Σύμφωνα με το Άρθρο 1463 του Ελληνικού Αστικού Κώδικα, η συγγένεια του προσώπου με την μητέρα του και τους συγγενείς της συνάγεται από την γέννηση. Η συγγένεια με τον πατέρα και τους συγγενείς του συνάγεται από το γάμο του της μητέρας με τον πατέρα ή ιδρύεται με την αναγνώριση, εκούσια ή δικαστική.

Ο πατέρας μπορεί να αναγνωρίσει ως δικό του το τέκνο που γεννήθηκε χωρίς γάμο, εφόσον συναινεί σε αυτό και η μητέρα. Αν η μητέρα έχει πεθάνει ή δεν έχει δικαιοπρακτική ικανότητα, η αναγνώριση γίνεται με μόνη την δήλωση του πατέρα. Αν το τέκνο πεθάνει η αναγνώριση ενεργεί υπέρ των κατιόντων του.

Η αναγνώριση από τον πατέρα ή τους γονείς του γίνεται με δήλωση ενώπιον συμβολαιογράφου ή με διαθήκη. Η συναίνεση της μητέρας παρέχεται με δήλωση ενώπιον συμβολαιογράφου. Οι δηλώσεις της αναγνώρισης και της συναίνεσης γίνονται αυτοπροσώπως και χωρίς αίρεση ή προθεσμία. Ανάκληση αυτών των δηλώσεων είναι ανίσχυρη.

Η μητέρα έχει δικαίωμα να ζητήσει με αγωγή την αναγνώριση της πατρότητας του τέκνου της που γεννήθηκε χωρίς γάμο της με τον πατέρα του. Η αγωγή της μητέρας ασκείται κατά του πατέρα ή των κληρονόμων του.

Το δικαίωμα της μητέρας να ζητήσει την αναγνώριση της πατρότητας του τέκνου της αποσβήνεται όταν περάσουν πέντε χρόνια από τον τοκετό. Το δικαίωμα του τέκνου αποσβήνεται ένα έτος από την ενηλικίωση του και το δικαίωμα του πατέρα και των γονέων του δύο έτη αφότου αρνήθηκε τη συναίνεσή της η μητέρα.
Η πατρότητα τεκμαίρεται αν αποδειχθεί ότι αυτός για τον οποίο προβάλλεται ισχυρισμός ότι είναι πατέρας, είχε σαρκική συνάφεια με την μητέρα κατά το κρίσιμο διάστημα της σύλληψης.

Σε περίπτωση όπου ένα τέκνο γεννήθηκε χωρίς γάμο της μητέρας του, το δικαστήριο μπορεί, ύστερα από αίτησή της, να καταδικάσει τον πατέρα που αναγνωρίστηκε δικαστικώς, ακόμη και αν το τέκνο γεννήθηκε νεκρό : 1) στην καταβολή των δαπανών του τοκετού 2) σε διατροφή της μητέρας εφόσον αυτή αδυνατεί να διαθρέψει τον εαυτό της, επί δυο μήνες πριν από τον τοκετό και τέσσερις μετά από αυτόν και αν συντρέχουν ειδικές περιπτώσεις, το πολύ επί ένα έτος.

Σε περίπτωση αναγνώρισης, εκούσιας ή δικαστικής, αν ο νόμος δεν ορίζει διαφορετικά το τέκνο έχει ως προς όλα θέση τέκνου γεννημένου σε γάμο απέναντι στους δυο γονείς και στους συγγενείς τους ( όπως είναι το επώνυμο του τέκνου, η υποστήριξη, τα κληρονομικά δικαιώματα κτλ).

Σύμφωνα με το άρθρο 1486 του Αστικού Κώδικα το ανήλικο τέκνο ακόμα και αν έχει περιουσία, έχει δικαίωμα διατροφής από τους γονείς του, εφόσον τα εισοδήματα της περιουσίας του ή το προϊόν της εργασίας του δεν επαρκούν για την διατροφή του. Το μέτρο της διατροφής προσδιορίζεται με βάσει τις ανάγκες του τέκνου, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής του (ανάλογη διατροφή). Η διατροφή περιλαμβάνει όλα όσα είναι αναγκαία για την συντήρηση του τέκνου και επί πλέον τα έξοδα για την ανατροφή, καθώς και την επαγγελματική και εν γένει εκπαίδευση του. Η διατροφή προκαταβάλλεται σε χρήμα κάθε μήνα. Σύμφωνα επίσης με το άρθρο 1502 σε περίπτωση όπου ένα τέκνο έχει γεννηθεί χωρίς γάμο της μητέρας του και η πατρότητα του πιθανολογείται, εφόσον η μητέρα του βρίσκεται σε απορία, το δικαστήριο μπορεί, ακόμα και πριν ασκηθεί η αγωγή για την αναγνώρισή του, να διατάξει ως ασφαλιστικό μέτρο την προκαταβολή από τον πατέρα στο τέκνο, κάθε μήνα εύλογου ποσού έναντι της οφειλόμενης σε αυτό διατροφής.

* Το παρόν άρθρο συντάχθηκε από το Δικηγορικό Γραφείο του κ. Ιωάννη Μ. Τριπιδάκη & Συνεργατών www.greeklawyersonline.gr / tel.: +30 210 8949037.