Έφυγαν, είδαν και επανήλθαν! Η επιστροφή ενηλίκων στην πατρική στέγη είναι μια τάση που παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις στην εποχή μας. Τριαντάρηδες και σαραντάρηδες ακόμη, μετά από μικρή ή μεγάλη απουσία, επιστρέφουν, όχι σπάνια φέρνοντας μαζί τους και τα παιδιά τους. Τρεις γενιές κάτω από την ίδια στέγη ήταν κάτι συνηθισμένο πριν από εκατό χρόνια, λένε οι ερευνητές. Σήμερα, οικονομικοί κυρίως λόγοι, ανοίγουν την πόρτα του πατρικού σπιτιού ξανά.

Σύμφωνα με στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας, ένας στους τέσσερις Αυστραλούς, ηλικίας 20 – 34 χρόνων, ζουν με τους γονείς τους, πάνω δε από 117.547 από αυτούς είναι στα τριάντα τους. Η τάση όμως μεγαλύτερης ηλικίας ατόμων να επιστρέφουν κοντά στους γονείς τους είναι όλο και πιο εμφανής.

Ενδεικτική η περίπτωση του 42χρονου Τζον Χάσι, ο οποίος χώρισε και γύρισε στο πατρικό σπίτι.

Είναι παράξενο, θα πει, να μένει με τους γονείς του, όταν οι έφηβοι γιοί του ζουν μόνοι τους, είναι εντούτοις το καλύτερο πράγμα που θα μπορούσε να κάνει.
«Είναι μια θαυμάσια εμπειρία επανασύνδεσης που εξυπηρετεί όλους. Οι γονείς μου αισθάνονται πιο ασφαλείς που είμαι μαζί τους, ενώ κι’ εγώ απολαμβάνω τη συντροφιά τους. Όσο για το φαγητό είναι ασύγκριτο!»

Από την κατηγορία , ηλικίας 25 – 29 χρόνων, που μένουν με τους γονείς τους, 54% έφυγαν και επανήλθαν. Οι περισσότεροι, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, μένουν μακριά λιγότερο από δύο χρόνια, ενώ το ένα πέμπτο λιγότερο από 12 μήνες. Μόνο 16% κρατούν περισσότερο από τέσσερα χρόνια πριν χτυπήσουν ξανά την πόρτα του πατρικού σπιτιού.

Πολλοί είναι εκείνοι οι οποίοι επιστρέφουν με τα παιδιά τους, σύμφωνα με τον ερευνητή Μαρκ Μαγκρίντλ.

«Κατά συνέπεια, βλέπουμε την τελευταία δεκαετία το φαινόμενο της συγκατοίκησης τριών γενεών. Αν και αυτό είναι κάτι σχετικά καινούριο στην εποχή μας, δεν είναι τίποτε άλλο παρά η επιστροφή σε κάτι πολύ συνηθισμένο πριν ένα αιώνα», θα πει.
Ο ίδιος θα πει ότι οι περισσότεροι κάτω των 30, επιστρέφουν στην πατρική οικία για οικονομικούς λόγους.