Η νομοθετική εξουσία στη Βικτωρία παίζει εν ου παικτοίς, παίζει με τη δικαστική εξουσία για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους. Ατυχώς, η πολιτική εξουσία τολμά, με κίνδυνο να δημιουργήσει χείριστο –όχι απλώς κακό– «δεδικασμένο» επέμβασης της μίας εξουσίας στον προκαθορισμένο, διακριτό χώρο των άλλων εξουσιών (δικαστική και εκτελεστική).

 Ο πρωθυπουργός της Πολιτείας, Dennis Napthine, ανακοίνωσε και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Daniel Andrews, συναίνεσε, ότι η πολιτειακή Βουλή θα ψηφίσει «ειδικό νόμο», κατά της αποφυλάκισης του ισοβίτη Julian Knight «όσο είναι ικανός να βλάψει συνανθρώπους του», ακυρώνοντας απόφαση του Κακουργιοδικείου, που διασφαλίζει το δικαίωμα του μακελάρη της Hoddle Street, να υποβάλει αίτηση αποφυλάκισης μετά από τρεις δεκαετίες, περίπου, παραμονής του «πίσω από τα σίδερα».
Τα πολιτικά κόμματα συμφωνούν, ότι ο Knight «μόνον ετοιμοθάνατος ή πεθαμένος» πρέπει να βγει από τη φυλακή, παρότι η απόφαση του δικαστηρίου, που τον καταδίκασε σε ισόβια κάθειρξη για την εκτέλεση εν ψυχρώ επτά ατόμων, προβλέπει την αποφυλάκισή του μετά από 27 χρόνια κράτησης.

Να θυμίσουμε, ότι ο Julian Knight, γνωστός και ως «μακελάρης της Hoddle Street», τον Αύγουστο του 1987 είχε πυροβολήσει 26 άτομα, επί της Hoddle Street, κοντά στο σιδηροδρομικό σταθμό του Clifton Hill, επτά από τα οποία πέθαναν. Το δικαστήριο τον έκρινε ένοχο κακουργήματος χωρίς ελαφρυντικά και του επέβαλε την αυστηρότερη, για την εποχή εκείνη, ισόβια κάθειρξη με δικαίωμα υποβολής αίτησης αποφυλάκισης μετά από 27 χρόνια.

Η ποινή του Knight λήγει σε μερικούς μήνες και, σύμφωνα με τους νόμους της Πολιτείας, ο ισοβίτης έχει δικαίωμα να υποβάλει αίτηση αποφυλάκισής του στο Parole Board (Επιτροπή Αξιολόγησης Φυλακισμένων για Ποινικά Αδικήματα). Κατά συνέπεια, η αποφυλάκιση ή μη του Knight θα αποφασιστεί από την Επιτροπή Αξιολόγησης.
Η κυβέρνηση και τα άλλα πολιτικά κόμματα, που εκπροσωπούνται στην πολιτειακή Βουλή, κινούμενα από καθαρά ψηφοθηρικά κίνητρα, σχεδιάζουν νόμο, ο οποίος θα ακυρώσει την απόφαση του Κακουργιοδικείου, προσβάλλοντας αναίτια τη δικαστική εξουσία και διακινδυνεύοντας την απόρριψη του ειδικού νόμου τους από το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας – νομομαθείς δηλώνουν, ήδη, ότι ένας τέτοιος νόμος είναι «αντισυνταγματικός» και θα απορριφθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο, αν γίνει προσφυγή από τον Knight ή άλλο ενδιαφερόμενο.

Με την πρόθεσή της να νομοθετήσει «αποκλειστικά» για την παραμονή του Julian Knight στη φυλακή μέχρι να παραδώσει το πνεύμα του, η νομοθετική εξουσία θέτει σε αμφισβήτηση προηγούμενες αποφάσεις της για αποφυλάκιση κρατουμένων υπό παρακολούθηση (Parole), που πληρούν προκαθορισμένα κριτήρια.
Οι φονιάδες και άλλοι πολίτες που βαρύνοντα με ποινικά αδικήματα δεν αποφυλακίζονται αυτόματα, μόλις εκτίσουν την ποινή τους. Η αποφυλάκισή τους ή όχι αποφασίζεται από ομάδες ειδικών (Parole Board), με δυνατότητες να κρίνουν αν ένας παραβάτης του νόμου έχει μετανοήσει για την παραβατική συμπεριφορά του, έχει σωφρονιστεί και είναι έτοιμος να επανενταχθεί στην κοινωνία χωρίς να απειλεί την ασφάλεια των συμπολιτών του.

Ομολογουμένως, το σύστημα δεν λειτουργεί, πάντα, αποτελεσματικά. Λανθασμένες αποφάσεις του Parole Board είχαν τραγικές συνέπειες, με πιο πρόσφατη την τραγική περίπτωση του ψυχοπαθούς πατέρα, που σκότωσε τον 11χρονο γιό του. Tα λάθη αποτελούν κίνητρο για βελτίωση του συστήματος, ή για κατάργησή του να δεν είναι δυνατόν να βελτιωθεί.

Ο πρωθυπουργός δήλωνε προχθές, ότι «οι αλλαγές που έγιναν τελευταία καθιστούν το σύστημα αποφυλάκισης κρατουμένων της Βικτωρίας, το καλύτερο στην επικράτεια». Γιατί, λοιπόν, ο κ. Napthine προτείνει –και ζητά από τα άλλα πολιτικά κόμματα να εγκρίνουν την πρότασή του– να αγνοηθεί η δικαστική  και να παρακαμφθεί  το   «βελτιωμένο» σύστημα  αξιολόγησης φυλακισμένων, που ζητούν την αποφυλάκισή τους με νόμιμες διαδικασίες;

Το κίνητρο της κυβέρνησης και των άλλων πολιτικών κομμάτων είναι, επαναλαμβάνω, πολιτικό. Σε 9 μήνες, περίπου, έχουμε πολιτειακές εκλογές και τα πολιτικά κόμματα χρησιμοποιούν τη φορτισμένη, συναισθηματικά, υπόθεση του Julian Knight για να μας πείσουν ότι ενδιαφέρονται για την ασφάλειά μας. Προκαλούν, όμως, τους νοήμονες πολίτες με τη λαϊκίστικη προσέγγισή τους σε ένα τόσο σοβαρό θέμα αρχών.

Ουδείς θα διαφωνήσει με την παραμονή του Julian Knight στη φυλακή, εάν δεν κριθεί «έτοιμος» να επανενταχθεί την κοινωνία μας. Θα διαφωνήσουνε, όμως, πολλοί αν η παραμονή του στη φυλακή αποφασιστεί από τη βουλή, αντί των ειδικών, για μερικές ψήφους.

Οι πολίτικοί οφείλουν να αντιληφθούν, επί τέλους, ότι δεν προσφέρονται όλες οι υποθέσεις για ψηφοθηρία.