Μελέτη του έγκυρου οικονομικού οργανισμού Deloitte Access Economics διαπιστώνει, ότι η αύξηση κατά 5% των προσλήψεων ατόμων ηλικίας 55 ετών και άνω θα αποφέρει στην οικονομία 48 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως.
Αποκαλυπτικά και τα στοιχεία, για τον τρόπο αντιμετώπισης των ηλικιωμένων ανέργων από την εργοδοσία, που παραθέτει η κ. Susan Ryan AO (1), σε άρθρο της με τίτλο «Οι συντάξεις γήρατος και αναπηρίας δεν είναι, απλώς, οικονομικά θέματα» (Age and disability pensions are not just financial) (2).
Η κ. Ryan επιβεβαιώνει αυτό που αγνοούν συστηματικά οι κυβερνήσεις της χώρας, ότι δεν υπάρχουν «ηλικιωμένοι τεμπέληδες». Υπάρχουν «αγνοημένοι», από την εργοδοσία, μεσήλικες και ηλικιωμένοι πολίτες, με διάθεση και δυνατότητες να εργαστούν.
Η Επίτροπος καταγγέλλει, ότι:
– 140.000 άνεργοι ηλικίας 50-64 ετών λαμβάνουν το επίδομα Newstart Allοwance, επίδομα που χορηγείται σε άνεργους, που ψάχνουν για εργασία – Την τελευταία τριετία έχει αυξηθεί κατά 28% ο αριθμός των μελών της ηλικιακής ομάδας 50-64 ετών, που προστέθηκαν στις ουρές των ανέργων
– Άνεργοι ηλικίας 55 ετών και άνω συνήθως μένουν άνεργοι 75 εβδομάδες, τριπλάσιο χρόνο, από αυτόν που μένουν άνεργοι πολίτες ηλικίας 25-34 ετών.
Πρόσφατη έρευνα της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αιτιολόγησε το απαράδεκτο φαινόμενο της απόρριψης των μεσήλικων και ηλικιωμένων ανέργων από την εργοδοσία.
Κατά την έρευνα, μία στις δέκα επιχειρήσεις δεν προσλαμβάνουν εργαζομένους ηλικίας 50 ετών και άνω. Η απόρριψη των ηλικιωμένων εργαζομένων οφείλεται «σε ανήκουστα στερεότυπα» που χρησιμοποιούν οι επιχειρήσεις για να απορρίπτουν αιτήσεις ατόμων προχωρημένης ηλικίας.
Τα στερεότυπα που χρησιμοποιεί η εργοδοσία είναι, κατά την έρευνα, τα ακόλουθα:
– 50% των επιχειρήσεων, κυρίως μικρομεσαίες επιχειρήσεις, δεν προσλαμβάνουν ηλικιωμένους φοβούμενες τις αποζημιώσεις (redundancy packages)
– 40% των τμημάτων πρόσληψης προσωπικού θεωρούν, ότι οι ηλικιωμένοι εργαζόμενοι έχουν περιορισμένες πιθανότητες προαγωγής
– Τουλάχιστον 25% των εργοδοτών πιστεύουν, ότι οι ηλικιωμένοι άνεργοι δεν προσαρμόζονται εύκολα σε αλλαγές των μεθόδων παραγωγής, είναι ανεπίδεκτοι μάθησης, δεν έχουν, συνήθως, την τεχνική ειδίκευση που έχουν οι νεώτεροι άνεργοι και εξ αιτίας των περιορισμένων δεξιοτήτων τους υποσκελίζονται από τους νεώτερους.
Η έρευνα της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων πιστοποιεί την ορθότητα των δηλώσεων της διευθύντριας της Αυστραλοελληνικής Πρόνοιας Μελβούρνης και Βικτωρίας, κ. Βούλας Μεσημέρη, για το ίδιο θέμα (Ν.Κ. 23/01/2014).
«Πριν προβεί σε οποιαδήποτε περικοπή παροχών σε πολίτες με αναπηρίες και τους ηλικιωμένους άνεργους, η κυβέρνηση οφείλει να διαθέσει κονδύλια για την επαγγελματική ειδίκευσή τους, ώστε να επιστρέψουν στην αγορά εργασίας με δυνατότητες να βρουν κάποια δουλειά. Η ανταγωνιστική αγορά εργασίας αφήνει στο περιθώριο ανθρώπους των παραπάνω κατηγοριών χωρίς επαγγελματική ειδίκευση. Η αγορά αντιμετωπίζει πιο σκληρά άτομα μεταναστευτικής καταγωγής με αναπηρίες, ανειδίκευτα και με περιορισμένη γνώση της αγγλικής γλώσσας.
