«Φεύγω, κύριε Δημήτρη. Ο τόπος αυτός δεν είναι για προκοπή. Ανταμείβει μόνο τους ασχολούμενους με την πολιτική και τα κυκλώματα, τους τεμπέληδες, τους γλύφτες και τα λαμόγια. Όλοι οι άλλοι είναι τα κορόιδα και εγώ δεν σκοπεύω να παραμείνω ένα από αυτά. Όσο για τη δημιουργία οικογένειας στη χώρα μας, αυτή έχει γίνει οικονομικά απαγορευτική. Η Ελλάδα είναι μόνο για Να έρχεσαι 2-3 εβδομάδες για διακοπές το καλοκαίρι και μετά να γυρίζεις εκεί όπου, κατά κανόνα, υπάρχει αξιοπρεπής απασχόληση, όπου οι κόποι και οι προσπάθειες αναγνωρίζονται και όπου κυριαρχούν γενικά σοβαρότητα, συνέπεια, έννομη τάξη, ισονομία, δικαιοσύνη και διάλογος».
– Και γιατί δεν μένεις εδώ, νέος και μορφωμένος άνθρωπος, να βάλεις και εσύ πλάτη να αναστήσουμε αυτόν τον ευνοημένο από τη φύση τόπο;
«Δεν διακρίνω το παραμικρό ίχνος ελπίδας, κύριε Δημήτρη. Οι κάθε είδους ηγεσίες μάς δίνουν το χειρότερο παράδειγμα από κάθε άποψη. Ήλπιζα, ότι αυτό το στρίμωγμα μπορεί και να μας ανάγκαζε να διορθώσουμε κάποια από τα κακώς κείμενα. Βλέπω, όμως, ότι γινόμαστε όλο και χειρότεροι και ότι, ίσως, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού δεν είναι διατεθειμένο να αλλάξει καμία συνήθειά του εξ ου και ψηφίζει όσους τού τάζουν ρουσφέτια και χίμαιρες. Δεν νοιάζονται που τους κοροϊδεύουν οι πολιτικοί, ίσως επειδή και οι ίδιοι αυτοί ψηφοφόροι κάπως έτσι έχουν μάθει να συμπεριφέρονται».
– Και τι θ’ απογίνει αυτός ο τόπος όταν εσείς οι νέοι τον εγκαταλείπετε;
«Δεν είναι πρωτόγνωρο να διώχνει η Ελλάδα τους πιο ικανούς νέους της. Γιατί εδώ οι τίμιοι και εργατικοί λοιδορούνται, διώκονται φορολογικά ή γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από ηγεσίες και συμπατριώτες. Ίσως μπορέσουμε να βοηθήσουμε καλύτερα από το εξωτερικό…»
Αυτά μού δήλωσε στα 28 του, ο γιος φίλου η οικογένεια του οποίου επένδυσε αδρά στις σπουδές του και τώρα θα τον αξιοποιήσει ανέξοδα κάποια ξένη χώρα.
Ενδεικτική της ανεργίας και της ανασφάλειας στην Ελλάδα είναι και η προ διετίας έρευνα της Κάπα Research, που έδειξε ότι επτά στους δέκα Έλληνες αποφοίτους ΑΕΙ/ΤΕΙ επιθυμούσαν να φύγουν στο εξωτερικό για να εργαστούν, ενώ ένας στους δέκα έψαχνε ήδη για δουλειά σε άλλη χώρα ή προσπαθούσε να συνεχίσει τις σπουδές του στο εξωτερικό για να αποκτήσει πρόσβαση σε άλλες αγορές εργασίας. Από εκείνους οι οποίοι δήλωσαν πρόθυμοι να εργαστούν στο εξωτερικό, το 66,4% δηλώνει ότι το κάνει για να έχει καλύτερη ποιότητα ζωής συνολικά, το 44,7% για να βρει μια καλή δουλειά και το 32,6% για να διασφαλίσει περισσότερη αξιοκρατία στην εξέλιξή του. Μάλιστα, το 60,7% δήλωσε ότι θα προτιμούσε μια θέση εργασίας με προοπτική καριέρας στο εξωτερικό παρά μια μόνιμη θέση εργασίας στον ιδιωτικό ή στον δημόσιο τομέα στην Ελλάδα. Αυτό δείχνει ότι οι περισσότεροι απόφοιτοι δεν επιδιώκουν το βόλεμα, αλλά μια ανταγωνιστική εργασία με προοπτικές και με αξιοπρεπείς όρους απασχόλησης, πράγματα που η Ελλάδα δεν είναι σήμερα σε θέση να τούς προσφέρει.
