Το γερμανικής καταγωγής και ιδιοκτησίας άλογο Protectionist κέρδισε τη μεγαλύτερη ιπποδρομιακή κούρσα του Νοτίου Ημισφαιρίου, το περίφημο Melbourne Cup, που έγινε την περασμένη Τρίτη, 4 Νοεμβρίου 2014, στη Μελβούρνη. Το μεγάλο φαβορί για τη νίκη, το ιαπωνικής ιδιοκτησίας Admire Rakti, πέθανε στο στάβλο του τρία λεπτά μετά από την κούρσα και προκάλεσε ένα τρομερό σοκ σε όλους τους θεατές και φανατικούς φίλιππους.

Το Κύπελλο της Μελβούρνης ως Melbourne Cup, πέρασε με δραματικό τρόπο και θα μείνει στην Ιστορία για το ανέλπιστο τέλος του. Μας δίνει όμως και την ευκαιρία να εντάξουμε την είδηση και στο περιεχόμενο της Στήλης τούτης και να πούμε κάτι για τον υπερήφανο ίππο.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΝΟΜΑΤΟΠΟΙΪΑ

Για το Cup δεν νομίζω να υπάρχει ελληνόγλωσσος που να μην μπορεί να δει ότι είναι και προέρχεται από το ελληνικό Κύπελλο. Οι Αρχαίοι μας έπρεπε να το έλεγαν Κούπελλο, γιατί το Υ προφερόταν ως ΟΥ. Οι Άγγλοι, με τον τρόπο που κόβουν όλες τις λέξεις, έκοψαν το Κύπελλο και το έκαναν ΚΑΠ. Την τακτική αυτή υιοθετήσαμε και εμείς και σήμερα το λέμε και… ΚΟΥΠΑ. Όπως βλέπετε, όμως, κρατήσαμε το Υ ως ΟΥ. Όπως ο τύμβος μάς έδωσε σήμερα την τούμπα και η αρχαία τρύπα λέγεται μέχρι σήμερα και τρούπα που είναι πιο κοντά στην αρχαία μας προφορά.

Και ο Protectionist του 2014 έχει ελληνικότατο όνομα. Η αρχή και το τέλος λάμπουν που είναι ελληνικές λέξεις: Το Pro είναι η ελληνική πρόθεση Προ= μπροστά. Η κατάληξη -ist είναι ελληνικότατη σε πάμπολλες λέξεις όπως: λογιστής, σοφιστής, χρωματιστής, δικαστής και εκατοντάδες άλλες. Το μεσαίο θέμα -tection, τα αγγλόφωνα λεξικά λένε ότι προέρχεται: From the Greek verb στέγειν = to cover. Όντως η στέγη καλύπτει κάποιον και τον προστατεύει. Έτσι έγινε στα Αγγλικά to protect = προστατεύω και ο προστατευτής έγινε protectionist. Αυτός που αποκαλύπτει κάτι ή κάποιον, στα Λατινικά έγινε detectus. Από εδώ οι Άγγλοι έκαναν τον detective και εμείς στα Ελληνικά κάναμε τον ντετέκτιβ: Έβαλε ντετέκτιβ να παρακολουθεί τη γυναίκα του! (Τρομάρα μας!…)
Και εμείς όλοι μας που γίναμε γλωσσικοί ντετέκτιβ, το αγγλικό κατεστημένο μας παρακολουθεί επισταμένως, γιατί με τις γλωσσικές αποκαλύψεις που κάνουμε τους χαλνάμε τη…γλώσσα τους!

Ο ΙΠΠΟΣ ΚΑΙ ΤΟ… ΑΛΟΓΟ!

Από τα βάθη των αιώνων ο ίππος υπήρξε φίλος, βοηθός, συνοδός του ανθρώπου. Τόσο πολύ συνυφάνθηκαν οι ζωές τους, που από αυτήν την ταύτιση δημιουργήθηκαν οι Κένταυροι, μισοί άνθρωποι και μισοί ίπποι, ρωμαλέοι, γενναίοι, ευφυείς. Οι κινήσεις του ίππου είναι πολύ λεπτές και εκδηλώνουν ευγένεια, υπερηφάνεια αλλά και ισχύ. Η νοημοσύνη, η αντίληψη και η καλοσύνη του ίππου είναι, πράγματι, πολύ μεγάλη.

Οι αρετές του οδήγησαν τον άνθρωπο να τον διαλέξει ως ανεκτίμητο σύντροφο, να τον υμνήσει στα έπη του. Ο καλπασμός του υπήρξε πηγή έμπνευσης μουσικών και ποιητών. Υπήρξε έναυσμα για χορογραφίες.

Άξιο παρατήρησης είναι ότι στο όνομα πολλών από τους γιούς του Ηρακλή περιέχεται ο ίππος, όπως Εράσιππος, Κτήσιππος, Μενιππίδης, Ιππόδρομος, Ίππωτος και άλλα.
Ο κατάλογος των ονομάτων με συνθετικό τον ίππο είναι μακρύς. Είναι προφανές ότι τα χαρακτηριστικά, τις δεξιότητες και τις αρετές του ίππου θαύμαζαν οι Έλληνες και ήθελαν να τα εμφυσήσουν στους απογόνους τους. Ας δούμε μερικά άλλα: Αθάνιππος, Θέρσιππος, Λεύκιππος, Φίλιππος, Ιπποδάμεια, Ιππόμαχος, Ιππόνικος και εκατοντάδες άλλα. Η Μυθολογία δημιούργησε τον Πήγασο που ήταν ο φτερωτός ίππος, πηγή έμπνευσης και ενόρασης. Ο Πλάτωνας στο Φαίδρο λέει πως: «Αλλ’ οι μεν ίπποι και οι ηνίοχοι όλοι των θείων όντων και οι ίδιοι είναι αγαθοί και ευγενούς καταγωγής…». Και ο Δούρειος Ίππος; Τι να πούμε και για τον ίππο του Μέγα Αλέξανδρου: Εδώ πλέον μιλάμε για έναν θρίαμβο του ίππου, αλλά και της ψυχής.

Η ετυμολογία του ίππου δεν έχει αποσαφηνιστεί. Πώς δικαιολογείται η δασεία, αλλά και τα δύο ππ; Ίσως να είναι και λέξη προκατακλυσμιαία. Οι ίπποι υπήρχαν πάντοτε! Οι σύνθετε λέξεις με τον ίππο στη σημερινή μας γλώσσα είναι πάμπολλες: ιππασία, ιππευτήριο, ιππηλασία, ιπποδρόμιο, ιπποδύναμη, ιπποκόμος, ιππομαχία, ιπποστάσιο και ίσως εκατοντάδες άλλες που μπορείτε μόνοι σας να βρείτε.

ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΜΥΘΙΟ ΜΑΣ

Δεν νομίζετε ότι είναι τελείως παράλογο να αποκαλούμε σήμερα τον τετραπέρατο ίππο… άλογο; Φαίνεται ότι αυτό έγινε τον Μεσαίωνα και αυτός ο πολιτισμός περιγράφεται όντως ως ο πλέον άλογος, αγαπητοί φίλιπποι!