Η αγγλόφωνη εφημερίδα της πόλης μας «Herald Sun», θα είναι το επίσημο μέσο μαζικής ενημέρωσης της νέας ομάδας της πόλης μας Melbourne Heart.
Πιο απλά, όπως η άλλη εφημερίδα της πόλης μας «The Age», έχει… «συνεταιριστεί» με την Βίκτορι, έτσι και η νέα ομάδα προχώρησε στην ίδια συμφωνία με την «Herald Sun».
 
ΕΤΣΙ, δεν εξέπληξε κανέναν το ότι η συγκεκριμένη εφημερίδα ήταν αυτή που δημοσίευσε πρώτη την φανέλα της νέας ομάδας, η οποία θα είναι «ερυθρόλευκη».
Και, βέβαια, δεν με ενόχλησε το γεγονός ότι η αγγλόφωνη εφημερίδα είχε την αποκλειστικότητα της φωτογραφίας.
Εκείνο που με ενόχλησε ήταν το ότι ο ρεπόρτερ του «νέου ποδοσφαιρικού κύματος», Γκράντλεϊ Μπερνάρντ, στην προσπάθεια του να δώσει στους αναγνώστες της εφημερίδας να καταλάβουν περισσότερα για τα χρώματα της νέας ομάδας, έγραψε ότι η φανέλα θα είναι σαν αυτή της αγγλικής Σαουθάμπτον, της ισπανικής Ατλέτικο Μπιλμπάο και της λάτιν Εστουντιάντες!
 
ΞΕΧΑΣΕΣ τον Ολυμπιακό αγαπητέ Γκράντλεϊ και, αν ήσουν καλά πληροφορημένος, θα ήξερες ότι η ενδυματολογικά παρθενική εμφάνιση της νέας ομάδας θα είναι «κατ’ εικόνα και ομοίωση» αυτής του Ολυμπιακού.
Το είχε πει άλλωστε και ο γενικός διευθυντής της Heart, Σκοτ Μαν στην εκδήλωση του Όκλι στο καζίνο, απαντώντας σε σχετική ερώτηση του Λες Μάρεϊ.
«Η φανέλα μας θα έχει τα χρώματα μεγάλης ελληνικής ομάδας», είχε τονίσει τότε ο φίλος Σκοτ, αλλά λίγοι έδωσαν σημασία.
 
ΙΣΩΣ γιατί δεν χρειαζόταν και μεγάλη σκέψη για το ποια είναι η «”μεγάλη ελληνική ομάδα».
Κλείνοντας με το θέμα, να πούμε ότι μπορεί να χάσαμε την… αποκλειστικότητα της φωτογραφίας της φανέλας της Heart, αλλά για το «κόκκινο» είχαμε μιλήσει πριν πολύυυυυυυυ καιρό.
 
ΜΕ την αποχώρηση των Γκρεγκ Μουρ και Ντάνι Τιάττο από το εθνικό μας πρωτάθλημα, ο νεαρός αμυντικός χαφ του Γκολντ Κόουστ, Στιβ Παντελίδης, διεκδικεί πλέον με αξιώσεις την πρωτιά του πιο σκληρού και «βρόμικου» παίκτη.
Σε 25 παιχνίδια του πρωταθλήματος έχει δεχτεί 12 κίτρινες κάρτες, έχει χάσει αγώνες με κόκκινες, αλλά φαίνεται ότι δεν θέλει να δει το πρόβλημά του, με αποτέλεσμα να βρίσκεται και πάλι στο αρνητικό προσκήνιο, μετά την αγκωνιά στον Ρόμπι Κρουζ, στο νικηφόρο παιχνίδι της ομάδας του επί της Βίκτορι την περασμένη Παρασκευή.
 
Ο ρέφερι της συνάντησης, ο αρμόδιος επόπτης, αλλά και ο 4ος διαιτητής, δεν είδαν το συγκεκριμένο επεισόδιο και ο Στιβ συνέχισε με ύφος «πέρα βρέχει» τον αγώνα για να χρεωθεί αργότερα με κίτρινη για άλλο παράπτωμα.
Το κακό για τον, κατά τα άλλα συμπαθή, παίκτη, είναι ότι μετά την αγκωνιά στον Κρουζ – που αποχώρησε τελικά με πόνους στον ώμο – και για το υπόλοιπο του αγώνα οι ρεπόρτερ του Φόξτελ, Σάϊμον Χιλ και Ρόμπι Σλάητερ, που κάλυπταν τηλεοπτικά το παιχνίδι του Γκολντ Κόουστ με την Βίκτορι, δεν ασχολήθηκαν με τίποτε άλλο, από το «κακώς δεν αποβλήθηκε ο Παντελίδης», και ότι «η επιτροπή ματς ριβιού πάνελ, που θα μελετήσει το βίντεο του αγώνα, θα τον τιμωρήσει σίγουρα».
 
