Ολοένα και μεγαλώνει ο αριθμός των Αυστραλών που αναγκάζονται να βρουν δεύτερη και τρίτη απασχόληση για να τα βγάλουν πέρα με το υψηλό κόστος ζωής και στέγασης. Τα νέα στοιχεία από την Αυστραλιανή Στατιστική Υπηρεσία (που φτάνουν ως τον Ιούνιο του 2016) δείχνουν ότι 763.000 Αυστραλοί έχουν και δεύτερη δουλειά (αυτή είναι μια αύξηση της τάξης του 9% μέσα σε έξι χρόνια). Επίσης, στις 13,2 εκατομμύρια καταγεγραμμένες θέσεις εργασίας αντιστοιχούν 12,5 εκατομμύρια εργαζομένοι. Ο αριθμός αυτός που επιβεβαιώνει τη δεύτερη απασχόληση, αυξήθηκε κατά 3,7% μέσα σε μία χρονιά και κατά 9,2% τα τελευταία έξι χρόνια.
Ο Bruce Hockman, κορυφαίος οικονομολόγος της Στατιστικής Υπηρεσίας, ανέφερε στην εφημερίδα ‘The Australian’, ότι έγινε μια νέα ανάγνωση των στοιχείων που είχε ήδη στην κατοχή της η υπηρεσία από το 2010 ως το 2016. “Τα στοιχεία δείχνουν ότι η δεύτερη απασχόληση είναι κυρίως σε δύο τομείς, σε διοικητικές θέσεις και στον τομέα της υγείας και των κοινωνικών υπηρεσιών. Ελπίζω η κυβέρνηση να παρατηρήσει αυτές τις καταγεγραμμένες τάσεις και να τις εντάξουν στον πολιτικό διάλογο καθώς η κατάσταση και επιδεινώνεται”, είπε ο καθηγητής.
“Τρεις μέρες την εβδομάδα δεν επιστρέφω στο σπίτι μου”, λέει στην ίδια εφημερίδα η 29χρονη Sophie Watkins που ζει στο Χόμπαρτ και έχει δύο στεγαστικά δάνεια μαζί με τον σύντροφό της. Η Sophie ονειρεύεται ένα μεγαλύτερο σπίτι αλλά όπως λέει για να το πετύχει πρέπει να δουλέψει περισσότερο. Δούλευε ήδη 38 ώρες την εβδομάδα σε μια δημόσια υπηρεσία της Τασμανίας και παρά τις σχετικά χαμηλές τιμές των ακινήτων της περιοχής αναγκάστηκε να βρει δεύτερη δουλειά για τρία βράδια την εβδομάδα σε ένα κέντρο φιλοξενίας νέων γυναικών. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι υπάρχουν μέρες που ξεκινά να δουλεύει στις 8.30 το πρωί, τελειώνει στις 5 το απόγευμα και συνεχίζει λίγο αργότερα τη δεύτερη δουλειά με νυχτερινή βάρδια. Τελειώνει το επόμενο πρωί και πηγαίνει κατευθείαν στην πρωινή της δουλειά. “Θα ήθελα να περιορίσω τις ώρες εργασίας αλλά είναι αδύνατον λόγω του υψηλού κόστους ζωής. Τόσες ώρες δουλειάς είναι εξαντλητικές, αλλά είναι κάτι που δε συμβαίνει μόνο σε μένα. Πολλοί φίλοι μου είναι σε αντίστοιχη κατάσταση. Όμως κι αυτό είναι παράλογο. Θα δουλεύουμε ώσπου να πεθάνουμε;”
Η ‘Valeria Rodrigo είναι 31, μένει στην κεντρική ακτή της Νέας Νότιας Ουαλίας, έχει πλήρη απασχόληση σε σε μεσιτικό γραφείο αλλά εργάζεται και σε εστιατόριο τουλάχιστον τρία βράδια την εβδομάδα. “Το πιο δύσκολο κομμάτι”, λέει, ” είναι ότι το κάνω όλο αυτό για να προσφέρω στα παιδιά μου μια καλύτερη ζωή και στο τέλος δεν τα βλέπω καθόλου. Όσο περνάει ο καιρός γίνεται όλο και πιο δύσκολο για τη γενιά μας να αγοράσει ένα αυτοκίνητο ή ένα σπίτι. Νομίζω πως είναι ώρα η κυβέρνηση να κάνει κάτι για το θέμα”.