«Παράλληλα, η κυβέρνηση οφείλει να προσφέρει κίνητρα στους εργοδότες που θα προσλαμβάνουν άτομα με αναπηρίες η ηλικιωμένους ανέργους. Οτιδήποτε λιγότερο θα ενισχύσει την άποψη, ότι η κυβέρνηση προβαίνει σε κυνικές περικοπές παροχών, χωρίς να δώσει τη δυνατότητα στους λήπτες κρατικών επιδομάτων να επιστρέψουν στην αγορά εργασίας» είχε δηλώσει η κ. Μεσημέρη.
Όσον αφορά τα στερεότυπα, που χρησιμοποιεί η εργοδοσία, απορρίπτονται, συνολικά, από έρευνα του Εθνικού Οργανισμού Ηλικιωμένων (National Seniors, η οποία διαπίστωσε, ότι οι ηλικιωμένοι εργαζόμενοι είναι πρόθυμοι να εκπαιδευτούν στους χώρους εργασίας τους και να εργαστούν δίπλα σε νέους ανθρώπους. Κατά την έρευνα οι ηλικιωμένοι εργαζόμενοι παίρνουν, συνήθως, λιγότερες ημέρες άδειας ασθενείας (sick leave), είναι περισσότερο συνεπείς και αφοσιωμένοι στους εργοδότες τους.
Αξιοσημείωτα και τα πορίσματα έρευνας για την παραγωγικότητα των ηλικιωμένων, που διενέργησε η καθηγήτρια Deborah Schofield του Πανεπιστημίου Σίδνεϊ το Νοέμβριο του 2013, για λογαριασμό του NSPAC (3).
Η έρευνα διαπίστωσε μεταξύ άλλων, ότι «οι εργαζόμενοι μετά τα 60 μειώνουν το κόστος συντήρησής τους από το κράτος, έχουν μεγαλύτερες αποταμιεύσεις για τα γεράματά τους, ακόμη και αυτοί που πάσχουν από χρόνιες παθήσεις». Τα πορίσματα της έρευνας συνάδουν με την προαναφερόμενη εκτίμηση του Deloitte Access Economics που διαπιστώνει, ότι η απασχόληση ατόμων ηλικίας 55 ετών και άνω ενισχύει την εθνική οικονομία.
Η κ. Ryan αναδεικνύει στο άρθρο της και μία άλλη, πολύ σημαντική παράμετρο του προβλήματος των ηλικιωμένων ανέργων, τις ψυχικές παθήσεις, που τους προκαλεί η μακροχρόνια ανεργία και που, αναπόφευκτα, τους μεταλλάσσει από λήπτες επιδόματος ανεργίας σε λήπτες επιδόματος ασθένειας.
«Αυτοί, οι ηλικιωμένοι πολίτες είναι συχνά άνθρωποι, που κρίνονται υπερήλικες για εργασία, παραμένουν στις ουρές των ανέργων μακρά χρονικά διαστήματα, συντηρούνται με το επίδομα Newstart και μετά από συνεχείς απορρίψεις από την εργοδοσία, λόγω ηλικίας, κλονίζεται η υγεία τους και υποχρεώνονται να διεκδικήσουν επίδομα αναπηρίας (disability pension)» υπογραμμίζει.
Η Επίτροπος καταλήγει με την υπόδειξη, ότι η αναθεώρηση του συστήματος παροχής κοινωνικών υπηρεσιών που εξήγγειλε η κυβέρνηση δεν πρέπει να στοχεύσει, αποκλειστικά, περικοπές παροχών για την κάλυψη δημοσιονομικών ελλειμμάτων.
«Το κόστος παροχής κοινωνικών υπηρεσιών θα μειωθεί μονίμως και η εθνική οικονομία θα κερδίσει «εάν λάβει τα ενδεδειγμένα μέτρα για την καταπολέμηση των διακρίσεων σε βάρος των ηλικιωμένων στους χώρους εργασίας. Η κυβέρνηση οφείλει να λάβει σοβαρά υπόψη της, ότι έχει να κάνει με ανθρώπους καθώς και ότι οφείλει να ερευνήσει σε βάθος τις αιτίες απόρριψης των μεσήλικων και των ηλικιωμένων πολιτών από την εργοδοσία» καταλήγει.