Πριν από λίγες ημέρες η θερμοκρασία στις ΗΠΑ έπεσε στους μείον 50 βαθμούς Κελσίου, και σε μεγάλες πόλεις της Αυστραλίας ο καύσωνας έφτασε τους 46 βαθμούς Κελσίου. Παράλληλα, σύμφωνα με παρατηρήσεις επιστημόνων, λιώνει ο παγετώνας της Ανταρκτικής με ρυθμό που θα συμβάλει σημαντικά στην άνοδο της στάθμης των θαλασσών, μέσα στα επόμενα είκοσι χρόνια. Απορώ πώς ο Πρωθυπουργός της Αυστραλίας, Tony Abbott, και o «πνευματικός» του πατέρας John Howard, ο οποίος δηλώνει “agnostic about climate change”, θα εξηγήσουν τα ακραία αυτά καιρικά φαινόμενα.

Τα αποδεικτικά στοιχεία που έχουν στη διάθεσή τους οι επιστήμονες δεν αφήνουν περιθώριο για την παραμικρή αμφιβολία. Η δεκαετία του 1980 ήταν η πιο ζεστή από τα τέλη του 19ου αιώνα που ξεκίνησαν οι καταγραφές των σχετικών στοιχείων. Η δεκαετία του 1990 ξεπέρασε σε θερμοκρασία την προηγούμενη δεκαετία, και η δεκαετία του 2000 υπήρξε ακόμη πιο θερμή από τη δεκαετία του 1990. Αυτά σε παγκόσμια κλίμακα. Φυσικό είναι σε κάποιες περιοχές του Πλανήτη να υπήρξαν αποκλίσεις από τον γενικό κανόνα.

Εκείνο που έχει σημασία είναι η θερμοκρασία της ατμόσφαιρας του Πλανήτη στην ολότητά της, και όχι σε μεμονωμένες περιοχές. Ας υποθέσουμε πως ο Πλανήτης είναι ένα υπερωκεάνιο, και η κάθε καμπίνα του αντιπροσωπεύει τις διάφορες χώρες. Όταν μια καταιγίδα πλήξει το υπερωκεάνιο, όλες οι καμπίνες-χώρες θα νιώσουν το ταρακούνημα, κάποιες σε μικρότερο και κάποιες σε μεγαλύτερο βαθμό. Και στην χειρότερη περίπτωση, αν το υπερωκεάνιο δεν αντέξει, και βυθιστεί, θα συμπαρασύρει στο βυθό της θάλασσας όλες τις καμπίνες-χώρες.

Υπεύθυνο για την ανερχόμενη θερμοκρασία της ατμόσφαιρας είναι το διοξείδιο του άνθρακα, γνωστό ως αέριο του θερμοκηπίου, που εκλύεται στην ατμόσφαιρα κυρίως από την καύση ορυκτών καυσίμων. Το αέριο στη συνέχεια απορροφάται σε σημαντικό βαθμό από τα φυτά και από τα νερά των ωκεανών.
Με άλλα λόγια η Φύση, μέχρι έναν βαθμό, αποκαθιστά την ισορροπία, από τις αβλεψίες των ανθρώπων που την φορτώνουν με ρύπους. Λέω μέχρι έναν βαθμό, γιατί ένα μεγάλο μέρος της επιστημονικής κοινότητας είναι της γνώμης πως περίπου η μισή από την ποσότητα του αερίου του θερμοκηπίου απορροφάται από τους ωκεανούς και τα διάφορα οικοσυστήματα.

