Ακολουθώντας τα ‘βήματα’ του Χριστού, ο πατέρας Θέμης έφτασε στην Αφρική, την πιο φτωχή ήπειρο του κόσμου. Αρχικά, στην Κένυα και, έπειτα, πριν από μία δεκαετία περίπου, στη Σιέρα Λεόνε όπου οι άνθρωποι μαστίζονταν από τις φριχτές συνέπειες ενός εμφυλίου πολέμου. «Σ’ αυτούς που έχουν ανάγκη, κοντά σ’ αυτούς ήταν ο Χριστός για να διδάξει την αγάπη και να δώσει ελπίδα» λέει χαρακτηριστικά, απαντώντας σε όσους ρωτούν «γιατί στην Αφρική;».

Αφήνοντας πίσω του μια λαμπρή ακαδημαϊκή καριέρα, εμπνεόμενος από τη ζωή και τα διδάγματα του Ιησού καθώς και το φιλανθρωπικό έργο της μητέρας Τερέζας, συνειδητοποίησε ότι θέλει να αφιερώσει την ενεργητικότητά του σ’ αυτούς που υποφέρουν προσπαθώντας να απαλύνει τον πόνο τους και να διδάξει τη δύναμη της αγάπης του Κυρίου.

«Ως ακαδημαϊκός, προετοίμαζα -μελετώντας για μήνες- μια διατριβή και στο τέλος έβλεπα ότι είχε απήχηση σε πολύ λίγους ανθρώπους. Τότε κατάλαβα ότι αν θέλω να προσφέρω πραγματικά πρέπει να πάω κοντά σε αυτούς που έχουν ανάγκη» τονίζει χαρακτηριστικά στη συνέντευξη που παραχώρησε στο “Νέο Κόσμο”.

Έτσι το 1999 ξεκίνησε το έργο του στην Κένυα, με την εντολή του μακαριστού πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, κ. Πέτρου, ιδρύοντας το πρώτο πανεπιστημιακό ορθόδοξο κολέγιο, το Orthodox Teacher’s College of Africa.

Το 2007 ηγήθηκε της ελληνορθόδοξης ιεραποστολής στη Σιέρα Λεόνε και με την ευλογία του πατριάρχη Θεόδωρου, ξεκίνησε ταπεινά, συνέχισε ακούραστα και μέσα σε μικρό διάστημα έχει να επιδείξει σπουδαία επιτεύγματα: καθημερινό συσσίτιο για 500 παιδιά, ανέγερση ναών, σχολεία, ίδρυμα για αναπήρους του εμφυλίου, κλινική και θεμελίωσε δύο ορφανοτροφεία.

Η χριστιανική αγάπη στην πράξη λοιπόν και με το ξέσπασμα του ιού Εμπόλα αποδείχτηκε περίτρανα ότι ο πατέρας Θέμης, όντως είναι εκεί για τους ανθρώπους της Σιέρρα Λεόνε σε κάθε δοκιμασία τους. Δεν εγκατέλειψε το ποίμνιό του, έμεινε μαζί τους και έδωσε τον δικό του καθημερινό αγώνα ενάντια σε ένα ύπουλο και αόρατο εχθρό.

Με τη δύναμη του Θεού, της σωστής ενημέρωσης και της μέριμνας, προστάτευσε το ποίμνιό του και όσους τον είχαν ανάγκη συνεχίζοντας ακατάπαυστα το φιλανθρωπικό του έργο. «Ζήσαμε βιβλικές σκηνές που δεν περιγράφονται» αναφέρει και συνεχίζει λέγοντας: «Αβοήθητοι στο έλεος του Θεού! Όλοι έφευγαν, οι γιατροί, οι νοσοκόμοι, οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, ένας-ένας εγκατέλειπαν τη χώρα. Μόνοι μας προσπαθούσαμε να κάνουμε διαγνώσεις και να παρέχουμε τη σωστή φαρμακευτική περίθαλψη. Στο κήρυγμά μου επισήμαινα διαρκώς τους κανόνες υγιεινής και μοίραζα πλαστικά γάντια στο εκκλησίασμα».

