Το ξημέρωμα της Κυριακής βρήκε τη Μελβούρνη ξενυχτισμένη, αλλά χαρούμενη, ύστερα από μία ολονυχτία μουσικής, χορού, καλλιτεχνικής έκφρασης και διασκέδασης μέχρι πρωίας – ό,τι ακριβώς σηματοδοτεί μία “Λευκή Νύχτα”. Περισσότεροι από 500 χιλιάδες άνθρωποι ξεχύθηκαν στους δρόμους του κέντρου της πόλης, οι οποίοι είχαν παραδοθεί στους πεζούς από τις 7 μ.μ. του Σαββάτου και για δώδεκα ώρες, πηγαίνοντας από το ένα σημείο δραστηριότητας στο άλλο. Την παράσταση έκλεψε ο μεταλλικός φλογοβόλος δράκος στο Birrarung Marr και τα γλυπτά από φώτα νέον μπροστά από την National Gallery of Victoria, τα οποία αναπαριστούσαν ανθρώπινες μορφές που χόρευαν, κυρίως όμως οι προβολές με τίτλο “4 Elements” στα Royal Exhibition Buildings, όπου είχε στηθεί και μία σκηνή που φιλοξένησε μία από τις τρεις μαραθώνιες συναυλίες (οι άλλες δύο ήταν στο Forum και στους Alexandra Gardens).
Ένα από τα βασικά θέματα της φετινής, τρίτης διοργάνωσης ήταν ο εορτασμός των 150 χρόνων από την έκδοση του εμβληματικού μυθιστορήματος του Lewis Carroll, “H Αλίκη στην Χώρα των Θαυμάτων”. Έτσι, μία σειρά από τις δραστηριότητες της “Λευκής Νύχτας” πήρε την ονομασία Wonderland και συγκεκριμένα οι φωτεινές προβολές στην Flinders Street, με σκηνές από το βιβλίο, αλλά και εκείνες στην Βιβλιοθήκη της Πολιτείας της Βικτώριας, η οποία υπερηφανεύεται για μία εξαιρετική συλλογή σχετικών εκδόσεων.
Η προβολή πάνω στο κτίριο της Βιβλιοθήκης, με τίτλο “Rabbit Hole”, έφερε την υπογραφή του Ελληνοαυστραλού καλλιτέχνη Νικ Αζίδη, δεν ήταν όμως η μοναδική από τις εκδηλώσεις που είχαν ελληνικό ενδιαφέρον: στον αυτοσχέδιο χώρο προβολών με τίτλο “Indie Screen/ ChillOut Area”, οι επισκέπτες είχαν την ευκαιρία να δουν, μεταξύ πολλών άλλων και την μικρού μήκους ταινία “L’ imperfect beauty”, της Έλλης Ιωάννου, ενώ στους Queen Victoria Gardens παρουσιάστηκε το “History Zero”, ένα πρόγραμμα τριών ταινιών με θέμα την Αθήνα στην εποχή της οικονομικής κρίσης, που δημιούργησε ο καλλιτέχνης Στέφανος Τσιβόπουλος, ο οποίος μοιράζει τον χρόνο του μεταξύ Νέας Υόρκης και Άμστερνταμ. Ελληνικό χαρακτήρα είχε και η εγκατάσταση “Illuminate – Athena3”, ένας φόρος τιμής στην θεά Αθηνά, ως αιώνιο σύμβολο σοφίας, γνώσης και πολιτισμού, που επιμελήθηκε η καθηγήτρια του Federation University, Lisa Anderson στο Atheneum, τον τόπο όπου λειτούργησε η πρώτη βιβλιοθήκη της Μελβούρνης.
Θεσμός που ξεκίνησε από το Παρίσι, οι “Λευκές Νύχτες” είναι μοναδικές ευκαιρίες τόνωσης της κοινωνικής ζωής στις πόλεις, και η Μελβούρνη απέδειξε, με τον τρόπο που αγκάλιασε την δική της “Λευκή Νύχτα” πως είναι μία από τις ιδανικές πόλεις για τέτοιου είδους εκδηλώσεων. Φέτος, οι αρμόδιοι έδειξαν ότι έχουν διδαχθεί από τα λάθη των περασμένων δύο ετών, και κατάφεραν να προτείνουν έναν καλύτερο σχεδιασμό των διαδρομών, ώστε να διευκολύνεται η μετακίνηση του πλήθους και να αποφεύγεται ο συνωστισμός που είχε δημιουργήσει κάποιες αρνητικές εντυπώσεις τις περασμένες χρονιές, αν και δεν έλειψαν ούτε φέτος τα σχετικά παράπονα, κάτι αναπόφευκτο για εκδηλώσεις που προσελκύουν μισό εκατομμύριο ανθρώπους.. Αυτό που μένει να αποδειχθεί είναι αν η κυβέρνηση θα συνεχίσει να στηρίζει τον θεσμό, καθώς ο πολιτειακός πρωθυπουργός, κ. Daniel Andrews, εξέφρασε μεν ότι πρόκειται για μία πολύ σημαντική βραδιά, δεν δεσμεύτηκε όμως ότι θα ανανεώσει την χρηματοδότηση.