Υπάρχουν όμως ενδείξεις πως η Φύση εμφανίζει σημάδια κορεσμού, και μάλλον δεν θα είναι σε θέση επ’ αόριστον να «προστατεύει» την ανθρωπότητα από την ακόρεστη καταναλωτική της δίψα από τη μια, και από τον αυξανόμενο πληθυσμό από την άλλη.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιστημόνων, οι εκλύσεις αερίων έχουν αυξηθεί σημαντικά από το 1960, και η Γη έχει φθάσει να απορροφά διπλάσιο διοξείδιο του άνθρακα από ότι πριν από 50 χρόνια. Κατά συνέπεια, το υπόλοιπο διοξείδιο του άνθρακα συνεχίζει να συσσωρεύεται στην ατμόσφαιρα, με αποτέλεσμα να επιδεινώνεται το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Οι ωκεανοί απορροφούν περίπου το ένα τέταρτο των συνολικών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπεται στην ατμόσφαιρα από τις ανθρώπινες δραστηριότητες, με αποτέλεσμα να γίνονται πιο όξινοι. Αυτή η κατάσταση από τη μια ελαττώνει τη δυνατότητά τους να απορροφούν όλο και περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα, και από την άλλη καταστρέφει ένα μεγάλο μέρος των διαφόρων θαλάσσιων οργανισμών και φυτών.

ΚΑΘΕ ΑΝΑΒΟΛΗ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας στον Πλανήτη μας έχει ως συνέπεια τη συχνότητα ακραίων καιρικών φαινομένων, όπως η ξηρασία σε ορισμένες περιοχές και οι πλημμύρες σε άλλες, δασικές καταστροφές, τήξη των παγετώνων και σταδιακή άνοδος στη στάθμη των ωκεανών, σφοδρές καταιγίδες, επέκταση της φωτοχημικής αιθαλομίχλης, μεγαλύτερη συχνότητα των ακραίων καιρικών φαινομένων, κ. ά.
Συχνές είναι οι περιπτώσεις που η ένταση της αιθαλομίχλης σε πόλεις της Κίνας, και ιδίως στην πρωτεύουσά της Πεκίνο, είναι τέτοια που κατά τη διάρκεια της ημέρας η ορατότητα περιορίζεται σε λίγα μέτρα, και προκαλεί σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα, σε βαθμό που μεγάλος αριθμός του πληθυσμού να κυκλοφορεί φορώντας ειδικές μάσκες.

Διακεκριμένοι περιβαλλοντολόγοι εκτιμούν πως σε δύο με τρεις δεκαετίες θα αρχίσουν να παρατηρούνται ελλείψεις σε τρόφιμα, καθώς και μεγάλες καταστροφές, όπως η πρόσφατη καταστροφή στις Φιλιππίνες, και ως εκ τούτου θα επεκταθεί το φαινόμενο της μετακίνησης πληθυσμών, που μέχρι τώρα είχε ως κύριο αίτιο την καταπίεση μειονοτήτων από τυραννικά καθεστώτα.

Μέριμνα των επιστημόνων είναι η αύξηση της θερμοκρασίας σε παγκόσμια κλίμακα να μην υπερβεί τους 2 βαθμούς Κελσίου μέχρι το τέλος του αιώνα μας. Εάν η αύξηση της θερμοκρασίας υπερβεί τους 2 βαθμούς Κελσίου οι παραπάνω κίνδυνοι θα αυξηθούν σημαντικά, καθώς οι καταστροφικές περιβαλλοντικές αλλαγές θα πάρουν μεγαλύτερες διαστάσεις, θα είναι πιο έντονες, και θα εμφανίζονται πιο συχνά.

ΘΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΠΟΥ ΜΟΛΥΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ!

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας The Age (21/12/13), το 2013 έχει σπάσει όλα τα προηγούμενα ρεκόρ ως η πιο θερμή χρονιά στην Αυστραλία.
Τα σχετικά στατιστικά στοιχεία δείχνουν πως το 2013 στην Αυστραλία ήταν θερμότερο κατά 3 βαθμούς από ότι ήταν πριν από 100 χρόνια. Αυτή είναι μεγάλη διαφορά.
Και σε παγκόσμια κλίμακα η θερμοκρασία ακολουθεί ανοδική πορεία. Ο περασμένος Νοέμβριος ήταν ο πιο θερμός από τη δεκαετία του 1880, όταν άρχισαν να κρατιούνται στατιστικά στοιχεία.