Ο πατέρας Θέμης συνέχισε κανονικά να προσφέρει τη Θεία Κοινωνία και ως εκ θαύματος κανείς από το ποίμνιό του δεν νόσησε καθ’ όλη τη διάρκεια της έξαρσης του ιού. Ο ιός πλέον είναι σε καταστολή και την ημέρα της συνέντευξης ήταν η δωδέκατη μέρα χωρίς κανένα κρούσμα. Επισήμως πρέπει να περάσουν πάνω από σαράντα μέρες για χαρακτηριστεί ασφαλής η χώρα. Η χαρά στα μάτια του πατέρα Θέμη εκείνη τη μέρα δεν περιγραφόταν.

Στα νιάτα του ο πατέρας Θέμης έχει υπάρξει ροκ σταρ, και όχι τυχαίος αφού έπαιξε με τους “Rolling Stones”, και υπήρξε μαρξιστής. «Όπως ακολουθούσα τα λόγια του Μαρξ έτσι ακολουθώ τώρα τα λόγια του Χριστού» μάς λέει. Πάνω από όλα παραμένει άνθρωπος ταπεινός, προσεγγίσιμος, δοτικός και με χιούμορ. Η ζωή του και το έργο του έχουν προκαλέσει το ενδιαφέρον του Χόλιγουντ, προς το παρόν όμως η ζωή του θα γίνει βιβλίο το οποίο αναμένεται να κυκλοφορήσει του χρόνου.

«Η ορθοδοξία δεν προβάλλεται ιδιαίτερα, ούτε ακούγεται ενώ κάνει ένα τόσο σημαντικό έργο, στο πλαίσιο αυτό θα ήθελα να γίνουν γνωστά τα όσα γίνονται και όχι της αυτοπροβολής μου» επισημαίνει.

Ο πατέρας Θέμης βρίσκεται μαζί μας στην Αυστραλία σχεδόν τρία χρόνια μετά από την τελευταία του επίσκεψη. Στο πλαίσιο της σύντομης επίσκεψής του με αφετηρία τη Μελβούρνη, θα επισκεφθεί το Μπρίσμπαν και το Σίδνεϊ και θα παρευρεθεί σε διάφορες φιλανθρωπικές εκδηλώσεις με σκοπό την ενημέρωση για την πορεία της ιεραποστολής του, αλλά και τη συγκέντρωση βοήθειας για τα δύο ορφανοτροφεία που αναγείρει στη Σιέρα Λεόνε για τα ορφανά παιδιά του Έμπολα.

Το φιλανθρωπικό έργο του πατέρα Θέμη στη Σιέρα Λεόνε στηρίζει στην Αυστραλία και τις ΗΠΑ, η οργάνωση Paradise 4 Kids (P4K). Η υπεύθυνη της Επιτροπής στη Μελβούρνη, Jane Pallot, δηλώνει ότι πρόκειται για μια καθαρά εθελοντική οργάνωση και όλα τα έσοδα διατίθενται για τις ανάγκες της ιεραποστολής. Οι διοικητικές ανάγκες καλύπτονται είτε από τους ίδιους τους εθελοντές είτε από χορηγίες.

«Ο πατέρας Θέμης προτίθεται να αφιερώσει τη ζωή του σε αυτούς τους ανθρώπους και εμείς δεν θα πρέπει να τον βοηθήσουμε;» επισημαίνει. Από τότε που η Jane γνώρισε τον πατέρα Θέμη και το έργο του, επισκέφθηκε τη Σιέρα Λεόνε, συμβάλλοντας και η ίδια ως νοσοκόμα και ο σύζυγός της ως γιατρός στο ξεκίνημα της κλινικής της ιεραποστολής. Γνώρισε από κοντά αυτούς τους ανθρώπους και θεωρεί ότι δεν μπορεί να τους γυρίσει την πλάτη.

«Είναι τόσο εύκολο να προσποιηθεί κανείς ότι δεν ξέρει, είμαστε τόσο μακριά από όλο αυτό, αλλά από τη στιγμή που γνωρίζεις δεν πρέπει να γυρίσει κανείς την πλάτη. Σκοπός των εκδηλώσεων είναι η ενημέρωση και η κινητοποίηση για τη στήριξη της ιεραποστολής» μας λέει. Η ίδια κάνει έκκληση στους ομογενείς και ιδιαίτερα στον επιχειρηματικό κόσμο της παροικίας να βοηθήσουν το έργο που επιτελεί ο πατέρας Θέμης. «Για πολλούς θα είναι ένα ασήμαντο ποσό αλλά για τα παιδιά αυτά θα σημαίνει δικαίωμα στο όνειρο» υπογραμμίζει.

