Πολλές φορές το «εξωτικό», το πρωτοποριακό που αναζητούμε, είναι γύρω μας και είναι δικό μας. Αν σήμερα, για παράδειγμα, το λεγόμενο easy listening ή η lounge μουσική μοιάζει με κάτι που έρχεται από έξω προς τα μέσα, υπήρξε μια εποχή που θεμελιώθηκε ως ήχος με τη συμβολή και δικών μας μουσικών. 

Ο εμπνευσμένος συνθέτης και ενορχηστρωτής Γεράσιμος Λαβράνος, που έφυγε την περασμένη Τρίτη στα 80 του χρόνια αποτελεί μια τέτοια περίπτωση. Και το όνομά του είναι ξεχωριστό λήμμα στη δική μας «τζαζ» ή «soul» μουσική που παραμένει όμως αχαρτογράφητη στις αρχές του 1950 ή του 1960 (μαζί και οι τζαζ πειραματισμοί ή οι ολοκληρωμένες δουλειές και συμπράξεις των Πλέσσα, Σπάρτακου, Καπνίση, Μουζάκη, Γιάκοβλεφ, Ηρακλή Θεοφανίδη κ.ά.).

Θα ήταν όμως αδικία να καταχωρίσουμε τον Λαβράνο απλώς και μόνο ως έναν πειραματιστή. Ζυμωμένος μέσα στις νότες από τότε που παιδάκι συμμετείχε στη Φιλαρμονική Ν. Μάντζαρος της Κέρκυρας ή από τότε που άκουγε επίσης μικρός τις γιουγκοσλαβικές μπάντες από το ραδιόφωνο του νησιού του, μπολιάστηκε με επιρροές διαμορφώνοντας μια ανεξίθρησκη μουσικά ταυτότητα παίζοντας κόρνο και πιάνο με μουσικούς ή με τα αδέλφια του (ο Νίκος είναι σπουδαίος ντράμερ και συνθέτης, ο Γιώργος ντράμερ και κρουστός). Όπως ο ίδιος θα αφηγηθεί εξάλλου το 2007 στον Φώντα Τρούσα (για το περιοδικό «Jazz & Τζαζ»): «Στο σπίτι ενός από τους δασκάλους μου, του Σπύρου Μεταλληνού, είχα βρει κάποιες παρτιτούρες από κομμάτια του Γκέρσουιν και του Κόουλ Πόρτερ, αρχίζοντας να παίζω στο πιάνο τις πρώτες μου τζαζ αρμονίες. Με συνεπήραν. Από τότε σχεδόν είχα αποφασίσει μέσα μου ότι δεν μ’ ενδιέφερε η κλασική, αλλά αυτή η μοντέρνα, η τζαζ κατεύθυνση». 

ΔΙΕΘΝΗ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Γρήγορα κατεβαίνει στην Αθήνα, μπλέκεται με την ορχήστρα του Γιώργου Μουζάκη, παίζει σε κρουαζιερόπλοια και στην Τρούμπα, και προσλαμβάνεται στην Ελληνική Ραδιοφωνία όταν τον ακούει ο Θανάσης Ζώης να τζαμάρει με τον Πλέσσα σε στούντιο της Στοάς Νικολούδη. Το «Χέρι χέρι» σε στίχους του Κώστα Πρετεντέρη είναι η πρώτη του επιτυχία, το ερμηνεύει ο Σώτος Παναγόπουλος και στη συνέχεια η Λόλα Τσακίρη, ενώ το τρίο Brazil το παίζει στη Γαλλία όπου το ακούει ο σπουδαίος καλλιτέχνης οπερέτας Louis Mariano και το επανεκτελεί. 

Ο Λαβράνος φτιάχνει την περίφημη ορχήστρα του, γράφει τραγούδια με τους Γιάννη Βογιατζή, Τζίμη Μακούλη («Απόγευμα της Κυριακής»), Βουγιουκλάκη («Χάλι Γκάλι»), Τζένη Βάνου, Μαρινέλλα (διαγωνίζονται το 1968 στο Διεθνές Φεστιβάλ του Ρίο της Βραζιλίας με το «Αν θες να ‘ρθεις»), γράφει μουσικές για 25 ταινίες («Ζητείται Ψεύτης», «Ατσίδας», «Σωφερίνα»), διασκευάζει λαϊκά τραγούδια στον δίσκο «Rebeta Nova». Ορισμένα από αυτά ο «Καημός» του Θεοδωράκη, «Όσο αξίζεις εσύ» και «Άμα θες να φύγεις φύγε» του Καλδάρα – περιέχονταν στο συλλεκτικό πλέον CD «Χορέψτε με την ορχήστρα του Γεράσιμου Λαβράνου» που επανεκδόθηκε το 2007 με το «Jazz & Τζαζ».