Αυτά που δεν είπε ο Ραντ, ο πρωθυπουργός μας,, για τους μουσουλμάνους μετανάστες, τού τα έβαλαν στο «στόμα», για να μπορέσουν να τα βγάλουν ευκολότερα από το δικό τους. Αυτά που δεν είπε ο Ραντ, σίγουρα θα ήθελαν να τα πούνε πολλοί, όχι μόνο για τους μουσουλμάνους αλλά για όλους τους μετανάστες γενικότερα, τους νόμιμούς και τους παράνομους.
Εύκολα τα είπε ο Καρατζαφέρης, λέγοντας ότι τα είπε ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας. Εύκολα τα «ρετουσάρισε» και τα παρουσίασε πομπωδώς, ο πρώην ευρωβουλευτής και δημοσιογράφος, Γιάννης Μαρίνος, και εύκολο είναι να τα πει ο καθένας που δεν τολμά, λέγοντας ότι… σχολιάζει τα λεχθέντα κάποιου άλλου.
Οι πολιτικοί φοβούνται το πολιτικό κόστος. Κατά καιρούς, βγήκαν μερικοί, αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες, διαφόρων ευρωπαϊκών κρατών, έκαναν κάτι ειλικρινείς δηλώσεις και μετά βουβάθηκαν γιατί χαρακτηρίστηκαν… ρατσιστές.
Μήπως υπάρχει κάποιος που να μπορεί, σαφώς, να καθορίσει τον όρο «ρατσιστής»;
Να χειροκροτήσω τον μετανάστη, τον νόμιμο ή τον παράνομο που μαζί με κάποιους φοιτητές, κάποιους μπετατζήδες και κάποια άλλα «ακραίων τάσεων στοιχεία», σπάνε τις βιτρίνες καταστημάτων; Κάποιους αλήτες που ένωσαν τις κραυγές τους με κάποιους λιγοστούς φοιτητές και καταστρέφουν και βιαιοπραγούν διαμαρτυρόμενοι κατά του νομοσχεδίου για τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια;
Θα θεωρηθώ ρατσιστής αν πω ότι οι μετανάστες, παράνομοι και νόμιμοι, δεν έχουν καμιά δουλειά στην πορεία των ναυτεργατών, των φοιτητών ή των λιμενεργατών;
Ο Ραντ δεν τα είπε, αλλά αν τα έλεγε θα ήταν ψέματα; Θα ήταν υπερβολικά ή παράλογα;
Είχα κάποτε φέρει ένα παράδειγμα ζωντανό, αληθινό.
Φανταστείτε ότι βρισκόμαστε στην Ελλάδα, πριν χρόνια, σ’ ένα σχολείο της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης ή της Τρίπολης. Οκτώ η ώρα το πρωί, στην αυλή στοιχημένοι οι μαθητές, αρχίζουν την πρωινή προσευχή, «Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού…» Στη συνέχεια, η έπαρση της σημαίας και ο εθνικός μας ύμνος.
Θα θεωρηθούμε ρατσιστές αν πούμε ότι δεν θα πρέπει να αλλάξουν οι συνήθειες μας, επειδή εμφανίστηκαν στην πρώτη τάξη κάποιοι μαθητές αλβανικής καταγωγής;
Θα είμαστε ρατσιστές αν ζητήσουμε να μην αλλάξει το κεφάλαιο της ιστορίας που αναφέρεται στο «Αλβανικό Μέτωπο» και στο ρόλο των Αλβανών κατά τη διάρκεια του πολέμου;
Τι πρέπει να κάνουμε για να θεωρηθούμε σύγχρονοι; Είναι μόνο οι οικονομικοί μετανάστες και οι πρόσφυγες; Από τους, κοντά ένα εκατομμύριο, Αλβανούς που μπήκαν στην Ελλάδα, νόμιμα και παράνομα, είναι ζήτημα αν το 20% ήταν της προκοπής. Ολόκληρη η αλβανική μαφία πέρασε από την Ελλάδα, έστησε το αρχηγείο της και εξαπλώθηκε στην υπόλοιπη «προηγμένη» Ευρώπη.