Πολλοί είναι οι άνθρωποι, ο καθένας από το μετερίζι του που έχουν συμβάλει τα μέγιστα στην επιτυχία αυτής της ιεραποστολής. Αρωγοί σ’ αυτό το έργο του έχουν σταθεί οργανώσεις και κυρίως οι άνθρωποι πίσω από τις οργανώσεις που πιστεύουν ότι τα παιδιά είναι το μέλλον της Αφρικής. Η αδερφή του πατέρα Θέμη, η Μαίρη Αδαμοπούλου είναι παιδαγωγός με πολυετή πείρα και αστείρευτη αγάπη για το παιδί. Στηρίζει από την αρχή την προσπάθεια του πατέρα Θέμη, στέκεται δίπλα του έχοντας αφιερώσει και η ίδια τη ζωή της, συντονίζοντας από κοντά την ίδρυση και στελέχωση των σχολείων, την εκπαίδευση και επιμόρφωση του εκπαιδευτικού προσωπικού, αλλά παράλληλα ενημερώνει και ευαισθητοποιεί μέσω της οργάνωσης P4K στη Μελβούρνη τον κόσμο που θέλει να βοηθήσει.

Πριν επιστρέψει στη Μελβούρνη πέρυσι, ζήτησε από τους μαθητές του δημοτικού σχολείου που έχει ιδρύσει η ιεραποστολή, το Waterloo Christian Orthodox Primary School και διδάσκει και η ίδια, να γράψουν επιστολές οι οποίες θα διαβαστούν το βράδυ του γεύματος. Μού διαβάζει χαρακτηριστικά την επιστολή ενός μαθητή της Γ’ Δημοτικού και, όπως παρατηρεί και η ίδια, «μέσα στην απλότητα του λόγου ενός παιδιού περιγράφεται όλη η βαρβαρότητα του εμφυλίου την οποία έχουν βιώσει τα παιδιά αλλά και όλη η κοινωνία».

Η Μαίρη οπλίζεται με υπομονή και χιούμορ -από το οποίο διαθέτει άφθονο- και δεν το κρύβει, ότι της πήρε καιρό να συνηθίσει να χειρίζεται τις δύσκολες καταστάσεις με τις οποίες έρχεται αντιμέτωπη.

Περιγράφει τον τόπο πανέμορφο και μου δείχνει φωτογραφίες από τον Ατλαντικό Ωκεανό. Όσο για τους κατοίκους της Σιέρα Λεόνε, τους χαρακτηρίζει εξαιρετικούς, χαμογελαστούς, με αξιοπρέπεια, παρά τη φτώχεια τους και τα όσα έχουν περάσει.

Η κυβέρνηση της Σιέρα Λεόνε έχει, επίσης, πειστεί, ότι το ενδιαφέρον του πατέρα Θέμη και η αγάπη του είναι πηγαία και ότι βρίσκεται εκεί για τους σωστούς λόγους. Τα λόγια του γίνονται έργα, γίνονται σχολεία, ορφανοτροφεία, κλινικές, συσσίτια για τους αναξιοπαθούντες. Μού λέει ακόμα, ότι δεν πρόκειται κανείς να εκμεταλλευτεί καταστάσεις ή να χρησιμοποιήσει ως πρόσχημα την ιεραποστολή για να εξυπηρετήσει άλλα συμφέροντα και έτσι τον βοηθούν να ξεπερνάει τα γρανάζια της γραφειοκρατίας σε ό,τι επιχειρεί.

«Δεν κάνουμε διακρίσεις ανάλογα με το θρήσκευμα, ταΐζουμε και φροντίζουμε όλους τους ανθρώπους, και παρ’ ότι στις πεντηκοστιανές ιεαραποστολές χορεύουν και φωνάζουν και η ορθοδοξία είναι πιο σοβαρή ωστόσο αυτό που γεμίζει την εκκλησία μας είναι η φιλανθρωπία και η αγάπη. Είναι ότι εμείς ποτέ δεν ζητάμε χρήματα από τον κόσμο. Δεν κρίνω, απλώς εξηγώ. Εμείς μόνο δίνουμε. Μπορούν να πάνε σε άλλες εκκλησίες, αλλά δεν πάνε γιατί ξέρουν ότι εμείς έχουμε το φρόνημα της αγάπης» διευκρινίζει ο πατέρας Θέμης.

