Όταν ο πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας, Κώστας Καραμανλής, επισκέφθηκε την Αυστραλία το 2007 είχε ανακοινωθεί, με πολλές τυμπανοκρουσίες η υπογραφή διακρατικής συνταξιοδοτικής συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Αυστραλίας.

Μιας συμφωνίας για την οποία η πλειοψηφία των ομογενών έχει μετανιώσει οικτρά για πολλούς και διαφόρους λόγους.
Ένας από τους λόγους αυτούς είναι ο εμπαιγμός των ομογενών που δικαιούνται κάποια, έστω και πενιχρή, σύνταξη από την Ελλάδα.
 Πολλοί πήραν κάποια σύνταξη μετά από πολλή ταλαιπωρία και με μεγάλη καθυστέρηση και άλλοι καθόλου.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του ομογενή Κώστα Αγγελίνα. Όπως δήλωσε στο «Νέο Κόσμο» ο κ. Αγγελίνας, ο ίδιος και η γυναίκα του υπέβαλαν τα χαρτιά τους για να πάρουν σύνταξη από την Ελλάδα πριν από εpτά χρόνια!

Στο διάστημα αυτό ο συμπάροικος δεν έλαβε καμιά απάντηση.
Και μόλις πρόσφατα έλαβε μια επιστολή από το ΙΚΑ που τον ενημερώνει ότι για να του δοθεί σύνταξη θα πρέπει ο ίδιος και η σύζυγός του να στείλουν (στο ΙΚΑ) τον Αριθμό Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης (ΑΜΚΑ) και τον Αριθμό Φορολογικού Μητρώου (Α.Φ.Μ.).
Βεβαίως, η Ελλάδα καλά κάνει και ζητά ΑΜΚΑ και ΑΦΜ από τους ομογενείς που δικαιούνται σύνταξη, παρά το γεγονός ότι οι συμπάροικοι δεν έχουν ούτε το ένα ούτε το άλλο.

Μπορούν, όμως, να εξουσιοδοτήσουν κάποιον εκπρόσωπό τους στην Ελλάδα για την έκδοση ΑΜΚΑ και ΑΦΜ.
Το ζήτημα δεν είναι αυτό. Το ζήτημα είναι γιατί χρειάστηκαν επτά χρόνια από την καταβολή της αίτησης για σύνταξη να ζητηθούν τα συγκεκριμένα δικαιολογητικά από τον κ. Αγγελίνα προκειμένου να του καταβληθεί το όποιο ποσό δικαιούται.

Και η περίπτωση του κ. Αγγελίνα δεν είναι η εξαίρεση. Είναι ο κανόνας.

Πρόκειται, δηλαδή, καθαρά για εμπαιγμό σε βάρος Ελλήνων συνταξιούχων της Αυστραλίας.
Δίνεται η εντύπωση ότι το ΙΚΑ χρονοτριβεί ελπίζοντας ότι οι συνταξιούχοι θα εγκαταλείψουν το μάταιο αυτό κόσμο και δεν θα διεκδικήσουν αυτό που δικαιούνται.