Ληστεύουν, σκοτώνουν, ανατινάζουν, διακινούν ναρκωτικά, εκμεταλλεύονται την ανθρώπινή σάρκα κι εμείς θεωρούμε την αστυνομία μας… βάρβαρη αν ξυλοκοπήσει κάποιον από αυτούς; Πρέπει, γιατί είναι γραμμή του κόμματος, το είπε ο πρόεδρος, να βγούμε στους δρόμους και να φωνάξουμε κατά του ρατσισμού, κατά της… βίας και του κράτους, κατά των «μπάτσων». Δεν ντρεπόμαστε λιγάκι.
Περάστε κ. Αλβανέ μου, περάστε κ. παράνομε μετανάστη μου. Δεν έχουμε υποδομές, δεν έχουμε πού να σας βάλουμε, δεν έχουμε να σας κοιμίσουμε ούτε να σας ταΐσουμε, έχουμε, όμως, τη φήμη φιλόξενου λαού. Μην ανησυχείτε, θα την βγάλουμε κι εφέτος. Μην αφήνετε τα «Καλάζνικοφ» απέξω, φέρτε τα μέσα και τους δυναμίτες και την ηρωίνη, βάλτε τα εκεί στη γωνία που είναι στεγνά, θα σας χρειαστούν.
Σας παρακαλούμε, περάστε, εμείς είμαστε φιλόξενος και πολιτισμένος λαός, δεν είμαστε ρατσιστές.
Και όπως όλοι αυτοί που τα λένε, λέγοντας ότι τα είπε ο Ραντ, έτσι και εγώ αυτά, τα λογικά που θα σας πω, δεν τα λεω εγώ, τα άκουσα που τα έλεγε ο.. τρελός ο εαυτός μου.
Εσύ που κόπτεσαι για τους μετανάστες από οπουδήποτε και αν προέρχονται, μάθε ότι δεν έχουν καμιά σχέση με αυτούς που ήξερες και ξέρεις, μ’ αυτούς που πριν χρόνια μετανάστευσαν στην Αυστραλία, στον Καναδά και στην Αμερική. Η πλειονότητα των σημερινών μεταναστών δεν έχουν καμιά σχέση με αυτούς που πάλεψαν στις φάμπρικες της Γερμανίας και στα ορυχεία του Βελγίου. Παρατήρησέ τους καλά και θα το διαπιστώσεις. Εσείς που πιστεύετε ότι είμαστε όλοι μια… οικογένεια και εσείς που τους λυπάστε γιατί κοιμούνται στο… δρόμο, γιατί… βρέχονται γιατί πεινούν.
Μαζέψτε τους. Δώστε τους μια γωνιά στο σπιτικό σας, ένα στρωσίδι, λίγο ζεστό φαγητό και… περιμένετε λίγο να δεις πώς θα σε «πληρώσουν». Δεν θα συνεχίσω το τι έλεγε ο τρελός εαυτός μου για το πώς θα φερθούν αυτοί που θα «ζεστάνετε» στην αγκαλιά σας, για θα πικράνω πολλούς.
Θα σας παρακαλέσω, όμως, να ρίξετε μια προσεκτική ματιά στις χώρες αυτές που, εδώ και χρόνια, πολλά χρόνια, δέχτηκαν μετανάστες και προσέφεραν ό,τι μπόρεσαν, ό,τι είχαν. Ένα παράδειγμα η Γαλλία με τους Αλγερινούς και αυτούς από το Κονγκό, η Ελλάδα με τους Αλβανούς και άλλες ομάδες μεταναστών σε αρκετές χώρες της Ευρώπης και όχι μόνο.
Πολλοί από αυτούς, οι περισσότεροι, πήγαν στη χώρα ως ξένοι, έζησαν, σπούδασαν, πολλοί πλούτισαν κι οι περισσότεροι έμειναν ξένοι. Ποτέ δεν την ένοιωσαν δική τους και ποτέ δεν την αγάπησαν σαν πατρίδα τους τη χώρα που τους «βύζαξε» και τους ανέθρεψε. Το ευχαριστώ το ξέχασαν και την ευγνωμοσύνη δεν θέλησαν να την γνωρίσουν ούτε σαν λέξη.
Είμαι ρατσιστής εγώ, ξένε, που σου έδωσα νερό να ξεδιψάσεις ή εσύ που σαν ξεδίψασες γύρισες τη πλάτη και χάθηκες χωρίς να πεις λέξη. Ντροπή.