ΤΟ ίδιο για τα περί τιμωρίας του Στιβ από την συγκεκριμένη επιτροπή πιστεύω και εγώ προσωπικά.
Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι αυτό, αλλά το πώς θα αποβάλλει ο παίκτης αυτό το απαράδεκτα σκληρό στιλ, που δεν αποκλείεται να τον μπλέξει στο μέλλον σε πιο δυσάρεστες περιπέτειες (σοβαροί τραυματισμοί του ίδιου ή και αντιπάλων, κ.ά.).
 
ΠΡΙΝ καιρό, ο συνεργάτης μας, Γεράσιμος Κουτσουπιάς, φιλοξένησε τον Στιβ Παντελίδη στη δημοφιλή μας στήλη «Στα 11 βήματα».
Τότε και χωρίς ίσως να έχει συνειδητοποιήσει σε ποια εφημερίδα δίνει συνέντευξη, ο Στιβ είχε εκφράσει κάποια παράπονα κατά του «Νέου Κόσμου» και του Ηλία Ντωνούδη (!!).
Δεν έδωσα σημασία, γιατί όλα όσα κατά καιρούς έχω γράψει για τον συγκεκριμένο παίκτη, τα έγραψα από ενδιαφέρον και μόνον.
 
ΕΙΝΑΙ Ελληνόπουλο, μπορεί να ξεχωρίζει για τα ποδοσφαιρικά του προσόντα και όχι για το με πόσες κάρτες χρεώθηκε και πόσα φάουλ έκανε και γι’ αυτό ασχολούμαστε μαζί του.
Όσοι παρακολουθούν τις αθλητικές σελίδες του «Ν.Κ.», θα ξέρουν καλά ότι όσα παιδιά ελληνικής καταγωγής έπαιξαν και παίζουν ποδόσφαιρο στην Αυστραλία «τελούν ανεπίσημα υπό την προστασία μας».
Ακόμη και κάποιους λίγους που πήγαιναν στις προπονήσεις… μεθυσμένοι τους καλύψαμε και τους βοηθήσαμε…
 
ΑΥΤΑ με τον Στιβ Παντελίδη, με τον οποίο δεν έχουμε τίποτε προσωπικό.
Απλώς, το ποδοσφαιρικό του στιλ δεν μας αρέσει και θα συνεχίσουμε να το γράφουμε γιατί τον θέλουμε να ξοδεύει περισσότερο χρόνο μέσα στα γήπεδα και όχι στις κερκίδες τιμωρημένος!
 
ΝΑ ξαναγυρίσω στην Melbourne Heart και να συμπληρώσω κάτι που ξέχασα.
Η καθυστέρηση της παρουσίασης της φανέλας της και της «αποκάλυψης» του επίσημου ονόματός της, οφείλεται στο γεγονός ότι υπήρξε μια νομική αντιδικία με το AFL, το οποίο δεν θέλει, ή δεν ήθελε, να υπάρχει στην Πολιτεία μας και τρίτος αθλητικός σύλλογος, μετά την Βίκτορι και το φουτικό «Μέλμπουρν», που θα χρησιμοποιεί το όνομα Melbourne Football Club.
 
ΜΕΓΑΣ είσαι Κύριε!
 
ΜΗΠΩΣ πρέπει να εξηγήσει κάποιους για εκατομμυριοστή φορά, στους κυρίους του πεπονιού ότι άλλο φούτι και άλλο real football!
 
