παίκτη (ή την παίκτρια) που πετυχαίνει το εντυπωσιακότερο γκολ κάθε χρόνο. Τα υποψήφια γκολ πρέπει να πληρούν τέσσερις προϋποθέσεις.
1. Αισθητική (υποκειμενικά κριτήρια: μακρινό σουτ, ομαδική ή ατομική προσπάθεια, ακροβατική εκτέλεση κλπ).
2. Σπουδαιότητα του αγώνα (αντικειμενικά κριτήρια: Εθνικές ομάδες Ανδρών, διοργανώσεις συλλόγων στις Ηπείρους και εθνικά πρωταθλήματα πρώτης κατηγορίας).
3. Απουσία του παράγοντα τύχη ή λάθους της αντίπαλης ομάδας που διευκόλυνε την επίτευξη του γκολ.
4. Fair play (Ο παίκτης που πέτυχε το γκολ δεν επιτρέπεται να έχει επιδείξει αντιαθλητική συμπεριφορά ή π.χ. να έχει κατηγορηθεί για ντόπινγκ).
Στην πρώτη χρονιά που δόθηκε το βραβείο (2009), νικητής ήταν ο Κριστιάνο Ρονάλντο (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), ενώ το 2010 θριάμβευσε ο Χαμίτ Άλτιντοπ (Εθνική Τουρκίας). Το 2011 σειρά είχε ο Νεϊμάρ (Σάντος) και πέρυσι βραβεύτηκε ο Μίροσλαβ Στοχ (Φενέρμπαχτσε), παίκτης πλέον του ΠΑΟΚ. Η FIFA ανακοίνωσε την περασμένη Δευτέρα τις φετινές υποψηφιότητες, ανάμεσα στις οποίες βρίσκεται και το εντυπωσιακό γκολ που πέτυχε ο Παναγιώτης Κονέ με την Μπολόνια εναντίον της Νάπολι.