Η Μαίρη επισημαίνει, επίσης, κάτι που παρατήρησε «έξω από άλλες εκκλησίες θα δεις και BMW, Mercedes Benz, στη δικιά μας θα δεις αναπηρικά καροτσάκια και πατερίτσες. Εμείς τραβάμε τους φτωχούς. Όταν μπεις στην εκκλησία μας, θα δεις αναπήρους, ξυπόλητους, ζητιάνους, όλους όσους έχουν πραγματικά ανάγκη».

Από το περίσσευμα, αλλά κυρίως από το υστέρημα απλών καθημερινών ανθρώπων που μέσα στις δικές τους δοκιμασίες δεν ξεχνούν το συνάνθρωπο, συντηρούνται λοιπόν όλα τα παραπάνω. Και ο πατέρας Θέμης αναγνωρίζει και συγκινείται ιδιαίτερα από τις δωρεές που λαμβάνει από την Ελλάδα, που δεν συγκρίνονται ποσοτικά με αυτές της Αυστραλίας και της Αμερικής, αλλά είναι πολύτιμες ως πράξη συμπαράστασης γιατί προέρχονται από το υστέρημα.

«Να το γράψετε αυτό» με προτρέπει «παρ’ ότι η Ελλάδα περνάει τις πιο δύσκολες στιγμές από τον καιρό του εμφυλίου πολέμου, λαμβάνουμε και συνεχίζουμε να λαμβάνουμε βοήθεια από την Ελλάδα. Δηλαδή φορτηγά με ρύζι, ρούχα…, συνεχίζεται η βοήθεια σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Οι ‘γιαγιάδες’ μας και οι ηλικιωμένοι πάντοτε δίνουν έστω και αν υποφέρουν οι ίδιοι. Πηγαίνουν σ’ αυτές τις αδελφότητες που μας βοηθούν, τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό και την Εξωτερική Αδελφότητα Θεσσαλονίκης και λένε ‘Αυτό είναι για τα παιδιά της Αφρικής’ και αυτό είναι πολύ συγκινητικό» καταλήγει.

Γράφοντας αυτό το κομμάτι, θυμήθηκα ότι και εγώ μικρή ήθελα να γίνω γιατρός για να σώσω όλα τα παιδιά της Αφρικής, ωστόσο δεν τα κατάφερα να γίνω γιατρός ούτε να σώσω τα παιδιά της Αφρικής. Αν μπορώ, όμως, να ‘σώσω’ ένα παιδί θα το κάνω και χαίρομαι που μού δίνεται η ευκαιρία χρόνια μετά να εκπληρώσω μια παιδική μου επιθυμία.

* Οι αναγνώστες που θέλουν να βοηθήσουν στην προσπάθεια αυτή μπορούν με το να παραβρεθούν στις εκδηλώσεις του Paradise 4 Kids, να ακούσουν τον πατέρα Θέμη από κοντά και να γνωρίσουν τα μέλη της Επιτροπής. Ωστόσο, όσοι θέλουν, μπορούν να επικοινωνήσουν στα ελληνικά με την Jane Pallot στο 0404 040 578 και να συζητήσουν τρόπους με τους οποίους μπορούν να συνεισφέρουν, ακόμη μέσω της ιστοσελίδας της οργάνωσης μπορούν να κάνουν δωρεές http://paradise4kids.org/contact-p4k-au-australia/

* Την Κυριακή στις 20 Σεπτεμβρίου θα λάβει χώρα το Τσάι της οργάνωσης στο Functions on Chapel, 255A Chapel Street, Prahran στις 2.30 μ.μ.

* sτις 4 Οκτωβρίου ένα για γεύμα για λίγα άτομα στο Cafe Platia στις 6 το απόγευμα στο 885 Burke Road, Camberwell. 

Αυτή η προσπάθεια αξίζει να στηριχθεί από όλους μας!