ΝΑ πάμε σε κάτι πιο ελαφρύ;
– Ο ΚΑΝΟΝΙΕΡΗΣ…ΜΠΙΝ ΛΑΝΤΕΝ!
Όχι δεν πρόκειται για νέο τρομοκρατικό χτύπημα από τον Μπιν Λάντεν. Απλά ο περιβόητος ηγέτης της Αλ Κάιντα είναι (ήταν;) πιστός οπαδός της Άρσεναλ!
Πολύ πριν γίνει ο νούμερο ένας καταζητούμενος του κόσμου, ο Οσάμα, την εποχή που ήταν νεαρός και περνούσε ανέμελα τα φοιτητικά του χρόνια στο Λονδίνο, έγινε φανατικός οπαδός των “κανονιέρηδων”.
Τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι στα σύνορα μεταξύ Αφγανιστάν και Πακιστάν, στα οποία βρίσκεται η… σπηλιά (διεύθυνση δεν βάζουμε γιατί τον ψάχνουν κάτι χιλιάδες αμερικανάκια) που κρύβεται ο Μπιν Λάντεν, συχνά ακούγεται ο ύμνος της λονδρέζικης ομάδας, ενώ το εσωτερικό της “έπαυλης” του είναι διακοσμημένο με αφίσες του Ντέιβιντ Σίμαν, του Ίαν Ρας και των υπόλοιπων παικτών εκείνης της εποχής.
Θα μας πείτε τυχαίο είναι ότι ο αρχηγός της Αλ Κάιντα διάλεξε την συγκεκριμένη ομάδα να υποστηρίξει;
Μάλλον όχι!
Από μικρός φαίνεται του άρεσαν οι βόμβες!
 
Ο Μπιν, όμως, δεν είναι ο μοναδικός επώνυμος που έχει αδυναμία στο ποδόσφαιρο.
Σύμφωνα με το αγγλικό σάιτ goal.com, κάτι καλά του… φιλαράκια έχουν καλές σχέσεις με την “στρόγγυλη θεά” και συμπτωματικά υποστηρίζουν αγγλικές ομάδες.
Ο Μπάρακ Χουσεΐν Ομπάμα για παράδειγμα, είναι φίλαθλος της Γουέστ Χαμ και ο έτερος … πολεμοχαρής της παρέας, ο Τόνι Μπλερ, είναι πιστός οπαδός της Νιούκαστλ!
 
ΜΑΓΚΑΣ και στην περίπτωση αυτή ο Μπιν Λάντεν.
– Η ομάδα του παραμένει από τις κορυφαίες στον κόσμο.
– Η Γουέστ Χαμ “χαροπαλεύει” μεταξύ πρέμιερ λιγκ και υποβιβασμού.
– Η Νιούκαστλ έ π ε σ ε κατηγορία!
 
ΜΗΠΩΣ το «πες μου ποιος είναι ο φίλος σου να σου ποιος είσαι» να το παραφράσουμε σε “πες μου τι ομάδα υποστηρίζεις να σου που, τι… καθήκι είσαι;”
 
ΦΤΩΧΥΝΕ η ποδοσφαιρική μας παρέα.
Από την προπερασμένη Δευτέρα γίναμε φτωχότεροι, αφού ο αγαπημένος δάσκαλος, Μανώλης Πουλακάκης, έφυγε για το μεγάλο, χωρίς επιστροφή, ταξίδι.
Μέναμε στην ίδια σχεδόν γειτονιά και τον έβλεπα συχνά.
«Ηλία μου τι κάνεις; Σε διαβάζω πάντα. Που τα βρίσκεις όλα αυτά και τα γράφεις;»
Γλυκός, τρυφερός, αισιόδοξος πάντα, έκανε σχέδια για Ακαδημίες ποδοσφαίρο,υ αγνοώντας τα περίπου 90 χρόνια της ηλικίας του.
Ήταν από τους λίγους που ήξεραν καλά τα μυστικά της μπάλας. Γεννημένος στην Αίγυπτο, ήταν από τους μετρημένους στα δάχτυλα αριστοκράτες της μπάλας που ήρθαν στην χώρα αυτή.
Η μεγάλη του αγάπη ήταν η Ελλάς και δίκαια επιβραβεύτηκε με τον τίτλο του τεχνικού της κυανόλευκης ομάδας του αιώνα.
Τον γνώριζα από τότε, από τα λαμπρά παρθενικά χρόνια του ποδοσφαίρου της Αυστραλίας. Από την εποχή του Γιαννάκη του Δαπέρη, του Μιχάλη Μανδάλη και όλων των παικταράδων εκείνης της θεϊκής εποχής του ’70, που ευτύχησαν να έχουν προπονητή τον «δάσκαλο»”.
Η ποδοσφαιρική ομοσπονδία Σίδνεϊ και προς τιμή της εξέδωσε συλλυπητήρια ανακοίνωση για τον δάσκαλο Μανώλη Πουλακάκη, θυμίζοντας ότι τον είχε εντάξει και στο Hall of Fame της. Και πάλι μπράβο της.
Εμείς, όμως, που τον ζήσαμε, που τον ξέραμε, που τον θαυμάζαμε για το «τότε» και για την λεβεντιά των 90 περίπου χρόνων του, θα τον θυμόμαστε για πάντα, και θα μας λείψει πολύ!
Καλό σου ταξίδι δάσκαλε!