Σύμφωνα με τον «Guardian», πρόκειται για τη μεγαλύτερη διαρροή εγκεφάλων (brain drain) που έχει ποτέ συμβεί σε προηγμένη δυτική οικονομία στη σύγχρονη εποχή. Ο αποδεκατισμός της νέας γενιάς των Ελλήνων είναι, ίσως, το πιο ολέθριο αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης της τελευταίας πενταετίας, σημειώνει η βρετανική εφημερίδα. Εκτιμάται ότι περισσότεροι από 250.000 Έλληνες νέοι βρίσκονται ήδη στο εξωτερικό για εργασία. Άραγε, πόσοι από αυτούς θα επιστρέψουν και πότε; Ίσως μετά τη σύνταξη; Και τα παιδιά τους θα αισθάνονται Ελληνόπουλα;
Συμπεραίνω ότι όσοι νέοι μας έχουν προσόντα και φιλοδοξίες νοιώθουν ξένοι στον ίδιο τους τον τόπο και πολύ πιο οικεία (athome) σε κάποιες ξένες χώρες. Αυτό σημαίνει ότι σημαντική και δυναμική μερίδα του πληθυσμού θα ήθελε τη χώρα διαφορετική. Μια άλλη μερίδα, όμως, πολύ μεγαλύτερη και υποκινούμενη από λίγους, υπονομεύει μυωπικά και επιπόλαια την οποιαδήποτε βελτίωση με κίνητρα συμφεροντολογικά, φθόνου ή μικροκομματικά. Είναι αυτή που σκότωσε ή εκδίωξε τους όποιους πατριώτες πολιτικούς πήγαν μπροστά την Ελλάδα όπως ο Καποδίστριας, ο Τρικούπης και ο Βενιζέλος. Είναι αυτή που ανέδειξε με φανατισμό τους δημαγωγούς και λαϊκιστές από την εποχή του Δηλιγιάννη μέχρι και τις μέρες μας. Είναι αυτή που ευτέλισε τις αξίες, την παιδεία, τη δικαιοσύνη, το δημόσιο, την εθνική άμυνα και την αστυνόμευση.
Υπήρξαν και στο παρελθόν περίοδοι μαζικής φυγής από μια Ελλάδα που δεν μπορούσε να εξασφαλίσει απασχόληση στους πολίτες της. Και διέπρεψαν στο εξωτερικό πλούσιοι εθνικοί ευεργέτες που βοήθησαν οικονομικά τη χώρα. Όμως τώρα, οι συνθήκες είναι τελείως διαφορετικές εξαιτίας και της παγκοσμιοποίησης: ετερόκλητοι πληθυσμοί εισβάλλουν απρόσκλητοι και ανακατεύονται. Οι πλούσιοι Έλληνες κλέβουν την Ελλάδα και στέλνουν τα λεφτά τους σε άλλες χώρες. Το εθνικό φρόνημα και η ταυτότητα έχουν ατονήσει πολύ και τη θέση τους πήραν ο κακώς εννοούμενος μιμητισμός, η αδιαφορία περί των κοινών, η κατανάλωση και η απάτη. Όλο και περισσότεροι πολίτες αισθάνονται αποστροφή για όλα τα κόμματα και τις δήθεν ιδεολογίες τους και καταφεύγουν στην κώφευση και τη μοιρολατρία. Η κοινωνική συνοχή έχει διαρραγεί. Ο τόπος έχει πάψει εδώ και καιρό να δημιουργεί. Επιπλέον, ενώ παλαιότερα είχαμε συνεχή πληθυσμιακή αύξηση, τώρα έχουμε υπογεννητικότητα και πληθυσμό γερασμένο. Σε περίπτωση πολέμου πόσοι νέοι θα την υπερασπίσουν; Με άλλα λόγια, η χώρα εμφανίζεται παραδομένη στο έλεος της συγκυρίας.
Δυστυχώς, το άρθρο αυτό μόνο απαισιοδοξία αποπνέει. Εύχομαι να υπάρχουν και ευνοϊκές ενδείξεις που δεν μπορώ να διακρίνω. Θα ήμουν ευγνώμων σε όσους τυχόν τεκμηριώσουν πιο αισιόδοξες εκδοχές υπό μορφή σχολίων.