Η απόφαση της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης να καταργήσει το φόρο του διοξειδίου του άνθρακα (carbon tax) που είχε επιβληθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση σε επιχειρήσεις που εκπέμπουν τις μεγαλύτερες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, και αντί του φόρου να τις πληρώνει για να μειώσουν την καταστροφή που προξενούν, δείχνει είτε ελλιπή εκτίμηση του προβλήματος, είτε πολιτικοποίηση του περιβαλλοντικού ζητήματος. Με άλλα λόγια, είναι σαν να πληρώνουμε έναν αποδεδειγμένο διαρρήκτη να μην μας κλέβει!

Η Κυβέρνηση όχι μόνο δεν θα εισπράττει φόρους από τις ρυπογόνες εταιρείες, αλλά θα τις πληρώνει για να μειώνουν τη ζημιά που θα κάνουν στην ατμόσφαιρα! Για τη διάρκεια της θητείας της, η Κυβέρνηση του Tony Abbott προτίθεται να διαθέσει ενάμισι δισεκατομμύριο δολάρια για τον σκοπό αυτό, από τους φόρους των εργαζομένων βέβαια.

Σύμφωνα με την εφημερίδα The Age το ποσό αυτό είναι ανεπαρκές για να επιτευχθεί ο στόχος για τη μείωση του διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπεται στην ατμόσφαιρα κατά 5% μέχρι το 2020, έχοντας ως βάση το 2000. Σε σύγκριση, οι χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν θέσει ως στόχο τη μείωση εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα κατά 30% για την ίδια περίοδο.

Στο κύριο άρθρο της η εφημερίδα The Age (25/11/13) γράφει τα ακόλουθα μεταξύ άλλων:
«Οι εμπειρογνώμονες αμφιβάλλουν πως το πρόγραμμα ‘Άμεσα μέτρα’ της Κυβέρνησης του Συνασπισμού θα επιτύχει ακόμη και τον κατώτατο στόχο μείωσης του διοξειδίου του άνθρακα κατά 5% μέχρι το 2020, σε σύγκριση με το 2000. Ο κ. Abbott επιμένει πως η χρηματοδότηση δεν θα αυξηθεί, ακόμη και αν το απαιτεί η επίτευξη του στόχου αυτού.

{…} Χωρίς την επιβολή του φόρου του διοξειδίου του άνθρακα η Αυστραλία δεν διαθέτει μια αξιόπιστη πολιτική για την αντιμετώπιση της αύξησης του διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπεται στην ατμόσφαιρα. Η ζωή μετά την κατάργηση του φόρου του διοξειδίου του άνθρακα θα είναι, σε πολλές περιπτώσεις κατά πολύ πιο δύσκολη, από ότι πολλοί Αυστραλοί νομίζουν».

Πιο πάνω έγραψα πως η Φύση απορροφά γύρω στο 50% του διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπεται στην ατμόσφαιρα από τις ανθρώπινες δραστηριότητες.
Σύμφωνα με πιο πρόσφατες έρευνες, στις οποίες γίνεται αναφορά στην εφημερίδα The Age (18/12/13), τα οικοσυστήματα του Πλανήτη μας θα έχουν απορροφήσει τόσο διοξείδιο του άνθρακα μέχρι το 2100, που δεν θα είναι σε θέση να συνεχίσουν να ενεργούν ως φρένο στην περαιτέρω υπερθέρμανση της ατμόσφαιρας.

Οι προειδοποιήσεις των επιστημόνων για τις καταστροφικές επιπτώσεις που θα έχει για την ανθρωπότητα η συνεχιζόμενη άνοδος στη θερμοκρασία της ατμόσφαιρας, αν δεν ληφθούν άμεσα, και δραστικά μέτρα, φαίνεται να αποτελούν «ψιλά γράμματα» για την παρούσα Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση, η περιβαλλοντική πολιτική της οποίας δεν εναρμονίζεται με τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα των πολιτών της χώρας, αλλά και της ανθρωπότητας στο σύνολό της.