-Καπνίζεις;

-Προσπαθώ να το κόψω.

-Εγώ δεν σε ρώτησα αν προσπαθείς να το κόψεις, σε ρώτησα αν καπνίζεις.
Όταν μπλέξεις με τον φίλο μου τον Βασίλη, μανιώδη καπνιστή, εάν δεν καπνίζεις, είσαι για την αγχόνη. Τον συνάντησα έξω από το κατάστημα με βίντεο της γειτονίας του και κρατούσε στα χέρια του έξι DVD. Μου τα έδωσε να τα κρατήσω, για να ανάψει το άφιλτρο τσιγάρο του. Έριξα μια τρεχάτη ματιά στα έργα που είχε στα χέρια του και διαπίστωσα ότι όλα ήταν ταινίες μιας κάποιας παλιάς εποχής, της ωραίας δικής μας εποχής, όπως έλεγε.

-Τα παίρνω και τα ξαναπαίρνω και τα βλέπω και τα ξαναβλέπω, μέχρι να γύρει το κεφάλι μου και να κοιμηθώ στον καναπέ μου. Βλέπω την εποχή που όλοι κάπνιζαν, όλοι. Άνδρες, γυναίκες, παπάδες, γιατροί, δικαστές, στρατηγοί και φαντάροι, όλοι. Δεν απαγορευόταν πουθενά. Κάπνιζαν στην όπερα, στο θέατρο, στο αεροπλάνο, στην αίθουσα αναμονής του ιατρείου και στο νοσοκομείο. Και με τι άνεση. Είδες τον Χάμφρεϋ Μπόγκαρτ να καπνίζει; Τον χαίρεται η ψυχή σου. Η Άβα Γκάρντνερ στο Κιλιμάντζαρο με τον Γκρέγκορι Πεκ, κοντά στο τζάκι, σκέτη απόλαυση.

Φίλες και φίλοι, πριν συνεχίσω, να μου επιτρέψετε να σας παρουσιάσω τον φίλο Βασίλη με τις κάποιες περίεργες συμπεριφορές του και μέλος των… αντιστασιακών, όλων αυτών που, με φανατισμό, θέλουν την ελευθερία των καπνιστών, αντιστέκονται στις καθημερινές απαγορεύσεις και θέλουν, όσον αφορά το κάπνισμα, την άνεση και την ελευθερία που απολάμβαναν οι καπνιστές του ’50 και του ’60.

Μάζεψε, πριν χρόνια, τότε που μόλις είχε αρχίσει ο… διωγμός των καπνιστών, όλους τους φίλους καπνιστές και ήθελε να ιδρύσουμε τον… ΣΕΚ (Σύλλογο Ελλήνων Καπνιστών). Τον πείραξα λέγοντας ότι δεν συμφωνώ γιατί τα αρχικά του συλλόγου μας, μου θυμίζουν τους Σιδηρόδρομους Ελληνικού Κράτους! Στο σπίτι του, από την σιδερένια εξώπορτα μέχρι και την είσοδο του σπιτιού υπάρχουν ταμπέλες στα ελληνικά, αγγλικά και… γερμανικά, που πληροφορούν τους περαστικούς πως «σ’ αυτό το σπίτι επιτρέπεται το κάπνισμα».

Είχα καιρό να τον δω και κάπου-κάπου μου τηλεφωνούσε για να αναφερθεί στην… ηττοπάθεια των καπνιστών και πως δεν βρίσκονται κάποιοι να μιλήσουν για τα δικαιώματα του… ανθρώπου που λέγεται καπνιστής.

«Μόνο εμείς μολύνουμε την ατμόσφαιρα Κώστα;».
«Μόνο το τσιγάρο προκαλεί καρκίνο Κώστα; Γιατί δεν γράφετε τίποτα;».
«Μόλις μάθετε κάτι για κάποια καινούργια απαγόρευση μου το κοτσάρετε στην πρώτη σελίδα. Για μένα τον καπνιστή που θέλω να καπνίσω ένα τσιγαράκι, δεν λέτε τίποτα για τα δικαιώματά μου. Με την ανοχή σας και δημοσιεύοντας αδιαμαρτύρητα όλες τις αστήριχτες σαθρές αποφάσεις τους, μοιάζει να τους επιτρέπετε να με βρίζουν, να με κοιτάζουν σαν λεπρό και να με ειρωνεύονται».

Πριν χρόνια μου είχε στείλει κάποια φωτοτυπημένα αποκόμματα εφημερίδας και κάτω από το καθένα έγραφε τις… παραπονιάρικες, δικές του απόψεις.
«Κώστα διάβασε και αν θέλεις δημοσίευσέ το ή απάντησέ μου εσύ αν μπορείς: «Το κάπνισμα είναι ένας εθισμός, δεν είναι απλώς μία συνήθεια, αυτό είναι σαφές. Στις ΗΠΑ το 1997 καταγράφηκαν 434.000 θάνατοι (λένε) από το κάπνισμα, δηλαδή περίπου 1.200 την ημέρα ή περίπου 50 την ώρα. Ο καπνός ευθύνεται για τους θανάτους περισσότερων Αμερικάνων απ’ ό.τι το αλκοόλ, η κοκαΐνη, η ηρωίνη, οι ανθρωποκτονίες, οι αυτοκτονίες, τα τροχαία δυστυχήματα, οι πυρκαγιές και το AIDS. Την ίδια περίοδο, οι καπνοβιομηχανίες έστειλαν εκατοντάδες άτομα τα οποία επισκέπτονταν τους συγγενείς των θανόντων καρκινοπαθών, επί ένα χρόνο και ζητούσαν πληροφορίες, δήθεν επιστημονικής υφής και υπό μορφή στατιστικής. Απεδείχθη ότι μόνο το 46 % των θανόντων καρκινοπαθών ήταν καπνιστές και από αυτούς το 29 % μανιώδεις καπνιστές και το υπόλοιπο 17% ερασιτέχνες καπνιστές της πλάκας». Γερασμένος και άρρωστος ο Βασίλης που συνάντησα έξω από το κατάστημα των βίντεο. Δεν έδειχνε να είναι πλέον ο μαχητής και ο τρανός υπερασπιστής των καπνιστών. Με παράπονο, με θλίψη θα έλεγε κανείς, με χαιρέτησε λέγοντας. «Στο σπίτι, που επιτρέπεται το κάπνισμα παντού, με ένα ποτήρι κρασί και στην τηλεόραση ένα έργο της εποχής μας, της εποχής που δεν προλάβαινες να σβήσεις το ένα και άναβες το άλλο. Με παίρνει ο ύπνος στον καναπέ με το παράπονο των ηττημένων, των εγκλωβισμένων, που είχαν όπλα και βαρέθηκαν να πολεμήσουν».